Twórcy |
Krasicki Naruszewicz Bohomolec Zabłocki |
Karpiński Kniaźnin |
Trembecki Koźmian |
Cechy literatury |
Racjonalizm; zgodność z normą; dydaktyzm; ład; harmonia |
Uczuciowość tkliwość idealizacja przyrody prostota |
Lekkość elegancja precyzja formy cel: zabawa popis talentu twórcy |
Gatunki |
Bajka satyra komedia oda panegiryk |
Sielanka pieśń |
Epigramat anakreontyk |
Temat |
Dydaktyczne obyczajowe polityczne |
Miłość przyroda; miasto a wieś |
Piękno uczucie |
Oświecenie
Pojęcia
Racjonalizm - rozumowego poznania świata przez człowieka– pojmująca świat i społeczeństwo statycznie, jako dobrze działającą maszynę. Deizm – Bóg jest stwórcą świata, brak kultu i wiary w ingerencje boską. Empiryzm –rola doświadczenia w procesie poznawania świata. sensualizm – źródłem wiedzy są wrażenia zmysłowe; twórcą był John Locke; twierdził, że człowiek rodzi się jako "czysta karta" (tabula rasa), czyli, że nie ma doświadczeń, wrodzonych idei czy zasad i kształtują się one dopiero w ciągu życia. irracjonalizm - rzeczywistość jest niedostępna poznaniu rozumowemu i odwołujący się do przekonań wyprowadzonych z intuicji, wiary, instynktu i tradycji; wolterianizm – system poglądów Woltera który postuluje: równość, tolerancję, prawo głoszenia
poglądów, wiarę w rozum, krytycyzm w instytucje kościoła.
Sztuka - dominuje nurt klasycyzmu, nawiązujący w formie i treści do starożytności, przez długi czas współistnieje on z rokokiem, a nawet z barokiem, a następnie z sentymentalizmem.
Cele i główne cechy literatury: literatura ma wytykać wady narodowe, dbać o czystość języka polskiego, pochwalać edukację, ma wyrażać reformatorskie poglądy w dziedzinie polityki trzy nurty: klasycyzm (nawiązanie do tradycji, nacisk na zagadnienia społeczne, dydaktyzm) sentymentalizm (pochwała natury, przyjaźni, miłości, rodziny; często ton moralizatorski) rokoko (wolność od dydaktyzmu, beztroska, subtelność i lekkość.
Tematyka: 1.problem reform ustroju, edukacji, społeczeństwa |2 rozwój człowieka od dzieciństwa do dojrzałości |3 w sentymentalizmie: natura, uczucia pojedynczego człowieka, szczere więzi międzyludzkie.
Bohater: człowiek oświecony: wolny od przesądów, kierujący się rozumem, znający swoje miejsce w społeczeństwie, obywatel-patriota, reformator (klasycyzm); człowiek czuły: wrażliwy, przyjacielski, pragnący kontaktu z innymi (sentymentalizm).
Autorzy dzieł: Stanisław Konarski, Stanisław Leszczyński, Ignacy Krasicki, Adam Naruszewicz, Julian Ursyn Niemcewicz, Franciszek Karpiński, Franciszek Zabłocki, Stanisław Franciszek, Denis Diderot, Jean Jacques Rousseau, Voltaire (Wolter).
Gatunki: artykuł, bajka- utwór wierszowany lub epicki o charakterze moralizatorskim. felieton- krótki utwór publicystyczny, literacki lub naukowy, pisany w lekkiej formie. parodia- ośmieszające naśladowanie poważnych utworów literackich. poemat heroikomiczny- utwór łączący motywy bohaterskie z komicznymi, zwykle o charakterze satyrycznym. satyra- utwór ośmieszający osoby lub zjawiska.
