PLAN PRACY DYDAKTYCZNO - WYCHOWAWCZEJ

DLA DZIECI 3 - LETNICH NA MIESIĄC

LUTY 2011

Lektura wiodąca: Przygody kota Filemona- S. Grabowski,M. Nejman

Opracowała Anna Brach

I. W karnawale dzieci bawią się wspaniale!

Tydzień I

1. Jak karnawał to karnawał - zabawa na całego

2. Bal karnawałowy w „Baśniowej krainie”

3. Tańczący balonik

4. Kto się „przebrał „ za „Bałwan z wąsami”? - poznajemy przygodę Bonifacego

5. Karnawałowe spotkanie z babcią i dziadkiem

 Zabawy w I i III części dnia

- zabawy swobodne zgodne z zainteresowaniami dzieci -wdrażanie do zgodnej i cichej zabawy

- zabawy w kącikach tematycznych - podejmowanie prostych zabaw tematycznych - kuchnia, dom lalek-

próby odzwierciedlania w zabawie zaobserwowanych sytuacji z życia - przestrzeganie ustalonych zasad i reguł , zgodna zabawa w zespole

- „Kim będę na balu?”- swobodne rozmowy z dziećmi o przygotowywanych na bal strojach. Wdrażanie do wypowiadania się na temat.

- „Karnawałowy zawrót głowy” - oglądanie ilustracji przedstawiających przebrane dzieci na balu karnawałowym - próby odgadywania „za kogo przebrało się dziecko”- ćw. spostrzegawczości

Zabawy integracyjne i przeciwko agresji:

- Zabawa z chustą animacyjną: „ Balonik”- dzieci stoją w kole, trzymają chustę za uchwyty. Wolno zwijają chustę, idąc do środka. Gdy wszyscy są już stoją bardzo blisko siebie, zaczynają odwijać chustę, mówiąc wiersz
„ Baloniku nasz malutki rośnij duży okrąglutki,
balon rośnie, że aż strach, przebrał miarę, no i trach”
Na słowo „TRACH” dzieci wyrzucają chustę mocno do góry i pozwalają jej wylądować
w dowolnym miejscu, a sami siadają w siadzie skrzyżnym - integracja z grupą, ćw. koncentracji uwagi

-„Witam swoje ciało” - dzieci stoją w kole, nauczycielka zapowiada „Teraz przywitamy się z naszym ciałem, obudzimy je. Zacznijmy od włosów. Niech każdy pokaże gdzie ma włosy. Pogłaszczmy je bo są piękne.” Nauczycielka pokazuje to o czym mówi. Następnie przechodzi do innych części głowy i reszty ciała - budowanie samoświadomości, niwelowanie napięcia mięśniowego

-„Rząd” - dzieci swobodnie poruszają się spacerując, biegając itp. Na hasło “rząd”- dzieci ustawiają się jedno za drugim, starają się dobrze kryć, czyli stawać głową za głową poprzednika. Na hasło “szereg”- dzieci ustawiają się jedno obok drugiego w równej linii, przyjmując ładną postawę sylwetki ciała. Po każdym ustawieniu sygnał gwizdka zachęca do swobodnego poruszania się- zaspokajanie potrzeby ruchu w sposób kontrolowany, umiejętność współdziałania

Zabawy dramowe:

-„Minki”- ćw. pantomimiczne - wykonywanie przed lusterkiem różnych dziwnych min - wymyślonych przez dzieci- komunikacja pozawerbalna

 -Zabawa „Czarodziejska różdżka”

Dzieci manipulują laską, wymyślając własne zaklęcia i zmieniają się w swoją ulubioną postać ze swojej ulubionej bajki. Pozostałe dzieci próbują odgadnąć, co to za postać.
Dzieci próbują uzasadnić swój wybór. - komunikacja pozawerbalna, budowanie zdań prostych poprawnych gramatycznie

- „Co jest w tym worku?” - proste doświadczenia zmysłowe, dzieci rozpoznają jedynie za pomocą zmysłu dotyku różne rekwizyty związane z karnawałem ,które włożyła do worka nauczycielka.

Zabawy relaksacyjne:

- „Król ciszy”- nauczycielka wypowiada wyliczankę : „Raz, dwa, trzy królem ciszy jest dziś..” a dzieci starają się w tym czasie wyciszyć i nie wypowiadać się - wyciszenie organizmu

-Słuchanie muzyki relaksacyjnej pozycji leżącej- delikatne poruszanie się w jej rytmie

- Zabawy taneczna do muzyki klasycznej „Wirujące wstążki”- poruszanie w dowolny sposób wstążek- rozwijanie fantazji

-Systematyczna relaksacja

- codzienna relaksacja przy muzyce podczas leżenia na plecach z patrzeniem na sufit lub z zamkniętymi oczami, uspokojenie organizmu, odprężenie

- wyciszenie, rozluźnienie napięcia mięśniowego podczas słuchania nagrań z płyty „Magic music”

Zabawy logopedyczne:

-Języczek Wędrowniczek”- wzmacnianie mięśni języka

- Ćw. oddechowe „ Dmuchamy na serpentyny”- przedłużenie fazy wydechu

- Ćwiczenia warg zestaw nr I- wzmacnianie mięśni i pracy warg

1.Wymawianie na przemian „ a-o” przy maksymalnym oddaleniu od siebie wargi górnej i dolnej.

2.Oddalanie od siebie kącików ust - wymawianie „ iii”.

3.Zbliżanie do siebie kącików ust - wymawianie „ uuu”.

4.Naprzemienne wymawianie „ i - u”.

5.Cmokanie.

6.Parskanie / wprawianie warg w drganie/.

7.Masaż warg zębami ( górnymi dolnej wargi i odwrotnie).

zabawa matematyczna:

- Zab. mozaiką geometryczną - budowanie dowolnych kompozycji- wdrażanie własnych pomysłów

-Zab. dyd. „Duży, mały balon”- stosowanie nazw duży, mały, przeliczanie balonów w zakresie 3 i więcej, określanie kolorów

- zab. „Ile dźwięków ?”- słuchanie i liczenie ile dźwięków nauczyciel zagrał na bębenku ( liczenie na miarę możliwości dzieci), a potem wyklaskiwanie przez dzieci - ćw. pamięci odtwórczej, doskonalenie umiejętności liczenia

zabawy muzyczne:

-Zabawa ruchowo - naśladowcza - „Bal zabawek” - zachęcanie do aktywnego uczestnictwa w zabawie, kształtowanie poczucia rytmu
Marsz, bieg, podskoki po całej sali w rytm muzyki z płyty CD. Na przerwę w muzyce dzieci stają w rozkroku i czekają na wywołanie określonej zabawki (hasło do dalszej zabawy). Zgodnie ze słyszaną muzyką naśladują daną zabawkę:
- pajace - dzieci skaczą w miejscu, rozkładając ręce i nogi jak pajac,
-lalki - stoją na rozstawionych nogach, rozkładają ręce, kręcą głową,
- misie - poruszają się wolno na czworakach po całej sali,
-piłki - skaczą obunóż w miejscu, okręcając się dookoła.

-Zabawa muzyczno - ruchowa „Baśniowe postacie”

Dzieci maszerują po sali w rytm muzyki. Gdy muzyka milknie nauczyciel wypowiada nazwę jakiejś baśniowej postaci. Zadaniem dzieci jest jak najszybciej stanąć przy obrazku wymienionej baśniowej postaci. (ilustracje rozwieszone w różnych miejscach na sali)Kto tego nie zrobi odpada z zabawy - ćw. spostrzegawczości, wyzwalanie radości podczas zabawy 

- zabawa muzyczno- ruchowa - „Jadą lale i misie” -dzieci ustawiają się w dwa pociągi, które poruszają się w rytm muzyki(jeden pociąg tworzą dziewczynki, a drugi chłopcy)na przerwę w muzyce dzieci wykonują polecenia N. np. klaszczemy 3 razy, tupiemy 2 razy itp. - doskonalenie koncentracji uwagi, dokładne wykonywanie poleceń N.
 

 Systematyczny seans bajkowy:

- czytanie fragmentów bajek po podwieczorku:

-Przygody kota Filemona- S. Grabowski,M. Nejman: „Zabawa w chowanego”, „Co się komu śni?”, „Miejsce na zapiecku”

-rozmowa nt. przeżytych przygód przez bohaterów

- manipulowanie pacynkami, kukiełkami oraz maskotkami (odgrywanie scenek)

-Słuchanie z nagrania CD bajki muzycznej „Kopciuszek” - wdrażanie do słuchania w skupieniu, rozmowa nt. stroju Kopciuszka, zachowania na balu, manipulowanie pacynkami nt. „Na balu” .

Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania

Zabawy rozwijające percepcję wzrokowo- ruchową:

- Ćw. grafomotoryczne „Karnawał” -rysowanie przedmiotów charakterystycznych dla karnawału, wodzenie palcem w powietrzu- rozwijanie koordynacji wzrokowo-ruchowej

- zabawa „Odszukaj cień”- dopasowywanie odpowiedniego cienia do kształtu

- Ćwiczenie analizy i syntezy wzrokowej

- zabawa „Domino obrazkowe- Samochody”

„W zaczarowanym świecie literek”:

- wprowadzenie literek A, a; B, b

- zabawa „Złap swoje imię”- utrwalenie zapisu graficznego swojego imienia

- Zabawa „zajmujemy miejsca”- globalne czytanie imion kolegów z grupy

Kształtowanie czynności samoobsługowych, nawyków higienicznych i kulturalnych:

- doskonalenie umiejętności samodzielnego rozbierania się i ubierania

- utrwalanie kolejności wykonywania zabiegów higienicznych

- zgłaszanie nauczycielce złego samopoczucia

Ćwiczenia sprawności manualnej:

- „Dopasuj dzieciom maski karnawałowe”- łączenie linią maski z dziećmi, ćw. spr. manualnej ręki wiodącej

-Kolorowanie obrazków ksero o tematyce karnawałowej

-Układanie z wałeczków plasteliny „balonika”- regulacja napięcia mięśni dłoni

Współpraca z rodzicami:

- rozmowy indywidualne z rodzicami o postępach dzieci, ich zachowaniu w grupie

-przygotowanie strojów karnawałowych dla swoich dzieci oraz strojów na uroczystość z okazji Dnia Babci i Dziadka

-pomoc w zorganizowaniu imprezy dla „Dziadków”- pomoc w przygotowaniu poczęstunku

- pomoc w organizacji kuligu w Woli Chorzelowskiej

Wspomaganie rozwoju mowy dziecka:

1.Recytacja przez nauczyciela wiersza D. Gellner „Dziki taniec”. - Nauczyciel recytuje wiersz przebrany za dziewczynkę tańczącą na balu. - uważne słuchanie z zaciekawieniem tekstu wiersza

Rozmowa na temat treści wiersza:- Wypowiadanie się całym zdaniem

-       O czym opowiadał wiersz?

-       Jaki to był taniec?

-       Jakie części ciała tańczyły taniec?

-       Jakie części garderoby tańczyły taniec?

Słuchanie i wybór melodii odpowiedniej do tekstu wiersza - próby dobrania melodii odpowiadającej nastrojowi wiersza.

Interpretacja ruchowa treści wiersza do wybranej muzyki- poruszanie się w rytm muzyki

Ćwiczenia oddechowe „Balonik”.

Dzieci leżą swobodnie na plecach, ręce złożone na przeponie (baloniki). Podczas głębokiego, dość szybkiego wdechu „Baloniki” napełniają się powietrzem. Na dany znak- długi wydech na głosce ssss... (powietrze z sykiem uchodzi z dziurawego balonika)  - Regulacja siły wdechu i wydechu

D. Gellner „Dziki taniec”

To jest taniec!

Taniec dziki!

Tańczy grzywka!

I kucyki!

Tańczą ręce!

Tańczy głowa!

I sukienka kolorowa.

Koraliki! I buciki!

Tańczą taniec!

Taniec dziki!

W oczach taniec mam

I w uszach,

i na czubku

kapelusza.

I w kieszeni-

tej dziurawej.

W nodze lewej!

W nodze prawej!

W palcu małym!

