Politechnika Wrocławska Wrocław, 31.03.2009 r
Wydział Budownictwa Lądowego i Wodnego
Instytut Geotechniki i Hydrotechniki
Zakład Geomechaniki i Budownictwa Podziemnego
SPRAWOZDANIE Z LABORATORIUM
Z MECHANIKI GRUNTÓW
Analiza makroskopowa
Autor: Paweł Sito, nr 162446
Prowadzący: dr inż. KRYSTYNA SZCZEŚNIAK
Wstęp Teoretyczny
Celem naszego ćwiczenia jest przeprowadzenie analizy makroskopowej gruntów grubo/drobnoziarnistych. Badania polegają na określeniu: nazwy i rodzaju gruntu, stanu gruntu i niektórych jego cech fizycznych bez pomocy przyrządów, barwy gruntów, wilgotności, zawartości węglanów wapnia.
Oznaczenia wykonuje się zgodnie z normą PN-EN ISO 14688
Metody badań i własne obserwacje.
GRUNT DROBNOZIARNISTY
Nasze badania rozpoczynamy od opisu frakcji gruboziarnistych po przemyciu gruntu. Podczas rozcierania w wodzie próbki gruntu dało wyczuć się niewielką ilość drobnych, pojedynczych ziarenek.
Następnie poddajemy grunt próbie wałeczkowania (dzięki czemu możemy określić plastyczność próbki) , która polega na wałkowaniu małej kulki gruntu na twardej powierzchni aż do momentu utworzenia się wałeczka o średnicy 3 mm. Próbka pod wpływem wałeczkowania nie daje się formować, a wręcz rozpada się pod wpływem nacisku palców, ponadto w dotyku przypomina mydło i klei się do palców co świadczy o dużej zawartości Iłu.
Badając dylatację wilgotną próbkę przerzucamy między dłońmi i obserwujemy czy próbka staje się błyszcząca (efekt „pocenia się”) czy pozostaje matowa. Wstrząsanie i nacisk nie dają efektu co potwierdza wcześniej wysunięty wniosek o zawartości Iłu w naszej próbce.
Na podstawie badania rozcierania pod palcami wyczuwana jest niewielka szorstkość, dzięki czemu można stwierdzić, że w próbce występuje niewielka domieszka piasku ( próbka strasznie brudzi i po wyschnięciu dłoni i klaśnięciu zauważamy unoszący się brązowy pył) . ale większa pyłu
Oznaczenie konsystencji polega na ściskaniu próbki w dłoni. Badaną próbka gruntu można z łatwością formować przy lekkim nacisku palców. Stwierdzono, że jest to grunt plastyczny.
Badania zawartości węglanów polega na obserwacji reakcji próbki z kroplą rozcieńczonego 10% roztworu kwasu solnego. Próbka jest bez wapnista - brak efektu.
Na podstawie obserwacji nie stwierdzono zawartości części organicznych.
Oceniamy barwę gruntu na podstawie świeżo odsłoniętej powierzchni próbki. Badana próbka jest koloru brązowo-szarego.
Na koniec podajemy nazwę gruntu na podstawie wszystkich wykonanych oznaczeń. Grunt klasyfikujemy korzystając z trójkąta uziarnienia wg Załącznika Krajowego do PN-EN ISO 14688. Stwierdzono, że jest to grunt o oznaczeniu SaSiCl (glina ilasta).
GRUNT GRUBOZIARNISTY
Badania rozpoczynamy od podziału gruntu wg uziarnienia. Polega ono na klasyfikacji wzrokowej ziaren rozłożonej próbki na powierzchni w porównaniu ze wzorcowymi próbkami danych frakcji. Stwierdzono, ze frakcją główną jest piasek gruby/ średni (CSa/MSa), a domieszką jest żwir drobny(FGr).
Nie stwierdzono zawartości części organicznych.
Barwa badanej próbki gruntu jest kremowa.
Na podstawie wykonanych oznaczeń oceniono, że jest to grunt o symbolu FGr MSa/CSa, jest piasek żwirowy.
1