82. Główne metody psychokorekcji.

Psychokreacja jest to leczenie polegające na wprowadzaniu wyłącznie pozytywnych i bezpiecznych kodów do podświadomości, powoduje to zwiększenie poczucia własnej wartości.

W ujęciu poznawczo – behawioralnym podkreśla się, że jeśli chcemy osiągnąć długotrwałą poprawę w psychospołecznym funkcjonowaniu osób, z którymi pracujemy, często najważniejsza jest zmiana sposobu myślenia. Dlatego też celem poznawczej restrukturyzacji jest pokazanie osobom niedostosowanym społecznie, jak mogą zmienić przekonania z antyspołecznych na prospołeczne, koncentrując się na treściach myśli. Kognitywno – behawioralne interwencje oparte na założeniu, że myślenie (wewnętrzne zachowanie ) kontroluje jawną aktywność ( zewnętrzne zachowanie ). Dlatego osoby dopuszczające się przestępstw powinny uczyć się nowych sposobów myślenia oraz wykształcić nowe umiejętności, które doprowadzą do zmiany zachowania wewnętrznego i zewnętrznego.

U osób naruszających normy społeczne należy zidentyfikować umiejętności, których muszą się nauczyć, aby stać się bardziej prospołecznymi ludźmi. Kształcenie poznawczych umiejętności polega na nauce modyfikowania poznawczych procesów, aby podnieść poziom samokontroli i poprawić zdolność do wchodzenia w pozytywne relacje społeczne. Celem kształcenia umiejętności poznawczych jest nauka radzenia sobie z własnym zachowaniem przez wpływanie i rozwijanie procesów samokontroli, przejmowanie odpowiedzialności za swoje zachowanie niezależnie od tego, jak bardzo sytuacja jest stresująca czy ofiara winna. Do tych specyficznych umiejętności należy zaliczyć:

rozwiązywania problemów, społeczne, radzenia sobie z uczuciami oraz empatii.
Teorie poznawczo – behawioralne są podstawą do konstruowania indywidualnych programów oddziaływania oraz programów prewencyjnych.

Interwencje poznawczo-behawioralne umożliwiają korekcje błędnych procesów myślowych, kształtując bardziej społeczne pożądane formy zachowania. Zadaniem tych interwencji jest wykształcenie odpowiednich umiejętności oraz zmiana sposobu myślenia, postaw i oczekiwań, które przyczyniają się do prawidłowego funkcjonowania w społeczeństwie.

4 główne metody psychokorekcji to:

Reedukacja – proces ponownego uczenia

Rehabilitacja – korygowanie, kompensacja zaburzeń w przystosowaniu spowodowanych przez rozmaite defekty, dysfunkcje

Psychoterapia czyli proces oddziaływania głownie na sferę psychiczna człowieka /indywidualna i grupowa/

Resocjalizacja – proces ponownego uspołecznienia człowieka, zawiera elementy wszystkich wcześniej wymienionych metod psychokorekcji