1 |
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania: |
|||
1 |
|
P |
|
wskazuje kierunki zagospodarowania terenu dla obszaru na załączonej mapie |
2 |
|
F |
|
jest niezbędnym dokumentem uchwalanym przez gminę |
3 |
|
F |
|
musi być zgodne z planem miejscowym pod rygorem nieważności studium |
4 |
|
P |
|
reguluje politykę przestrzenną gminy |
5 |
|
F |
|
jest uchwalane tylko na szczeblu gminnym |
|
|
|
|
|
2 |
Sieć drogowo-uliczna charakteryzująca się niezawodnością: |
|||
1 |
|
F |
|
prowadzi linie komunikacji miejskiej najkrótszą ścieżką |
2 |
|
P |
|
zapewnia zdolność ciągłej pracy nawet w przypadku awarii jednego elementu |
3 |
|
F |
|
zwalnia użytkownika z wyboru trasy przejazdu dzięki redukcji możliwości wyboru ścieżki |
4 |
|
F |
|
skupia ruch wielu relacji na jednej ścieżce |
5 |
|
F |
|
oznacza konieczność dublowania się linii tramwajowych z autobusowymi |
6 |
|
P |
|
nie powinna mieć wąskich gardeł, jak np. jeden most w mieście |
|
|
|
|
|
3 |
Budowa drogi międzydzielnicowej o wysokim standardzie: |
|||
1 |
|
P |
|
może wpłynąć na podział zadań przewozowych |
2 |
|
P |
|
może wpłynąć na rozkład przestrzenny ruchu dla motywacji fakultatywnych |
3 |
|
P |
|
może powodować ruch wzbudzony |
4 |
|
F |
|
powinna być alternatywą dla linii tramwajowej o wysokim standardzie i priorytecie |
5 |
|
P |
|
może zwiększyć pracę przewozową sieci przez zwiększenie zasięgu i odbywanych podróży |
|
|
|
|
|
4 |
Model kompensacyjno-koninkcyjny oceny wielokryterialnej wariantów rozwoju ukł komunik. |
|||
1 |
|
F |
|
stosuje się tylko do wyboru wariantów realizacji nowych odcinków drogowych |
2 |
|
P |
|
pozwala wyeliminować warianty nie spełniające nieprzekraczalnych założeń |
3 |
|
P |
|
sprowadza wartości poszczególnych mierników do jednoznacznego wyniku liczbowego |
4 |
|
F |
|
prowadzi zawsze do ostatecznego wyboru wariantu rozwoju sieci ulic |
5 |
|
P |
|
dopuszcza możliwość "coś za coś" przy ocenie wariantów |
|
|
|
|
|
5 |
Polityka komunikacyjna w miastach: |
|||
1 |
|
F |
|
jest aktem prawnym obowiązkowo uchwalanym przez radę miejską |
2 |
|
P |
|
jest najogólniejszym wyrażeniem zbioru zasad i wytycznych rozwoju systemu |
3 |
|
F |
|
jest przeszkodą w pozyskiwaniu środków unijnych na rozbudowę układu komunikacyjnego |
4 |
|
F |
|
jest uchwalana ponownie dopiero po realizacji wszystkich zapisów poprzedniej "polityki" |
5 |
|
P |
|
skupia się na całym systemie transportu miejskiego |
6 |
|
F |
|
ustala przebieg planowanych ulic w mieście |
7 |
|
P |
|
wskazuje źródła finansowe na realizację zapisów "polityki" |
8 |
|
F |
|
pomija wpływ transportu na otoczenie skupiając się wyłącznie na jego sprawnym funkcjonowaniu |
|
|
|
|
|
6 |
Udział podróży niepieszych w modelu relacyjnym: |
|||
1 |
|
F |
|
zależy od najmniejszej odległości między źródłem a celem podróży po sieci ulicznej |
2 |
|
P |
|
zależy od najmniejszej odległości między źródłem a celem podróży po sieci ruchu pieszego |
3 |
|
F |
|
zależy od odległości między źródłem a celem podróży w linii prostej (minimalnej) |
4 |
|
F |
|
