Jeśli jesteś osobą doznającą przemocy, warto pamiętać że:     Wiele osób, podobnie jak Ty, doznaje przemocy w swoim domu. Nie mówią o tym, bo się boją i wstydzą. Często też czują się winne za zaistniałą sytuację. Musisz jednak wiedzieć, że:  Nic nie usprawiedliwia przemocy. Przemoc w rodzinie jest przestępstwem! Nawet po wielu latach możesz szukać pomocy. Nigdy nie jest za późno, aby powiedzieć nie! Przemoc nie skończy się sama z siebie. Pierwszym krokiem do jej przerwania jest przełamanie milczenia. Nie masz powodu, by się wstydzić.   Pamiętaj, że: Masz prawo żyć w domu wolnym od przemocy. Masz prawo czuć się bezpiecznie w swoim domu. Masz prawo do szacunku i godnego traktowania. Masz prawo do swobodnego wyrażania swojego zdania. Masz prawo współuczestniczyć w podejmowaniu decyzji odnośnie spraw związanych z waszą rodziną, domem, dziećmi, wydatkami. Twoje potrzeby, sprawy są jednakowo  ważne Masz prawo szukać profesjonalnej pomocy w sytuacji, gdy jesteś niezadowolona lub zaniepokojona tym co się dzieje w domu. Masz prawo do swobodnego kontaktowania się z bliskimi, rodziną, przyjaciółmi. Masz prawo popełniać błędy. MASZ PRAWO SZUKAĆ POMOCY, GDY TWOJE PRAWA SĄ ŁAMANE NIKT nie ma prawa do Ciebie mówić, że: nic ci nie wolno nie masz do niczego prawa nic nie jest Twoje wszyscy wiedzą, że jesteś wariatką masz duże szczęście, że jestem z Tobą

Podstawowe informacje o przemocy w rodzinie Co to jest przemoc w rodzinie? TO ZAMIERZONE I WYKORZYSTUJĄCE PRZEWAGĘ SIŁ DZIAŁANIE PRZECIW CZŁONKOWI RODZINY, NARUSZAJĄCE PRAWA I DOBRA OSOBISTE, POWODUJĄCE CIERPIENIE I SZKODY. PRZEMOC W RODZINIE: JEST INTENCJONALNA Jest zamierzonym działaniem człowieka i ma na celu kontrolowanie i podporządkowanie ofiary. UTRUDNIA SAMOOBRONĘ Z UWAGI NA WYRAŹNĄ ASYMETRIĘ SIŁ W relacji jedna ze stron ma przewagę nad drugą. Ofiara jest słabsza a sprawca silniejszy. NARUSZA PRAWA I DOBRA OSOBISTE Sprawca wykorzystuje przewagę siły narusza podstawowe prawa ofiary (np. prawo do nietykalności fizycznej, godności, szacunku itd.). POWODUJE CIERPIENIE I SZKODY Sprawca naraża zdrowie i życie ofiary na poważne szkody. Doświadczanie bólu i cierpienia sprawia, że ofiara ma mniejszą zdolność do samoobrony.

 

Formy przemocy: Przemoc fizyczna - popychanie, odpychanie, obezwładnianie, przytrzymywanie, policzkowanie, szczypanie, kopanie, duszenie, bicie otwartą ręką i pięściami, bicie przedmiotami, ciskanie w kogoś przedmiotami, parzenie, polewanie substancjami żrącymi, użycie broni, porzucanie w niebezpiecznej okolicy, nieudzielanie koniecznej pomocy, itp. Przemoc psychiczna – wyśmiewanie poglądów, religii, pochodzenia, narzucanie własnych poglądów, karanie przez odmowę uczuć, zainteresowania, szacunku, stała krytyka, wmawianie choroby psychicznej, izolacja społeczna (kontrolowanie i ograniczanie kontaktów z innymi osobami), domaganie się posłuszeństwa, ograniczanie snu i pożywienia, degradacja werbalna (wyzywanie, poniżanie, upokarzanie, zawstydzanie),stosowanie gróźb, itp. Przemoc seksualna - wymuszanie pożycia seksualnego, wymuszanie nieakceptowanych pieszczot i praktyk seksualnych, wymuszanie seksu z osobami trzecimi, sadystyczne formy współżycia seksualnego, demonstrowanie zazdrości, krytyka zachowań seksualnych kobiety, itp. Przemoc ekonomiczna - odbieranie zarobionych pieniędzy, uniemożliwianie podjęcia pracy zarobkowej, nie zaspakajanie podstawowych, materialnych potrzeb rodziny, itp.