W palcu dużym!

W koronkowej

złotej róży!

I gdzie jeszcze?

Zapomniałam.

Bo się strasznie

zasapałam!

2.Na podstawie opowiadania pt. „Bałwan z wąsami” z książki „Przygody kota Filemona” M. Nejman, S. Grabowski -układanie historyjki obrazkowej wg kolejności zdarzeń.

Wypowiadanie się nt. śmiesznej przygody kota Bonifacego - budowanie zdań popranych gramatycznie Zab . „Obrazki”- rysowanie na plecach kolegi wybranego wzoru-kółko, linie poziome, faliste, a potem próby rysowania„Bałwana z wąsami” - ćw. wyobraźni, doskonalenie sprawności palców oraz nadgarstka.

,,O czym mówię” - zabawy językowe ( n-l opowiada o jakimś przedmiocie związanym z karnawałem, który stoi w środku koła, dzieci odgadują nazwę przedmiotu)

Zabawa ruchowa ze śpiewem „ Kotki dwa”- wyzwalanie radości podczas wspólnej zabawy

3.WITAMY BABCIE I DZIADKÓW  W PRZEDSZKOLU - przedstawienie przygotowanego programu artystycznego: inscenizacja wiersza J. Tuwima „Rzepka” śpiewanie  piosenek oraz inscenizacja ruchowa; złożenie życzeń, zaśpiewanie „Sto lat” a także wręczenie prezentów z okazji święta Dziadków. Zaproszenie na poczęstunek- pokonywanie lęków i nieśmiałości przed występem publicznym, wzmacnianie więzi uczuciowej z rodziną poprzez świadome uczestnictwo w uroczystościach rodzinnych; okazywanie szacunku osobom starszym;

Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną:

Kształtowanie umiejętności liczenia przedmiotów stosownie do możliwości intelektualnych dzieci.

Kolejność:

Szacowanie, ile ich może być: dużo, mało, pięć, trzy itp.

- zabawa dydaktyczna „Tańczący balonik” - podział zbioru balonów na podzbiory według koloru; przyporządkowanie balonów do odpowiedniego zbioru, utrwalenie pojęcia  dużo - mało oraz znajomości kolorów podstawowych; przeliczanie w zakresie 3 i więcej na miarę możliwości dzieci

 -zabawa ruchowa do piosenki „Baloniku nasz malutki” - ćwiczenie sprawnego ustawiania się w kole;

Wychowanie przez sztukę- różne formy plastyczne:

1.Zabawa plastyczna „Czarno - białe i biało - czarne”; wyszukiwanie w przedszkolu kontrastów bieli i czerni (np.bluzka w paski, węgiel do rysowania, kreda) praca w dwóch zespołach - układanie białych elementów na czarnym tle i odwrotnie; podkreślenie efektu wizualnego zestawienia bieli z czernią, rozwijanie zmysłu estetycznego oraz umiejętności komponowania na płaszczyźnie;

wysłuchanie wiersza Tadeusza Kubiaka „Cztery wrony”; określenie przez dzieci kolorów występujących w wierszu - czarna wrona, biały śnieg;

2. „Karnawałowe balony” - wyklejanka   z kolorowego, ozdobnego papieru.

Ozdabianie balonów wg własnej inicjatywy i wyobraźni. Doskonalenie zręczności manualnej.

ruchliwości palców, dłoni oraz stawu nadgarstka.

Wychowanie przez sztukę- muzyka, śpiew, pląsy i taniec

1.Zabawa karnawałowa: Przywitanie dzieci w dniu zabawy i tańca; udział dzieci w balu przebierańców; demonstrowanie swoich strojów, wykonywanie zdjęć; wspólna zabawa dzieci młodszych i starszych zabawa taneczna przy muzyce w wykonaniu orkiestry; dowolne tańce, pląsy, korowody przy wesołej muzyce raz zorganizowanie konkursów dla dzieci i pań - wprowadzenie dzieci w radosny nastrój zabawy, aktywny udział w zabawie (konkursach, np. na najpiękniejsze przebranie, zawodach tanecznych sprawnościowych, itp.)

Zgaduj - zgadula „Z jakiej przybyłeś bajki?” - rozpoznawanie strojów karnawałowych dzieci;

2.Ćwiczenia odreagowujące prowadzone przez cały miesiąc:

„Budzenie własnego ciała”. Dzieci odkrywają różne sposoby wydobywania dźwięków przy pomocy własnego ciała: rąk, nóg, głosu,

- klaszczą w dłonie,

- uderzają dłońmi o kolana i klatkę piersiową,

- pstrykają palcami,

- tupią nogami,

- gwiżdżą, syczą,

„ Każdy ma swoje imię”

Na hasło „już” dzieci wykrzykują swoje imię .

-Nauka śląskiej przyśpiewki „Koziorajka” z podziałem na role (chłopcy i dziewczynki )- ćw. pamięci .

„ Co to gra?” -zabawa muzyczno - słuchowa. Wyrabianie słuchu muzycznego ,próby rozpoznawania brzmienia różnych instrumentów oraz wymienianie ich.

Karnawałowe zabawy przy muzyce - zabawa taneczna z balonami do skocznej muzyki ,prawidłowe reagowanie na tempo: wolno, szybko; sprawne ustawianie się w kole na sygnał muzyczny; ćwiczenia i zabawy rozwijające duże grupy mięśniowe;

Utrwalenie piosenek do programu artystycznego z okazji Dnia Babci i Dziadka - -wdrażanie do prawidłowego śpiewanie (bez krzyku), kształcenie u dzieci poczucia rytmu i dynamiki.

 

Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i sytuacjach zadaniowych

- wdrażanie do zgodnej zabawy w kącikach i umiejętności dzielenia się atrakcyjnymi zabawkami.

- stosowanie poznanych i umówionych zasad grupowych

- przełamanie lęku i nieśmiałości podczas występu z okazji Dnia Babci i Dziadka

Wdrażanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych

- Podczas zabaw ruchowych oraz tańców zwracanie uwagi na zachowanie bezpieczeństwa, nie wolno potrącać innych dzieci, popychać.

- dbanie o porządek podczas zabaw dowolnych w sali

- podczas spacerów nie oddalanie się od grupy

Pomaganie dzieciom w rozumieniu istoty zjawisk atmosferycznych i w unikaniu zagrożeń

- zwracanie uwagi na pogodę podczas spacerów i nazywanie typowych zjawisk atmosferycznych: wieje zimny wiatr, pada śnieg, pada deszcz

Wychowanie rodzinne, obywatelskie i patriotyczne:

-uświadomienie związków w rodzinie-ukazanie ważnej roli dziadka i babci w życiu każdego dziecka, budzenie- uczuć miłości i szacunku do osób starszych , wręczenie zaproszeń na uroczystość z okazji Dnia Babci i Dziadka oraz przygotowanie laurek

Wychowanie przez sztukę - dziecko widzem i aktorem

-udział w balu karnawałowym oraz zaprezentowanie się w stroju karnawałowym

- udział w teatrzyku pt. „ Między nami krasnalami”

- udział w uroczystości z okazji Dnia Babci i Dziadka

Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej dzieci:

Zestaw zabaw ruchowych wg metody W. Sherborne.

Cele: nawiązanie kontaktu z drugim dzieckiem, dzielenie się przestrzenią z

innymi, współpraca z partnerem, ćwiczenie w pogodnym, wesołym nastroju.

1. Powitanie uczestników spotkania. Dzieci stoją w kole i śpiewają: Wszyscy są, witam was.

Zaczynamy, to już czas. Jestem ja, jesteś ty. Raz, dwa, trzy.

2. Dzieci dotykają się różnymi częściami ciała, najpierw wg propozycji nauczyciela, potem

wg pomysłów własnych. Ćwiczeniom towarzyszy muzyka.

3. Partnerzy siadają tyłem do siebie. „Poznają” wzajemnie swoje plecy. Następnie odpychają

się plecami na przemian- raz jedna, raz druga osoba.

4. Huśtawka. Partnerzy, trzymając się za ręce, wykonują przysiad. Raz kuca jedna, raz druga

osoba.

5. Masaż. Dziecko leży na podłodze, drugie masuje jego plecy wg poleceń: - masujemy plecy

całą dłoni - przebiegło stado koni- dotykamy piąstkami. Po chwili następuje zmiana ról.

6. Relaks przy muzyce. W rytm „tańczą” poszczególne części ciała: najpierw ręce, potem

nogi, głowa, ramiona, biodra i wreszcie całe ciało.

Zabawy ruchowe:

-zabawa ruchowa z elementem równowagi „Przejdź z woreczkiem na głowie”

-Zab. ruch. z elem. chwytu „Złap balon”

- zab. ruch. z elem. biegu „Pary”,

Spacery po okolicy- obserwacja najbliższego otoczenia, zauważanie zmian w wyglądzie otocznia- pada śnieg i topnieje - uświadomienie dzieciom, że kiedy jest temperatura dodatnia śnieg topnieje, a kiedy jest zimno, jest mróz wtedy śnieg jest widoczny, utrzymuje się na drogach, dachach itp.

-Wdrażanie do dbania o porządek w szatni po spacerze, do odkładania swoich kurtek i butów pod swój znaczek.

II. W świecie kota Filemona- poznajemy przygody Filemona i Bonifacego

1. Gdzie i z kim mieszka kot Filemon

2. Robimy kotka z wełny

3. Co jedzą koty?

4. Dlaczego koty polują na myszy?

5. Miseczka dla kota Filemona

Zabawy w I i III części dnia

- Samorzutnie podejmowana aktywność dzieci: zabawy w kącikach, działalność kreatywna: kolorowanie, wycinanie, konstruowanie - wdrażanie do zachowania ładu i porządku podczas zabawy

- Zabawy dowolne wg zainteresowań dzieci - wdrażanie do mówienia umiarkowanym głosem oraz odkładania zabawek na swoje miejsce

-Zabawy w teatrzyk „Jestem kotkiem, jestem pieskiem” - manipulowanie pacynkami lub pluszakami-

rozwijanie twórczego myślenia ,wymyślanie przygód swoich zwierzaków, wcielanie się w rolę kotka lub pieska, zgodna zabawa z kolegami

Zabawy integracyjne i przeciwko agresji:

-„Tańce integracyjne” wg Klanzy- zabawy ruchowe ze śpiewem, wyrabianie poczucia rytmu, umiejętności wspólnej zabawy, integracja z dziećmi poprzez taniec, dostosowuje ruch do tempa i rytmu słuchanej muzyki

- Zabawa ,,Głuchy telefon” - ćw. koncentracji uwagi, pamięci oraz integracja z grupą

- Zabawa fantowa „Kolory”, doskonalenie umiejętności rzutu i chwytania piłki, rozwijanie czujności i skupienia uwagi

Zabawy dramowe:

-Gdyby moje ciało mogło mówić”-  dzieci losują  karteczki z obrazkami części ciała np. oko, usta, ucho, głowa, ręka. Nauczycielka  zachęca dzieci, aby zamieniły się w wylosowane przez siebie części ciała i próbowały opowiedzieć jak utrzymać daną część ciała w dobrym zdrowiu - doskonalenie pomysłowości

- „Smutny kotek i wesoły kotek” - dzieci swą mimiką i zachowaniem starają się naśladować smutek i radość - komunikacja werbalna i pozawerbalna
- Zab pantomimiczna „Kocie życie” - doskonalenie świadomości własnego ciała, naśladowanie ruchem i gestem zachowań kotów

„przebudzenie kotów”- przeciąganie się, poruszanie wskazanymi częściami ciała

„spacer kotów”- poruszanie się po sali na czworakach

„kocie grzbiety”- próby poprawnego wykonania figury - koci grzbiet

„zwinne kotki”- przekładanie przez ciało szarf : z góry do dołu, z dołu do góry

Zabawy relaksacyjne:

-„ wyciszenie”- dzieci leżą na podłodze bez ruchu, mogą zamykać oczy w tle słychać muzykę. Można też wprowadzić efekt ruchu ; nauczyciel dotyka, a kto jest dotykany porusza się majestatycznie w rytm muzyki i np. ; dzieci mogą ustawić się w pociąg lub pary by wyjść np. na spacer itp.

