FINANSE PUBLICZNE
2011r

ZAKRES FINANSÓW PUBLICZNYCH

Finanse publiczne obejmują procesy związane z gromadzeniem środków publicznych oraz ich rozdysponowaniem, w szczególności
1) gromadzenie dochodów i przychodów publicznych;
2) wydatkowanie środków publicznych;
3) finansowanie potrzeb pożyczkowych budżetu państwa;
4) zaciąganie zobowiązań angażujących środki publiczne;
5) zarządzanie środkami publicznymi;
6) zarządzanie długiem publicznym;
7) rozliczenia z budżetem Unii Europejskiej.

ŚRODKI PUBLICZNE

Środkami publicznymi są:

1) dochody publiczne;
2) środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
3) środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
4) przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
a) ze sprzedaży papierów wartościowych,
b) z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
c) ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
d) z otrzymanych pożyczek i kredytów,
e) z innych operacji finansowych;
5) przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

DOCHODY PUBLICZNE

Dochodami publicznymi są:
1) daniny publiczne, do których zalicza się: podatki, składki, opłaty, wpłaty z zysku przedsiębiorstw państwowych i jednoosobowych spółek Skarbu Państwa, a także inne świadczenia pieniężne, których obowiązek ponoszenia na rzecz państwa, jednostek samorządu terytorialnego, państwowych funduszy celowych oraz innych jednostek sektora finansów publicznych wynika z odrębnych ustaw;
2) inne dochody budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych należne na podstawie odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych;
3) wpływy ze sprzedaży wyrobów i usług świadczonych przez jednostki sektora finansów publicznych;
4) dochody z mienia jednostek sektora finansów publicznych, do których zalicza się w szczególności:
a) wpływy z umów najmu, dzierżawy i innych umów o podobnym charakterze,
b) odsetki od środków na rachunkach bankowych,
c) odsetki od udzielonych pożyczek i od posiadanych papierów wartościowych,
d) dywidendy z tytułu posiadanych praw majątkowych;
5) spadki, zapisy i darowizny w postaci pieniężnej na rzecz jednostek sektora finansów publicznych;
6) odszkodowania należne jednostkom sektora finansów publicznych;
7) kwoty uzyskane przez jednostki sektora finansów publicznych z tytułu udzielonych poręczeń i gwarancji;
8) dochody ze sprzedaży majątku, rzeczy i praw.
PRZEZNACZENIE ŚRODKÓW PUBLICZNYCH

Środki publiczne przeznacza się na:
1) wydatki publiczne;
2) rozchody publiczne, w tym na rozchody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

ZASADY DOKONYWANIA WYDATKÓW

Wydatki publiczne mogą być ponoszone na cele i w wysokościach ustalonych w:
1) ustawie budżetowej;
2) uchwale budżetowej jednostki samorządu terytorialnego;
3) planie finansowym jednostki sektora finansów publicznych.
Jednostki sektora finansów publicznych dokonują wydatków zgodnie z przepisami dotyczącymi poszczególnych rodzajów wydatków.

Wydatki publiczne powinny być dokonywane:

1) w sposób celowy i oszczędny, z zachowaniem zasad:
a) uzyskiwania najlepszych efektów z danych nakładów,
b) optymalnego doboru metod i środków służących osiągnięciu założonych celów;
2) w sposób umożliwiający terminową realizację zadań;
3) w wysokości i terminach wynikających z wcześniej zaciągniętych zobowiązań.

ROZCHODY PUBLICZNE

Rozchodami publicznymi są:
1) spłaty otrzymanych pożyczek i kredytów;
2) wykup papierów wartościowych;
3) udzielone pożyczki i kredyty;
4) płatności wynikające z odrębnych ustaw, których źródłem finansowania są przychody z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa;
5) inne operacje finansowe związane z zarządzaniem długiem publicznym i płynnością;
6) płatności związane z udziałami Skarbu Państwa w międzynarodowych instytucjach finansowych.
NADWYŻKA, DEFICYT SEKTORA FINANSÓW PUBLICZNYCH
Dodatnia różnica między dochodami publicznymi a wydatkami publicznymi, ustalona dla okresu rozliczeniowego, stanowi nadwyżkę sektora finansów publicznych, zaś ujemna różnica jest deficytem sektora finansów publicznych.

JEDNOSTKI SEKTORA FINANSÓW PUBLICZNYCH

1) organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;
2) jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;
3) jednostki budżetowe;
4) samorządowe zakłady budżetowe;
5) agencje wykonawcze;
6) instytucje gospodarki budżetowej;
7) państwowe fundusze celowe

8) Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;
9) Narodowy Fundusz Zdrowia;
10) samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;
11) uczelnie publiczne;
12) Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;
13) państwowe i samorządowe instytucje kultury oraz państwowe instytucje filmowe;
14) inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego.