Twórcy |
Krasicki Naruszewicz Bohomolec Zabłocki |
Karpiński Kniaźnin |
Trembecki Koźmian |
Cechy literatury |
Racjonalizm; zgodność z normą; dydaktyzm; ład; harmonia |
Uczuciowość tkliwość idealizacja przyrody prostota |
Lekkość elegancja precyzja formy cel: zabawa popis talentu twórcy |
Gatunki |
Bajka satyra komedia oda panegiryk |
Sielanka pieśń |
Epigramat anakreontyk |
Temat |
Dydaktyczne obyczajowe polityczne |
Miłość przyroda; miasto a wieś |
Piękno uczucie |
Twórcy |
Krasicki Naruszewicz Bohomolec Zabłocki |
Karpiński Kniaźnin |
Trembecki Koźmian |
Cechy literatury |
Racjonalizm; zgodność z normą; dydaktyzm; ład; harmonia |
Uczuciowość tkliwość idealizacja przyrody prostota |
Lekkość elegancja precyzja formy cel: zabawa popis talentu twórcy |
Gatunki |
Bajka satyra komedia oda panegiryk |
Sielanka pieśń |
Epigramat anakreontyk |
Temat |
Dydaktyczne obyczajowe polityczne |
Miłość przyroda; miasto a wieś |
Piękno uczucie |
Twórcy |
Krasicki Naruszewicz Bohomolec Zabłocki |
Karpiński Kniaźnin |
Trembecki Koźmian |
Cechy literatury |
Racjonalizm; zgodność z normą; dydaktyzm; ład; harmonia |
Uczuciowość tkliwość idealizacja przyrody prostota |
Lekkość elegancja precyzja formy cel: zabawa popis talentu twórcy |
Gatunki |
Bajka satyra komedia oda panegiryk |
Sielanka pieśń |
Epigramat anakreontyk |
Temat |
Dydaktyczne obyczajowe polityczne |
Miłość przyroda; miasto a wieś |
Piękno uczucie |
Oświecenie
Pojęcia
Racjonalizm - rozumowego poznania świata przez człowieka– pojmująca świat i społeczeństwo statycznie, jako dobrze działającą maszynę. Deizm – Bóg jest stwórcą świata, brak kultu i wiary w ingerencje boską. Empiryzm –rola doświadczenia w procesie poznawania świata. sensualizm – źródłem wiedzy są wrażenia zmysłowe; twórcą był John Locke; twierdził, że człowiek rodzi się jako "czysta karta" (tabula rasa), czyli, że nie ma doświadczeń, wrodzonych idei czy zasad i kształtują się one dopiero w ciągu życia. irracjonalizm - rzeczywistość jest niedostępna poznaniu rozumowemu i odwołujący się do przekonań wyprowadzonych z intuicji, wiary, instynktu i tradycji; wolterianizm – system poglądów Woltera który postuluje: równość, tolerancję, prawo głoszenia
poglądów, wiarę w rozum, krytycyzm w instytucje kościoła.
Sztuka - dominuje nurt klasycyzmu, nawiązujący w formie i treści do starożytności, przez długi czas współistnieje on z rokokiem, a nawet z barokiem, a następnie z sentymentalizmem.
Cele i główne cechy literatury: literatura ma wytykać wady narodowe, dbać o czystość języka polskiego, pochwalać edukację, ma wyrażać reformatorskie poglądy w dziedzinie polityki trzy nurty: klasycyzm (nawiązanie do tradycji, nacisk na zagadnienia społeczne, dydaktyzm) sentymentalizm (pochwała natury, przyjaźni, miłości, rodziny; często ton moralizatorski) rokoko (wolność od dydaktyzmu, beztroska, subtelność i lekkość.
Tematyka: 1.problem reform ustroju, edukacji, społeczeństwa |2 rozwój człowieka od dzieciństwa do dojrzałości |3 w sentymentalizmie: natura, uczucia pojedynczego człowieka, szczere więzi międzyludzkie.
Bohater: człowiek oświecony: wolny od przesądów, kierujący się rozumem, znający swoje miejsce w społeczeństwie, obywatel-patriota, reformator (klasycyzm); człowiek czuły: wrażliwy, przyjacielski, pragnący kontaktu z innymi (sentymentalizm).
Autorzy dzieł: Stanisław Konarski, Stanisław Leszczyński, Ignacy Krasicki, Adam Naruszewicz, Julian Ursyn Niemcewicz, Franciszek Karpiński, Franciszek Zabłocki, Stanisław Franciszek, Denis Diderot, Jean Jacques Rousseau, Voltaire (Wolter).