-„Utul i pociesz małego , smutnego kotka” - dzieci podają sobie kolejno kotka - maskotkę przytulając i pocieszając różnymi słowami - rozluźnienie napięcia mięśniowego

-„Przeciąganie się”

Dziecko przeciąga się, jak najmocniej to jest możliwe. Następnie ziewa szeroko i głośno. Ćwiczenie wykonujemy dokładnie i powoli.

- „Budzenie się kota”

Naciągamy kolejno wszystkie części ciała- można to wykonywać na czworakach. Następnie przechodzimy do pozycji leżącej. Kto ma ochotę może mruczeć z zadowoleniem. Ćwiczenie wykonujemy dokładnie i powoli.

 

-Systematyczna relaksacja

- codzienna relaksacja przy muzyce podczas leżenia na plecach z patrzeniem na sufit lub z zamkniętymi oczami, uspokojenie organizmu, odprężenie

- wyciszenie, rozluźnienie napięcia mięśniowego podczas słuchania nagrań z płyty „Głosy natury”

Zabawy logopedyczne:

1. „Kotek” - ćwiczenia ortofoniczne i emisyjne

Każde dziecko wita kotka- maskotkę słowem „miau”. Następnie dla kotka dzieci śpiewają na melodię „Wlazł kotek” słowa „miau - miau” (nauczycielka pomaga śpiewać)

2. Ćwiczenia warg i języka „Naśladujemy kotki”:

- kotek pije mleczko - naśladowanie językiem picia mleczka, wolne i szybkie picie,

- kotek oblizuje pyszczek - oblizywanie językiem górnej i dolnej wargi,

- kotek jest zły - prychanie phyyyy z rozciąganiem warg na boki.

zabawa matematyczna:

-Słuchanie wiersza W. Sutiejewa „O trzech kotkach” próby liczenia w zakresie 3, utrwalanie nazw kolorów: biały, czarny, szary

- Zabawa dydaktyczna. „Kotek i ja”- utrwalanie nazw części ciała u kota i człowieka, wyszukiwanie podobieństw i różnic

-Zab. dydakt. „ Idź tam, gdzie ci powiem” -dwa kroki do przodu, jeden do tyłu....- ćw. koncentracji uwagi, pamięci

- Ćwiczenia klasyfikacyjne „Co jedzą kotki”- słuchanie wiersza A. Przemyskiej „Masz tu, kotku” - dzieci potrafią zakwalifikować do jednego zbioru pokarm, którym odżywia się kotek.

zabawy muzyczne:

-Zabawa ruchowa przy piosence „Kotek puszek”- inscenizacja piosenki gestem, mimiką i ruchem ciała

- Zabawa taneczna „Taniec kotów”- taniec w parach do muzyki z płyty CD

-Zabawa ruchowo - muzyczna „Kotki idą na spacer”

Nauczycielka wyjaśnia, że kotki lubią nie tylko pić mleczko, ale i chodzić na spacery własnymi drogami oraz wspinać się na drzewa.

Przy dźwiękach w rytmie ćwierćnut - dzieci-„kotki” czworakują - „idą na spacer”, przy dźwiękach w rytmie ósemek - wspinają się na drzewa - dzieci skaczą, unosząc ręce w górę, a kiedy jest pauza - „kotki zasypiają” - dzieci kładą się na dywanie i zwijają się w kłębki jak kotki.

  Systematyczny seans bajkowy:

-Słuchanie fragmentów bajki czytanej przez nauczyciela S. Grafowski i M. Nejman pt. „Przygody kota Filemona: „Nocne strachy”, „Zobaczysz, Bonifacy!”, „Gdyby babcia miała wąsy”

- nabywanie umiejętności uważnego słuchania

- wzbogacanie słownictwa

- próby wyszukiwania morału

- prowadzenie rozmów dotyczących losów bohaterów

Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania

Zabawy rozwijające percepcję wzrokową:

- ,,Co robi kotek?” - rozwijanie pamięci wzrokowej (n-l układa trzy obrazki, dziecko je nazywa, potem zamienia ich kolejność

- Zabawa Co lubią koty?

Zwrócenie uwagi na zwyczaje kotów; sposób zdobywania pożywienia i ulubione pokarmy. Dzieci wybierają spośród obrazków różnych produktów te, które pasują do kota, np. ryby, mięso, myszy, kiełbasa, mleko, karma dla kotów. - wskazywanie na obrazku tych produktów, które zjada kotek

- zabawa z obrazkiem „Koty”- wyszukiwanie różnic między obrazkami (3 i więcej na miarę możliwości dzieci)

Zabawy rozwijające percepcję wzrokowo - ruchową:

- zwijanie i rozwijanie kłębka włóczki

„W zaczarowanym świecie literek”:

- wprowadzenie literek : C,c; D, d; E,e

- zabawa „Taniec imion”- utrwalenie zapisu graficznego swojego imienia

- Zabawa „ Kto za mną stoi?”- globalne czytanie imion kolegów z grupy

Kształtowanie czynności samoobsługowych, nawyków higienicznych i kulturalnych:

- cierpliwe czekanie na swoją kolej podczas zabiegów higienicznych w łazience

- prawidłowe korzystanie ze sztućców podczas posiłków

Ćwiczenia usprawniające palce i dłonie:

- rysowanie wg. wzoru „płot”- dorysowywanie kolejnych szczebli

- lepienie z plasteliny „miseczka dla kotka”- wzmacnianie pracy mięśni rąk

Współpraca z rodzicami:

- przekazywanie na bieżąco informacji o postępach i zachowaniu się dzieci

- zachęcanie do pracy z dzieckiem w domu- do wycinania, malowania, śpiewania itp.

Wspomaganie rozwoju mowy:

1.Słuchanie fragmentów bajki czytanej przez nauczyciela S. Grabowskiego i M. Nejmana pt. „Przygody kota Filemona”- na podstawie serii obrazków- zapoznanie się z postacią kota Filemona i jego towarzyszami (Bonifacy, Szczeniaczek), swobodna rozmowa z dziećmi dotycząca poznanych kotów ich zachowań, zapoznanie z pojęciem: leniwy, ciekawski.

Zabawa dramowa „Kocie rozmowy”- próby wcielania się w kota, używanie odpowiedniego gestu, mimiki

Zabawa ruchowa - „Koty na płoty”- poruszanie się na czworakach kiedy gra muzyka, na sygnał dzieci pokazują gest wspinania się na płot.

2. Teatrzyk sylwet w oparciu o bajkę pt. „ Bajka o kocie i myszach”

Dawno, dawno temu, tak dawno, że nawet ja dobrze tego nie pamiętam, kot i myszy żyły sobie w wielkiej zgodzie. A nawet, powiem ci w sekrecie, kot był zaprzyjaźniony z myszami, bo jak tu się nie lubić, jeśli się jest takim podobnym zwierzątkiem.

Kot ma miękkie futerko i myszy też, kot ma cztery łapy i myszy też mają po cztery łapy, kot ma długi ogon i myszy też mają długie ogony, kot ma wąsy i myszy też mają wąsiki. Czasem nawet kot zastanawiał się, czy nie jest przypadkiem myszą, która za bardzo urosła. Bawili się razem w chowanego i śpiewali podczas zabawy:
- Uciekaj myszko do dziury, by cię nie złapał kot bury.

A gdy byli zmęczeni chowaniem się, grali razem w koci-łapci. Różnili się tylko w jednej, ale bardzo ważnej sprawie. Myszy nie lubiły chodzić wcześnie spać, czasem przez całą noc bawiły się, chrobotały, drapały, piszczały.
A kot? Niestety, kot był śpiochem, lubił ułożyć się wygodnie w ciepłym miejscu i pomrukując kocie kołysanki - zasnąć smacznie. Ale jak tu spać przy myszach, które stale hałasują! Pewnego dnia kot był bardzo, bardzo zmęczony, bo przez całą noc musiał grać w koci-łapci i bawić się w chowanego. Postanowił więc zdrzemnąć się na chwilkę.
- Bardzo was proszę - powiedział do myszy - Bądźcie przez godzinkę cichutko, a ja sobie pośpię.
- Dobrze - odpowiedziały myszy.
Kot ułożył się wygodnie i ledwo zamknął oczy, kiedy przyszła do niego na paluszkach pierwsza myszka i zapiszczała mu cichutko do ucha:
- Wygodnie ci?
- Mhm - zamruczał kot.
Po chwili, też na paluszkach, przydreptała druga i spytała: - Może dać ci poduszeczkę?
- Nie - zamruczał kot - już zasypiam.
A wtedy cichutko przybiegła trzecia i spytała:
- A może opowiedzieć ci bajeczkę o kotku, który siedział na płotku?
- Mrauuu! - parsknął kot, który nie mógł zasnąć - Dajcie mi spokój!
Myszy na chwilę usiadły cichutko obok niego i nic nie mówiły. Ale nie wytrzymały długo i już po chwili najciszej, jak tylko mogły, zaczęły popiskiwać:
- Śpisz? Śpisz? Czy już śpisz?
Kot zerwał się na cztery łapy, wygiął grzbiet i jak nie wrzaśnie:
- Dosyć tego, nie wytrzymam!
I rzucił się na myszy, a one ze strachu pochowały się do swoich norek. Od tej właśnie pory wszystkie myszy na całym świecie boją się kotów i chowają się przed nimi w malutkich mysich norkach, a wszystkie koty polują na myszy, które nie pozwalają im spokojnie spać.

Omówienie bajki

       -Dlaczego kot lubił myszy? (bo był do nich podobny)

-W jakie zabawy bawiły się zwierzątka? (chowanego, koci-łapci)

-O co poprosił kotek myszki? (o to, aby były cicho)

-Dlaczego kotek chciał, aby myszki zachowywały się cicho? (chciał się przespać)

-Jak zachowywały się myszki gdy kot poszedł spać? (przeszkadzały mu pytając się czy mu wygodnie czy już śpi itd.)

-Gdy kot nie wytrzymał co zrobił? (ganiał myszy)

  Zabawa ruchowa   -„ Kot i mysz”     

 „Mysia norka”  ułożone z kółka do sersa, natomiast obręcz jest mieszkaniem

„kotka” (nauczycielka). Na zapowiedź „kotek siedzi w domu - myszki na spacer”,

dzieci wyskakują z „norki”, biegają i skaczą obunóż w jej pobliżu. Na słowa:

„Kotek wychodzi na spacer” (w tym momencie nauczycielka naśladuje miauczenie)

„myszki” wskakują do „norki”.

 

Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną:

Kształtowanie umiejętności liczenia przedmiotów stosownie do możliwości intelektualnych dzieci.

Kolejność:

Liczenie przedmiotów: dzieci rytmicznie wskazują i wymieniają liczebniki, które nauczycielka podpowiada.

Zabawa matematyczna z wierszem pt. „Kotek”.

Kotek

Cztery łapki w nich pazurki
Lubię zbiegać prosto z górki
Tulić, łasić się, przymilać
Po gałązkach też się wspinać
Piję mleczko, bardzo zdrowe
By wieść życie kolorowe
Kto ja jestem? Bardzo proszę:
Kotek, takie imię noszę!

Wychowanie przez sztukę- różne formy plastyczne:

1.„ Wełniany kotek” - naklejanie na kontur kotka - wełny lub kawałków futerka( Kontur kotka na tekturce stojącej)

- zachęcanie do estetycznego wykonania pracy

- wdrażanie do sprzątania swoich miejsc pracy

- zapoznanie z budową kota

- utrwalenie kolorów

„Kolory kotów” rozmowa przy ilustracjach kotów nt. budowy kota, ze szczególnym zwróceniem uwagi na barwę sierści (białe, rude, pręgowane, brązowe, szare, czarne). Umieszczenie ilustracji na tablicy tematycznej.