JEDNOSTKA BUDŻETOWA

Jednostkami budżetowymi są jednostki organizacyjne sektora finansów publicznych nieposiadające osobowości prawnej, które pokrywają swoje wydatki bezpośrednio z budżetu, a pobrane dochody odprowadzają na rachunek odpowiednio dochodów budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego.
Jednostka budżetowa działa na podstawie statutu określającego w szczególności jej nazwę, siedzibę i przedmiot działalności.
Podstawą gospodarki finansowej jednostki budżetowej jest plan dochodów i wydatków, zwany dalej "planem finansowym jednostki budżetowej".
1.Jednostki budżetowe, z zastrzeżeniem odrębnych ustaw, tworzą, łączą i likwidują:
a) ministrowie, kierownicy urzędów centralnych, wojewodowie oraz inne organy działające na podstawie odrębnych ustaw -państwowe jednostki budżetowe;
b) organy stanowiące jednostek samorządu terytorialnego -gminne, powiatowe lub wojewódzkie jednostki budżetowe.
2. Tworząc jednostkę budżetową, organ, o którym mowa w ust. 1,
nadaje jej statut, chyba że odrębne ustawy stanowią inaczej, oraz określa mienie przekazywane tej jednostce w zarząd.
3. Likwidując jednostkę budżetową, organ, o którym mowa w ust. 1,
określa przeznaczenie mienia znajdującego się w zarządzie tej jednostki, z zastrzeżeniem ust. 7. W przypadku państwowej jednostki budżetowej decyzja o przeznaczeniu tego mienia jest podejmowana w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw Skarbu Państwa.

SAMORZĄDOWY ZAKŁAD BUDŻETOWY

Samorządowy zakład budżetowy odpłatnie wykonuje zadania, pokrywając koszty swojej działalności z przychodów własnych.Podstawą gospodarki finansowej samorządowego zakładu budżetowego jest roczny plan finansowy obejmujący przychody, w tym dotacje z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, koszty i inne obciążenia, stan środków obrotowych, stan należności i zobowiązań na początek i koniec okresu oraz rozliczenia z budżetem jednostki samorządu terytorialnego.
Samorządowy zakład budżetowy może otrzymywać z budżetu jednostki samorządu terytorialnego:
1) dotacje przedmiotowe;
2) dotacje celowe na zadania bieżące
3) dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji.
W zakresie określonym w odrębnych ustawach samorządowy zakład budżetowy może otrzymywać dotację podmiotową.
Nowo tworzonemu samorządowemu zakładowi budżetowemu może być przyznana jednorazowa dotacja z budżetu jednostki samorządu terytorialnego na pierwsze wyposażenie w środki obrotowe.
Samorządowy zakład budżetowy wpłaca do budżetu jednostki samorządu terytorialnego nadwyżkę środków obrotowych, ustaloną na koniec okresu sprawozdawczego, chyba że organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego postanowi inaczej.

SAMORZĄDOWY ZAKŁAD BUDŻETOWY

Organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego tworzy,łączy, przekształca w inna formę organizacyjno -prawną i likwiduje samorządowy zakład budżetowy.
Tworząc samorządowy zakład budżetowy, organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego określa:
1) nazwę i siedzibę zakładu;
2) przedmiot jego działalności;
3) źródła przychodów własnych zakładu;
4) stan wyposażenia zakładu w środki obrotowe oraz składniki majątkowe przekazane zakładowi w użytkowanie;
5) terminy i sposób ustalania zaliczkowych wpłat nadwyżki środków obrotowych dokonywanych przez zakład do budżetu jednostki samorządu terytorialnego oraz sposób i terminy rocznych rozliczeń i dokonywania wpłat do budżetu.
Likwidując samorządowy zakład budżetowy, organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego określa przeznaczenie mienia znajdującego się w użytkowaniu tego zakładu.

SAMORZĄDOWY ZAKŁAD BUDŻETOWY

Samorządowy zakład budżetowy powołuje się w celu realizacji następujących zadań własnych jednostki samorządu terytorialnego:
1)gospodarki mieszkaniowej i gospodarowania lokalami użytkowymi
2) dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego,
3) wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz,
4) lokalnego transportu zbiorowego,
5) targowisk i hal targowych,
6) zieleni gminnej i zadrzewień,
7) kultury fizycznej i sportu, w tym utrzymywania terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych,
8) pomocy społecznej, reintegracji zawodowej i społecznej oraz rehabilitacji zawodowej i społecznej osób niepełnosprawnych,
9) utrzymywania różnych gatunków egzotycznych i krajowych zwierząt, w tym w szczególności prowadzenia hodowli zwierząt zagrożonych wyginięciem, w celu ich ochrony poza miejscem naturalnego występowania,
10) cmentarzy