zależy od funkcjonowania komunikacji zbiorowej na odcinku rozpatrywanej relacji |
5 |
|
F |
|
zależy od motywacji podróży |
6 |
|
F |
|
jest funkcją wykładniczą |
7 |
|
P |
|
rośnie wraz dystansem do pokonania |
|
|
|
|
|
7 |
Udział ruchu rowerowego wg modelu wiedeńskiego: |
|||
1 |
|
F |
|
zależy od gęstości sieci rowerowej przypadającej na jednostkę powierzchni |
2 |
|
P |
|
zależy od gęstości sieci rowerowej przypadającej na 1000 mieszkańców |
3 |
|
F |
|
uwzględnia charakter miasta i tradycje mieszkańców |
4 |
|
P |
|
jest funkcją liniową rosnącą dla rosnącego parametru |
5 |
|
F |
|
jest funkcją liniową malejącą dla rosnącego parametru |
|
|
|
|
|
8 |
Centrum miasta: |
|||
1 |
|
P |
|
stanowi koncentrację usług handlowych i administracyjnych |
2 |
|
P |
|
skupia w sobie większość problemów komunikacyjnych miasta |
3 |
|
F |
|
jest większe od śródmieścia |
4 |
|
P |
|
jest celem podróży ruchu zewnętrznego miasta |
5 |
|
F |
|
jest ograniczane zasięgiem stref ruchu pieszego |
|
|
|
|
|
9 |
Opcja podziału zadań przewozowych "zrównoważonego rozwoju" |
|||
1 |
|
P |
|
wspiera komunikację zbiorową |
2 |
|
P |
|
jest rozsądnie restrykcyjna w stosunku do samochodu |
3 |
|
F |
|
jest bardziej ekologiczna od opcji "miasto bez samochodu" |
4 |
|
F |
|
stara się wpływać na rezygnowanie mieszkańców z podróży samochodem w relacjach tylko do centrum |
5 |
|
F |
|
nie ogranicza wolności osobistej mieszkańców miasta |
6 |
|
P |
|
jest zogodna z zaleceniami Unii Europejskiej |
|
|
|
|
|
10 |
W modelu Vomberga wielkość natężenia ruchu między dwoma miastami zależy od: |
|||
1 |
|
F |
|
liczby mieszkańców w obu miastach razem |
2 |
|
F |
|
liczby pojazdów użytkowanych w obu miastach razem |
3 |
|
P |
|
liczby pojazdów użytkowanych w obu miastach z uwzględnieniem podziału na oba miasta |
4 |
|
P |
|
odległości między dwoma miastami |
5 |
|
F |
|
funkcjonowania linii komunikacji zbiorowej między tymi miastami |
|
|
|
|
|
11 |
Ukad kleszczowy: |
|||
1 |
|
F |
|
zapewnia dużą czytelność osiedla |
2 |
|
F |
|
zapewnia dogodność prowadzenia linii komunikacyjnej |
3 |
|
P |
|
zapewnia elastycznoąść kompozycyjną w kształtowaniu osiedla |
4 |
|
F |
|
zapewnia możliwość objazdu |
5 |
|
P |
|
chroni przed ruchem tranzytowym |
6 |
|
P |
|
ułatwia segregację ruchu pieszego i kołowego |
7 |
|
F |
|
nie jest dogodny dla ruchu źródłowo-docelowego |
|
|
|
|
|
12 |
Podczas etapowania rozbudowy układu zaleca się: |
|||
1 |
|
P |
|
realizować w pierwszej kolejności elementy obwodowe sieci ulic |
2 |
|
P |
|
w pierwszej wybierać warianty do realizacji warianty dające efekty natychmiastowe a nie po realizacji całości zamierzeń |
3 |
|
F |
|
realizować w pierwszej kolejności najdroższe inwestycje |
4 |
|
P |
|
stosować metodę małych kroków |
5 |
|
F |
|
realizować punktowe inwestycje zamiast całego ciągu |
|
|
|
|
|
13 |
Zastosowanie proporcjonalnego rozkładu ruchu: |
|||
1 |
|
P |
|
oznacza, że liczba podróży między rejonami zależy tylko od produkcji i atrakcji tych rejonów |
2 |
|
F |
|
jest poprawne w przypadku dużej liczby celów podróży |