Gatunki: artykuł, bajka- utwór wierszowany lub epicki o charakterze moralizatorskim. felieton- krótki utwór publicystyczny, literacki lub naukowy, pisany w lekkiej formie. parodia- ośmieszające naśladowanie poważnych utworów literackich. poemat heroikomiczny- utwór łączący motywy bohaterskie z komicznymi, zwykle o charakterze satyrycznym. satyra- utwór ośmieszający osoby lub zjawiska.
Pojęcia
Racjonalizm - rozumowego poznania świata przez człowieka– pojmująca świat i społeczeństwo statycznie, jako dobrze działającą maszynę. Deizm – Bóg jest stwórcą świata, brak kultu i wiary w ingerencje boską. Empiryzm –rola doświadczenia w procesie poznawania świata. sensualizm – źródłem wiedzy są wrażenia zmysłowe; twórcą był John Locke; twierdził, że człowiek rodzi się jako "czysta karta" (tabula rasa), czyli, że nie ma doświadczeń, wrodzonych idei czy zasad i kształtują się one dopiero w ciągu życia. irracjonalizm - rzeczywistość jest niedostępna poznaniu rozumowemu i odwołujący się do przekonań wyprowadzonych z intuicji, wiary, instynktu i tradycji; wolterianizm – system poglądów Woltera który postuluje: równość, tolerancję, prawo głoszenia
poglądów, wiarę w rozum, krytycyzm w instytucje kościoła.
Sztuka - dominuje nurt klasycyzmu, nawiązujący w formie i treści do starożytności, przez długi czas współistnieje on z rokokiem, a nawet z barokiem, a następnie z sentymentalizmem.
Cele i główne cechy literatury: literatura ma wytykać wady narodowe, dbać o czystość języka polskiego, pochwalać edukację, ma wyrażać reformatorskie poglądy w dziedzinie polityki trzy nurty: klasycyzm (nawiązanie do tradycji, nacisk na zagadnienia społeczne, dydaktyzm) sentymentalizm (pochwała natury, przyjaźni, miłości, rodziny; często ton moralizatorski) rokoko (wolność od dydaktyzmu, beztroska, subtelność i lekkość.
Tematyka: 1.problem reform ustroju, edukacji, społeczeństwa |2 rozwój człowieka od dzieciństwa do dojrzałości |3 w sentymentalizmie: natura, uczucia pojedynczego człowieka, szczere więzi międzyludzkie.
Bohater: człowiek oświecony: wolny od przesądów, kierujący się rozumem, znający swoje miejsce w społeczeństwie, obywatel-patriota, reformator (klasycyzm); człowiek czuły: wrażliwy, przyjacielski, pragnący kontaktu z innymi (sentymentalizm).
Autorzy dzieł: Stanisław Konarski, Stanisław Leszczyński, Ignacy Krasicki, Adam Naruszewicz, Julian Ursyn Niemcewicz, Franciszek Karpiński, Franciszek Zabłocki, Stanisław Franciszek, Denis Diderot, Jean Jacques Rousseau, Voltaire (Wolter).
Gatunki: artykuł, bajka- utwór wierszowany lub epicki o charakterze moralizatorskim. felieton- krótki utwór publicystyczny, literacki lub naukowy, pisany w lekkiej formie. parodia- ośmieszające naśladowanie poważnych utworów literackich. poemat heroikomiczny- utwór łączący motywy bohaterskie z komicznymi, zwykle o charakterze satyrycznym. satyra- utwór ośmieszający osoby lub zjawiska
Oświecenie
Pojęcia
Racjonalizm - rozumowego poznania świata przez człowieka– pojmująca świat i społeczeństwo statycznie, jako dobrze działającą maszynę. Deizm – Bóg jest stwórcą świata, brak kultu i wiary w ingerencje boską. Empiryzm –rola doświadczenia w procesie poznawania świata. sensualizm – źródłem wiedzy są wrażenia zmysłowe; twórcą był John Locke; twierdził, że człowiek rodzi się jako "czysta karta" (tabula rasa), czyli, że nie ma doświadczeń, wrodzonych idei czy zasad i kształtują się one dopiero w ciągu życia. irracjonalizm - rzeczywistość jest niedostępna poznaniu rozumowemu i odwołujący się do przekonań wyprowadzonych z intuicji, wiary, instynktu i tradycji; wolterianizm – system poglądów Woltera który postuluje: równość, tolerancję, prawo głoszenia
poglądów, wiarę w rozum, krytycyzm w instytucje kościoła.