AGENCJA WYKONAWCZA

Agencja wykonawcza jest państwową osobą prawną tworzona na podstawie odrębnej ustawy w celu realizacji zadań państwa.
Zasady działania agencji wykonawczej określa ustawa oraz statut.
Przykłady:
- Agencja Rezerw Materiałowych- ustawa z 29.10.2010 r. o rezerwach strategicznych
- Wojskowa Agencja Mieszkaniowa - ustawa z 22.06.1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP
- Narodowe Centrum Kultury - ustawa 30.04.2010 r. o Narodowym Centrum Kultury
- Narodowe Centrum Badań i Rozwoju - ustawa z 30.04.2010 r. o Narodowym Centrum Badań i Rozwoju

AGENCJA WYKONAWCZA

Podstawą gospodarki finansowej agencji wykonawczej jest roczny plan finansowy obejmujący
1)przychody z prowadzonej działalności
2) dotacje z budżetu państwa;
3) zestawienie kosztów:
a) funkcjonowania agencji wykonawczej,
b) realizacji zadań ustawowych, z wyszczególnieniem kosztów realizacji tych zadań przez inne podmioty z wyszczególnieniem wynagrodzeń i składek od nich naliczanych, płatności odsetkowych wynikających z zaciągniętych zobowiązań oraz zakupu towarów i usług;
4) wynik finansowy;
5) środki na wydatki majątkowe;
6) środki przyznane innym podmiotom;
7) stan należności i zobowiązań na początek i koniec roku;
8) stan środków pieniężnych na początek i koniec roku.
Projekt rocznego planu finansowego agencji wykonawczej ustala jej właściwy organ w porozumieniu z ministrem sprawującym nadzór nad agencją wykonawczą. Po zatwierdzeniu przez ministra sprawującego nadzór projekt jest przekazywany Ministrowi Finansów, w trybie i terminach określonych w przepisach dotyczących prac nad projektem ustawy budżetowej.

INSTYTUCJA GOSPODARKI BUDŻETOWEJ

Instytucja gospodarki budżetowej jest jednostką sektora finansów publicznych tworzoną w celu realizacji zadań publicznych, która
1) odpłatnie wykonuje wyodrębnione zadania;
2) pokrywa koszty swojej działalności oraz zobowiązania z uzyskiwanych przychodów.
Instytucja gospodarki budżetowej może być tworzona przez:
1) ministra lub Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów,.za zgodą Rady Ministrów, udzieloną na jego wniosek;
2) Kancelarię Sejmu, Senatu, Prezydenta, Prezesów TK, SN, NSA, NIK, RPO, RPD,GIODO,KRRiT,IPN,KRS. O utworzeniu instytucji gospodarki budżetowej odpowiedni organ informuje Prezesa Rady Ministrów.
Instytucja gospodarki budżetowej uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego.

INSTYTUCJA GOSPODARKI BUDŻETOWEJ

Instytucja gospodarki budżetowej może otrzymywać dotacje z budżetu państwa na realizację zadań publicznych, jeżeli odrębne ustawy tak stanowią.
Podstawą gospodarki finansowej instytucji gospodarki budżetowej jest roczny plan finansowy, obejmujący:
1) przychody z prowadzonej działalności;
2) dotacje z budżetu państwa;
3) zestawienie kosztów:
a) funkcjonowania instytucji gospodarki budżetowej,
b)realizacji wyodrębnionych zadań- z wyszczególnieniem wynagrodzeń i składek: od nich naliczanych, płatności odsetkowych wynikających z zaciągniętych zobowiązań oraz zakupu towarów i usług;
4) środki na wydatki majątkowe;
5) wynik finansowy;
6) stan należności i zobowiązań na początek i koniec roku;
7) stan środków pieniężnych na początek i koniec roku.

PAŃSTWOWY FUNDUSZ CELOWY

Państwowy fundusz celowy jest tworzony na podstawie odrębnej ustawy
Przykłady:
-Fundusz Gospodarki Zasobem Geodezyjnym i Kartograficznym ustawa z 17.05.1989 r. prawo geodezyjne i kartograficzne
-Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych -ustawa z 27.08.1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych
-Fundusz Ubezpieczeń Społecznych - ustawa z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych
-Fundusz Rozwoju Kultury Fizycznej, Fundusz Promocji Kultury, Fundusz Rozwiązywania Problemów Hazardowych - ustawa z 19.11.2009 r. o grach hazardowych

PAŃSTWOWY FUNDUSZ CELOWY

Przychody państwowego funduszu celowego pochodzą ze środków publicznych, a koszty są ponoszone na realizację wyodrębnionych zadań państwowych.
Państwowy fundusz celowy nie posiada osobowości prawnej.
Państwowy fundusz celowy stanowi wyodrębniony rachunek bankowy, którym dysponuje minister wskazany w ustawie tworzącej fundusz albo inny organ wskazany w tej ustawie. Do państwowych funduszy celowych nie zalicza się funduszy, których jedynym źródłem przychodów, z wyłączeniem odsetek od rachunku bankowego i darowizn, jest dotacja z budżetu państwa.
Podstawą gospodarki finansowej państwowego funduszu celowego jest roczny plan finansowy. Koszty państwowego funduszu celowego mogą być pokrywane tylko w ramach posiadanych środków finansowych obejmujących bieżące przychody, w tym dotacje z budżetu państwa i pozostałości środków z okresów poprzednich.

