Monolog znerwicowanego ucznia

Scenariusz przedstawienia kabaretowego

Pokój nastolatka. Ogólny nieporządek:

rozrzucone ubrania na łóżku zeszyty, na biurku. Słychać głośną

muzykę hip - hop Pojawia się uczeń. Mina wyraźnie niepewna.

Trzęsie się, sprawia wrażenie znerwicowanego. Drapie się po głowic

zrezygnowany. Przekręca daszek czapki na tył głowy, przycisza

muzykę i z rozmachem siada na krześle.

Uczeń: Dzisiaj wywiadówka... Stary się wybiera... A u niego to

zero poczucia humoru. Gdy go zapytałem, czy umie podpisać się z

zamkniętymi oczami, bo trzeba podpisać kilka ocen w dzienniczku,

to mi zawiesił kieszonkowe! Przechlapane ! Mało. że gongów pełno,

to jeszcze ta niezgodność poglądów z Manią na polaku! Można wpaść

w totalną nerwicę (Opiera głowę na dłoniach, mina żałosna, w tle

dźwięki piosenki Pomóż mi w wyk. Dzieci ulicy). Opowiem wam, jak

to było. Mania oddawała wypracowania domowe. Zamiast każdego

pochwalić, że zmarnował kolejny wieczór i zamiast przy odjazdowej

grze komputerowej męczył się przy biurku, ona z mety (pojawia się

prawdziwa Mania i wykrzykuje, gestykulując):

Mania: Wydaje mi się, że głupota niektórych przechodzi jakąś

mutację!

Uczeń (wzdycha ciężko): No i się zaczęto totalne czepialstwo:

(Wylicza, a po każdym zdaniu krótka przerwa): U Barańskiego,

który pisał z Odrodzenia nie podobało jej się zdanie: „Kochanowski

był nowotworem literatury Odrodzenia". U Letyckiej doczepiła się

do niewinnego przecież zdania: „Mickiewicz powrócił do ojczyzny

jako zwłoki i spoczął w Warszawie". Dostało się okropnie

Bugalskiemu za „W bitwie o Anglię brali udział żołnierze angielscy i

brytyjscy". Gromy zebrał Misiak za „Danuśka stanęła na ławic i

zagrała na lutownicy". Nawet u Wiśniewskiej, która jest klasowym

kujonem, doszukała się czegoś nie tak w zdaniu: „Jurand był

rycerzem szybkiego reagowania". No, a nie był?! (wzburzony wstaje

i przechadza się nerwowo po pokoju). Dla mnie to normalnie sprawa

dla Rzecznika Praw Ucznia, bo Mania czepia się niesłusznie! Nawet

szkoda mi się zrobiło tej Wiśniewskiej, bo ona aż zjarała cegłę. Aż tu

nagle słyszę (znów pojawia się Mania, jest wyraźnie zdegustowana,

zniża głos):

Mania: Ale to, co popełnił w natchnieniu Wadecki, nadaje się do

księgi Guinessa! Gwarantowana pierwsza nagroda w kategorii:

Niewyobrażalny brak wiedzy!

Uczeń: I przeczytała z kwaśną miną: „Judasz wyda! Jezusa za 30

dolarów" (po chwili przerwy). To ja napisałem... Nie za bardzo

jarzyłem, o co biega, ale jakoś czułem, że idzie o kasę. Po okrutnej

decyzji starego i zawieszeniu tygodniówki wszystko kojarzy mi się

z tym. czego mnie niesłusznie pozbawiono. Jeszcze Mania mi o

tym przypomina!

Wstałem więc i rzuciłem tekst o braku tolerancji dla debiutujących

na giełdzie, a także szacunku dla czasu tatusiów, którym przerywa się

oglądanie kolejnego meczu, no bo synek ma zadane wypracowanie...!

Potem coś nawijałem o wpływie takich uwag na kolor cery kobiet w

tym wieku... i... i chyba przegiąłem! (dźwięki piosenki Tolerancja.

Sojki).

Uwaga od Mani zajęła pół dzienniczka. Nowakówna pokazała mi

język i odwróciła się tyłem. I za co?! Że ją przy okazji broniłem

przed obciachem przed klasą, która miała niezły ubaw? Świat jest

niesprawiedliwy! (zwiesza głowę z rezygnacją).

Na koniec usłyszałem, że mój ojciec po latach mistrzowskiego

ukrywania się ma się ujawnić na wywiadówce. Totalna kapota! Zaraz

dodała, że wpędzimy ją do grobu i rozpoczęła wywód na temat niewdzięczności

pracy nauczyciela (na scenę wbiega Mania i żywo

gestykulując, wylicza):

Mania: Kartkówki, klasówki, podyplomówki, bezpłatne

nadliczbówki, frustracje, wariacje, różne kombinacje, papierów

zatrzęsienie... no. a WYNAGRODZENIE?! (zdenerwowana zastyga

w oskarżycielskiej pozie).

Uczeń: W lot pojąłem, że trzeba Manię zmiękczyć. Postawiłem na

aktywność na polaku i gdy ogłosiła konkurs na najciekawsze hasło

reklamowe postanowiłem, że zabłysnę i popełnię coś extra. Grunt to

pomysł i żeby do rymu było. nie? Myślę i myślę, pocę się z wysiłku,

aż nagle... Mam!... Goście czytają jakieś dyrdymały w stylu:

„Niech się Jacobs. Sali i Tschibo schowa, wszak najzdrowsza jest kawa

zbożowa!", a ja, pewien odpuszczenia win. głośno: „W jednej misce

Whiskas. w drugiej Kitekat. a ja bym chętnie naszą Manię zjadł!

Miauuu!". (Zapada cisza, po chwili): Gdy trzymany za kołnierz byłem

wleczony przez Manię do dyra, Wiśniewska pochyliła się nade mną i

szepnęła mi do ucha słodko: „Daj mi swoje zdjęcie!". „Po co?" - zdziwiłem

się. „Bo zbieram Pokemony!" (piosenka Perfectu Niepokonani)