3 |
|
P |
|
jest poprawne w miastach małych |
4 |
|
F |
|
daje zaniżoną pracę przewozową w mieście w stosunku do rzeczywistej |
5 |
|
P |
|
upraszcza obliczenia macierzy rozkładu przestrzennego ruchu |
6 |
|
F |
|
zależy od podziału zadań przewozowych |
|
|
|
|
|
14 |
Rozkład ruchu na sieć wg modelu jednej ścieżki: |
|||
1 |
|
F |
|
przypisuje ścieżce o największym oporze R cały ruch i-j relacji |
2 |
|
F |
|
może być zastosowany w przypadku występowania dwu ścieżek między źródłem a celem podróży o podobnych parametrach |
3 |
|
F |
|
można stosować gdy mamy niewielką liczbę źródeł i celów podróży |
4 |
|
P |
|
można stosować przy bogatej sieci ulicznej |
5 |
|
F |
|
można stosować tylko jeśli wykorzysta się analogię do prawa Kirchoffa |
|
|
|
|
|
15 |
Niedostosowanie przebiegu sieci ulic do więźby ruchu może skutkować: |
|||
1 |
|
P |
|
przeciążeniem części ulic z wystąpieniem znacznej rezerwy przepustowości na innych ciągach |
2 |
|
P |
|
dużymi relacjami skrętnymi na skrzyżowaniach |
3 |
|
F |
|
zmniejszeniem czasu podróży i długości pokonywanych ścieżek |
4 |
|
P |
|
skłanianiem do niezgodnego z funkcją wykorzystania ulic niższych klas przez kierowców |
|
|
|
|
|
16 |
W podziale ruchu zmotoryzowanego na komunikację zbiorową i indywidualną: |
|||
1 |
|
P |
|
uznaje się, że wybór środka zależy od proporcji jakości środków |
2 |
|
F |
|
niewuzglęnienie osób przypisanych do komunikacji zbiorowej zawyża Ukz |
3 |
|
P |
|
do zastosowania formuły logitowej należy skalibrować parametry |
4 |
|
F |
|
można stosować rozwiązania zachodnioeuropejskie bez przeniesienia na polskie warunki |
5 |
|
F |
|
uwzględnia się wszystkie czynniki mogące wpływać na decyzje podróżnych |
|
|
|
|
|
17 |
Dostępność centrum jest charakteryzowana przez: |
|||
1 |
|
P |
|
przepustowość sieci ulic doprowadzających ruch do centrum z uwzględnieniem wykorzystania ich przez ruch tanzytowy |
2 |
|
F |
|
całkowitej przepustowości sieci ulic doprowadzających ruch do centrum |
3 |
|
P |
|
zdolności przewozowej komunikacji zbiorowej z uwzględnieniem wykorzystania jej na przejazdy tranzytowe |
4 |
|
F |
|
całkowitej zdolności przewozowej komunikacji zbiorowej docierajcej do centrum |
5 |
|
F |
|
odwrotność średniego czasu dojazdu do centrum |
|
|
|
|
|
18 |
Ukad sieczny: |
|||
1 |
|
P |
|
zapewnia alternatywność powiązań |
2 |
|
P |
|
zapewnia dogodność prowadzenia linii komunikacyjnej |
3 |
|
F |
|
zapewnia największą elastycznoąść kompozycyjną w kształtowaniu osiedla |
4 |
|
P |
|
zapewnia możliwość objazdu |
5 |
|
F |
|
chroni przed ruchem tranzytowym |
6 |
|
F |
|
ułatwia segregację ruchu pieszego i kołowego |
7 |
|
P |
|
zapewnia większą niezawodność od układu sięgaczowego |
|
|
|
|
|
19 |
Liczba miejsc parkingowych w centrum: |
|||
1 |
|
F |
|
nie powinna być regulowana administracyjnie |
2 |
|
P |
|
mniejsza od dostępności centrum skutkuje krążeniem pojazdów po centrum szukających miejsca parkingowego |
3 |
|
P |
|
mniejsza od chłonności sieci centrum skutkuje krążeniem pojazdów po centrum szukających miejsca parkingowego |