JAWNOŚĆ i PRZEJRZYSTOŚĆ FINANSÓW PUBLICZNYCH

Gospodarka środkami publicznymi jest jawna.
Zasada jawności gospodarowania środkami publicznymi jest realizowana między innymi przez:
1) jawność debaty budżetowej w Sejmie i Senacie oraz debat budżetowych w organach stanowiących jednostek samorządu terytorialnego;
2) jawność debaty nad sprawozdaniem z wykonania budżetu państwa w Sejmie i debat nad sprawozdaniami z wykonania budżetów jednostek samorządu terytorialnego;
3) podawanie do publicznej wiadomości:
a) kwot dotacji udzielanych z budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu
terytorialnego,
b) kwot dotacji udzielanych przez państwowe fundusze celowe,
c) zbiorczych danych dotyczących finansów publicznych,
d) informacji o wykonaniu budżetu państwa za okresy miesięczne;
4) jawność debaty nad projektem uchwały w sprawie wieloletniej prognozy finansowej jednostki samorządu terytorialnego;
5) podawanie do publicznej wiadomości przez jednostki sektora finansów publicznych informacji dotyczących:
a) zakresu zadań lub usług wykonywanych lub świadczonych przez jednostkę oraz wysokości środków publicznych przekazanych na ich realizację,
b) zasad i warunków świadczenia usług dla podmiotów uprawnionych,
c) zasad odpłatności za świadczone usługi;
6) zapewnianie radnym danej jednostki samorządu terytorialnego dostępu do:
a) dowodów księgowych i dokumentów inwentaryzacyjnych - z
zachowaniem przepisów o rachunkowości oraz o ochronie danych osobowych,
b) informacji o wynikach przeprowadzonych kontroli gospodarki
finansowej,
c) sprawozdania z wykonania planu audytu za rok poprzedni;
7) udostępnianie przez jednostki sektora finansów publicznych wykazu podmiotów spoza sektora finansów publicznych, którym ze środków publicznych została udzielona dotacja, dofinansowanie realizacji zadania lub pożyczka, lub którym została umorzona należność wobec jednostki sektora finansów publicznych;
Dyrektor izby skarbowej ogłasza w wojewódzkim dzienniku urzędowym wykaz osób prawnych i fizycznych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, którym umorzono zaległości podatkowe, odsetki za zwłokę lub opłaty prolongacyjne w kwocie przewyższającej 5.000 zł, wraz ze wskazaniem wysokości umorzonych kwot i przyczyn umorzenia.
Podanie do publicznej wiadomości wykazu, nie narusza przepisów o tajemnicy skarbowej.

ZASADA SZCZEGÓŁOWOŚCI BUDŻETU

Oznacza postulat ujmowania dochodów rodzajowe według ustalonej klasyfikacji. Zasada szczegółowości budżetu umożliwia proces planowania, wykonywania, analizy i kontroli budżetu. Budżet bez klasyfikacji, zawierający jedną kwotę dochodów i jedną kwotę wydatków,nie tylko nie dawałby żadnej informacji o treści tych dochodów i wydatków, a więc uniemożliwiał ich ocenę i kontrolę przez parlament, lecz w ogóle nie mógłby być wykonywany, gdyż nie byłoby wiadomo, kto i na co ma wydać ile środków

ZASADA SZCZEGÓŁOWOŚCI BUDŻETU

Klasyfikacja budżetowa
jest usystematyzowanym wykazem dochodów i wydatków budżetowych, określającym podziałki klasyfikacji za pomocą symboli cyfrowych i nazw. Podziałki te obejmują podział dochodów i wydatków na części, działy, rozdziały oraz paragrafy.
Dochody budżetowe są klasyfikowane według działów, rozdziałów oraz paragrafów dochodów, przychodów i środków, a w budżecie państwa - według części budżetu.Wydatki budżetowe są klasyfikowane według działów, rozdziałów oraz paragrafów wydatków i środków.

ZASADA SZCZEGÓŁOWOŚCI BUDŻETU

Klasyfikacja budżetowa spełnia cztery podstawowe funkcje:
- ekonomiczną, - umożliwia powiązanie poszczególnych wydatków (kosztów) i dochodów (przychodów) z zadaniami publicznymi o różnym wymiarze, m.in. zadaniami typowo administracyjnymi, świadczeniowymi, infrastrukturalno-majątkowymi.
- prawną - polega z jednej strony na tym, że oznaczenie podziałkami klasyfikacyjnymi i zapisanie w planie finansowym jednostki sektora finansów publicznych konkretnych kwot dochodów i wydatków przesądza o zakresie kompetencji finansowych podmiotów wykonujących budżet, a z drugiej strony umożliwia ustalenie odpowiedzialności tych organów za prawidłowe gospodarowanie środkami publicznymi.
-organizacyjno-finansową - umożliwia planowanie i wykonywanie budżetu zgodnie z przyjętymi założeniami oraz kontrolowanie całej gospodarki finansowej.
-informacyjną (informacja urzędowa) wynika z zasady jawności i przejrzystości finansów publicznych- w ramach funkcji informacyjnej wyróżnia się funkcję sprawozdawczą i statystyczna

