Istnieją dwa sposoby mierzenia cenowej

elastyczności popytu:elastyczność popytu

punktowa i łukowa ( w przedziale).

Współczynnik elastyczności punktowej

stosuje się w przypadku, gdy zmiany cen są

niewielkie i oblicza się go dla konkretnych punktów

leżących na krzywej popytu.

Możemy zastosować metodę punktowego

pomiaru elastyczności popytu do pomiaru w:

- cenowej elastyczności popytu

- dochodowej elastyczności popytu

- mieszanej elastyczności

Punktowa metoda pomiaru elastyczności popytu jest

jedną z trzech metod pomiaru elastyczności popytu:

- metoda punktowa

- metoda łukowa

- metoda współczynnikowa (interpretacyjna)

Punktowa elastyczność cenowa popytu w punkcie P:

Elastyczność popytu łukowa dotyczy dużych zmian cen i

oblicza się ją dla określonego odcinka na krzywej popytu.

Można wykorzystać go do okreslenia :

- nadwyżki, lub niedoboru popytu lub podaży - wielkości popytu - rodzaju dobra - wyznaczenie maksimum wydatków konsumenta - wyznaczenie maksimum przychodu producenta.

Wspólczynnik elastyczności cenowej popytu () informuje o reakcji konsumanta na zmiany cen. Wartość wspólczynnika (ep) zalezy od nastepujących zmiennych :

- gusty i preferencje konsumenta - - łatwość zastąpienia (ilość dostępnych substytutów - zawężenie grupy produktów - znaczenie danego dobra w budżetach konsumentów - czas reakcji na zmianę ceny.