Dr. A. Komorowska- Zielony
KIEROWANIE KLASĄ SZKOLNĄ
PROGRAM NAUCZANIA:
Czym jest klasa?
Proces kierowania
Typy dyrektorów
Style kierowania
Zadania
Wzory
Organizacja czasu
Gospodarowanie przestrzenią
Klasową
Szkolną
Dyscyplina
Wskazania na badania rzeczywistości szkolnej
LITERATURA:
Andrzej Janowski, „Uczeń w teatrze życia szkolnego”
Andrzej Janowski, „Poznawanie uczniów”
Małgorzata Jachimka, „Grupa bawi się i pracuje”
Dorota Pankowska, „Polubić szkołę”
Ernst Ken, „Szkolne gry uczniów, jak sobie z nimi poradzić?”
KLASA- jako zbiór indywidualnych jednostek. Nigdy nie spotkamy takiego samego złożenia jednostek. Nie jesteśmy w stanie przewidzieć tego, co będzie się działo. Żadna klasa nie będzie równa drugiej, każdy z uczniów przynosi swoje doświadczenia i reprezentuje inną postawę.
EFEKT WINDY- ogromne różnice środowiskowe między uczniami.
Zadanie nauczycielskie:
Rozpoznawanie potrzeb uczniów (spotkania z uczniem, z osobami wychowującymi)
Spotkania z rodzicami, dziadkami
Nauczyciel to czasem ważniejsza osoba niż rodzice
Stworzenie dobrego, zintegrowanego zespołu z klasy (każdy się w nim dobrze czuje):
Wszyscy się dobrze znają
Z podwórka, przez rodziców, umożliwia im to nauczyciel ( praca w mniejszych grupach)
Rozmowy, spotkania (coś co się dzieje poza szkołą, nie w klasie)
Tworzenie innych form organizacyjnych na terenie szkoły, nie związanych z treściami programowymi
Uczniowie wspierają się, pomagają sobie
Informują się o pracach domowych
Pomagają nieobecnym kolegom dając im lekcje
Uczniowie rozmawiają ze sobą
Wszystkie osoby w dialogu są ważne
Rozmowa pozwala wypracować wspólny punkt widzenia
Rozmowa między uczniami, a nauczycielem
Otwarta rozmowa o problemach
Uczniowie bez oporu dzielą się na różne grupy
Klasa, która lubi być ze sobą poza murami szkoły
Spotykanie się w domach kolegów
Nocowanie u kolegów
Co zrobić, aby integrować klasę?
Poznaj swoich uczniów (obserwacja, rozmowa z rodzicami, czytanie zapisów)
Daj się poznać uczniom (z dobrej strony)
Twórz klimat bezpieczeństwa
Ustal zasady i normy wzajemnych relacjach (razem z uczniami)
Stosuj aktywne formy/ metody pracy z uczniami
Obszary aktywności ludzkiej:
ORGANIZACJA- całość, której wszystkie składniki współprzyczyniają się do powodzenia całości
Osiągnięcie sukcesu grupowego
Korzyść jednostkowa małych grup (3-4 osób)- nie muszą mieć tych samych problemów- każda grupa wnosi cząstkę do całości, np. wyścigi- zawody sportowo-ruchowe)
OGRANIZOWANIE- programowanie, planowanie, projektowanie
Uczniowie muszą też organizować sobie miejsce pracy
Dzieci modyfikują zabawę
KIEROWANIE (Zarządzanie)- proces z podmiotem kierującym, przedmiotem kierowania, stosunkiem pomiędzy nimi oraz celem do których zmierza:
Nauka uzgodnień
Nauczyciel czasem rozwiązuje zadania dzieciom- należy dać im szansę, trochę czasu
Cel tworzenia organizacji:
Ludzie tworzą organizacje, aby jak w najwyższym stopniu osiągnąć cele, które sobie postawili lub gdy muszą wykonać zadania, które przed nimi postawiono, czyli łączą się w grupy, zespoły, instytucje
Korzyść działania zbiorowego
Synergia 2+2=5 (nadwyżka efektów działania zbiorowego)
Wprawa poszczególnych członków- każdy wnosi coś innego
Unikanie straty czasu (przy zmianach rodzaju wykonywanych czynności)
Korzystanie z bardziej wydajnych narzędzi
Rozszerzenie przestrzennej sfery działania grupowego
Umożliwianie skonstruowania sił i środków w czasie i przestrzeni
Kontakt społeczny zwiększający efektywność pracy, dając możliwość obserwacji pracy innego
Ważny jest podział
Dzieci uczą się dużo więcej od rówieśników niż od dorosłych
Funkcje kierownicze:
Planowanie zajęć (co się będzie działo, konspekt swojej pracy)
Organizowanie współżycia z rodzicami, uczniami, zajęcia szkolne i poza lekcyjne
Motywowanie całą swoją osobą, nie tylko ocena. Słowa, gesty, mimika
Kontrolowanie, czuwanie, ingerowanie- uczniowie mają czuć z tego korzyść- wsparcie
Role służbowe nauczyciela:
Pracują w instytucji oświatowej
Lider i promotor zmian
Człowiek Rady Pedagogicznej
Człowiek „zespołów”
Wychowawca
Nauczyciel
Style kierowania (nauczyciel- dyrektor, nauczyciel- uczeń)
Autokratyczny- zjawisko wzmożonej asertywności, apatia, zniechęcenie)
Nauczyciel najważniejszy (reszta wykonuje polecenia)
Należy chwalić wszystkich (nie dzielić na ładnych i brzydkich)
Nieingerujący, liberalny (poczucie braku wsparcia, osamotnienie, integrowanie wokół zjawisk związanych z pracą)
Nie odczuwa się osoby, która kieruje klasą
Nie spełnia tego, co związane z pracą
Demokratyczny (współkierowanie, współdziałanie, zainteresowanie pracą)
Style modelowe R. Likerta
Opresyjno- autorytarny (brak zaufania)
Paternalistyczny (zaufanie ograniczone)
Konsultatywny (zaufanie do pracowników, ale decyzje kierownika)
Partycypacyjny (faktyczne współkierowanie)