USTAWA BUDŻETOWA

Ustawa budżetowa jest podstawą gospodarki finansowej państwa w danym roku budżetowym.
Ustawa budżetowa składa się z:
1) budżetu państwa;
2) załączników;
3) postanowień, których obowiązek zamieszczenia i w ustawie budżetowej wynika z niniejszej ustawy lub z odrębnych ustaw.
Ustawa budżetowa jest uchwalana na okres roku budżetowego.Rokiem budżetowym jest rok kalendarzowy.
Ustawa budżetowa nie może zawierać przepisów zmieniających inne ustawy.

BUDŻET PAŃSTWA

Budżet państwa określa:
1) łączną kwotę prognozowanych podatkowych i niepodatkowych dochodów budżetu państwa;
2) łączną kwotę planowanych wydatków budżetu państwa;
3) kwotę planowanego deficytu budżetu państwa wraz ze źródłami jego pokrycia;
4) łączną kwotę prognozowanych dochodów budżetu środków europejskich;
5) łączną kwotę planowanych wydatków budżetu środków europejskich;
6) wynik budżetu środków europejskich;
7) łączną kwotę planowanych przychodów budżetu państwa;
8) łączną kwotę planowanych rozchodów budżetu państwa;
9) planowane saldo przychodów i rozchodów budżetu państwa;
10) limit zobowiązań z tytułu zaciąganych kredytów i pożyczek oraz emitowanych papierów wartościowych.

DOCHODY PODATKOWE I NIEPODATKOWE BUDŻETU

1) podatki i opłaty, w części, która zgodnie z odrębnymi ustawami nie stanowi dochodów jednostek samorządu terytorialnego, przychodów państwowych funduszy celowych oraz innych jednostek sektora finansów publicznych;
2) cła;
3) wpłaty z zysku przedsiębiorstw państwowych oraz jednoosobowych spółek Skarbu Państwa;
4) wpłaty z tytułu dywidendy;
5) wpłaty z zysku Narodowego Banku Polskiego;
6) wpłaty nadwyżki środków finansowych agencji wykonawczych;
7) dochody pobierane przez państwowe jednostki budżetowe, o ile odrębne ustawy nie stanowią inaczej;
8) dochody z najmu i dzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, dotyczące składników majątkowych Skarbu Państwa, o ile odrębne ustawy nie stanowią inaczej;
9) odsetki od środków zgromadzonych na rachunkach bankowych państwowych jednostek budżetowych lub organów władzy publicznej, o ile odrębne ustawy nie stanowią inaczej;
10) odsetki od lokat terminowych ustanowionych ze środków zgromadzonych na centralnym rachunku bieżącym budżetu państwa;
11) odsetki od udzielonych z budżetu państwa pożyczek krajowych i zagranicznych;
12) grzywny, mandaty i inne kary pieniężne, o ile odrębne ustawy nie stanowią inaczej;
13) spadki, zapisy i darowizny w postaci pieniężnej na rzecz Skarbu Państwa;
14) inne dochody określone w odrębnych ustawach lub umowach międzynarodowych;
15) środki europejskie
16) odsetki wykupywane przez nabywców obligacji skarbowych lub nadwyżka wynikająca z różnicy pomiędzy ceną emisyjną a wartością nominalną zbywanych obligacji skarbowych.

WYDATKI BUDŻETU PAŃSTWA

Wydatki budżetu państwa są przeznaczone w szczególności na:
1) funkcjonowanie organów władzy publicznej, w tym organów administracji rządowej, organów kontroli i ochrony prawa oraz sądów i trybunałów;
2) zadania wykonywane przez administrację rządową;
3) subwencje ogólne dla jednostek samorządu terytorialnego;
4) dotacje dla jednostek samorządu terytorialnego;
5) wpłaty do budżetu Unii Europejskiej, zwane dalej "środkami własnymi Unii Europejskiej";
6) subwencje dla partii politycznych;
7) dotacje na zadania określone odrębnymi ustawami;
8) obsługę długu publicznego;
9) wkład krajowy na realizację programów finansowanych z udziałem środków europejskich

DEFICYT, NADWYŻKA BUDŻETU PAŃSTWA

Różnica między dochodami a wydatkami budżetu państwa stanowi odpowiednio nadwyżkę budżetu państwa albo deficyt budżetu państwa
Deficyt budżetu państwa oraz inne pożyczkowe potrzeby budżetu państwa mogą być sfinansowane przychodami pochodzącymi z
1) sprzedaży skarbowych papierów wartościowych na rynku krajowym i zagranicznym;
2) kredytów zaciąganych w bankach krajowych i zagranicznych;
3) pożyczek;
4) prywatyzacji majątku Skarbu Państwa;
5) kwot pochodzących ze spłat udzielonych kredytów i pożyczek;
6) nadwyżki budżetu państwa z lat ubiegłych;
7) nadwyżki budżetu środków europejskich,
8) innych operacji finansowych.

