LABORATORIUM PODSTAW AUTOMATYKI.
TEMAT. ANALIZA I SYNTEZA KONWENCJONALNYCH UKŁADÓW AUTOMATYCZNEJ REGULACJI Z REGULATORAMI PRZEMYSŁOWYMI.	CWICZENIE NR.12	GRUPA ED.6.3	OCENA
IMIĘ I NAZWISKO Szymanek Mariusz, Musiał Tomasz, Kozłowski Paweł		DATA 10-05-99

1. Układ pomiarowy.

Schemat łączeniowy zestawu laboratoryjnego do analizy i syntezy układu automatycznej regulacji z regulatorem przemysłowym.

2. Wyniki pomiarów.

1. Identyfikacja obiektu regulacji.

-- wyznaczenie parametrów transmitancji obiektu.

- transmitancja obiektu

B- Badanie przemysłowego regulatora ARC-2W.

- wzmocnienie regulatora

C- Dobór nastaw regulatora metodą Zignera-Nikolsa.

Charakterystyka odpowiedzi skokowej układu przy wzbudzeniu.

-- wzmocnienie krytyczne regulatora

Charakterystyka odpowiedzi skokowej układu przy doborze optymalnych nastaw.

k_p = 0,5k_kry = 0,5*5,5 = 2,75

-- wzmocnienie regulatora dla nastaw optymalnych.

3. Wnioski.

Celem ćwiczenia było badanie układu automatycznej regulacji z regulatorem przemysłowym ARC-2W.

Z wyznaczonej charakterystyki regulatora wynika że badany regulator był regulatorem typu P o transmitancji G = k. Regulator ten powoduje jedynie wzmocnienie uchybu bez kształtowania jego charakterystyki.

Z przeprowadzonej identyfikacji obiektu regulacji możemy stwierdzić że obiektem regulowanym był człon całkujący o transmitancji
i stałej czasowej T = 0,5s.

W celu współpracy regulatora z danym obiektem należało dokonać optymalnych nastaw regulatora, aby układ pracował w obszarze stabilnym.

Do wyznaczenia nastaw użyto metody Zignera-Nikolsa.

Wyznaczenie nastaw regulatora polegało na wyznaczeniu wzmocnienia krytycznego regulatora przy którym układ był na granicy niestabilności.

Następnie wzmocnienie zostało ustawione na 0,5 wzmocnienia krytycznego. Dla badanego układu wzmocnienie optymalne wynosiło k = 2,75. Przy ustawieniu wzmocnienia regulatora na 2,75 układ powrócił do stanu stabilnego zgodnie z założeniami metody Zignera-Nikolsa.

---