Ćwiczenie 1.

Każdemu z określeń oznaczonych cyframi przyporządkuj odpowiednie pojęcie oznaczone literą:

a. elastyczność

b. elastyczność łukowa

c. popyt sztywny

d. podaż sztywna

e. dobro luksusowe

f. dobro podstawowe

g. dobro niższego rzędu

h. elastyczność cenowa popytu

i. elastyczność cenowa podaży

j. elastyczność dochodowa popytu

k. elastyczność mieszana cenowa popytu

l. dobro normalne

ł. popyt elastyczny

m. popyt nieelastyczny

n. mapa obojętności

o. kapitał własny

p. amortyzacja

r. izokwanta

s. izokoszta

t. zysk ekonomiczny

u. próg rentowności

w. koszty stałe

x. koszty zmienne

y. koszty krańcowe

z. koszty całkowite

1 – f

2 – j

3 – e

4 – ł

5 – l

6 – b

7 – c

8 – m

9 – g

10 – h

11 – a

12 – d

13 – k

14 – i

15 – n

16 – t

17 – z

18 – r

19 – u

20 – y

21 – s

22 – o

23 – p

24 – x

25 – w

1. Dobro, którego dynamika wzrostu konsumpcji jest mniejsza aniżeli dynamika wzrostu dochodu.

2. Miara siły reakcji konsumenta na zmieniające się dochody , liczona jako stosunek względnej zmiany popytu od względnej zmiany dochodów konsumentów.

3. Dobro o elastyczności dochodowej wyższej od 1.

4. Popyt, dla którego procentowa zmiana jest większa aniżeli procentowa zmiana cen.

5. Dobro, którego współczynnik elastyczności dochodowej jest większy od 0.

6. Współczynnik elastyczności odnoszony do dużych zmian (przesunięcie na łuku) popytu.

7. Popyt, który nie reaguje na zmiany cen.

8. Popyt, który słabo reaguje na zmiany cen.

9. Dobro, którego konsumpcja maleje przy wzroście realnych dochodów.

10. Miara siły reakcji konsumentów na zmieniające się ceny.

11. Miara zależności między wielkościami powiązanymi funkcyjnie, obliczamy jako relację względnej zmiany zmiennej zależnej do względnej zmiany zmiennej niezależnej.

12. Podaż, której współczynnik elastyczności wynosi zero.

13. Elastyczność, która wykazuje zależności substytucyjne lub komplementarne pomiędzy dwoma dobrami lub też ich obojętność względem siebie.

14. Procentowa zmiana wielkości podaży wywołana procentową zmianą cen.

15. Zbiór krzywych obojętności znajdujących się w układzie współrzędnych.

16. Przychody ze sprzedaży skorygowane o koszty księgowe i alternatywne.

17. Stałe i zmienne koszty produkcji, które wraz ze wzrostem produkcji początkowo rosną bardziej, a następnie mniej niż proporcjonalnie.

18. Linia jednakowego produktu.

19. Wielkość produkcji, po przekroczeniu której firma zaczyna lub przestaje osiągać zyski.

20. Przyrost kosztów całkowitych wymuszony wzrostem produkcji o jednostkę.

21. Linia jednakowego kosztu.

22. Kapitał założycielski (początkowy), wnoszony przez właściciela (właścicieli), powiększony o część zysku przeznaczoną na rozwój przedsiębiorstwa.

23. Odpis księgowy ujmujący koszt zużycia składników majątku trwałego.

24. Koszty bezpośrednio związane z produkcją, nie ponoszone, gdy wynosi ona zero.

25. Koszty nie związane bezpośrednio z procesem produkcji, które nie zmieniają się w krótkim okresie, a ich graficzną ilustracją jest pozioma funkcja kosztów.

Ćwiczenie 2.

Dokonaj właściwego wyboru spośród podanych możliwości, wiedząc, że wszystkie odpowiedzi mogą być zarówno dobre, jak i złe.

1. Które z podanych twierdzeń nie może być prawdą? Jeśli produkcja rośnie, to:

a. koszty krańcowe rosną,

b. przeciętne koszty stałe rosną,

c. przeciętne koszty całkowite rosną,

d. przeciętne koszty zmienne rosną,

e. przeciętne koszty całkowite maleją.

2. Koszty produkcji zależą od wszystkich podanych czynników, oprócz:

a. metod produkcyjnych,

b. wielkości produkcji,

c. popytu na produkt,

d. wielkości firmy,

e. cen czynników wytwórczych.