BUDŻET PAŃSTWA

Budżet państwa składa się z części odpowiadających organom władzy publicznej, kontroli państwowej, sądom, trybunałom, (Kancelarii Sejmu, Kancelarii Senatu, Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Trybunału Konstytucyjnego, Najwyższej Izby Kontroli, Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego wraz z wojewódzkimi sądami administracyjnymi, Krajowej Rady Sądownictwa, sądownictwa powszechnego, Rzecznika Praw Obywatelskich, Rzecznika Praw Dziecka, Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Generalnego Inspektora Ochrony Panych Osobowych, Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, Krajowego Biura Wyborczego i Państwowej Inspekcji Pracy).
administracji rządowej, przy czym dla poszczególnych działów administracji rządowej oraz dla urzędów nadzorowanych przez Prezesa Rady Ministrów ustala się odpowiednio odrębne części
W odrębnych częściach budżetu państwa ujmuje się:

1) subwencje ogólne dla jednostek samorządu terytorialnego;
2) rezerwę ogólną;
3) rezerwy celowe;
4) obsługę długu Skarbu Państwa;
5) środki własne Unii Europejskiej;
6) przychody i rozchody związane z finansowaniem potrzeb pożyczkowych budżetu państwa;
7) dochody ze środków europejskich.
Częściami budżetu państwa dysponują dysponenci części budżetowych.

PROCEDURA BUDŻETOWA

Proces legislacyjny tworzenia ustawy budżetowej (procedura budżetowa) jest zjawiskiem wielofazowym, wymagającym określonej organizacji.
Procedura budżetowa definiowana jest jako szeroko ujęta problematyka przygotowania i dojścia do skutku ustawy budżetowej albo ustawy o prowizorium budżetowym.Tradycyjnie w procesie legislacyjnym wyróżnia się kilka faz postępowania:
prace przed legislacyjne, prace projektodawcze,uzgodnienia, opiniowanie i konsultacje, dotyczące założeń lub projektów aktów normatywnych, uchwalenie ustawy, podpisanie i ogłoszenie ustawy, wydanie aktów wykonawczych oraz badanie zgodności aktu normatywnego z konstytucją

Projekt ustawy budżetowej, uchwalany przez Radę Ministrów i przedstawiany Sejmowi, jest efektem wielomiesięcznych prac studyjnych i koncepcyjnych, w których uczestniczą liczne podmioty, dostarczające niezbędnych materiałów i informacji.

Na ich podstawie przygotowany zostaje przez Ministra Finansów projekt ustawy budżetowej albo ustawy o prowizorium budżetowym, będący efektem pierwszego etapu procedury budżetowej
Termin rozpoczęcia prac nad projektem budżetu państwa nie jest określony. Im później rozpoczną się prace, tym bardziej prawdopodobne jest precyzyjne uwzględnienie wszystkich okoliczności koniecznych do uwzględnienia przy planowaniu 224

Procedury wymagane przez konstytucje RP i ustawę o finansach publicznych wymagają zapewnienia czasu niezbędnego dla opracowania projektu ustawy budżetowej według następującego harmonogramu:
- na przełomie marca i kwietnia roku poprzedzającego rok budżetowy Minister Finansów
sporządza i przedstawia Radzie Ministrów w celu rozpatrzenia założenia do projektu budżetu państwa;
- na przełomie kwietnia i maja sporządzana jest prognoza wielkości makroekonomicznych
i przedstawiana do uzgodnienia Komisji Trójstronnej;
- od kwietnia do początku III dekady maja Minister Finansów ustala notą budżetową
szczegółowe zasady, tryb i terminy sporządzania materiałów do projektu ustawy budżetowej;
- w II i III dekadzie maja dysponenci części budżetowych sporządzają projekty planów
rzeczowych;
- w II i III dekadzie lipca Minister Finansów przekazuje dysponentom części budżetowych
informacje o wstępnych limitach wydatków poszczególnych części;
- w terminie 21 dni od dnia otrzymania limitów dysponenci części budżetu przedstawiają
Ministrowi Finansów projekty budżetu poszczególnych części, a dysponenci państwowych funduszy celowych przedstawiają projekty planów finansowych funduszy celowych;
- w III dekadzie września Rada Ministrów uchwala projekt ustawy budżetowej i
przekazuje go Marszałkowi Sejmu;
- 30 września projekt ustawy budżetowej wraz z uzasadnieniem powinien wpłynąć do
Sejmu


ZAŁOŻENIA DO USTAWY BUDŻETOWEJ

Założenia do projektu budżetu na rok następny są pierwszym formalnym dokumentem związanym z pracami nad budżetem państwa, inicjującym
prace przed legislacyjne:
Opracowanie założeń, podobnie jak późniejsze opracowanie projektu ustawy budżetowej, należy do kompetencji Ministra Finansów, koordynującego działania podejmowane przez różne podmioty na etapie prac wstępnych nad projektem ustawy budżetowej.
Założenia projektu budżetu nie są tożsame z projektem ustawy budżetowej, ich zadaniem jest ukazanie głównych idei tego projektu.

