„Chłopi” to powieść Władysława Reymonta, składająca się z czterech części: „Jesień”, „Zima”, „Wiosna”, „Lato” (stąd nazwa tetralogia – cztery części). Pracę nad powieścią autor rozpoczął w 1897 roku, ale z powodu kłopotów osobistych ukończył dopiero w 1909 roku. Wtedy ukazał się ostatni tom, „Lato”. Trzy lata wcześniej Reymont opublikował część trzecią, czyli „Wiosnę”. W 1904 roku w formie książkowej wyszły dwa pierwsze tomy, „Jesień” i „Zima”. Powieść drukowana była w odcinkach w „Tygodniku Ilustrowanym”, w latach 1901 – 1908. Jako syn organisty, wychowany na wsi, Reymont doskonale znał i rozumiał problemy i życie chłopów. Już wcześniej w swojej twórczości pisarz przejawiał zainteresowanie tą tematyką. Przykładami mogą być nowele „Śmierć” czy „Tomek Baran”. Bohaterami „Chłopów” są mieszkańcy mazowieckiej wsi Lipce. Tytuły poszczególnych części oddają rytm życia na wsi, podzielony na pory roku. Zimą aktywność chłopów zamiera, wiosną się budzi, by latem i jesienią przeżyć kulminację i stopniowo znowu pogrążyć się w letargu wraz z nadejściem zimy.