Korzeń:

1. Z miękiszu, między drewnem pierwotnym a łykiem pierwotnym, oraz z odcinków okolnicy leżących naprzeciwko pasm drewna pierwotnego różnicuje się kambium.

2. Powstałe fragmenty kambium łączą się ze sobą w falistą linię, która zaczyna wytwarzać do wnętrza drewno wtórne, a na zewnątrz łyko wtórne. W tym samym czasie z reszty komórek okolnicy powstaje fellogen, który do wnętrza wytwarza fellodermę, a na zewnątrz korek tworząc perydermę.

3. Z czasem kambium przyjmuje kształt pierścienia, a kolejne odkładające się warstwy wtórnych tkanek przewodzących powodują pęknięcie i odpadanie ryzodermy oraz leżącej pod nią kory pierwotnej (już obumarłej, gdyż została odcięta przez perydermę)

Łodyga:

1. Kambium wiązkowe (znajdujące się w obrębie wiązek przewodzących) i międzywiązkowe (powstałe między wiązkami na obszarze pierwotnych promieni rdzeniowych) łączy się ze sobą tworząc zwarty pierścień.

2. Kambium zaczyna odkładać wtórne tkanki przewodzące, do wewnątrz drewno, na zewnątrz zaś łyko. W tym czasie z komórek skórki kory pierwotnej (miękiszu lub zwarcicy) różnicuje się pierwszy fellogen, który odkładając do wewnątrz fellodermę, a na zewnątrz korek tworzy perydermę.

3. W efekcie tego procesu epiderma obumiera, zostaje rozerwana i zastąpiona przez perydermę.