4 |
|
P |
|
większa od dostępności centrum oznacza niewykorzystanie w optymalny sposób wszystkich miejsc parkingowych |
5 |
|
P |
|
większa od dostępności centrum może być powodem do rezygnacji z odbycia podróży samochodem do centrum |
|
|
|
|
|
20 |
Brak sprawnej komunikacji zbiorowej w mieście: |
|||
1 |
|
P |
|
może być przyczyną zmniejszenia dostępności centrum |
2 |
|
P |
|
jest przeszkodą w utrzymaniu wysokiej zwartości miasta |
3 |
|
F |
|
zmniejsza zapotrzebowanie przestrzeni pod inwestycje komunikacyjne |
4 |
|
P |
|
sprzyja procesowi rozlewania się miast |
5 |
|
F |
|
przyspiesza proces ostatecznego dostosowania infrastruktury do zgłaszanych potrzeb komunikacji indywidualnej |
|
|
|
|
|
21 |
W modelu kompensacyjno-koniunkcyjnym oceny wielokryterialnej wariantów rozwoju sieci ulic, kryteria oceny: |
|||
1 |
|
F |
|
wynikają jedynie z zasad kształtowania sieci |
2 |
|
F |
|
muszą być parametrami liczbowymi |
3 |
|
P |
|
o charakterze progowym pozwalają wyeliminować warianty bez doprowadzenia całej procedury do końca |
4 |
|
P |
|
są oceniane pod względem stopnia ich spełnienia |
5 |
|
F |
|
mają oddzielnie ustalane wagi dla każdego rozpatrywanego wariantu |
6 |
|
P |
|
mają wagi sumujące się zawsze do 1 |
|
|
|
|
|
22 |
Udział samochodu osobowego w podróżach będzie większy: |
|||
1 |
|
P |
|
dla podróży o wyższym stopniu pilności |
2 |
|
F |
|
w miastach o większej gęstości zaludnienia niż w m. o mniejszej gęstości zaludnienia |
3 |
|
F |
|
w miastach o charakterze zabytkowym niż w miastach o charakterze przemysłowym |
4 |
|
P |
|
dla motywacji D-P w przypadku pracy na własny rachunek |
5 |
|
P |
|
wśród osób o wyższym statusie społecznym i majątkowym |
6 |
|
F |
|
przy dobrej złej dostępności parkingowej |
|
|
|
|
|
23 |
Model ekstrapolacyjny do prognozowania natężeń ruchu może być stosowany: |
|||
1 |
|
P |
|
tylko dla krótkich okresów czasowych rzędu 10-15 lat |
2 |
|
P |
|
tylko dla sieci istniejącej |
3 |
|
P |
|
jeśli w otoczeniu nie zajdą istotne zmiany w zagospodarowaniu terenu |
4 |
|
P |
|
jeśli nie zajdą istotne zmiany w sieci ulicznej |
5 |
|
F |
|
przy danych natężeniach w pojazdach umownych na zamiejskiej sieci ulic |
6 |
|
F |
|
tylko w przypadku tendencji wzrostu ruchu |
|
|
|
|
|
24 |
Układ rastrowy: |
|||
1 |
|
P |
|
zapewnia alternatywność powiązań |
2 |
|
P |
|
zapewnia dogodność prowadzenia linii komunikacyjnej |
3 |
|
F |
|
zapewnia elastyczność kompozycyjną w kształtowaniu osiedla |
4 |
|
P |
|
zapewnia możliwość objazdu |
5 |
|
F |
|
chroni przed ruchem tranzytowym |
6 |
|
F |
|
ułatwia segregację ruchu pieszego i kołowego |
7 |
|
P |
|
zapewnia największą niezawodność sieci |
|
|
|
|
|
25 |
Ze względu na aspekt komunikacyjny korzystne jest: |
|||
1 |
|
F |
|
zmniejszanie drobnoziarnistości struktur urbanistycznych |
2 |
|
P |
|
utrzymywanie wysokiej zwartości miasta |
3 |
|
F |
|
zapewnienie wysokiej zależności miast satelickich od aglomeracji |
4 |
|
P |
|
lokalizowanie ośrodków akademickich w pobliżu przystanków linii komunikacji miejskiej (tramwaju, metra) |