Powinny zawierać omówienie podstawowych zmian w systemie prawa, wpływających na poziom dochodów i wydatków publicznych oraz oddziałujących na funkcjonowanie sektora finansów publicznych.
Z ustawy o finansach publicznych nie wynika cel opracowywania założeń projektu ustawy budżetowej. Stanowią one wstępną informację o projekcie budżetu, przedstawianym następnie przez Ministra Finansów Radzie Ministrów.

Celem założeń jest m.in. zapoznanie dysponentów części budżetowych z uwarunkowaniami kształtującymi podstawowe wielkości budżetu państwa oraz wielkości graniczne dochodów, wydatków oraz deficytu budżetowego.
Treść założeń do projektu ustawy budżetowej nie jest normatywnie określona
Praktyka budżetowa nakazuje zawieranie w założeniach następujących elementów:
- priorytetów ekonomicznych i społecznych branych pod uwagę przy
ustalaniu limitów wydatków budżetowych;
- prognoz makroekonomicznych dotyczących produktu krajowego
brutto, cen, stopy procentowej, kursu walutowego, bilansu płatniczego, zatrudnienia i bezrobocia oraz wynagrodzeń w gospodarce rynkowej;
- przewidywanych wielkości dochodów i wydatków budżetowych;
- wielkości przewidywanego deficytu budżetowego oraz sposobów jego
pokrycia;
- zasad ustalania limitów wydatków dla poszczególnych części
budżetowych;
- prognoz demograficznych, mających istotny wpływ na planowane
dochody i wydatki ubezpieczeń społecznych, szacunkowe dane o emigracji zarobkowej oraz prognozy odnoszące się do kapitału zagranicznego zaangażowanego w procesy gospodarcze228 .
Założenia do projektu ustawy budżetowej Minister Finansów przedstawia Radzie Ministrów. Przepisy nie określają sposobu i trybu przyjęcia przez Radę Ministrów tego dokumentu, choć jest on przedmiotem polemik, sporów i dyskusji pomiędzy poszczególnymi członkami rządu.

NOTA BUDŻETOWA

Materiały do projektu ustawy budżetowej opracowują i przedstawiają Ministrowi Finansów dysponenci części budżetowych.
Zakres materiałów oraz terminy ich opracowania i prezentacji Ministrowi Finansów określa wydawane co roku i dotyczące opracowania projektu budżetu państwa na rok następny rozporządzenie Ministra Finansów (tzw. nota budżetowa). Wydanie noty budżetowej stanowi formalny początek prac planistycznych nad projektem budżetu państwa .
W nocie budżetowej Minister Finansów określa między innymi szczegółowy sposób, tryb i terminy opracowania materiałów do projektu ustawy budżetowej, tj.:
- planów rzeczowych zadań realizowanych ze środków budżetowych;
- projektów planów dochodów i wydatków poszczególnych części budżetowych na rok budżetowy;
- zestawień programów wieloletnich;
- wykazu wydatków związanych z realizacją Wspólnej Polityki Rolnej oraz innych programów, projektów i zadań finansowanych z udziałem środków, europejskich
- wzorów formularzy;
- projektów rocznych planów finansowych jednostek, dla których organem założycielskim lub nadzorującym jest organ administracji rządowej

PROJEKT USTAWY BUDŻETOWEJ

Ustawa o finansach publicznych nie określa terminu przedstawienia przez Ministra Finansów Radzie Ministrów projektu ustawy budżetowej. Powinien być to termin umożliwiający RM uchwalenie i przedstawienie Sejmowi projektu w ustawowym terminie do dnia 30 września roku poprzedzającego rok budżetowy.Opracowany jest przez Ministra Finansów na podstawie przekazanych przez dysponentów poszczególnych części budżetowych planów rzeczowych i finansowych projekt ustawy budżetowej podlega przedłożeniu Radzie Ministrów w celu uchwalenia.
Podjęcie uchwały poprzedzają tzw. rokowania budżetowe, obejmujące dyskusję nad projektem budżetu. W przypadku braku porozumienia pomiędzy Ministrem Finansów i poszczególnymi dysponentami części budżetowych odnośnie do zamieszczenia określonych pozycji i ich wielkości w projekcie ustawy budżetowej, ostateczna decyzja należy do Rady Ministrów.