2. „Miseczka dla Filemona”- zapełnianie konturu narysowanego przez N. świeczką , a potem zamalowywanie całej powierzchni farbą plakatową

- zapoznanie z nową techniką plastyczną

- dokładne malowanie konturu miski świecą

- zwrócenie na prawidłowe trzymanie świeczki, a potem pędzelka w ręce

Wychowanie przez sztukę- muzyka, śpiew, pląsy i taniec

1. Zapoznanie z piosenką „Kotki dwa”- inscenizacja piosenki, spontaniczny śpiew powtarzających się fragmentów piosenki.

2.Zabawa rytmiczna „Duże i małe koty”- reagowanie ruchem ciała na dźwięki wysokie i niskie

3.Zabawa „Konkurs kociej piosenki”- dzieci chętne pojedynczo wcielają się w postać kota i występują przed resztą dzieci- naśladowanie odgłosu kota, modulowanie głosem, włączenie do prezentacji całego ciała, wprowadzenie zabawnego nastroju do zabawy. Dzieci, które nie chcą brać udziału w wystąpieniu, siadają na krzesełkach tworząc widownię.

4. zabawa ruchowo - muzyczno „Muzyka i koty”.
Kotki się cieszą, że gra muzyka, wesoło chodzą po sali - dzieci wykonują dowolne improwizacje do muzyki (z płyty CD) o charakterze tanecznym.
- Kiedy nastaje cisza, kotki się zmęczyły - dzieci przechodzą do leżenia na plecach i przez chwilę odpoczywają.

5.Ćwiczenie logorytmiczne. Na hasło "kotki miauczą" dzieci naśladują miauczenie kotów.

1. Utrwalenie piosenki „Kotki dwa”- inscenizacja piosenki ze śpiewem
2. Smutna i wesoła melodia - zabawa wyrabiająca reakcję na zmiany charakteru melodii.
W rytmie akompaniamentu dzieci "kotki" przemieszczają się w dowolnych kierunkach w sali. Kiedy usłyszą skoczną, wesołą melodię dobierają się parami i podskakują z nogi na nogę. Kiedy melodia ma charakter smutny w parach podają sobie ręce, opuszczają głowy i powoli obracają się w małych kołach.

3. "Idzie kotek po drabinie" - wyrabianie reakcji na dźwięki grane coraz wyżej.
Nauczycielka z płyty Cd puszcza dźwięki począwszy od niskiego rejestru w górę, dzieci "kotki" zajmują miejsca na dywanie, przechodzą do przysiadu naśladując powolne wspinanie sie po drabinie. Głośny akord oznacza, że "kotki", spadają z drabiny". Dzieci przechodzą z powrotem do przysiadu.
4. Ponowny śpiew piosenki z użyciem instrumentów muzycznych - zachęcanie dzieci do wspólnego śpiewu oraz gry na instrumentach
5. „Zgadnij jaka to piosenka”- Nauczycielka nuci na głosce la, la, la melodię poznanych piosenek a dzieci starają się je rozpoznać- ćw. pamięci oraz koncentracji uwagi

Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i sytuacjach zadaniowych

- doskonalenie posługiwania się sztućcami podczas posiłku

- udział z zabawach porządkowych w sali

Wdrażanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych

- przestrzeganie przez dzieci określonych reguł w zabawach ruchowych

- przestrzeganie zakazu brania do rąk nieznanych, znalezionych przedmiotów w czasie spaceru

Wspomaganie rozwoju umysłowego poprzez zabawy konstrukcyjne;

- Zab. konstrukcyjna „Domek dla kotka”- wdrażanie własnych pomysłów

Wychowanie do poszanowania roślin i zwierząt ;

- obserwowanie podczas spacerów kotów w ich codziennych sytuacjach, dostrzeganie ich piękna, prowadzenie rozmów z ich właścicielami

Wychowanie poprzez sztukę, dziecko widzem i aktorem;

-Zabawy w teatrzyk „Jestem kotkiem, jestem pieskiem” - manipulowanie pacynkami lub pluszakami-

Rozwijanie twórczego myślenia ,wymyślanie przygód swoich zwierzaków, wcielanie się w rolę kotka lub pieska, zgodna zabawa z kolegami

Pomaganie dzieciom w rozumieniu istoty zjawisk atmosferycznych i w unikaniu zagrożeń

- zwracanie uwagi na pogodę podczas spacerów i nazywanie typowych zjawisk atmosferycznych: mróz, śnieg, zimy wiatr, lód

Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej dzieci:

Zestaw zabaw ruchowych wg metody W. Sherborne.

Cele: nawiązanie kontaktu z drugim dzieckiem, dzielenie się przestrzenią z innymi, współpraca z partnerem, ćwiczenie w pogodnym, wesołym nastroju.

1. Powitanie uczestników spotkania. Dzieci stoją w kole i śpiewają: Wszyscy są, witam was.

Zaczynamy, to już czas. Jestem ja, jesteś ty. Raz, dwa, trzy.

2. Dzieci dotykają się różnymi częściami ciała, najpierw wg propozycji nauczyciela, potem

wg pomysłów własnych. Ćwiczeniom towarzyszy muzyka.

3. Partnerzy siadają tyłem do siebie. „Poznają” wzajemnie swoje plecy. Następnie odpychają

się plecami na przemian- raz jedna, raz druga osoba.

4. Huśtawka. Partnerzy, trzymając się za ręce, wykonują przysiad. Raz kuca jedna, raz druga

osoba.

5. Masaż. Dziecko leży na podłodze, drugie masuje jego plecy wg poleceń: - masujemy plecy

całą dłoni - przebiegło stado koni- dotykamy piąstkami. Po chwili następuje zmiana ról.

6. Relaks przy muzyce. W rytm „tańczą” poszczególne części ciała: najpierw ręce, potem

nogi, głowa, ramiona, biodra i wreszcie całe ciało.

Zabawy ruchowe:

-„spacer kotów”- z elem. czworakowania

-„ Każdy kotek, ma swój domek”- orientacyjno- porządkowa

-Zab. ruch. orientac. - porządkowa „Skradamy się jak koty”.

Nauczyciel odwraca się tyłem, a dzieci starają się jak najciszej do niego podejść. Jeżeli nauczyciel usłyszy jakiś szmer, odwraca się, a dzieci - koty - zastygają wtedy bez ruchu.

Spacery po okolicy- hartowanie oraz dotlenienie organizmu,

- obserwowanie podczas spacerów kotów w ich codziennych sytuacjach, dostrzeganie ich piękna, prowadzenie rozmów z ich właścicielami

- używanie form grzecznościowych

Aneks

„Masz tu kotku” A. Przemyska

- Masz tu, kotku,

Owies na spodku,

Zjedz go sobie ze smakiem.

- Dziękuję, nie jestem ptakiem.

- Masz tu, kotku,

marchew na spodku,

schyl się nad talerzykiem.

-Dziękuję, nie jestem królikiem.

-Masz tu, kotku,

miodek na spodku,

pachnie jak wiosną kwiatki.

-Dziękuję, miód jedzą niedźwiadki.

-Masz tu, kotku,

mleczko na spodku,

co byś lepszego chciał?

-Nic nie ma lepszego, miau....

III. Mój przyjaciel -pies

1. Najwierniejszy przyjaciel domu i człowieka- zapoznanie z wyglądem i budową psa

2. Dom dla psa- jak wygląda buda?

3.Do czego służą palce?- zabawy paluszkami

4. Poznajemy miejsce przygód Szczeniaczka

5. Projektujemy obrożę dla psa

Zabawy w I i III części dnia

- Zabawy dowolne w kącikach zainteresowań - wdrażanie do dzielenia się atrakcyjnymi zabawkami oraz zachęcanie do współdziałania w grupie

- Zabawy w kącikach tematycznych - wdrażanie do stosowania form grzecznościowych podczas zabaw z rówieśnikami

- zorganizowanie w sali wystawy przyrodniczej „Pies i kot wśród nas” z wykorzystaniem widokówek, zdjęć, ilustracji, plakatów przyniesionych przez dzieci- oglądanie wystawy i dzielenie się spostrzeżeniami.

Prezentacja obrazków psów rożnych ras- dzieci próbują określić wygląd psów, ich budowę, wielkość, kolor.

- Chętne dzieci próbują opowiedzieć też o swoich pieskach -o sposobie życia i odżywiania- rozmowa kierowana przez N.

-„Pies i kot”- . Wypowiedzi dzieci na temat kotów i psów, swoich zabaw z czworonogami. Porównanie psów i kotów - próby poprawnego wypowiadania się pełnymi zdaniami na dany temat.

Zabawy integracyjne i przeciwko agresji:

- „Piramida” - dzieci stoją na obwodzie koła i tworzą piramidę ze swoich dłoni kładąc je na drugiej, gdy wszystkie dłonie są już ułożone z okrzykiem „hura” unoszą je do góry- integracja z grupą, rozładowanie napięcia emocjonalnego

- Zabawa „Jak wygląda pies”? - dzieci podają sobie kolejno psa- maskotkę i wyszukują jak najwięcej określeń tego zwierzątka, np. mój piesek jest szary, mięciutki; ma cztery łapki, ma brązowe oczy - budowanie jedności z grupą

- Zabawa muzyczno - ruchowa - „Jest muzyka, nie ma muzyki”. Prawidłowa reakcja na umówiony sygnał, umiejętność estetycznego poruszania się.- kiedy gra muzyka dzieci biegają po dywanie, a na przerwę - słuchają poleceń N. np. wiążemy koło, ustawiamy się w szereg

Zabawy dramowe:

-„Duży, ciężki pies.” -dzieci wyobrażają sobie, że piesek jest duży i ciężki, próbują odzwierciedlić to ruchem i miną - ćw. wyobraźni

-,O czym mogą rozmawiać zwierzęta”- dzieci wybierają z kącika teatralnego przygotowane kukiełki zwierząt i wymyślają rozmowy

pomiędzy nimi- doskonalenie pomysłowości, ćw. wyobraźni
- Zabawa ,,Szukaj”- dziecko z zawiązanymi oczami kierując się węchem musi odnaleźć ukryty przedmiot o silnym, przyjemnym zapachu np. flakonik perfum, pokrojona pomarańcza. Zwycięzcy otrzymują drobne nagrody - proste doświadczenia dramowe, rozwijanie zmysłu węchu

Zabawy relaksacyjne:

-Zabawa: „Rozluźnienie”.

Dzieci kładą się na dywanie na plecach z zamkniętymi oczami. Oddychają głęboko i swobodnie. Nauczyciel wymawia po kolei różne części ciała, które leżący na podłodze napinają, a w chwilę później rozluźniają. W ten sposób napinamy i rozluźniamy całe ciało, zaczynając od nóg, poprzez dolną i górną część tułowia, głowę i ramiona.

-„ wyciszenie”- dzieci leżą na podłodze bez ruchu, mogą zamykać oczy w tle słychać muzykę. Można też wprowadzić efekt ruchu ; nauczyciel dotyka, a kto jest dotykany porusza się majestatycznie w rytm muzyki i np. ; dzieci mogą ustawić się w pociąg lub pary by wyjść np. na spacer itp.

- Masażyk relaksacyjny w parach: „Szczotkowanie psa”, „Głaskanie psa” itp.

Systematyczna relaksacja

- codzienna relaksacja przy muzyce podczas leżenia na plecach z patrzeniem na sufit lub z zamkniętymi oczami, uspokojenie organizmu, odprężenie

- wyciszenie, rozluźnienie napięcia mięśniowego podczas słuchania nagrań z muzyką poważną A. Vivaldi „Cztery pory roku - Zima”.

Zabawy logopedyczne:

-ćwiczenia ortofoniczne- naśladowanie odgłosów wydawanych przez psy- małe pieski piszczą, złe psy warczą i głośno szczekają, nocą psy wyją, zmęczone psy dyszą z wysuniętym językiem, groźne psy szczerzą zęby, głodne psy skomlą, najedzone psy oblizują się językiem - ćw. narządów artykulacyjnych
-Ćwiczenia słuchowe- rozpoznawanie głosu psa wśród odgłosów wydawanych przez inne zwierzęta- doskonalenie słuchu fizycznego

zabawa matematyczna:

-zabawa dydaktyczna „ Małe i duże pieski”- ćw. klasyfikujące. Układanie sylwet psów wg instrukcji nauczyciela. Wskazywanie największego i najmniejszego psa. Układanie sylwet w szeregu, przeliczanie ich w zakresie 3 i więcej.

