Rachunkowość zarządcza – wykład, 8.05.2012

Analiza efektywności inwestycji

Rodzaje przedsięwzięć inwestycyjnych

Przedsięwzięcia inwestycyjne możemy podzielić na finansowe i realne. Mają one wpływ na działania operacyjne i strategiczne.

Proces oceny inwestycji sprowadza się do:

• zbadania sytuacji,

• opracowania wariantów inwestycyjnych i kalkulacji ekonomicznych,

• oceny rozwiązań i wyboru najlepszego,

• wprowadzenia w życie i kontroli.

Rachunek ekonomicznej efektywności inwestycji

To porównanie efektów uzyskanych w okresie eksploatacji ze zrealizowanej inwestycji z nakładami niezbędnymi do ich osiągnięcia.

• Metody statyczne:

  • Okres zwrotu (Pb),

  • Księgowa stopa zwrotu (ARR)

• Metody dynamiczne:

  • Zdyskontowany okres zwrotu (DPb),

  • Wartość bieżąca netto (NPV),

  • Wewnętrzna stopa zwrotu (IRR),

  • Zmodyfikowana wartość bieżąca netto (MNPV),

  • Zmodyfikowana wewnętrzna stopa zwrotu (MIRR).

Ocena efektywności inwestycji

Rodzaje metod	Charakterystyka	Zastosowanie
Statyczne	mają charakter orientacyjny, nie uwzględnia zmian wartości pieniądza w czasie, efekty jak i nakłady ujmowane są według wartości nominalnej, tzn. w takiej wysokości, w jakiej pojawiają się w trakcie funkcjonowania przedsięwzięcia, prostota i komunikatywność	do wstępnej selekcji projektów inwestycyjnych, do rozpatrywania projektów typowych dla inwestora, do oceny mniejszych inwestycji o stosunkowo krótkim czasie realizacji i eksploatacji
Dynamiczne	bardziej precyzyjne, uwzględniają rozłożenie w czasie przewidywanych wpływów i wydatków związanych z daną inwestycją, wykorzystują technikę dyskonta, umożliwiającą sprowadzenie do porównywalności nakładów i efektów realizowanych w różnych okresach czasu, obejmują analizą cały okres funkcjonowania przedsięwzięcia, a więc zarówno okres jego realizacji jak i eksploatacji	do oceny skomplikowanych inwestycji o długim czasie realizacji i eksploatacji

Okres zwrotu nakładów

• Odwrotność prostej stopy zwrotu

• Pb = 1/stopa zwrotu

Informuje w ciągu ilu lat inwestor pokryje poniesione wydatki wygenerowanymi zyskami.

Przykład

Hotel AVIA planuje zmodernizować wyposażenie do sprzątania pokoi. Ustal okres zwrotu tej inwestycji, jeśli wiadomo, że:

• koszt zakupu tego wyposażenia wynosi 85 000 zł,

• jego zastosowanie spowoduje oszczędności środków czyszczących, czasu i energii, w wyniku których zysk netto wzrośnie o 29 000 zł rocznie,

• stawka amortyzacyjna dla tej grupy urządzeń wynosi 10%.

I rok – 85 000

W_pn = z_n + a = 29 000 + 10% * 85 000 = 37 500

(odpisać od kogoś resztę rozwiązania!!!!)

Stopa zwrotu (Rate of Return) = dochód roczny/całkowity nakład inwestycyjny

Dochód może być określany za pomocą różnych kategorii:

• zysk brutto (zysk przed opodatkowaniem),

• zysk netto (zysk po opodatkowaniu i obowiązkowych odpisach),

• zysk netto + odsetki od kredytu,

• zysk netto + amortyzacja,

• zysk netto + amortyzacja + odsetki od kredytu

Interpretacja stopy zwrotu

Stopa zwrotu informuje jaką część nakładu stanowi roczny dochód. Dzięki temu wskaźnikowi można dokonać oceny możliwości finansowych przedsiębiorstwa do zrealizowania wybranej inwestycji.

Przeciętna (księgowa) stopa zwrotu nakładów inwestycyjnych (Accounting Rate of Return, Rate of Return)

ARR = Zn/I * 100%

Rozważamy zainwestowanie w firmę, której szacowany zysk netto wynosi 25 000 zł. Wielkość nakładu wynosi 100 000 zł. Księgowa stopa zwrotu z tego projektu inwestycyjnego wynosi po podstawieniu do wzoru:

ARR = 25 000/ 100 000 * 100% = 25%

Jeżeli porównamy tę wartość z kosztem kapitału naszej firmy i okaże się, że jest ona wyższa – to warto zainwestować w takie przedsięwzięcie.

Założone metody oceny przedsięwzięć

• Podstawowe wielkości finansowe dotyczące projektu inwestycyjnego są realizowane w określonym czasie i mają charakter strumieni (przepływów) pieniężnych,

• Wszystkie wielkości ekonomiczne występujące w rachunku przelicza się na jeden określony moment czasu (moment bazowy) – dyskontowanie.

Przepływy pieniężne

Rachunek przepływów pieniężnych (Cash Flow) przedstawia przepływy pieniężne, które występowały w przedsiębiorstwie w rozpatrywanym czasie.

W rachunku tym wyróżnia się trzy rodzaje przepływów pieniężnych:

• Przepływy z działalności gospodarczej,

• Przepływy z działalności inwestycyjnej,

• Przepływy z działalności finansowej.

CF = S – K – P + A + L – J,

gdzie: S – sprzedaż, K – koszty, P – podatek, A – amortyzacja, L – wartość likwidacyjna, J – nakład.

Wartość pieniądza w czasie. Dyskonto, stopa dyskonta.

Dyskonto – kwota o jaką należy pomniejszyć oczekiwaną wartość przyszłą kapitału, aby otrzymać jego wartość bieżącą. Kwota ta reprezentuje zmianę wartości pieniądza w czasie. Stosunek dyskonta do wartości przyszłej kapitału stanowi stopę dyskonta (r_d).

Stopa dyskonta umożliwia dyskontowanie, czyli przeliczenie przyszłej wartości kapitału na jej wartość bieżącą.

Technika dyskontowania

2. Współczynnik dyskontujący w przypadku gdy chcemy odnieść przyszłe wartości do chwili obecnej

d_t = 1/ (1+r)^t

Graniczna (min) stopa dyskontowa oczekiwana przez inwestora obejmuje:

1. Spodziewaną stopę inflację

2. Premię za przedsięwzięcia o minimalnym ryzyku (np. inwestycja w obligacje rządowe)

3. Premię za ryzyko przedsięwzięcia

Realny koszt kapitału

• dla kapitałów własnych:

r = (n – i) / (1 + i)

• dla kapitałów obcych:

r = [n*(1-p) – i]/(1+i),

gdzie: r – realny koszt kapitału, n – nominalny koszt kapitału, i – inflacja, p – stopa podatku dochodowego

Średni ważony koszt kapitału – WACC

Koszt kapitału przedsiębiorstwa jest średnią ważoną kosztu poszczególnych składników kapitału.

Wagami są udziały tych składników w kapitale służącym do finansowania działalności.

WACC = Σ u_{i *} r_i

Gdzie: ui ….. odpisać!!!!