Sztuka - dominuje nurt klasycyzmu, nawiązujący w formie i treści do starożytności, przez długi czas współistnieje on z rokokiem, a nawet z barokiem, a następnie z sentymentalizmem.
Cele i główne cechy literatury: literatura ma wytykać wady narodowe, dbać o czystość języka polskiego, pochwalać edukację, ma wyrażać reformatorskie poglądy w dziedzinie polityki trzy nurty: klasycyzm (nawiązanie do tradycji, nacisk na zagadnienia społeczne, dydaktyzm) sentymentalizm (pochwała natury, przyjaźni, miłości, rodziny; często ton moralizatorski) rokoko (wolność od dydaktyzmu, beztroska, subtelność i lekkość.
Tematyka: 1.problem reform ustroju, edukacji, społeczeństwa |2 rozwój człowieka od dzieciństwa do dojrzałości |3 w sentymentalizmie: natura, uczucia pojedynczego człowieka, szczere więzi międzyludzkie.
Bohater: człowiek oświecony: wolny od przesądów, kierujący się rozumem, znający swoje miejsce w społeczeństwie, obywatel-patriota, reformator (klasycyzm); człowiek czuły: wrażliwy, przyjacielski, pragnący kontaktu z innymi (sentymentalizm).
Autorzy dzieł: Stanisław Konarski, Stanisław Leszczyński, Ignacy Krasicki, Adam Naruszewicz, Julian Ursyn Niemcewicz, Franciszek Karpiński, Franciszek Zabłocki, Stanisław Franciszek, Denis Diderot, Jean Jacques Rousseau, Voltaire (Wolter).
Gatunki: artykuł, bajka- utwór wierszowany lub epicki o charakterze moralizatorskim. felieton- krótki utwór publicystyczny, literacki lub naukowy, pisany w lekkiej formie. parodia- ośmieszające naśladowanie poważnych utworów literackich. poemat heroikomiczny- utwór łączący motywy bohaterskie z komicznymi, zwykle o charakterze satyrycznym. satyra- utwór ośmieszający osoby lub zjawiska.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Na czym polegała hybrydalność polskiego oświecenia, oświecenie(3)Inicjatywy kulturalno oświatowe prekursorów polskiego oświeceniaElementy komizmu i satyry w sposobie ukazywania rzeczywistości przez pisarzy polskiego oświeceni1Twórcy i założenia konwencji klasycystycznej we Francji jej wpływ na literaturę polskiego oświeceniaRola satyry i komedii w walce o postęp w dobie polskiego oświeceniaFunkcja śmiechu w literaturze polskiego oświecenia na przykładzie twórczości Ignacego Krasickiego zePortrety Sarmatów i ludzi światłych w literaturze polskiego oświeceniaPzredstawiciele polskiego oświeceniaJęzyk Polski - Oświecenie, OświecenieSatyryczne sylwetki w literaturze polskiego oświeceniaElementy komizmu i satyry w sposobie ukazywania rzeczywistości przez pisarzy polskiego oświecenia(1)ściąga Polski oświecenieFwd 2, POEMAT OPISOWY w literaturze polskiego Owiecenia, POEMAT OPISOWY w literaturze polskiego OświPolski?rok oświecenieTypy?jek w literaturze polskiego oświecenia Jaką funkcję spełniał ten gatunekElementy komizmu i satyry w sposobie ukazywania rzeczywistości przez pisarzy polskiego oświeceniaPoeci polskiego oświecenia, polski, lektura+notatki, Oświecenieoswieceniepolski, Notatki z j polskiego oświecenie częstujcie się hehe z góry mówie że nie ma w nich05. polski-OŚWIECENIE, Szkoła -SciągiFilozofia polskiego Oświeceniawięcej podobnych podstron