Zespół: 1A	Temat: Statyczna próba rozciągania i umocnienie: dyslokacyjne, roztworowe i przez rozdrobnienie ziarna	Data: 27.11.2014r
Prowadzący dr inż. Mateusz Kopyściański	Artur Bugajski	Ocena:

Cel Ćwiczenia:

• Przeprowadzenie próby rozciągania na próbkach: miedź i mosiądz.

• Wyznaczenie na podstawie statycznej próby rozciągania parametrów wytrzymałościowych takich jak granica plastyczności Re, wytrzymałość na rozciąganie Rm i plastycznych.

Próbka:

1. Pomiar początkowy próbek,

2. Próbka z miedzi (prędkość 50mm/min) oraz mosiądzu (prędkość 100mm/min) były rozciągane na maszynie wytrzymałościowej aż do zerwania,

3. Pomiar przyrostu wydłużenia próbek.

Wyniki pomiarów:

	Miedź	Mosiądz
Fm [N]	2477	5013
S0 [mm]	13,4	20,11
Rm [MPa]	0,18	0,37
l[mm]	18,3	28,4
A%	36,6	56,8

Excel – dane

, ,

	Miedź	Miedź umocniona	Mosiądz
Fm [N]	3970	6610	5550
S0 [mm]	25,52	23,74	18,08
Rm [MPa]	155,56	278,41	306,97
A%	64,62	37,14	97,84
Rp0, 2[MPa]	134,80	278,43	306,97

Wnioski:

1. Czas zerwania próbki mosiężnej był dłuższy w porównaniu z czasem zerwania próbki z czystej miedzi.

2. Przy wysokim naprężeniu próbka mosiężna posiada duże odkształcenie, posiada większą wytrzymałość, plastyczność niż próbka wykonana z miedzi.

3. W przypadku miedzi umocnionej występuje stały wzrost naprężenia który spowodował mniejsze odkształcenie niż w przypadku poprzednich próbek