Operacje kucia matrycowego:
Charakterystyka procesów kucia matrycowego (6.1)
Kucie matrycowe – proces kucia, w którym materiał wypełnia wnękę w matrycy i przyjmuje jego kształt.
zalety:
- możliwość stosowania mniejszych naddatków technologicznych,
- większą dokładność wykonania odkuwek,
- możliwość nadawania kształtów odkuwce, jakich nie można nadać przez kucie swobodne,
- możliwość łatwego i szybkiego odkuwania przedmiotów o kształtach skomplikowanych,
- małą pracochłonność oraz dużą wydajność,
- znaczną oszczędność w kosztach robocizny,
- możliwość zatrudnienia pracowników mniej wykwalifikowanych,
- dużą powtarzalność kształtu odkuwek,
- łatwość określenia czasu wykonania odkuwki, co umożliwia dokładną kalkulację kosztów.
Wady:
- konieczność stosowania maszyn kuźniczych o podwyższonej dokładności prowadzenia matryc,
- dodatkowe koszty związane z prasami do okrawania wypływki,
- duży koszt oprzyrządowania,
- opłacalność przy dużych seriach odkuwek,
- niewielkie wymiary wykonywanych odkuwek.
Stan naprężeń i obciążenie narzędzi w procesach kucia matrycowego (6.1, 6.4.2)
Kucie matrycowe charakteryzuje się trójosiowym stanem naprężenia, przy czym wszystkie naprężenia główne są ściskające.
Podczas kucia w kowadłach płaskich w materiale mogą wystąpić naprężenia rozciągające.
Podczas kucia w kowadłach kształtowych materiał może się swobodnie wydłużać, a jego rozszerzanie jest częściowo ograniczone przez boczne ścianki narzędzi. W tym przypadku powstające dodatkowe naprężenia rozciągające są mniejsze.
Podczas kucia w matrycach otwartych rozszerzanie się materiału jest częściowo ograniczone wskutek nacisku wywieranego na boczne ścianki narzędzia. Nacisk jednostkowy jest 1,5- 3 razy większy niż w kuciu w kowadłach płaskich.
Przy matrycowaniu odkuwek i kształtach złożonych rozkład odkształceń jest nierównomierny, co sprzyja powstawaniu dość znacznych naprężeń rozciągających.
Podczas kucia w matrycach zamkniętych rozszerzanie się materiału jest ograniczone ściankami narzędzia. W całej objętości materiału panuje stan trójosiowego ściskania. Jednostkowy nacisk jest dwukrotnie większy niż przy kuciu w matrycach otwartych, a 3-6 razy większy niż w kuciu swobodnym.
Konstrukcja i rola wypływki (6.3)
Wypływka składa się z mostka i magazynu. Mostek hamuje wypływanie wsadu, magazyn służy do pomieszczenia jego nadmiaru.
ROLA WYPŁYWKI:
- magazynuje nadmiar materiału,
- ułatwia wypełnienie wykroju,
- stygnie szybciej gdyż ma mniejszą masę,
- rośnie ( naprężenie p) 6p materiału w wypływce,
- działa jak pseudomatryca,
Kinematyka płynięcia metalu przy kuciu w matrycach otwartych (6.4.1) i w matrycach zamkniętych( 6.4.2)
Wypełnienie przekroju matrycującego otwartego można podzielić na kilka etapów.
Etap 1: rozpoczyna się gdy matryca górna styka się z metalem ułożonym w wykroju. Następuje wtedy swobodne spęczanie metalu a w przypadkach bardziej złożonych- wciskanie. W pewnych obszarach odkształcanego materiału mogą powstać naprężenia rozciągające co przy większych odkształceniach może doprowadzić do pęknięć. Etap kończy się gdy metalu styka się z boczną ścianką wykroju.