 

Cykle przemocy w rodzinie Przemoc nie jest jednorazowym aktem, lecz procesem który ma tendencję do powtarzania się. Nie zatrzymana przemoc- narasta.  Badania wykazały, że osoby doznające przemocy,  przechodzą przez trzy fazy powtarzającego się cyklu przemocy. 1. Faza narastania napięcia Początkiem cyklu jest zwykle wyczuwalny wzrost napięcia oraz nasilające się sytuacje konfliktowe. Osoba stosująca przemoc jest stale poirytowana, napięta, często robi awantury z byle powodu, prowokuje kłótnie. Reakcjami ofiar przemocy na taką sytuację w domu jest najczęściej uspokajanie atmosfery, spełnianie wszelkich zachcianek, przepraszanie sprawcy „na wszelki wypadek”. 2. Faza gwałtownej przemocy W tej fazie osoba stosująca przemoc staje się gwałtowna, wpada w szał. Eksplozję wywołuje zazwyczaj jakiś drobiazg, np. lekkie opóźnienie posiłku. Skutki użytej przemocy mogą być różne - podbite oko, połamane kości, obrażenia wewnętrzne, poronienie, śmierć. Najczęściej w tej fazie ofiary decydują się  wezwać policji lub szukać pomocy gdzie indziej. Po zakończeniu wybuchu przemocy, ofiara jest w stanie szoku. Nie może uwierzyć, że to się na prawdę stało. Odczuwa wstyd i przerażenie. Jest oszołomiona. Staje się apatyczna, traci ochotę do życia, odczuwa złość i bezradność. 3. Faza miodowego miesiąca To faza skruchy i okazywania miłości. Sprawca szczerze żałuje tego, co zrobił, okazuje skruchę i obiecuje, że to się nigdy nie powtórzy. Stara się znaleźć jakieś wytłumaczenie dla tego, co zrobił i przekonuje ofiarę, że to był jednorazowy, wyjątkowy incydent, który już się nigdy nie zdarzy. Staje się znowu podobny do tego, jaki był na początku znajomości. Przynosi kwiaty, prezenty, zachowuje się jakby przemoc nigdy nie miała miejsca. Rozmawia z ofiarą, dzieli się swoimi przeżyciami, obiecuje, że nigdy już jej nie skrzywdzi. Dba o ofiarę spędza z nią czas i utrzymuje bardzo satysfakcjonujące kontakty seksualne. Sprawca i ofiara zachowują się jak świeżo zakochana para. Ofiara zaczyna wierzyć w to, że partner się zmienił i że przemoc była jedynie incydentem. Faza miodowego miesiąca przemijają. Po jakimś czasie napięcie znowu powraca i cały cykl przemocy powtarza się. Prawdziwe zagrożenie, jakie niesie ze sobą faza miodowego miesiąca jest związane z tym, ze przemoc w następnym cyklu jest zazwyczaj gwałtowniejsza. Cykliczność przemocy sprawia, że ofiarom trudno jest podjąć działania mające na celu zatrzymanie przemocy

 

 

