POLITYKA ZAGRANICZNA I BEZPIECZEŃSTWA – WYKŁAD 3(chyba) – Giedrojć

Po 1989r. Nastąpił zasadniczy zwrot w sytuacji geopolitycznej Polski:

- nastąpiła zmiana ustroju

- przywrócenie pełnej suwerenności zewnętrznej i wewnętrznej

- powstanie nowych państw w najbliższym sąsiedztwie RP.

W szerszym kontekście zwrotem oznaczał rozpad systemu Jałtańsko-Poczdamskiego owocujący zjednoczeniem Niemiec, rozpadem ZSRR oraz likwidacją Układu Warszawskiego i rady wzajemnej pomocy gospodarczej. W nowej sytuacji szczególnie w kontraktach z państwami EU środkowo-wschodniej problemem do rozwiązania był postrzegany przez nie polonocentryzm. Pod tym pojęciem kraje ościenne postrzegały pocarstwowość Polski. Dążenie przez Polskę do przywództwa w regionie odbierane było jako nawiązanie do idei polonocentryzmu.

W nowej sytuacji politycznej akcentowanie przez Polskę jej pozycji w regionie nie wynikało z jakichkolwiek rzeczywistych aspiracji międzynarodowych lecz z konstruktywnej aktywności obliczonej na aktywność polskich sąsiadów. Wspólnie można było więcej

Od 1990r. Polska zawierała kolejno z państwami Europy środkowo-wschodniej następujące traktaty:

1. Z RFN (17 czerwca 1991r.)

2. Z Republiką Węgierską (6 października 1991r.)

3. Czeską i Słowacką republiką federacyjną (6 października 1991r.)

   (od 1 stycznia 1993r po rozpadzie, osobne państwa – Republika Czeska i Słowacja przyjęły zobowiązania traktatu)

4. Ukraina (18maja 1992)

5. Federacja Rosyjska (22maja 1992)

6. Republika Białorusi (23czerwca 1992)

7. Republika Łotewska (1lipca 1992)

8. Republika Estonii (2lipca 1992)

9. Republika Rumuni (25styczenia 1993)

10. Republika Bułgarii (25lutego 1993)

11. Republika Litwy (26kwietnia 1994)