- na podstawie zabawy dydaktycznej „Gdzie się schowały pieski?” kształtowanie rozumienia relacji przestrzennych; posługiwanie się określeniami  na, pod, przed, za, w środku, obok, między-wykorzystanie do zabawy krzesełek oraz ławeczki; uważne słuchanie i wykonywanie poleceń;

-zab. „ Dotknij”- szukanie przedmiotów w wybranym kolorze - utrwalanie kolorów

zabawy muzyczne:

-Zabawa ruchowo- muzyczna „ Pieski małe dwa” przy piosence z płyty CD. Dzieci -pieski czworakują po sali w czasie trwania piosenki. Na sygnał- brak piosenki, pauza- dzieci szukają własnej budy ( obręcz) siadają w niej po „turecku”. Ponownie rozbrzmiewa muzyka dzieci wychodzą z budy, przeciągają się leniwie. Idą ponownie na spacer- właściwa reakcja na sygnały dźwiękowe, ćw. koncentracji uwagi

-Wysłuchanie odgłosu psa i kota (miauczenia małych kotków, miauczenie smutnego kota, odgłosy wydawane przez zdenerwowane koty)potem próby naśladowania tych odgłosów zgodnie z poleceniem N.

 - „Zrób to co ja”- Odtwarzanie rytmu przy pomocy odpowiednich ruchów.
Dzieci starają się je powtórzyć za N. :
na raz, dwa - dwa klaśnięcia;
na trzy, cztery - dwa tupnięcia;
raz, dwa - dwa podskoki;
trzy - klaśnięcie;
cztery - podskok;
raz - klaśnięcie nad głową;
dwa, trzy - dwa tupnięcia;
cztery - podskok.

  Systematyczny seans bajkowy:

-Słuchanie fragmentów bajki czytanej przez nauczyciela S. Grafowski i M. Nejman pt. „Przygody kota Filemona”: „Zabawa w chowanego ”, „Niespodzianka”, „Zegar z kukułką”

- nabywanie umiejętności uważnego słuchania

- wzbogacanie słownictwa

- próby wyszukiwania morału

- prowadzenie rozmów dotyczących losów bohaterów

- manipulowanie maskotkami oraz pacynkami, elem met. M.Kielar - Turskiej

- oglądanie na DVD bajek z serii „Przygody kota Filemona”

Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania

ćwiczenie analizy i syntezy wzrokowej:

-„Pieski” - dzieci składają w całość pocięte obrazki psów

- układanie klocków wg wzoru/ rytmu

Zabawy rozwijające percepcję wzrokową:

-Wyszukiwanie z rozsypanki obrazkowej dwóch takich samych obrazków przedstawiających zwierzęta

- Zabawa rysunkowa „Znajdź pieskowi kostkę”- szukanie drogi do kości

Zabawy rozwijające percepcję wzrokowo - ruchową:

- sznurowani - przewlekanie sznurówek przez sylwety zwierzątek, nawlekanie szpulek na sznurek

- odrysowywanie wzorów od szablonu

„W zaczarowanym świecie literek”:

- wprowadzenie literek :F,f, G,g, H,h

- zabawa „Deszcz wizytówek”

- Zabawa „Wyliczanka”

Kształtowanie czynności samoobsługowych, nawyków higienicznych i kulturalnych:

- wdrażanie do zachowania czystości podczas jedzenia

- zwrócenie uwagi na prawidłową postawę ciała podczas spożywania posiłków

Ćwiczenia usprawniające palce i dłonie:

-próby cięcia papieru po narysowanej przez N. linii - rozwijanie sprawności manualnych dzieci

- rysowanie dwoma rękami kółek na kartce, potem osobno prawą, osobno lewą, a na końcu ręką wiodącą

- zabawy z masą solną - wylepianie kostki dla psa

Współpraca z rodzicami:

- rozmowy indywidualne z rodzicami o postępach dzieci, ich zachowaniu w grupie

- zachęcanie rodziców do czytania dzieciom w domu bajek

Wspomaganie rozwoju mowy:

1. Wprowadzenie do tematu zajęć -rozwiązywanie zagadki słownej -  „Pies”

Najwierniejszy to przyjaciel domu i człowieka,

Dobrym ludziom chętnie służy, na złych warczy, szczeka.

Rozmowa przy ilustracji na temat charakterystycznych cech w wyglądzie psa, jego budowa ciała, sierść, sposób poruszania, odżywiania, porozumiewania

zabawa ortofoniczna na zgłoskach: „hau”, „wrrr”;

 Zabawa ruchowa „Zabawa piesków z piłeczką” - dzieci naśladują bawiące się psy, toczą piłkę  po podłodze popychając ją nosem- naśladowanie ruchem i gestem zabaw psów.

 Nauka wiersza pt. „Pies”.

 

„Pies”

Mamy psa, to miły szczeniak,

Ale dużo z nim zmartwienia.

Wszystko niszczy : kapcie, buty

Spójrz, już bucik jest rozpruty.

Klocki z kąta powywleka

I na piłkę groźnie szczeka.

Choć kłopotów mam z nim wiele,

Pies jest moim przyjacielem.

2. Słuchanie opowiadania nauczycielki w oparciu o rozdział pt. „Jak pies z kotem ” z książki „Przygody kota Filemona”- S. Grabowski,M. Nejman - (umieszczenie sylwet bohaterów opowiadania na tablicy w różnych miejscach)

opracowywany problem: miejsce akcji

Rozmowa z dziećmi nt. treści opowiadania: O kim możemy powiedzieć najwięcej? (o Szczeniaczku); Jakie przygody miał Szczeniaczek? Która przygoda wydarzyła się najpierw, która potem?; Jak sądzicie, która z przygód szczeniaczka miała najciekawsze miejsce?; Czy wydarzyła się przygoda z kotem Filemonem? A z Bonifacym?

Ekstrapolacja: Przygody Szczeniaczka wydarzyły się w domu, na podwórku, w budzie

A gdzie wydarzyły się przygody bohaterów ze znanych wam bajek? Czy znacie takich bohaterów, których przygody wydarzyły się na podwórku, w domu? W jakim miejscu przeżywa swe przygody kopciuszek?; A Jaś i Małgosia?, A trzy świnki?

Zabawa „Szukamy Szczeniaczka” - odgadywanie, z którego miejsca na sali dochodzi głos - ćwiczenia wspomagające dziecięce możliwości poznawania otoczenia.

Przygody Szczeniaczka odbyły się w domu, na podwórku- spróbujcie pokazać to ruchem

Egzemplifikacje: Umieszczenie na tablicy makiety „lasu”.

Pomyślcie co mogło wydarzyć się w lesie? Kto mógłby przeżywać tu swe przygody?A może ktoś nam opowie? - swobodne kompozycje werbalne z pomocą nauczyciela.

Ocena: brawa dla wszystkich dzieci, nawet tych, które nie odważyły się nic powiedzieć.

 Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną:

Liczenie palców.

Przykłady: oglądanie własnych palców, prostowanie ich i liczenie.

Zabawa ,,Pięć paluszków”

Pięć paluszków, pięć paluszków (dzieci poruszają palcami obu rak)

Prawa ręka ma, lewa ręka ma (wysuwają kolejno ręce przed siebie)

Paluszki witamy, głośno przeliczamy (zaciskają dłoń, potem prostują kolejne palce)

Ty i ja, ty i ja (wskazują siebie i innych)

Jeden, dwa, trzy, cztery, pięć (liczą palce łapiąc je)

Zabawa ,,Mam pięć paluszków”

Mam pięć paluszków u ręki lewej (poruszają palcami lewej reki)

I pięć paluszków u ręki prawej (poruszają palcami prawej ręki)

Pięć to niedużo, ale wystarczy

Do każdej pracy i do zabawy (kręcą dłońmi w nadgarstkach i poruszają palcami)

Kciuk wskazujący, potem środkowy

Po nim serdeczny, na końcu mały

Pierwszy i drugi, trzeci i czwarty

Na końcu piąty - trochę nieśmiały ( poruszają kolejno palcami)

Wychowanie przez sztukę - różne formy plastyczne:

1. Praca plastyczna „Buda dla psa”- naklejanie gotowych elementów na kartkę obok sylwety psa.

Nauczycielka pokazuje dzieciom 3 figury geometryczne (koło, kwadrat, trójkąt)  i prosi je, aby zastanowiły się jak ułożyć z nich domek dla psa, czyli budę. Następnie dzieci samodzielnie naklejają wycięte z kolorowego papieru figury na kartkę obok sylwety psa . Kolorują kredkami pieska, według własnego pomysłu.

- ćwiczenie spostrzegawczości oraz logicznego myślenia

- doskonalenie sprawności manualnej reki wiodącej

- wdrażanie do prawidłowego trzymania kredki

Praca poparta słuchanie wiersza pt. Kłopoty Burka z podwórka

2.„Obroża dla mojego pieska”- praca plastyczna techniką collage. Wykorzystanie różnych materiałów do ozdoby konturu obroży. Ocena i wystawka prac dzieci.
- pobudzanie wyobraźni

- zachęcanie do wymyślania ciekawych wzorów

-właściwe wykonywanie poleceń

Ćwiczenia z kinezjologii edukacyjnej :prowadzanie na smyczy psa wzdłuż linii prostej ułożonej ze sznurka , prowadzenie na smyczy pieska po ułożonych ze sznurka kołach ,prowadzenie na smyczy psa „slalomem” „-omijanie przeszkód; głaskanie psa równocześnie dwoma rękami ( zabawa przeprowadzona w parach- jedno dziecko naśladuje psa, drugie właściciela; potem zamiana ról, zabawa wg instrukcji słownej nauczyciela)

Wychowanie przez sztukę - muzyka i śpiew, pląsy i taniec

1.Słuchanie piosenki D. Gellner: „Popatrzcie na jamniczka”. Określanie nastroju piosenki.

2.Zabawa muzyczno - ruchowa „ Jamniki i dzieci” - reagowanie na zmiany tempa.

3.Zagadki słuchowe „Rozpoznaj zwierzątko po głosie” -Słuchanie i rozpoznawanie głosów zwierząt z płyty CD (kot, pies, krowa, koza)

4.Zabawa ilustracyjna do piosenki -wykonanie ruchów do piosenki proponowanych przez nauczycielkę opartych na treści piosenki.

5. „Psi koncert” - zabawa ortofoniczna -  Dzieci naśladują szczekanie psa, cicho - głośno na melodię znanej im piosenki

1.Zabawa ruchowa przy piosence „Puszek okruszek” Natalii Kukulskiej z płyty CD.

Podczas 1 zwrotki: dzieci swobodnie biegają po sali na czworakach naśladując ruchy i zachowania

psów.

Podczas refrenu, dzieci w parach naprzeciwko siebie, na słowa:

Puszek okruszek- 1xklasnięcie w ręce i 2x w kolana

Puszek kłębuszek - jw.

Bardzo go lubię - 1x klaśnięcie w ręce i 2x ręce krzySują się na klatce piersiowej

Przyznać to muszę - j.w.

Puszek okruszek, kłębuszek- 1xklasnięcie w ręce, 2x w kolana i 1x w ręce kolegi z pary

Jest między nami przyjaźni nić- dzieci w parach przytulają się do siebie

Wystarczy tylko - 1xklasniecie w dłonie i 2x ręce krzySują się na klatce piersiowej

śe się poruszę - 1xklasniecie w dłonie i 2x ręce krzySują się na klatce piersiowej

Zaraz przybiega by ze mną być - ręce w bok wyciągnięte i splecione z rękami kolegi z pary. I delikatne

kołysanie się z boku na bok w parach. /2x powtórka/

Podczas 2 zwrotki: Dzieci-pieski swobodnie czworakują po sali, bieg piesków, improwizują zachowanie

się czworonogów.

Refren: jw.

2.Ćwiczenie: „Oddech i kartka papieru”.