BYĆ MOŻE JEST TAK (?)… …Wkroczenie na drogę przemocy jest łatwą rzeczą. Wielu z nas to spotyka w różnych sytuacjach życiowych. Niestety przemoc jest potworną pułapką, która działa jak narkotyk, im bardziej w niej tkwisz i zagłębiasz się to tym trudniej jest z niej wyjść, bowiem zadawany ból i cierpienie trudno zapomnieć i odpuścić…  …Niektórzy panicznie się boją stracić kontrolę nad drugim człowiekiem a im więcej jej mają tym więcej jej potrzebują doprowadzając często do zniewolenia w imieniu miłości. Tej pułapki nie da się pokonać samemu. LECZ MOŻE BYĆ INACZEJ!!! Niezależnie od tego jak zaawansowana jest przemoc oraz jakie działania podjęła osoba krzywdzona [policja, sąd, program pomocy, wyprowadziła się, rozwodzi się, itp.] nigdy nie jest za późno abyś próbował wyjść z tej pułapki.   To wymaga odwagi, lecz zmiany mogą tylko polepszyć twoje życie. To tylko niektóre z zachowań opartych na przemocy: Bicie, szarpanie, naruszanie nietykalności, gwałty, uderzenia, popychanie, kopanie, policzkowanie, itp. Szantaż emocjonalny, groźby, zastraszenie, uniemożliwienie jedzenia, picia, snu, odpoczynku, intymności. Manipulowanie, nadmierne kontrolowanie, prześladowanie, wymuszanie, szantażowanie.   Jak to jest możliwe, że kochający mąż lub rodzic dopuszcza się krzywdzenia tych, których jak twierdzi, jednocześnie kocha? Otóż odpowiedź na tę zagadkę tkwi w wielu miejscach naszego życia gdzie wspólnie z innymi ludźmi próbujemy współżyć. Najczęściej te osoby w przeszłości same były ofiarami czyjejś przemocy,   Posiadają przekonania, że konflikty rozwiązuje się za pomocą siły, a że są silniejsze to narzucają swoje zdanie i poglądy, Są przekonane, że strach jest skutecznym sposobem na zapewnienie szacunku, bo tego się uczyły wcześniej od silniejszych od nich,  Nie umieją panować nad swoją złością i gniewem, tracą kontrolę nad sobą,  Nie wiedzą jak wpływać na drugą osobę bez przymuszania i przemocy,  Mają autorytarne poglądy, zresztą kształtowane w sprzyjających warunkach historyczno-społecznych.  Uważają, że kobieta i dzieci są ich własnością,  Są przywiązane do stereotypów odnośnie "prawdziwych mężczyzn i kobiet",  Nie umieją się posługiwać swoimi uczuciami w kontaktach z innymi ludźmi, Pod numerem telefonu Ogólnopolskiego Pogotowie dla Ofiar przemocy w Rodzinie "Niebieska Linia" - otrzymasz informacje o miejscach gdzie możesz uzyskać pomoc. Właściwości osób stosujących przemoc wobec bliskich Najczęściej osoba, która została oskarżana o przemoc uważa, że: ·   jest to pomówienie, złośliwość. Jest tym faktem: ·   zaskoczona ·   sama czuje się atakowana Jest przekonana, że osoba przez nią krzywdzona ·   przesadza ·   sama sobie jest winna, ponieważ albo prowokuje albo nie spełnia oczekiwań, a w wielu przypadkach rozkazów i poleceń. Jej reakcją jest: ·   próba usprawiedliwienia swojego zachowania głównie poprzez przerzucanie odpowiedzialności za zaistniałą sytuację na drugą osobę, często poszkodowaną. Często rodzic mówi: "gdybyś Ty się mnie słuchał, to Ja bym nie musiał Cię bić", albo mężczyzna do kobiety: "gdybyś mnie nie prowokowała lub była posłuszna to Ja bym nie musiał Cię ukarać".   Być może nie odzyskasz tego, co jest dla Ciebie ważne, czasem straty są nie odwracalne, czasem osoby wobec których stosowano przemoc potrzebują dużo czasu, aby się przekonać, że to się nie powtórzy. Lecz to, co możesz na pewno odzyskać to godność dla siebie samego. Możesz nauczyć się żyć bez przemocy. Można powrócić na drogę spokoju i próbować prowadzić swoje życie tak, aby mieć z tego satysfakcję i móc obcować z miłością do innych i od innych. Do tego jest potrzeba wolność osobista. Aby pokonać tę pułapkę zazwyczaj potrzebna jest pomoc specjalistów. Weź pod uwagę, że trzeba zmienić sposób myślenia, zaakceptować pewne rzeczy, nauczyć się pewnych umiejętności [chociażby radzić sobie ze złością], nauczyć się na nowo rozmawiać, zmienić pewne poglądy, czasem radzić sobie z własnym cierpieniem. Osoby krzywdzone w swojej rozpaczy słusznie szukają pomocy na zewnątrz ponieważ są one słabsze. To z kolej powoduje, że sprawca czuje się zdradzony i jeszcze bardziej wściekły. A ponieważ nie umie inaczej stosuje te same środki, które do tej pory dawały mu poczucie panowania nad sytuacją… …interwencja policji lub innych instytucji często jest skutecznym sposobem na zatrzymanie przemocy i zwiększenie bezpieczeństwa osoby poszkodowanej. Czasem niestety jest niewystarczająca i mimo to toczy się dalej eskalacja przemocy i tragedia.

 

