Chcąc poznać naukę Kościoła należało by przeczytać 73 księgi Pisma Świętego.

Ponieważ nie było pomocy, tworzono katechizmówki – okrojenie i spłacenie wiedzy teologicznej. Katechizmy – ścisła wiedza teologiczna przedstawienie jasnych i konkretnych prawd teologicznych.

Wiek XIX zaznaczył się wzrostem tendencji intelektualistycznych – dokształcenie intelektualne. Na nowo odżyła precyzja pojęć. W wieku tym Kościół został zmuszony do obrony przed racjonalizmem.

Józef Deharbe – miał opracować Nowy katechizm -1847 oparty na potrydenckich wzorcach, częściowo wzorowany na Katechizmie Rzymskim. Skrót naukowej teologii.

Podział:

• Credo

• Przykazania

• Sakramenty Święte.

Przetrwały do naszych czasów:

• Katechizm ks. Filochowskiego wzorowane na katechizmie Deharbe’go

• Katechizm ks. Piotrowskiego

Kreuezwald - zasadniczy podręcznik nauki wiary (opisuje stan faktyczny). Zadaniem historii biblijnej jest potwierdzenie nauki zawartej w katechizmie. Nie ma własnego celu lecz ma służyć naukom wykładanym w katechizmie.

Pomocnicza rola Pisma Świętego w katechezie.

Nie zawsze w pełni Pismo Święte było do końca wykorzystywane. Jego rola zmieniała się w różnych okresach, najmocniej było to widoczne w katechezie.

Niepełne potraktowanie Objawienia:

• Podział na historię biblijną i katechizm – Pismo Święte przesunięte dalej; źródłem było wystąpienie Lutra. Uwydatniono rolę katechizmu – podanie sztywnych prawd wiary dla ludu do wierzenia. Wyuczenie prawd wiary na pamięć i odpytywanie wiernych przy okazji różnych sakramentów. Biblia przestaje być źródłem nauczania katechetycznego, staje się tylko pomocą. Dostarcza jedynie wzorców moralnych.

• Przekazywanie sprowadza się do nieprawidłowych teorii:

• Historyzm biblijny – historia biblijna jest najważniejsza

• Moralność biblijna – tylko wzorce moralne

Ks. Jan Charytański – nowy program, nowa podstawa głównym podmiotem Biblia.