Dziecko chwyta kartkę dwiema dłońmi w połowie wysokości i trzyma przed ustami, lekko opierając jej górną krawędź o nos. Obserwuje, jak kartka odsuwa się od twarzy, kiedy się na nią dmucha. Gdy kartka wróci na swoje miejsce, dziecko skupia uwagę na jej kontakcie

z twarzą. Powtarza kilkakrotnie ćwiczenie z zamkniętymi oczami. Skupia uwagę na własnym oddechu, później na dotknięciu kartki. Dziecko zmienia siłę oddechu: dmucha długo i łagodnie albo krótkimi i silnymi wydechami i obserwuje ruchy kartki.

Kierowanie własnym oddechem uświadamia dziecku automatyzm oddychania, w kolejnych cyklach wydycha powietrze, wstrzymuje oddech, nabiera powietrza do płuc i ponownie je wydycha

3.Ćwiczenia inhibicyjno - incytacyjne.
Dzieci podskakują po sali w rytm muzyki ,kiedy muzyka cichnie gromadzą się kładąc wokół leżącego na dywanie psa - maskotki.Na sygnał muzyki wstają i biegają na pietach . Na uderzenie w tamburyno dzieci siadają tak aby ,każde dotknęło palcami stóp leżącego na podłodze psa- maskotki .
Powtórz zabawę 2 razy.

4.Zabawa muzyczno - ruchowa z maskotkami„Spacer” . Kiedy gra muzyka dzieci spacerują po sali z maskotkami w rytm słyszanej muzyki. Następnie na przerwę w muzyce dzieci zatrzymują się ,podrzucają do góry swoje pieski. Maskotki rozsypują się po dywanie i mieszają się. Zadaniem dzieci jest odszukanie swojego pieska, po znaczku rozpoznawczym.

5.Gra na instrumentach perkusyjnych do wybranej piosenki- utrwalenie nazw poznanych instrumentów muzycznych, wyrabianie poczucia rytmu, wyzwalanie radości podczas zabaw muzyczno- ruchowych

Wdrażanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych

Podczas spacerów zwrócenie uwagi na to, że nie dotykamy obcych psów, nie drażnimy ich bo mogą ugryźć . Zapoznanie z listą ostrzeżeń.

Lista ostrzeżeń
1. Nie drażnij psów.
2. Nie krzycz, nie biegaj dookoła ogrodzenia.
3. Nie zabieraj psu kości, piłek i innych jego rzeczy.
4. Nie wyrywaj mu jedzenia z pyska i nie przeszkadzaj, kiedy je.
5. Nie zabieraj matce szczeniąt.
6. Nie podchodź do obcego psa.
7. Nie uciekaj przed atakującym psem.
8. Nie próbuj głaskać obcego psa.
9. Nie prowokuj psa w żaden sposób

Wspomaganie rozwoju umysłowego poprzez zabawy konstrukcyjne;

Budowanie z klocków „Buda dla psa” zainspirowane opowiadaniem nauczycielki przy obrazku „Azor ma nową budę”- praca zespołowa- Wyrażanie własnych spostrzeżeń w formie przestrzennej, zabawa na wyznaczonej przestrzeni, wdrażanie własnych pomysłów

Wychowanie do poszanowania roślin i zwierząt ;

Uwrażliwienie na humanitarne obchodzenie się ze zwierzętami, przestrzeganie zakazu drażnienia ich, rzucania w nie kamieniami.

Wychowanie poprzez sztukę, dziecko widzem i aktorem;

- Wczuwanie się w rolę, jaką właściciel pełni względem psa - opieka, wydawanie poleceń. Zabawy z maskotkami i pacynkami psów.

Pomaganie dzieciom w rozumieniu istoty zjawisk atmosferycznych i w unikaniu zagrożeń

- rozumie konieczność ubierania się odpowiednio do panującej pogody

-określanie temperatury powietrza zimno, bardzo zimno (eksperyment z wypuszczaniem powietrza z buzi - kiedy bardzo zimno widać powietrz, które wypuszczamy z buzi )

Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej dzieci:

Ćwiczenia gimnastyczne - zestaw VII (S. Owczarek Gimnastyka..., s. 41).

1. Powitanie.

Dzieci, stojąc w rozsypce, uderzają coraz głośniej rytmicznie w uda. Krzyczą przy tym słowo hej.

2. Zegar.

Dzieci siedzą naprzeciwko siebie w siadzie skrzyżnym i wykonują:

- skłony głowy w bok (w prawo i w lewo) - mówiąc jednocześnie cyk cyk (zegar chodzi),

- skłony głowy w przód i w tył, którym towarzyszą słowa bim-bam (zegar bije godziny),

- obszerne krążenia głowy, kilka razy w prawą, a następnie w lewą stronę - z wypowiadaniem słów drrr... (dzwoni budzik).

3. Budowanie domu.

Dzieci siedzą w siadzie skrzyżnym i budują dom. Podnoszą jedną rękę i ustawiają dłoń równolegle do podłogi nad głową - to jest parter. Następnie nad głową, nad pierwszą dłonią ustawiają drugą dłoń -pierwsze piętro. Tak kolejno budują piętra do maksymalnego wyciągnięcia rąk.

4. Rybki na piasku.

Dzieci leżą na podłodze na brzuchach. Naśladują rybę wyjętą z wody, unoszą i opuszczają na podłogę wyprostowane i złączone nogi.

5. Wiatraki.

Dzieci stoją naprzeciwko siebie i wykonują wyprostowanymi rękami obszerne krążenia. Krążenia rąk mogą być: symetryczne lub asymetryczne, wolne lub szyb-kie, w przód lub w tył.

6. Gra na bębenku, gra na pianinie.

Dzieci siedzą z nogami ugiętymi. Unoszą nogi nad podłogą i rytmicznie, lekko uderzają piętami o podłogę, jakby grały na bębenku. Następnie zginaj ą podeszwy

stóp i dotykają lekko palcami stóp do podłogi.

 

Cele: rozwijanie sprawności fizycznej dzieci, kształtowanie świadomości własnego ciała, ćwiczenie w pogodnym, wesołym nastroju.

Zabawy ruchowe:

-Zab. ruch. orient. - porządkowa „Do budy”.

-Zab.ruch. z elem. czworakowania „Szkoła psów”.

- zab.ruch.z elem. biegu „Szukamy Azora”.

-zabawa ruchowa z elem. czworakowania  „Pieski w domu, pieski na spacer”

Spacery po okolicy- w celu obserwacji psa i kota na posesjach, a także w czasie spaceru z panem; zwrócenie uwagi na zachowanie się zwierząt, a także na ich wygląd i znaczenie w życiu człowieka;

Aneks
Kłopoty Burka z podwórka Lucyna Krzemieniecka

Siadł Burek pod murem i myśli:
- Oto przyszła zima,
a ja budki nie mam.
Nic nie warta budka stara,
bo tu dziurka, a tam szparka.
Źle się będę w lutym miał,
hau, hau, hau, hau, hau, hau!
Chyba zaraz się odważę
i szczeknę na gospodarza.

I łaps Burek gospodarza za nogawicę.
-Gospodarzu, przyszła zima,
a wasz Burek budki nie ma.
Nic nie warta budka Burka,
bo tu szparka, a tam dziurka.

Jakże będę wam, hau, hau,
w mrozy domu pilnował?
-A nie róbże hałasu,
nie mam teraz czasu.

Siadł Burek pod murem i znów myśli:
- Oto przyszła zima, a ja budki nie mam.
Chyba za spódnicę gospodynię schwycę.
I łaps Burek gospodynię za czerwony rąb spódnicy.

- Gospodyni, przyszła zima,
a wasz Burek budki nie ma.
Stara budka nic nie warta,
bo tu dziurka a tam szparka.
Jakże będę wam, hau, hau,
domku teraz pilnował?
-A nie róbże hałasu,
nie mam teraz czasu-
odrzekła gospodyni i pobiegła do kuchni, gdzie w nowym
saganku gotowała się marchew z kwiatkiem majeranku.

A Burek siadł pod murem i myśli:
- Chyba będę musiał
szczeknąć na Franusia.
Niech zadba o psisko,
gdy już luty blisko.

Idzie Franuś ze szkoły, a Burek łaps go za guzik:
- Mój Franulku, przyszła zima,
a twój Burek budki nie ma.
Gospodarze wciąż zajęci,
miejże choć ty w pamięci.

Rozczulił się Franuś nad pieskiem i woła:
-Mój piesuniu, mój malutki.
nie zostawię cię bez budki!
I zrobił Franuś Burkowi nową budkę, i mchem ją zaopatrzył
i słomą. Siedzi w niej Burek i szczeka, aż go słychać z daleka:
Ham, ham, ham, nową budkę mam!  

 

IV. Poznajemy zawód fryzjera i kosmetyczki

1.Jak pracuje fryzjer? - wycieczka do zakładu fryzjerskiego

2. Potrafimy zrobić magiczne lusterko

3. Lubimy zabawy paluszkowe

4. Nowa fryzura

5. Do czego służy grzebień?

Zabawy w I i III części dnia

- Zabawy dowolne wybranymi zabawkami w kącikach zainteresowań -doskonalenie umiejętności zgodnej zabawy, wdrażanie do mówienia umiarkowanym głosem

- zorganizowanie kącika fryzjerskiego- zabawy tematyczne „Fryzjer”- odgrywanie scenek zaobserwowanych w zakładzie fryzjerskim; z różnych sytuacji, zdarzeń, faktów z życia codziennego i odtwarzanie przez dzieci w formie zabawy.

- „Modne fryzury” - oglądanie albumów z różnorodnymi fryzurami- porównywanie długości włosów, kolorystyki, sposobu uczesania - wdrażanie do wypowiadania się całym zdaniem

-„Jaka to fryzura” -określanie, jak nazywają się fryzury pokazywane przez nauczyciela na obrazkach: warkocze, koński ogon, kucyki, kok, lok - Wypowiedzi dzieci na temat ich ulubionych fryzur, szamponów; opowiadanie, w jaki sposób one dbają o włosy - poszerzanie słownika czynnego dzieci

Zabawy integracyjne i przeciwko agresji:

- Zabawa integracyjna „Lusterko” -po kole krąży lusterko, każdy po kolei patrzy na swoje odbicie i mówi: Jestem …… W tym odbiciu najbardziej podoba mi się…. - pokonywanie nieśmiałości, ćw. w budowaniu zdań oprawnych gramatycznie

-„Kamyczek” - nauka zabawy , rozpoznawanie nazwy zwierzątka po wydawanym odgłosie

Wszystkie dzieci siedzą w kole; w środku koła znajduje się jedno dziecko, które jest „kamyczkiem”. Wszystkie dzieci mówią wierszyk: „Leży sobie kamyk na środku podwórka, a w kamieniu dziurka, a w tej dziurce co?”. Dziecko będące w środku naśladuje jakieś zwierzę. Reszta dzieci przygląda się i rozwiązuje zagadkę. Dziecko, które pierwsze odgadnie wchodzi do środka.

-„Dzielne dzieciaki”- zabawa z chustą animacyjną. Uważne słuchanie poleceń, integracja z grupą

Dzieci leżą na chuście, nogami zwróconymi do środka i wykonują polecania nauczycielki:
Turlamy się.
Trzymamy się za ręce i podnosimy je do góry.
Siadamy na chuście jedno za drugim i rysujemy lub głaszczemy kolegę po plecach.
Trzymamy się za ręce, leżymy na chuście i podnosimy nogi do góry, opierając swoje stopy o stopy kolegi, następnie opuszczamy.

Zabawy dramowe:

-Podawanie przedmiotu”- wprowadzenie radosnego nastroju w grupie.

W zabawie wykorzystujemy zabawkę pluszową lub woreczek do ćwiczeń.

Dzieci stoją w kole zwrócone do siebie twarzami. Prowadzący podaje przedmiot, który dzieci podają sobie w taki sposób, jakby ten przedmiot był:

- bardzo ciężki,

- gorący,

- delikatny (kruchy),

- lekki.

Po każdej rundce prowadzący zmienia polecenie.