MOŻE ZDARZA SIĘ, ŻE SŁYSZYSZ ZZA ŚCIANY KRZYKI, WOŁANIE O POMOC, CZYJŚ PŁACZ?   Jeśli jesteś świadkiem przemocy między współmałżonkami warto pamiętać że: NIEPRAWDĄ JEST, że osoba doznająca przemocy nie prosi o pomoc ponieważ tego nie chce, lub że akceptuje taka sytuację  w swoim domu.   Ofiara przemocy w rodzinie nie prosi głośno o pomoc, ponieważ: 1.      Boi się •   o swoje życie i zdrowie; •   tego, że nawet jeśli zawiadomi o przestępstwie policję, prokuraturę to i tak nikt nie będzie chciał zeznawać, że widział, słyszał jak ona doznaje przemocy; 2.      Nie wierzy •   że ktoś chce i może jej pomóc, •   Że ma prawo prosić o pomoc, •   Że coś się zmieni; 3.      Wstydzi się •   bo bierze na siebie całą odpowiedzialność za to co się dzieje w jej domu   To Ty możesz przerwać zamknięty krąg milczenia! Możesz pomóc! Miej odwagę stanąć w obronie krzywdzonych!     Co możesz zrobić by pomóc osobie doznającej przemocy?   1.      Ważne jest przede wszystkim to, żebyś w rozmowie z nią: •   Słuchał uważnie. Spróbuj nie osądzać i nie obwiniać. Nie pytaj: dlaczego  prowokowała lub dlaczego nie zrobiła nic wcześniej, by przerwać przemoc. Nie można być pewnym co by się zrobiło, gdyby się było w podobnej sytuacji. •   Wyjaśnij jej, że nie jest odpowiedzialna za przemoc, że nie zasłużyła na nią. Powiedz, że przemoc domowa jest problemem społecznym, że wiele osób doświadczało podobnych sytuacji, jak ona. •   Nie tłumacz, nie usprawiedliwiaj zachowań sprawcy. Trudne dzieciństwo, zażywanie alkoholu, czy też narkotyków nie usprawiedliwia przemocy. Zachowanie sprawcy jest zamierzone i świadome. Jest sposobem sprawowania władzy nad osobą. Nic nie usprawiedliwia przemocy! •   Bezpieczeństwo jest najważniejsze. Podziel się z nią informacjami, gdzie może uzyskać profesjonalną pomoc. Pomóż jej w zaplanowaniu działań zmierzających do ochrony jej i dzieci. Zachęcaj ją do ich realizacji. •   Zachęcaj ją do szukania porady prawnej, by podejmowała działania zgodne z prawem. •   Dostarcz jej informacje i wsparcie, nie udzielaj rad. Mów jej, że to ona wie, co jest najlepsze dla niej. Ważne jest, by ofiary podejmowały samodzielne decyzje, ponieważ to one będą ponosiły konsekwencje swoich decyzji. Postaraj się zachęcić ją do szukania pomocy, ale pozostaw jej decyzję o czasie i sposobie szukania pomocy. •   Umacniaj ją w tym, że ma w sobie zasoby, które pozwolą jej na wyjście z sytuacji przemocy. Jeśli masz wątpliwości, nie wiesz jak się zachować zadzwoń, napisz! do Ogólnopolskiego Pogotowia dla Ofiar przemocy w Rodzinie "Niebieska Linia" Zachęć ją, by razem z Tobą skorzystała z tych formy pomocy.   2.      Zawiadom osoby, które zajmują się udzielaniem pomocy w sytuacjach kryzysowych, czyli: •   Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar przemocy w Rodzinie "Niebieska Linia" •   Ośrodek Pomocy Społecznej- znajduje się w każdej gminie •   Policja - wystarczy wykręcić 997 lub 112 •   Prokuratura   Dzięki Tobie, te instytucje pomagające ofiarom przemocy mogą dotrzeć do ludzi, którzy tej pomocy potrzebują.   Jeśli jesteś świadkiem przemocy wobec dziecka - dla rodziców i innych dorosłych, którzy zauważają krzywdzenie dzieci Jeśli  widzicie, że dzieci cierpią. Jeśli niepokoi Was, że znane wam dziecko: •   ma kłopoty w szkole, trudności z nauką, koncentracją uwagi, skupieniem się; •   często moczy się; •   jest nerwowe; •   jest agresywne, wulgarne, wszczyna bójki; •   jest ciche, wycofane, nie odzywa się; •   boi się wszystkiego, często płacze; •   ma kłopoty w kontaktach z rówieśnikami; •   obwinia się o to, co się dzieje w domu; •   jest pobudzone seksualnie i okazuje to w sposób nietypowy dla swojego wieku; Jest bardzo możliwe, że doznaje ono krzywdy.   Co możesz zrobić  by pomóc dziecku i zapewnić mu bezpieczeństwo? •   Ważne, że się nad tym zastanawiasz. Możesz pomóc! •   Kodeks Karny, Prawo Rodzinne, Konwencja o Prawach Dziecka, Konstytucja, wiele instytucji, organizacji samorządowych i pozarządowych są po to, żeby chronić dzieci i ich prawa oraz wspierać osoby chcące im pomagać. •   Porozmawiaj o wszystkim z osobą do której masz zaufanie - to często "rozjaśnia" wiele spraw i dodaje sił, ponieważ możesz zyskać sojusznika i doradcę. •   Zawiadom którąś z działających w pobliżu instytucji (mają one obowiązek zareagować): Policję, Ośrodek Pomocy Społecznej, Sąd, Ośrodek Interwencji Kryzysowej, placówkę zajmującą się pomocą ofiarom przemocy w rodzinie (samorządową lub pozarządową), itp. •   Zadzwoń na telefon Ogólnopolskiego Pogotowia dla Ofiar przemocy w Rodzinie "Niebieska Linia"