6 ćw

  1. ORGANIZACJA I FUNKCJE UKŁADU KRĄZENIA

Układ krążenia składa się z :

Funkcje:

  1. CIEŚNIENIE TĘTNICZE

Ciśnienie tętnicze krwi- czyli siła z jaką krew napiera na ściany naczyń oraz przeciwdziałająca temu naciskowi siła sprężystości naczynia. Wzajemne oddziaływanie siły nacisku i sprężystości w poprzek ścian naczyń pomaga przemieszczać krew wzdłuż osi naczyń. Jako wielkość fizyczna charakteryzuje się naprężeniem w danym punkcie a liczbowo równa jest stosunkowi siły prostopadle działającej na powierzchnię do pola tej powierzchni. CIŚNIENIE TO JEST ZMIENNE I ZALEŻY OD:

Ciśnienie tętnicze krwi skurczowe- ciśnienie systoliczne, mierzone podczas skurczu komór (szczyt wyrzutu komór). W warunkach prawidłowych u dorosłego człowieka wynosi 13,3-18,7kPa <kilo Pascale> (100-140 mmHg- słupa rtęci). Tętnicze ciśnienie krwi skurczowe jest tym większe, im większa jest:

Ciśnienie tętnicze krwi rozkurczowe- ciśnienie diastoliczne, mierzone podczas rozkurczu komór. W warunkach prawidłowych u dorosłego człowieka wynosi 9,3-10,6 kPa (70-80mmHg). Tętnicze ciśnienie krwi rozkurczowe jest tym mniejsze, im:

Ciśnienie tętna- różnica pomiędzy tętniczym ciśnieniem krwi skurczowym a rozkurczowym, tj. skurczowo- rozkurczowo amplituda tętniczego ciśnienia krwi. skurczowo-rozkurczowa amplituda

tętniczego ciśnienia krwi determinuje rozciągnięcie ściany tętnic, które jest wyczuwalne jako tętno. W aorcie ciśnienie średnie ma wartość średniej arytmetycznej tętniczego ciśnienia krwi skurczowego i rozkurczowego. Ciśnienie średnie w aorcie = (ciśnienie skurczowe + ciśnienie rozkurczowe)/2

  1. METODY BADANIA UKŁADU SERCOWO- NACZYNIOWEGO

  1. CZYNNIKI WPŁYWAJACE NA WIELKOŚĆ CIŚNIENIA TĘTNICZEGO

Wykonanie oznacza się tętno i ciśnienie tętnicze:

*) w pozycji leżącej po 15’ w wypoczynku

*)bezpośrednio po wstaniu

*)przez kolejne 3’- co minutę

UWAGA tętno liczy się przez 10sek., następnie mnoży się przez 6. Zaraz po obliczeniu tętna mierzy się ciśnienie tętnicze.

Ocena próby u os. Zdrowych tętno ulega przyspieszeniu o kilkanaście uderzeń na minutę i w ciągu 3’ powinno wrócić do normy.

  1. ZRÓŻNICOWANIE CZYNNOŚCIOWE UKŁADU NACZYNIOWEGO ORAZ OPÓR PRZEPŁYWU KRWI W PRZEKROJU PODŁUŻNYM

Naczynia krążenia dużego można podzielić na następujące odcinki czynnościowe:

Opór przepływu krwi kształtuje się różnie w poszczególnych odcinkach czynnościowych. Rozkładowi oporu odpowiada nieregularny profil podłużny ciśnienia wzdłuż naczyń krążenia dużego krwi. Tam gdzie opór naczyniowy jest największy, ciśnienie napędowe zużywa się najbardziej i tam jego spadek jest największy.

Naczynia tętnicze duże i średnie stanowią zbiornik wysokociśnieniowy i niskoobjętościowy. Ściany tych tętnic charakteryzują się dużą sprężystością dzięki czemu rytmiczny wyrzut krwi z lewej komory przekształca się w dalszych tętniczkach w ciągły prąd krwi, a duża amplituda skurczowo- rozkurczowa ciśnienia zostaje stłumiona na obwodzie układu krążenia.

