Mejoza:

Pierwszy podział mejotyczny:

- leptoten- z substancji chromatynowej wyróżniają się długi cienkie chromosomy każdy z chromosomów dzieli się na dwie chromatydy

-zygoten- chromosomy homologiczne (podobne) tworzą pary zwane biwalentami każdy biwalent składa się z 4 chromatyd i dlatego nazywany jest tetradą. Proces powstawania biwalentów to koniugacja

-pachyten- chromosomy skracają się i grubieją zachodzi zjawisko crossing over wymiana odcinków chromatyd chromosomów homologicznych

-diplotem- chromosomy jeszcze bardziej się skracają odsuwają się od siebie w biwalentach

-diakineza- zanika błona jądrowa i jąderka

Przez całą profaze kształtuje się wrzeciono kariokinetyczne

Metafaza I

Chromosomy w biwalentach układają się w płaszczyźnie równikowej komórki. Do centromerów przyłączają się włókna wrzeciona podziałowego.

Anafaza I

Włókna kurczą się i odciągają do biegunów komórki całe chromosomy

Telofaza I

Zakładają się błony komórkowe, powstają jąderka, chromosomy ulegają despiralizacji do chromatyny

Drugi podział mejotyczny przebiega podobnie jak mitoza

W wyniku mejozy powstają komórki rozrodcze

Znaczenie: pozwala na utrzymanie stałej liczby chromosomów.

Mitoza:

Interfaza-w interfazie zachodzi replikacja DNA oraz intensywna synteza białek

Profaza- zaczyna się gdy pojawiają się chromosomy, każde jąderko składa się z dwóch ściśle połączonych chromatyd. W czasie profazy jąderko zaczyna się rozpraszać aż wreszcie znika.

Metafaza-polega na uporządkowaniu położenia chromosomów. Przyłączające się do centromerów białkowe włókienka wrzeciona podziałowego przesuwają chromosomy w strefę środkowa komórki. Pod koniec metafazy rozpoczyna się skracanie włókienek wrzeciona podziałowego. Wskutek tego pojawiają się siły ciągnące chromatydy w przeciwne strony. Doprowadza to do pęknięcia centromerów i rozpadu każdego chromosomu na dwie chromatydy

Anafaza zaczyna się w momencie pęknięcia ostatniego centromeru i jest to faza wędrówki chromosomu potomnych do przeciwległych biegunów komórki. Spowodowane jest to głównie kurczeniem się włókienek wrzeciona podziałowego. Rozchodzące się do przeciwległych biegunów komplety pojedynczych chromosomów „popychają” przed sobą organelle komórkowe. Zostają one rozdzielone na dwa prawie równe zespoły.

Telofaza- rozpoczyna się gdy chromosomy potomne osiągają największe oddalenie. W tym czasie dookoła dwóch grup chromosomów potomnych tworzone są otoczki jądrowe, natomiast chromosomy ulegają despiralizacji do chromatyny. Nieco później pojawiają się jąderka. W czasie ostatniej fazy mitozy dochodzi do cytokinezy, powstają więc dwie odrębne komórki.