Badania termiczne substancji

1. TG to instrumentalna metoda analityczna oparta na:

1. rejestrowaniu zmian masy próbki badanej substancji przy temperaturze stałej

2. rejestrowaniu zmian masy próbki badanej substancji przy temperaturze malejącej

3. rejestrowaniu zmian masy próbki badanej substancji przy temperaturze rosnącej

1. Metoda DTA umożliwia badanie efektów:

1. efektów dynamicznych towarzyszących procesom zachodzącym podczas ogrzewania badanej substancji

2. cieplnych towarzyszących procesom zachodzącym podczas ogrzewania badanej substancji

3. wszystkich wymienionych

1. W trakcie termicznej analizy różnicowej, gdy rejestrujemy efekt endotermiczny:

1. temperatury próbki i substancji obojętnej będą sobie równe

2. temperatura próbki będzie niższa niż substancji obojętnej

3. jest on wynikiem wydzielania ciepła z próbki

4. temperatura próbki będzie wyższa niż substancji obojętnej

1. DTA to instrumentalna metoda analityczna oparta na:

1. rejestrowaniu zmian masy próbki badanej substancji przy temperaturze rosnącej

2. rejestrowaniu różnicy temperatur pomiędzy substancją badaną a odniesienia

3. wszystkich wymienionych

4. rejestrowaniu zmian masy próbki badanej substancji przy temperaturze stałej

1. Metoda TG umożliwia badanie:

1. efektów cieplnych towarzyszących procesom zachodzącym podczas ogrzewania badanej substancji

2. efektów dynamicznych towarzyszących procesom zachodzącym podczas ogrzewania lub studzenia badanej próbki

3. zmiany masy próbki w czasie ogrzewania lub studzenia w funkcji czasu lub temperatury

1. Metoda DTA może być wykorzystywana do badania substancji:

1. ulegających różnym przemianom egzotermicznym

2. przemianom fazowym (rekrystalizacji, topnienia)

3. reakcjom chemicznym (rozkładu, utleniania, redukcji)

Analiza mikroskopowa

1. Pomiar wielkości ziarna metodą Jefferiesa:

1. na płaszczyznę zgładu przyłożyć kwadrat pomiarowy o znanej powierzchni a następnie określić liczbę ziaren leżących całkowicie wewnątrz kwadratu N_w oraz liczbę ziaren przeciętych przez brzegi kwadratu N_i bez czterech ziaren narożnych

2. przez płaszczyznę zgładu przeprowadzimy prostą zorientowaną tak, aby przecięła, na długości pomiarowej Li przecina ni ziaren analizowanej fazy. Ocena wielkości ziarna polega na zliczeniu ziaren przeciętych przez sieczną

3. przez płaszczyznę zgładu przeprowadzimy przypadkowo zorientowaną prostą, która na długości pomiarowej Li przecina ni ziaren analizowanej fazy. Ocena wielkości ziarna polega na zliczeniu ziaren przeciętych przez sieczną

1. Pomiar wielkości ziarna metodą Snyder-Graffa:

1. na płaszczyznę zgładu przyłożyć kwadrat pomiarowy o znanej powierzchni a następnie określić liczbę ziaren leżących całkowicie wewnątrz kwadratu Nw oraz liczbę ziaren przeciętych przez brzegi kwadratu Ni bez czterech ziaren narożnych

2. przez płaszczyznę zgładu przeprowadzimy przypadkowo zorientowaną prostą, która na długości pomiarowej Li przecina ni ziaren analizowanej fazy. Ocena wielkości ziarna polega na zliczeniu ziaren przeciętych przez sieczną

3. przez płaszczyznę zgładu przeprowadzimy prostą zorientowaną tak, aby przecięła, na długości pomiarowej Li przecina ni ziaren analizowanej fazy. Ocena wielkości ziarna polega na zliczeniu ziaren przeciętych przez sieczną

1. Powiększenie obiektywu to:

1. stosunek 250 do ogniskowej obrazowej obiektywu

2. stosunek 250 do długości optycznej tubusu mikroskopu

3. stosunek ogniskowej obrazowej obiektywu do długości optycznej tubusu mikroskopu