- „Co to za słowo”- wymyślanie ostatniej sylaby- rozwijanie wyobraźni

- „ Za oknem widzę..... „ - kończenie rozpoczętego zdania - ćwiczenia językowe, ćw. logicznego myślenia, układanie zdań sensownych, zrozumiałych dla innych

Zabawy relaksacyjne:

-„ Lampa, nos”- wywołanie u dzieci radości, ćw. koncentracji

Prowadzący pokazuje na swojej twarzy poszczególne jej części: nos, oko, ucho. Równocześnie mówi „lampa" wskazując ją. Dzieci naśladują gesty prowadzącego. Po kilkakrotnym prawidłowym wskazaniu poszczególnych części prowadzący zaczyna mylić. Pokazuje nos, a mówi lampa. Dzieci oczywiście wskazują lampę myląc się.

- Masażyk w parach: „U fryzjera”, „Malowanie twarzy” itp.- masowanie pleców kolegi palcami, całą dłonią z różnym stopniem natężenia wg instrukcji słownej nauczyciela

-Systematyczna relaksacja

- codzienna relaksacja przy muzyce podczas leżenia na plecach z patrzeniem na sufit lub z zamkniętymi oczami- uspokojenie organizmu, odprężenie

- wyciszenie, rozluźnienie napięcia mięśniowego podczas słuchania nagrań z muzyką relaksującą

Zabawy logopedyczne:

-Zabawa „Język i wargi” -ćw. narządów artykulacyjnych

Każde dziecko dostaje małe lusterko. Otwiera usta, ogląda swój język-porusza nim. Swobodne wypowiedzi dzieci „Do czego służy lusterko?”

-„W salonie fryzjerskim”- Ćwiczenia ortofoniczne - ćwiczenia narządów mowy na zgłoskach:

ciach, szu, szsz, wrr.

Fryzjer:

•ścina włosy nożyczkami - ciach, ciach, ciach…

• strzyże włosy maszynką - wrr, wrr, wrr…

• spłukuje włosy prysznicem - szszsz, szszsz, szszsz…

• suszy włosy suszarką - szuuuu, szuuuu, szuuuu…

 

zabawa matematyczna:

-„U fryzjera” - zabawa dydaktyczna- poznanie narzędzi i przyborów fryzjerskich, co potrzebne jest fryzjerowi w pracy; przeliczanie w zakresie 5; wyszukiwanie i segregować ilustracji przedmiotów potrzebnych fryzjerowi w pracy

- Zab. badawcza „Skąd się bierze sól?”

Zapoznanie dzieci z wyglądem, smakiem i właściwościami soli; ustalenie wspólnie z dziećmi, że kryształki soli są malutkie, białe, słone i rozpuszczają się w wodzie      

 wykonanie doświadczenia z solą - umieszczenie słoika z rozpuszczoną solą w kąciku przyrody i zachęcenie dzieci do codziennej obserwacji oraz do zapamiętania tego, co zauważyły; wysłuchanie opowiadania H. Zdzitowieckiej pt. „Co to będzie?”;

-„Dotknij czegoś” - utrwalenie konkretnych cech, kształtów, kolorów itp. Dzieci biegają w trakcie, gdy gra muzyka - na ciszę w muzyce nauczycielka mówi np. dotknij czegoś, co jest: okrągłe, czerwone. Dzieci odnajdują i dotykają przedmiot o wskazanych cechach.

zabawy muzyczne:

- Zabawy ze śpiewem „Pingwinek”, „Kółka dwa”, „Murzynek malutki”- utrwalenie zabaw, wywoływanie radosnej atmosfery podczas zabaw.

-„Szukaj swojej pary” - zabawa ruchowa, szybkie reagowanie na sygnał.

Dzieci dobierają się parami (chłopiec z dziewczynką), ustawiają przed nauczycielem. Mają zapamiętać, kto z kim stoi. Gdy zobaczą podniesioną przez nauczyciela chorągiewkę - biegają swobodnie, wymijając się zręcznie. Gdy usłyszą muzykę - chwytają swoją parę i kilka kroków maszerują w rytm muzyki.

- Zabawa muzyczno - ruchowa „Fryzjer” (wg „Śpiewające brzdące” , cz.1)

Do zabawy potrzebne są krzesła (ilość o połowę mniejsza niż liczba dzieci) rozstawione w różnych miejscach sali. Część dzieci siada na krzesła i odgrywa rolę klientów salonu fryzjerskiego, a pozostali uczestnicy są fryzjerami. Na hasło:

- mycie - myją głowy,

- ręcznik - wycierają głowę,

- strzyżenie - udają obcinanie włosów,

- czesanie - czeszą klienta,

- suszenie - suszą włosy,

- lustro - pokazują lusterko,

- pożegnanie - podają sobie ręce,

- marsz - fryzjer sprząta, a klient chodzi między krzesłami.

Na ponowne hasła następuje zamiana miejsc. 

 

- „Zamknij oczy, posłuchaj chwilę, co słyszysz” - dzieci rozpoznają odgłosy prezentowane przez naucz. z wykorzystaniem przedmiotów codziennego użytku - ćw. słuchu, kojarzenie dźwięku z nazwą przedmiotu

Systematyczny seans bajkowy:

-Słuchanie fragmentów bajki czytanej przez nauczyciela S. Grafowski i M. Nejman pt. „Przygody kota Filemona” - „Łata na łacie”, „Telegram”, „Ten nudny Tymoteusz!”

- nabywanie umiejętności uważnego słuchania

- wzbogacanie słownictwa

- próby wyszukiwania morału

- prowadzenie rozmów dotyczących losów bohaterów

- manipulowanie maskotkami, pacynkami- odgrywanie scenek

- oglądanie na DVD bajek z serii „Przygody kota Filemona”

Kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania

ćwiczenie analizy i syntezy wzrokowej:

-Składanie w jedną całość pociętych obrazków przedstawiających różne przybory do czesania. Grzebień, szczotka, lusterko, gumki, spinki.

Zabawy rozwijające percepcję wzrokową:

- zabawa „Co się zmieniło?” (jedno z dzieci obserwuje otoczenie, po czym opuszcza pomieszczenie; reszta uczestników zmienia uzgodniony szczegół; po powrocie dziecko określa, co się zmieniło)

- układanie obrazków według instrukcji słownej ( na dole, na górze, z boku )

- układanie kompozycji z figur geometrycznych według wzoru ,

Zabawy rozwijające percepcję wzrokowo - ruchową:

- „Przyszywamy guziki” - przewlekanie kolorowej włóczki przez dziurki w tekturowym guziku (dwie albo cztery)

- układanki płaskie ( obrazkowe, geometryczne, klockowe) na wzorze, według wzoru i bez wzoru

- rysowanie za pomocą szablonów nieskomplikowanych przedmiotów

„W zaczarowanym świecie literek”:

- wprowadzenie literek : I,i; J;j, K,k

- zabawa „Krążą nasze imiona”

- Zabawa „Wyliczanka”

- zabawa „Złap swoje imię”

Ćwiczenia usprawniające palce i dłonie:

- rysowanie kolorową kredą na kartce

- wydzieranki z kolorowych gazet - a potem naklejanki na kartkę

- ugniatanie kuleczek z waty

Współpraca z rodzicami:

-zachęcanie rodziców do czytania artykułów zamieszczonych w „ kąciku dla rodziców” ( gazetki na tematy wychowawcze)

- rozmowy indywidualne z rodzicami - informowanie o postępach dziecka w nauce i zachowaniu

- wspólnie z rodzicami rozwiązywanie zaistniałych problemów wychowawczych dzieci

- pomoc rodziców w zorganizowaniu kącika fryzjerskiego

Wspomaganie rozwoju mowy:

1.Wycieczka do zakładu fryzjerskiego znajdującego się w pobliżu przedszkola.

Zapoznanie z celem wycieczki; przypomnienie zasad zachowania się w miejscu publicznym

- zapoznanie z pracą fryzjera.

- poprawne zachowanie się w miejscu publicznym

- poznanie wyposażenia salonu.

- zwrócenie uwagi na przedmioty potrzebne do wykonywania pracy fryzjera.

- obserwacja czynności fryzjera podczas wykonywania przez niego fryzury.

- rozmowa z fryzjerem na temat jego pracy - rozwijanie umiejętności zadawania pytań i słuchania na nie odpowiedzi.

Wejście do salonu fryzjerskiego, oglądanie jego wyposażenia, rozpoznawanie i nazywanie

pokazywanych przez fryzjera rekwizytów fryzjerskich; wyjaśnienie, do czego się je wykorzystuje. Rozmowa z fryzjerem na temat najnowszych fryzur oraz konieczności dbania o włosy, aby były piękne i zdrowe.

Powrót do przedszkola.

 Rozmowa na temat spostrzeżeń z wycieczki.

Wypowiedzi dzieci dotyczące wyglądu salonu fryzjerskiego, jego wyposażenia: Co zwróciło ich uwagę? Co im się podobało? Czy praca fryzjera jest ciekawa?

Zabawa uspokajająca „ Kto jest pracowity”

Dzieci maszerują po obwodzie koła, rytmicznie powtarzając rymowankę: Kto jest pracowity, zawsze chodzi syty. - ćw. pamięci, poczucia rytmu

 1.Rozwiązywanie zagadek słownych „Zgadnij co to ?”.

 Choć to nie zwierzę, zęby posiada.                 Choć podobna jest do jeża,

Włosy na głowie gładko układa.                    lecz kolce nie rosną na niej,

(grzebień)                                          za to świetnie nią uczeszesz

Połączone ze sobą dwa stalowe noże,                swoje włosy poplątane.

bez nich żaden fryzjer pracować nie może.          (szczotka do włosów)

(nożyczki)

Mokre włosy, nic trudnego,                        Myje włosy i dobrze się pieni,

w mig wysuszy ci, kolego.                        twą brudną czuprynę szybciutko przemieni.

(suszarka)                                             ( szampon)

2..Słuchanie historyjki „Wizyta Marka w salonie fryzjerskim” opowiadanej przez nauczyciela.

- doskonalenie umiejętności skupienia uwagi podczas słuchania na dłuższy czas

 Marek miał jasne, kręcone włosy, które jednak nie chciały go słuchać. Szczególnie wtedy,

kiedy były już zbyt długie, sterczały na różne strony, spadały na oczy, plątały się. Aby je

rozczesać, potrzeba było dużo czasu i wiele cierpliwości. W oczach chłopca często pojawiały się łzy, kiedy rano stawał przed lustrem i patrzył na swoją rozczochraną fryzurę

(obrazek 1. - chłopiec z jasnymi lokami przed lustrem, w ręce grzebień; smutna mina).

- Mam tego dosyć! - krzyknął pewnego dnia Marek i poprosił mamę o pomoc. Ona od

razu wiedziała, jak rozwiązać problem chłopca. Ubrali się i wyszli z domu, kierując się

w stronę pobliskiego zakładu fryzjerskiego (obrazek 2. - chłopiec i mama idą w kierunku

zakładu fryzjerskiego).

Marek wygodnie rozsiadł się w fotelu. Mama wyjaśniła, z czym mają problem i uśmiechnęła się do fryzjera. Ton, nie namyślając się długo, chwycił w ręce urządzenie, którego chłopiec nigdy wcześniej nie widział, i zbliżył w kierunku jego włosów. Marek trochę się przestraszył, kiedy usłyszał za uchem ciche brzęczenie i ujrzał pierwsze loki spadające na podłogę (obrazek 3. - chłopiec na fotelu przed lustrem; obok uśmiechnięty fryzjer z maszynką do strzyżenia w ręce, z boku mama).

Po piętnastu minutach było po wszystkim. Na głowie Marka sterczały króciutko obcięte włosy.

Nawet nie było widać, że się kręcą. Chłopiec był zaskoczony nową fryzurą. Teraz na pewno

nie będzie kłopotów z myciem i czesaniem włosów. „Jestem zupełnie odmieniony” - pomyślał. Był bardzo zadowolony. Uśmiechnął się i pięknie podziękował (obrazek 4. - uśmiechnięty

chłopiec z krótkimi włosami siedzący przed lustrem, obcięte loki na podłodze).

3. Zabawa bieżna „Kolorki” -    rozwijanie umiejętności szybkiej reakcji na sygnały słuchowe

rozwijanie szybkości

 Nauczyciel daje każdemu dziecku po jednej kolorowej szarfie. Dzieci siadają w kole. Na sygnał dźwiękowy "nazwa koloru" wstają, obiegają pozostałe dzieci siedzące w kole i wracają na swoje miejsce.