W naczyniach oporowych, czyli małych tętniczkach przedwłośniczkowych, następuje największy spadek ciśnienia napędowego w wyniku pokonywania przez krew największego oporu przepływu. Naczynia te maja 50% udział w kształtowaniu całkowitego obwodowego oporu naczyniowego.

W naczyniach włosowatych następuje zwolnienie prędkości przepływu związane z pokonywaniem oporów przepływu. Wolny przepływ krwi w tych naczyniach sprzyja procesom dyfuzji i wzajemnego wyrównywania składu chemicznego krwi i przestrzeni wewnątrzkomórkowej.

Następnie krew dostaje się do zbiornika niskociśnieniowego, wysokoobjętościowego do którego zalicza się cały zbiornik żylny duży i krążenie płucne.

Zespolenia tętniczo- żylne sa obicie unerwione współczulnie i ulegają silnej kontroli nerwowej. Posiadają zdolność do znacznego zwężania się i rozszerzania, dzięki czemu mają znaczący wpływ na zmienność oporu przepływu krwi, która omija sic naczyń włosowatych.

  1. ZRÓŻNICOWANIE CZYNNOŚCIOWE UKŁADU NACZYNIOWEGO ORAZ OPÓR PRZEPŁYWU KRWI W PRZEKROJU RÓWNOLEGŁYM

Aorta rozwija się na wiele tętnic, które równolegle zaopatrują poszczególne narządy i części organizmu. Suma odwrotności oporów w rozgałęziających się równolegle naczyniach jest równa odwrotności TPR. Gł. Role odgrywają tu małe tętniczki oporowe i zespolenie tętniczo- żylne, które zdecydują jak duży strumień krwi przepłynie do naczyń włosowatych poszczególnych narządów.

  1. ZRÓZNICOWANIE STRUKTURALNE ŚCIAN NACZYŃ KRWIONOŚNYCH

Ściana naczyń krwionośnych składa się z wew. Warstwy komórek śródbłonka, warstwy środkowej oraz przydanki. Wzajemny stosunek ilościowy tych 3 warstw oraz stosunek grubości ściany do promienia wew. Naczynia kształtuje się odmiennie w różnych naczyniach i tym samym decydują o właściwościach biofizycznych ich ścian. Warstwa środkowa zbudowana jest gł. Z mm gładkich, włókien sprężystych i kolagenowych.

Tętnice- ściany aorty i naczyń tętniczych charakteryzują się niezbyt wysokim stosunkiem grubości ściany do promienia wew. Oraz znaczna liczba włókien sprężystych i niewielka zawartością włókien kolagenowych. Dzięki temu naczynia te odznaczają się duża sprężystością i względną rozciągliwością. Wraz ze zmniejszającym się przekrojem tętnic ku obwodowi ścian ich grubieje w stosunku do promienia wew. I zwiększa się zawartość mało rozciągliwych mm gładkich. W efekcie małe tętnice obwodowe sa znacznie sztywniejsze niż np. aorta.

Żyły- duże naczynia żylne posiadają cienką ścianę, a stosunek grubości ściany do promienia wew. Wynosi zaledwie 1;10 do 1:15 co sprzyja ich dużej rozciągliwości. Jest ona jednak ograniczona za sprawą dużej ilości włókien kolagenowych w przydance, które tworzą rodzaj luźnej sieci tworzącej cos w rodzaju oplotu zbrojeniowego. Współczynnik sprężystości włókien kolagenowych jest bardzo wysoki, tzn. że ich rozciągliwość jest mała, dzięki czemu włókna te pełnia funkcję ochronną przed nadmiernym rozciągnięciem, grożącym rozerwaniem naczynia.

  1. MECHANIZMY REGULUJĄCE CISNIENIE TĘTNICZE

Baroreceptory są czułe na rozciąganie ścian naczyń i ścian przedsionków serca przez napływającą krew, czyli każdy wzrost ciśnienia będzie powodował ich podrażnienie i nasilenie impulsacji aferentnej. Prowadzi to do:

*)pobudzenia: ośrodka zwalniającego pracę serca; części depresyjnej ośrodka naczynioruchowego

*)hamowania: ośrodka przyspieszającego pracę serca; części presyjnej ośrodka naczynioruchowego.