Etap 2: metal płynący na boki wypełnia wykrój. Etap ten kończy się gdy nadmiar metalu zacznie wypływać między matryce. W tym etapie następuje wzrost nacisków spowodowanych.
Etap 3: nadmiar metalu wypływa na zewnątrz i tworzy wypływkę. Wypływanie metalu na zewnątrz jest hamowane siłą tarcia. Utrudnione wypływanie metalu w obszarze wypływki powoduje wypełnienie naroży wykroju. Po wypełnieniu kończy się etap i siła w tym etapie kucia zwiększa się znacznie.
Etap 4:wysokość odkuwki zmniejsza się o ∆h4 co wiąże się z wyciskaniem nadmiaru metalu w wypływkę. Plastycznie odkształca się tylko wpływka i część środkowa odkuwki a pozostała część metalu odkształca się sprężyście.
Wypełnienie wykroju wykańczającego w matrycach zamkniętych można podzielić na 3 etapy.
Dwa pierwsze przebiegają identycznie jak podczas kucia w matrycach otwartych.
W trzecim etapie następuje całkowite wypełnienie wykroju i etap ten kończy się w chwili pojawienia się w szczelinie zamka nieznacznej wypływki. W procesie tym nie stosuje się dobijania odkuwki gdyż grozi to uszkodzeniem matrycy.
Konstrukcja matryc otwartych i zamkniętych (6.3, 6.4.2)
Kucie w matrycach otwartych:
- rozszerzanie materiału jest częściowo ograniczone bocznym naciskiem ścianek na narzędzie,
- nacisk jednostkowy 1,5-3 razy większy a plastyczność metalu lepsza niż podczas kucia w kowadłach płaskich,
- podkuwka ma większą objętość od gotowego wyrobu
- nadmiar materiały w trakcie procesu wypełnia rowek na wypływkę
- przy wykonywaniu odkuwek o złożonych kształtach rozkład naprężeń jest nierównomierny
Kucie w matrycach zamkniętych
- rozszerzanie materiału jest ograniczone ściankami narzędzia
- w całej objętości materiału powstaje trójosiowe ściskanie
- nacisk jednostkowy odkształcenia jest 2 razy większy niż w kuciu w matrycach otwartych
Metody wypełniania wykroju matrycy ( 6.5)
Rodzaje wykrojów: (wykrój – wgłębienie w matrycy, które nadaje odkuwce żądany kształt)
- wykrój wstępnie matrycujacy – stosuje się do odkuwek o złożonych kształtach, aby przedłużyć żywotność wykroju gotowego,
- matrycujący na gotowo – przeznaczony do otrzymywania gotowej odkuwki.
- wykrój pomocniczy – (do kucia wstępnego)
* służą do przemieszczania osiowego materiału,
*służą do zginania materiału
a) przewężający
b) rolujący
c) wydłużający
d) gnący
Klasyfikacja i zakres stosowania urządzeń do kucia matrycowego (6.2)
Młoty matrycowe – charakteryzują się tym, że wszystkie ich elementy składowe tworzą z szabotą jedną całość. Konstrukcja ich jest zwarta i mocna oraz zapewnia bijakowi dobre prowadzenie.
Prasy cierno- śrubowe- charakteryzuje się tym, że energia kinetyczna nagromadzona w kole zamachowym przenosi się na materiał podlegającym odkształceniu.
Prasy kuźnicze korbowe typu Maxi- używane są do dokładnego kucia odkuwek produkowanych w dużych seriach. Ich sztywność musi być jak największa.
Prasy kolanowe- służą do wykonywania tych operacji na zimno i gorąco, które wymagają dużych nacisków na niewielkim odcinku drogi suwaka.
Kuźniarki- prasy mechaniczne wyposażone w dwa suwaki pracujące względem siebie pod kątem prostym. Kuźniarki służą do spęczania końców prętów i rur.
Walce kuźnicze – służą do walcowania wstępnych odkuwek które się kuje na młotach lub prasach.