4. Nauczyciel miesza obrazki, prosi dzieci, aby spróbowały ułożyły je we właściwej kolejności i opowiedziały historyjkę własnymi słowami.- rozwijanie mowy i myślenia przyczynowo-skutkowego

Wspomaganie rozwoju intelektualnego dzieci wraz z edukacją matematyczną:

Liczenie palców.

Przykłady: Wzmacnianie odczuwania gestu prostowania palca przez dotykanie własnego policzka(jeden palec-jeden dotyk- jeden liczebnik)i liczenie palców.

„Przebojowe paluszki”

(Zaciskamy piąstki i kolejno odchylamy palce przez dotykanie własnego policzka i liczenie.)
Kciuk mówi - Jestem ważny i bogaty. Jestem pierwszy.
Palec wskazujący mówi - Jestem wielkim królem. Jestem drugi.

Palec środkowy mówi - Jestem Mikołajem. Jestem trzeci.
Palec serdeczny mówi - A ja jestem wróżką. Jestem czwarta.
Mały palec mówi -Posłuchajcie co wam powiem:

Ach, zmyślacie! Wiecie przecież sami,
że wszyscy jesteśmy tylko paluszkami. (poruszamy wszystkimi palcami). A ja jestem jako piąty paluszek.

Liczenie paluszków przez dotykanie policzków: jeden, dwa..; potem liczebnikami: pierwszy, drugi

Analogicznie do tej zabawy :

Serdelek

Pięć małych serdelków w rondlu smaży się. (poruszamy paluszkami)
Nagle, co ja widzę? Jeden serdel pękł! (klaszczemy)

Cztery małe serdelki w rondlu smażą się. (poruszamy paluszkami)
Nagle, co ja widzę? Drugi serdel pękł! (klaszczemy)

Trzy małe serdelki w rondlu smażą się. (poruszamy paluszkami)
Nagle, co ja widzę? Trzeci serdel pękł! (klaszczemy)

Dwa małe serdelki w rondlu smażą się. (poruszamy paluszkami)
Nagle, co ja widzę? Czwarty serdel pękł! (klaszczemy)

Jeden mały serdel w rondlu smaży się. (poruszamy paluszkiem)

Nagle, co ja widzę? I ten także pękł! (klaszczemy)

Ile ich zostało? (Dzieci pokazują zaciśniętą pieści mówią - Ani jeden.)
A ile ich było? (Dzieci pokazują pięć palców i po przeliczeniu ich mówią)

Wychowanie przez sztukę - różne formy plastyczne:

1.„Czarodziejskie lusterko” - naklejanie na karton folii aluminiowej, wygładzanie ręką i zawijanie z drugiej strony. Naklejanie ozdobnej ramki.

- wykonywanie pracy zgodnie z instrukcją słowną nauczyciela

- zwrócenie uwagi na estetyczne wykonanie pracy

Zabawa z lusterkiem „Smutne minki, wesołe minki ”- komunikacja pozawerbalna

2. „Grzebień” - wylepianie konturu grzebienia plasteliną

-ćwiczenie sprawności manualnej dłoni i palców

- doskonalenie pomysłowości podczas ozdabiania grzebienia

Praca poparta wysłuchaniem wiersza J. Brzechwy „Grzebień i szczotka”

Brzechwa Jan

„Grzebień i szczotka”

Jurek bardzo był niedbały,
Aż się ciotki zamartwiały,
Aż ze złości ciotki chudły:
"Masz nie włosy, tylko kudły,
Potargane, rozczochrane,
To są rzeczy niesłychane!
Raz się uczesz, raz przynajmniej,
Dużo czasu to nie zajmie,
Masz tu szczotkę, masz tu grzebień,
Musisz zacząć dbać o siebie."

Grzebień zęby szczerzy,
A szczotka się jeży:
"Czesz się, Jerzy, jak należy,
Czesz się, Jerzy, jak należy!"

Poszedł Jurek raz przy święcie
Do kolegów na przyjęcie,
Oczywiście - nieczesany,
Potargany, rozczochrany,
Dzwoni - chciałby wejść do środka -
Patrzy: grzebień, patrzy: szczotka!

Grzebień zęby szczerzy,
A szczotka się jeży:
"Czesz się, Jerzy, jak należy,
Czesz się, Jerzy, jak należy!"

Wychowanie przez sztukę - muzyka i śpiew, pląsy i taniec

1.Zimowe piosenki - utrwalenie piosenek i zabaw muzyczno -ruchowych o tematyce zimowej - udział w konkursie piosenki przedszkolnej pt.” Zimowe śpiewanki”.

2.Ćwiczenia słuchowe z płyty CD„Kim są nasi rodzice?” -próby rozpoznawania zawodów , wypowiadanie nazwy zawodów z podziałem na sylaby.- doskonalenie słuchu
3. Dzieci maszerują w rytmie wystukiwanym na tamburynie śpiewając piosenkę pt. "Wróbelki zimą" - doskonalenie poczucia rytmu

4. Gra na instrumentach perkusyjnych do piosenki „Zima, zima”

5. Zabawa „Echo”- powtarzanie za nauczycielem usłyszanych sylab, wyrazów, śpiewnych fragmentów poznanych piosenek Potem zamiana ról - wybrane dziecko prowadzi zabawę - ćw.pamięci

1. Słuchanie piosenki z płyty CD „Loczki lalki Dominiki”

2.Rozmowa z dziećmi nt. treści piosenki.

Określanie dynamiki i nastroju.

3.Zabawa muzyczno - ruchowa „U fryzjera”- na przerwę w muzyce naśladowanie czynności najczęściej wykonywanych w zakładzie fryzjerskim (mycie głowy, obcinanie włosów, farbowanie, kręcenie włosów)

4. Zabawa rytmiczna - dzieci ustawione na obwodzie koła w siadzie skrzyżnym uczą się na pamięć krótkiego fragmentu wierszyka J. Brzechwy „Grzebień i szczotka”

Masz tu szczotkę, masz tu grzebień

Musisz zacząć dbać o siebie.

Po opanowaniu tekstu. Nauczyciel rozpoczyna zabawę mówiąc głośno w formie wyliczanki, na kogo wypadnie ostatnie jego słowo(siebie)ten naśladuje czesanie, a potem wypowiada tekst wyliczanki.

Zabawę powtarzamy kilka razy.

5. Ćwiczenia kreatywne - improwizacje przy muzyce o zmiennym natężeniu

6. „Lubimy kiedy jest cicho - mówimy szeptem” - zabawa wyciszająca oraz doskonaląca aparat słuchu.
Nauczycielka zwraca się do dzieci szeptem.
- Zamykamy oczy i przez chwilę wszyscy staramy się posłuchać "ciszy".
Następnie kolejno każde dziecko szeptem wypowiada swoje imię.

Wdrażanie dzieci do dbałości o bezpieczeństwo własne oraz innych

Zachowanie bezpieczeństwa podczas zabaw- informowanie nauczyciela o uszkodzonej zabawce, klockach itp.

Wspomaganie rozwoju umysłowego poprzez zabawy konstrukcyjne

Budowanie z klocków plastikowych nt. „Grzebień”

Układanie z mozaiki geometrycznej nt. „Lusterko”

Wychowanie do poszanowania roślin i zwierząt ;

Wdrażanie do rozumienia konieczności ochrony środowiska przyrodniczego- zakręcanie kranu po umyciu rąk w łazience, wyłączaniu światła w łazience kiedy jest dzień i jest jasno

Wychowanie poprzez sztukę, dziecko widzem i aktorem

Zabawy w kąciku fryzjerskim akcesoriami fryzjerskimi - odgrywanie scenek rodzajowych

Pomaganie dzieciom w rozumieniu istoty zjawisk atmosferycznych i w unikaniu zagrożeń

Podczas spaceru zwracanie uwagi na to, aby nie zdejmować rękawiczek, czapki bez porozumienia z dorosłym

Wychowanie zdrowotne i kształtowanie sprawności fizycznej dzieci:

Ćwiczenia gimnastyczne - zestaw VII (S. Owczarek Gimnastyka..., s. 41).

1. Powitanie.

Dzieci, stojąc w rozsypce, uderzają coraz głośniej rytmicznie w uda. Krzyczą przy tym słowo hej.

2. Zegar.

Dzieci siedzą naprzeciwko siebie w siadzie skrzyżnym i wykonują:

- skłony głowy w bok (w prawo i w lewo) - mówiąc jednocześnie cyk cyk (zegar chodzi),

- skłony głowy w przód i w tył, którym towarzyszą słowa bim-bam (zegar bije godziny),

- obszerne krążenia głowy, kilka razy w prawą, a następnie w lewą stronę - z wypowiadaniem słów drrr... (dzwoni budzik).

3. Budowanie domu.

Dzieci siedzą w siadzie skrzyżnym i budują dom. Podnoszą jedną rękę i ustawiają dłoń równolegle do podłogi nad głową - to jest parter. Następnie nad głową, nad pierwszą dłonią ustawiają drugą dłoń -pierwsze piętro. Tak kolejno budują piętra do maksymalnego wyciągnięcia rąk.

4. Rybki na piasku.

Dzieci leżą na podłodze na brzuchach. Naśladują rybę wyjętą z wody, unoszą i opuszczają na podłogę wyprostowane i złączone nogi.

5. Wiatraki.

Dzieci stoją naprzeciwko siebie i wykonują wyprostowanymi rękami obszerne krążenia. Krążenia rąk mogą być: symetryczne lub asymetryczne, wolne lub szyb-kie, w przód lub w tył.

6. Gra na bębenku, gra na pianinie.

Dzieci siedzą z nogami ugiętymi. Unoszą nogi nad podłogą i rytmicznie, lekko uderzają piętami o podłogę, jakby grały na bębenku. Następnie zginaj ą podeszwy

stóp i dotykają lekko palcami stóp do podłogi.

 

Cele: rozwijanie sprawności fizycznej dzieci, kształtowanie świadomości własnego ciała, ćwiczenie w pogodnym, wesołym nastroju.

Zabawy ruchowe:

-Zab. ruch. orient. - porządkowa „. Stań na jednej nodze”.

- zab „Dużo i mało miejsca”- ćwiczenie dużych grup mięśniowych

Dzieci na hasło „mało miejsca” kulą się, aby zająć jak najmniej miejsca. Na hasło „dużo miejsca” - starają się tak stanąć, aby zająć go jak najwięcej.

- Zabawa z elementem podskoku „Podskocz jak najwyżej”

Dzieci stoją w luźnej gromadce. Wykonują wyskok w miejscu z klaśnięciem nad głową.

- „Prawy do lewego”- Skrętoskłony

W pozycji stojącej naprzemiennie dotykają łokciem prawej ręki lewego kolana i odwrotnie,

łokciem lewej ręki - prawego kolana; dłonią prawej ręki lewą kostkę, a dłonią lewej

ręki - prawą kostkę.

Spacery po okolicy- szukanie zakładów fryzjerskich oraz salonów kosmetycznych w najbliższej okolicy, próby udzielania odpowiedzi na pytanie „Po czym można poznać, że tutaj mieści się zakład fryzjerski czy salon kosmetyczny”?

- hartowanie oraz dotlenienie organizmu

- nazywanie spotkanych zwierząt oraz ptaków na spacerze np. kot, pies, wrona, wróbel

Kształtowanie czynności samoobsługowych, nawyków higienicznych i kulturalnych:

Używanie zwrotów grzecznościowych podczas wizyty w zakładzie fryzjerskim: dziękuję; dzień dobry, do widzenia

Podczas czynności samoobsługowych przed śniadaniem, obiadem i podwieczorkiem   wdrażanie do mycia rąk przed posiłkiem oraz wycieraniem ich w ręcznik.

Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i sytuacjach zadaniowych

Budowanie pozytywnych relacji w kontaktach społecznych - rozumienie, że inne dzieci mają prawo do zabawy tymi samymi zabawkami

Stosowanie się do obowiązujących nakazów i zakazów podczas wycieczki do zakładu fryzjerskiego.

36

---