W przypadku spadku ciśnienia następuje odbarczenie baroreceptorów i zmniejszenie impulsacji aferentnej co wywołuje przeciwny efekt.

Znaczna utrata krwi i obniżenie ciśnienia powodują spadek impulsacji z receptorów objętościowych w ścianach dużych żył oraz baroreceptorów, co odruchowo zwiększa wydzielanie wazopresyny. Hormon en, działa obkurczająco na mięśniówkę gładką naczyniową zwiększa całkowity obwodowy opór naczyniowy oraz zmniejsza pojemności zbiorników naczyniowych, dostosowując ich wielkość do objętości krwi krążącej.

Czynniki miejscowo kurczące naczyniówkę:

*)śródbłonkowy czynnik zwężający i endotelina

*)spadek temp.

*)zmniejszenie prężności dwutlenku węgla

*)zmniejszenie stężenia: mleczanów, histaminy, adenozyny, prostaglandyny

*)Wzrost stężenia endotelin

*)zmniejszenie pH

Czynniki miejscowo rozkurczające naczyniówkę:

*)śródbłonkowy czynnik rozluźniający warstwę mięśniową naczyń krwionośnych czyli tlenek azotu. Jest on wydzielany przez ściany naczyń krwionośnych w sposób ciągły i tonicznie reguluje (zmniejsza) napięcie komórek mięśniówki naczyń krwionośnych

*)wzrost temp.

*)zwiększenie prężności dwutlenku węgla

*)zwiększenie pH

*)wzrost ciśnienia osmotycznego

*)zwiększenie ciśnienia: mleczanów, histaminy, adenozyny, prostaglandyny, prostacykliny

  1. PODSTAWOWE PRAWA HEMODYNAMIKI

Podstawy hemodynamiki:

• natężenie przepływu

• prawo Poiseuille’a prawo fizyczne opisujące zależność między strumieniem objętości cieczy a jej lepkością (która wynika z tarcia wewnętrznego), gradientem ciśnień (który jest bodźcem termodynamicznym powodującym przepływ płynu), a także wielkościami opisującymi wielkość naczynia (długość, promień przekroju poprzecznego).

• zasada Ficka podstawowe prawo dyfuzji, według którego ilość dyfundującej substancji w określonym czasie, przez daną powierzchnię (prostopadłą do kierunku dyfuzji) jest proporcjonalna do pola powierzchni, gradientu (spadku) stężenia i czasu przepływu.

• pojemność minutowa, objętość wyrzutowa

• objętościowa i liniowa prędkość przepływu krwi

• przepływ krwi warstwowy i burzliwy

• struktura i właściwości ściany naczyniowej

• sprężystość i podatność ściany naczyń krwionośnych

• opór przepływu krwi w naczyniach, całkowity opór obwodowy

• ciśnienie tętnicze krwi- skurczowe, rozkurczowe, średnie, pulsacyjne

• czynniki decydujące o wysokości średniego ciśnienia tętniczego

• powrót żylny

• wpływ ciśnienia w żyłach obwodowych na powrót żylny

• zależność pomiędzy powrotem żylnym, ciśnieniem krwi w żyłach głównych oraz pojemnością minutową

• wpływ czynnika grawitacyjnego na hemodynamikę.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
ćw 4 Profil podłużny cieku
biofiza cw 31
Kinezyterapia ćw synergistyczne
Cw 1 ! komorki
Pedagogika ćw Dydaktyka
Cw 3 patologie wybrane aspekty
Cw 7 IMMUNOLOGIA TRANSPLANTACYJNA
Cw Ancyl strong
Cw 1 Zdrowie i choroba 2009
Rehabilitacja medyczna prezentacja ćw I
ćw 2b
Ćw 3 Elektorforeza Bzducha
ćw 3 Projektowanie drenowania
ćw 3 dla studentów

więcej podobnych podstron