3. Niekorzyści ze skali występują, gdy wraz ze wzrostem produkcji długookresowe koszty przeciętne:

a. rosną,

b. nie zmieniają się,

c. spadają,

d. wynoszą zero,

e. żadna z odpowiedzi nie jest prawidłowa.

4. Jeżeli firma osiąga zerowe zyski ekonomiczne, to:

a. Właściwe jest zaprzestanie produkcji,

b. Utarg firmy pozwoli na pokrycie wszystkich kosztów produkcji, łącznie z kosztami alternatywnymi i kosztami ryzyka,

c. Utarg firmy pozwoli na produkcję mimo strat,

d. Utarg firmy pozwoli jedynie na pokrycie kosztów zmiennych,

e. Utarg firmy pozwoli jedynie na pokrycie kosztów stałych.

5. W długim okresie firma:

a. Posiada wszystkie czynniki produkcyjne stałe oprócz jednego,

b. Posiada tylko zmienne czynniki wytwórcze,

c. Może wymieniać niektóre czynniki produkcyjne,

d. Nie interesuje się swoimi kosztami zmiennymi,

e. Żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa.

6. Firma może obliczyć swój produkt krańcowy:

a. dzieląc produkt całkowity przez wielkość zatrudnienia zmiennego czynnika wytwórczego,

b. określając przyrost produktu całkowitego spowodowany wzrostem zatrudnienia zmiennego czynnika wytwórczego o jednostkę,

c. mnożąc przyrost produktu całkowitego przez przyrost zatrudnienia czynnika wytwórczego,

d. dzieląc przyrost zatrudnienia czynnika wytwórczego przez cenę tego czynnika,

e. Żadna z powyższych odpowiedzi nie jest prawidłowa.

7. Wybierz prawdziwe stwierdzenie odnośnie krzywych obojętności:

a. nie mogą się przecinać,

b. mogą się przecinać,

c. mogą być tylko równoległe do siebie,

d. mogą zachodzić na siebie,

e. wszystkie wymienione odpowiedzi są prawidłowe.

8. Krzywe obojętności dóbr doskonale komplementarnych mają kształt:

a. rosnący (nachylenie dodatnie),

b. litery L,

c. pionowy,

d. litery V,

e. wszystkie wymienione odpowiedzi są prawidłowe.

9. Jeżeli konsument w nabywanym koszyku dóbr zastępuje droższe dobra tańszymi, to zachowanie takie obrazuje:

a. Dostosowanie się do krzywej popytu rynkowego,

b. Dochodowy efekt zmiany ceny,

c. Substytucyjny efekt zmiany ceny,

d. Dostosowanie się konsumenta, polegające na przejściu na nową krzywą obojętności,

e. Wszystkie wymienione odpowiedzi są prawidłowe.

10. Optimum konsumenta wyznacza punkt styczności krzywej obojętności z linią budżetową, ponieważ:

a. Wszystkie kombinacje dóbr znajdujące się na prawo od linii budżetowej są nieosiągalne,

b. Wszystkie kombinacje znajdujące się na lewo od linii budżetowej nie zapewniają pełnego wykorzystania dochodu,

c. Każdy inny punkt na linii budżetowej oznacza mniejszą użyteczność dla konsumenta,

d. Wszystkie wymienione odpowiedzi są prawidłowe.

Ćwiczenie 3.

Proszę określić, które z poniższych stwierdzeń jest prawdziwe (P) lub fałszywe (F) przez postawienie odpowiedniej litery przy stwierdzeniu.

1. Ujemny współczynnik cenowej elastyczności popytu świadczy o tym, że analizowane dobra są dobrami podrzędnymi. F

2. Krzywa obojętności przedstawia różne kombinacje dóbr, które mają te same ceny. F

3. Prawo malejącej użyteczności krańcowej stwierdza, że w miarę jak rośnie konsumpcja danego dobra, użyteczność krańcowa dodatkowo konsumowanych jednostek tego dobra rośnie. F

4. Popyt jest elastyczny przy niższych cenach i mało elastyczny przy wyższych. P

5. Przesunięcie krzywej popytu na masło może być spowodowany wzrostem ceny margaryny. F

6. Spadek kosztów produkcji powoduje przesunięcie krzywej podaży w prawo. P

7. Kształt typowej (standardowej) krzywej obojętności wynika z prawa malejącej użyteczności krańcowej. P

8. Efekt dochodowy przedstawia wpływ zmiany dochodu konsumenta na cenę i ilość konsumowanego dobra. F

9. Użyteczność całkowita jest sumą zadowolenia, jakie osiąga konsument z konsumowania określonej ilości danego dobra. P

10. Warunkiem równowagi konsumenta jest, aby Użc dobra X była równa Użc dobra Y. F