4. stosunek długość optyczna tubusu mikroskopu do ogniskowej obrazowej obiektywu

1. Powiększenie okularu to:

1. stosunek 250 do ogniskowej obrazowej okularu

2. stosunek ogniskowej obrazowej okularu do długości optycznej tubusu mikroskopu

3. stosunek długość optyczna tubusu mikroskopu do ogniskowej obrazowej okularu

4. stosunek 250 do długości optycznej okularu mikroskopu

Ceramika fosforanowa – proces otrzymywania, oznaczenie gęstości i porowatości

1. W prasowaniu jednoosiowym zagęszczenie materiału głównie zależy od:

1. Ciśnienia prasowania

2. Zawartości wilgoci

3. Ilości prasowanego materiału

4. Obecności dodatków poślizgowych

1. Gęstość materiałów ceramicznych jest:

1. Niższa niż gęstość materiałów metalicznych

2. Porównywalna z gęstością materiałów metalicznych

3. Wyższa niż gęstość materiałów metalicznych

1. Prasowanie jest realizowane najczęściej w procesie:

1. Prasowania jednoosiowego jednostronnego

2. Prasowania jednoosiowego wielostronnego

3. Prasowania izostatycznego

4. Prasowania jednoosiowego dwustronnego

5. Wszystkie odpowiedzi są prawidłowe

1. Gęstość pozorna to:

1. Stosunek masy próbki do jej objętości bez porów

2. Stosunek gęstości rentgenograficznej do gęstości rzeczywistej

3. Stosunek masy próbki do całkowitej jej objętości, łącznie z porami

1. Formowanie proszków ceramicznych można zrealizować w wykorzystaniem:

1. Wytłaczania

2. Prasowania

3. Walcowania

4. Odlewania z zawiesin

1. Porowatość otwarta to:

1. stosunek masy proszku do zajmowanej przez niego objętości

2. stosunek gęstości materiału porowatego do gęstości tego samego materiału litego, zwykle wyrażony w procentach

3. wyrażony w procentach stosunek całkowitej objętości porów próbki (otwartych i zamkniętych) do objętości próbki, łącznie ze wszystkimi jej porami

4. wyrażony w procentach stosunek objętości otwartych porów próbki do objętości próbki łącznie ze wszystkimi jej porami

Identyfikacja substancji metodą rentgenograficzną

1. Energia kinetyczna wiązki elektronów w lampie rentgenowskiej:

1. powinna być wyższa od progu wzbudzeń międzypowłokowych przejść eketronowych w atomach anody

2. jest wprost proporcjonalna do napięcia przyłożonego do lampy

3. nie powinna być wyższa od progu wzbudzeń międzypowłokowych przejść eketronowych w atomach anody antykatody

1. Identyfikacja substancji metodą proszkowej dyfrakcji rentgenowskiej stosowana jest do:

1. identyfikacji skład fazowego próbek krystalicznych

2. rozróżnienia faz stałych amorficznych od krystalicznych

3. identyfikacji faz krystalicznych

1. Kąt theta; w równaniu Braggów jest:

1. kątem odbłysku

2. połową kąta odbłysku

3. kątem zawartym pomiędzy płaszczyzną sieciową a promieniem padającym

1. Równanie Braggów:

1. (n-1)λ =2d_hkl sinθ

2. nλ =2d_hkl sinθ

3. nλ =2d_kkl sinθ

1. Identyfikacja substancji metodą DSH opiera się na tym, że:

1. każdej substancji krystalicznej można przypisać zbiór płaszczyzn sieciowych o charakterystycznych wartościach d_hkl

2. na polikrystaliczną próbkę proszkową pada monochromatyczne promieniowanie X

3. stosujemy promieniowanie polichromatyczne dla próbek proszkowych

Identyfikacja substancji metodą spektroskopii absorpcyjnej w podczerwieni

1. Absorpcji promieniowania podczerwonego towarzyszą zmiany energii:

1. oscylacyjnej i rotacyjnej wiązań chemicznych

2. dynamicznej i kinetycznej wiązań chemicznych

1. Absorpcji promieniowania podczerwonego towarzyszą:

1. przejścia elektronowe rejestrowane przez detektor

2. zmiany energii dynamicznej i kinetycznej wiązań chemicznych

3. zmiany energii oscylacyjnej i rotacyjnej wiązań chemicznych

1. Metoda spektroskopii w podczerwieni zaliczana jest do metod:

1. fotodetektorowych

2. spektroskopowych

3. luminescencyjnych

1. Do wykonania pastylki w IR, jako materiał matrycy służy:

1. KF

2. Na₂SO₄

3. KCl

4. KBr

1. Związki absorbując promieniowanie IR zmieniają swój moment dipolowy poprzez wykonywanie:

1. złożonych drgań kombinacyjnych, różnicowych i nadtonów normalnych drgań, oscylacyjnych

2. drgań sieci

3. cząsteczkowej rotacji i oscylacji

4. normalnych drgań cząsteczkowych