5 |
|
P |
|
rezerwacja miejsc pod parkingi strategiczne w dogodnych lokalizacjach miasta |
|
|
|
|
|
26 |
W Centrum: |
|||
1 |
|
P |
|
należy zapewnić dogodny dojazd ruchu źródłowo-docelowego |
2 |
|
P |
|
należy rozcinać ciągi uliczne celem redukcji ruchu tranzytowego przez obszar |
3 |
|
F |
|
zawsze trzeba zapewnić obsługę komunikacją zbiorową ruchu wewnętrznego rejonu |
4 |
|
F |
|
powinne być zapewnione dogodne warunki dla ruchu wewnętrznego samochodów przy eliminacji ruchu docelowego samochodem |
5 |
|
P |
|
należy preferować ruch pieszy i niezmotoryzowany |
6 |
|
P |
|
powinno się wydzielać ulice tylko dla autobusów |
7 |
|
P |
|
należy zapewnić obsługę wyokoefektywną komunikacją zbiorową ruchu zewnętrznego w przypadku jego dużej zwartości |
|
|
|
|
|
27 |
Jeśli odległości między drogami, które trzeba połączyć z drogą o wyższej klasie są niedopuszczalne, można: |
|||
1 |
|
P |
|
próbować zastosować węzeł zwiekszający odległości międzywęzłowe |
2 |
|
P |
|
zastosować węzeł obejmujący obie ulice |
3 |
|
F |
|
zmniejszyć klasę drogi nadrzędnej |
4 |
|
F |
|
zwiększyć klasę jednej z dróg podrzędnych lub obu |
5 |
|
P |
|
podłączyć jedną ulicę do drugiej przed węzłem |
|
|
|
|
|
28 |
Brachidacja: |
|||
1 |
|
P |
|
obrazuje się w więźbie ruchu |
2 |
|
P |
|
jest idealizacją oczekiwań połączeń użytkowników |
3 |
|
F |
|
jest zapewniana dzięki obsłudze komunikacją zbiorową obszarów peryferyjnych |
4 |
|
P |
|
jest tendencją do powiązań od źródła do celu nakrótszą trasą (liniowo) |
5 |
|
F |
|
jest uwzględniana w podejściu multimodalnym podziału zadań przewozowych |
|
|
|
|
|
29 |
W modelu grawitacyjnym funkcja oporu przestrzeni: |
|||
1 |
|
P |
|
ma postać wykładniczo-potęgową |
2 |
|
F |
|
nie zależy od środka podróży |
3 |
|
P |
|
opór ma wymiar czasu podróży od źródła do celu |
4 |
|
P |
|
opór może mieć wymiar odległości od źródła do celu liczonej po sieci |
5 |
|
F |
|
jest taka sama dla danego miasta niezależnie od motywacji |
6 |
|
F |
|
jest taka sama dla danej motywacji niezależnie od miasta |
7 |
|
P |
|
w szczególnym przypadku jest stała i model grawitacyjny przechodzi w proporcjonalny |
8 |
|
P |
|
jest uzyskiwana w wyniku kompleksowych badań ruchu |
|
|
|
|
|
30 |
Zadadą ekologiczną kształtowania sieci drogowej jest: |
|||
1 |
|
P |
|
minimalizowanie przekroczeń miejsc konflitkowych |
2 |
|
F |
|
hierarchizacja układu |
3 |
|
P |
|
ochrona osiedli i centrum przed ruchem tranzytowym |
4 |
|
P |
|
wspieranie konkurencyjności komunikacji zbiorowej w stosunku do samochodu |
5 |
|
F |
|
lokalizowanie skrzyżowań w równomiernych odstępach na ciągach obsługiwanych komunikacją zbiorową |
6 |
|
P |
|
zachowywanie reliktów dawnej sieci ulic |
|
|
|
|
|
31 |
Nie powinno się zapewniać ciągłości ulic: |
|||
1 |
|
P |
|
celem eliminacji ruchu tranzytowego przez nie |
2 |
|
F |
|
w centrum miasta, również przy funkcjonującej linii autobusowej |
3 |
|
P |
|
w centrum miasta, zapewniając ciągłość linii komunikacji zbiorowej |
4 |
|
P |
|
ulic klasy L |
5 |
|
F |
|
ulic klasy G |