Psychologia społeczna wykład 2 – 26.10.2012
miejsce i czas eksperymentu
problem badawczy i hipoteza
co było zmienną zależną, a co niezależną
dobór osób do badań
realizm sytuacyjny i psychologiczny
trafność wewnętrzna i zewnętrzna
kwestie etyczne
odpowiedzi:
1.
- Stanford, 1971 rok, miał trwać 2 tygodnie przerwano po 6 dniach
- piwnice wydziału psychologii zamienionego na więzienie,
2.
- zbadanie zachowań ludzi podzielonych na więźniów i strażników
- wpływ pełnione roli społecznej na behawioralne i psychologiczne skutki
- zakładano, że te role będą miały skutki
3.
- zmienna niezależna – sytuacja (więzienie), przypisana rola pełniona w eksperymencie – tym manipulowano
zmienna zależna – zachowania – behawioralne i psychologiczne skutki
zmienna zależna (czynnik, który się zmienia pod wpływem czegoś) a
zmienna niezależna (prawdopodobna przyczyna zmian) manipulujemy z. niezależna i obserwujemy z. zależna
zmienna zależna = skutek , a zmienna niezależna = przyczyna
4.
- studenci, ochotnicy, mężczyźni, losowy podział na więźniów i strażników
- testy psychologiczne na ochotnikach – na początku nie było różnic wśród bdanych
- ogłoszenia w gazecie, 15 dolarów za dzień
5.
- stworzyć realizm więzienny, bez bicia, ale ze strachem
- stroje, procedury więzienne – np. aresztowanie, odwiedziny bliskich
- odebranie poczucia indywidualizmu, sugestia, że nie można zrezygnować z eksperymentu
6.
- trafność wewnętrzna – wysoka;
- trafność zewnętrzna – wysoka; ten eksperyment nie odnosi się tylko do więziennictwa, ale także do innych relacji społecznych, np. mąż – żona, lekarz – pacjent, nieśmiałość ludzka
trafność wewnętrzna – stopień trafności co tego, ze tylko zmienna niezależna wpływa na zmienna zależna
t.w. zwiększa – dobór losowy, kontrola zmiennych ubocznych, poprzez wykonanie badań przed eksperymentem
trafność zewnętrzna – możliwość generalizowania wyników badan na inne osoby i na inne sytuacje, zadbaliśmy o realizm sytuacyjny i psychologiczny (podobieństwo tych z eksperymentu do tych z życia)
7.
- eksperyment przerwany ze względu na okrucieństwo
- kontynuowanie eksperymentu byłoby nieetyczne
- straty moralne uczestników, cierpieli dla nauki
klinika nieśmiałości – wewnętrzne więzienie ludzi
autor eksperymentu – Philip Zimbardo
ROLA KULTURY W WYJAŚNIANIU ZACHOWAŃ
Kultura – to pewien wzorzec myślenia, odczuwania i zachowania, który przyswajamy w ciągu życia. Zmiana raz zakodowanego sposobu myślenia, odczuwania i zachowania wymaga podwójnego wysiłku: rezygnacja z czegoś co już przyswoiliśmy, i powtórnej nauki. Jest to zawsze dużo trudniejsze niż uczenie się po raz pierwszy.
Autorem tej definicji jest Geert Hofstede: „Kultury i organizacje”
Pani dr krytykuje takie podejście, że kultura to zaprogramowanie umysłu
Specyficzna dla jednostki osobowość nabyta i dziedziczona
Specyficzna dla grupy kultura nabyta
lub kategorii
uniwersalna natura dziedziczona
WYMIARY KULTURY WG HOFSTEDE:
indywidualizm – kolektywizm
męskość – kobiecość
unikanie niepewności
dystans władzy
orientacja czasowa
1. indywidualizm - kolektywizm
- opisuje relacje miedzy jednostką a grupą
- indywidualista woli pracować sam (jestem Agnieszka Tułodziecka)
- kolektywizm – ważna jest grupa, przynależność do grupy (jestem kobietą, człowiekiem, studentem)
KOLEKYWIZM:
ludzie są częścią wielopokoleniowych rodzin lub innych grup wewnętrznych
źródłem identyfikacji jest przynależność do sieci powiązań społecznych – skąd ja się wywodzę
dzieci są uczone rozumować w kategorii „my”
należy unikać konfliktów i dążyć do zachowania harmonii
komunikacja o wysokim kontekście – o co chodzi wie ten z mojej kultury i zna kontekst
- „gwóźdź który wystaje, zostaje wbity”
INDYWIDUALIZM:
każdy żyje, aby zajmować się sobą, najbliższymi
źródłem identyfikacji jest jednostka
dzieci uczone są rozumować w kategoriach „ja”
uczciwa osoba szczerze i otwarcie wyraża swoje opinie
komunikacja o niskim kontekście – mówienie w prosto o co chodzi, bez kontekstu
„nie idź za tłumem, bo nie zajdziesz nigdzie”
„tylko twoje czyny tu i teraz maja znaczenie”
PODZIAŁ NA KRAJE O WYSOKIM / ŚREDNIM/ NISKIM WSKAŻNIKU INDYWIDUALIZM
DYSTANS DO WŁADZY
Wymiar ten opisuje stosunek do nierówności społecznych w danym społeczeństwie.
W krajach o dużym dystansie – dąży się do maksymalizacji emocjonalnego dystansu między jednostkami o najniższej i najwyższej pozycji społecznej.
Nierówności społeczne uważa się za uzasadnione, stosunki społeczne są mocno zhierarchizowane.
Komunikacja jednostronna, niechęć do wyrażania własnej opinii, odpowiadają tylko zapytani, nie podważa się opinii wykładowcy -