PRACE NAD PROJEKTEM USATWY USTAWY BUDŻETOWEJ
W PARLAMENCIE
Art. 219 Konstytucji

W toku prac plenarnych w Sejmie, zgłaszane są poprawki do projektu ustawy budżetowej. Zgłaszane są nawet propozycje, n^ które rząd nie przewidział pokrycia finansowego. Świadczy to że Sejm ma bardzo istotny wpływ na ostateczny kształt ustawy budżetowej, że często nie jest to wpływ mniejszy niż ten, który posiada Rada Ministrów, do której należy przygotowanie projektu ustawy.
Prace w izbach i w komisjach toczą się przy udziale ministrów, gdyż w toku prowadzonych debat konieczne są różne informacje m.in. o stanie finansów państwa.
Art. 219 Konstytucji

Budżet państwa jest uchwalany z reguły na pełny rok budżetowy, chociaż Konstytucja dopuszcza w wyjątkowych przypadkach ujęcie dochodów i wydatków państwa w okresie krótszym niż rok. Wówczas jest uchwalana tak zwana ustawa o prowizorium budżetowym. Tryb postępowania z projektem ustawy o prowizorium budżetowym jest taki sam, jak przewidziany dla projektu ustawy budżetowej.
PRACE NAD PROJEKTEM USATWY USTAWY BUDŻETOWEJ W PARLAMENCIE
Art. 223 Konstytucji
Konstytucja wyznacza Senatowi czas na zajęcie stanowiska wobec uchwalonej przez Sejm ustawy budżetowej. Na ten cel wyznacza mu 20 dni, a więc mniej niż w przypadku innych ustaw, do których Senat może zgłaszać poprawki w okresie 30 dni (art. 121 ust. 2). Brak stanowiska Senatu po upływie 20 dni należy interpretować jako brak sprzeciwu i niezgłaszanie poprawek do tekstu uchwalonego przez Sejm.
Tak więc z 4 miesięcy jakimi dysponuje
Earlament na rozpatrzenie i uchwalenie ustawy udżetowej tylko 20 dni pozostawiono do dyspozycji Senatu, resztę wykorzystuje Sejm
PRACE NAD PROJEKTEM USATWY USTAWY BUDŻETOWEJ W PARLAMENCIE
Art. 219 Konstytucji
Konstytucja przewiduje także i rozstrzyga kwestię zaistniałą w przypadku, gdy ustawa budżetowa lub ustawa o prowizorium budżetowym nie weszły w życie z dniem rozpoczęcia roku budżetowego.
Ustęp 4 stanowi, że w takiej sytuacji Rada Ministrów prowadzi gospodarkę finansową na podstawie przedłożonego projektu, tak gdy chodzi o dochody budżetu, jak też i wydatki.
PRACE NAD PROJEKTEM USATWY USTAWY BUDŻETOWEJ W PARLAMENCIE

Art. 222 Konstytucji
Należy zaznaczyć, że okres 3 miesięcy został dobrze wyliczony, gdyż z jednej strony pozwala na uzyskanie wielu materiałów i informacji niezbędnych do przygotowania projektu, z drugiej zaś nie jest to okres zbyt wczesny, jako że tryb prac parlamentarnych i debat poprzedzających uchwalenie ustawy budżetowej jest bardzo czasochłonny. W sumie Konstytucja ustala maksymalny okres prac parlamentu nad budżetem na 4 miesiące, a jego przekroczenie grozi poważnymi konsekwencjami prawnymi, przewidzianymi w art. 225, czyli skróceniem kadencji Sejmu i Senatu.
PRACE NAD PROJEKTEM USTAWY USTAWY BUDŻETOWEJ W PARLAMENCIE

Art. 224 Konstytucji
Czas przewidziany dla Prezydenta na podpisanie ustawy budżetowej ulega skróceniu w porównaniu z tym, jaki ma normalnie do dyspozycji. O ile na wykonanie tej czynności w odniesieniu do ustaw zwykłych Konstytucja przeznacza 21 dni (art. 122 ust. 2), co oznacza skrócenie tego okresu w porównaniu z Małą Konstytucją, która przewidywała 30 dni, to w przypadku budżetu wynosi on tylko 7 dni. Ten 7-dniowy okres ma zastosowanie tak w odniesieniu do ustawy budżetowej, jak i ustawy o prowizorium budżetowym.
Zakaz zwracania przez Prezydenta uchwalonej przez parlament ustawy budżetowej Sejmowi w celu ponownego jej rozpatrzenia (tzw. weto prezydenckie).

REZERWA OGÓLNA

W budżecie państwa tworzy się rezerwę ogólną nie wyższą niż 0,2 % wydatków budżetu.
W budżecie państwa mogą być tworzone rezerwy celowe:
1) na wydatki, których szczegółowy podział na pozycje klasyfikacji budżetowej nie jest możliwy do dokonania w okresie opracowywania projektu ustawy budżetowej;
2) na wydatki, których realizacja jest uwarunkowana zaciągnięciem kredytu w międzynarodowej instytucji finansowej lub pozyskaniem środków z innych źródeł;
3) na wydatki związane z realizacja programów współfinansowanych z udziałem środków europejskich
4) gdy odrębne ustawy tak stanowią.

REZERWA CELOWA

Środki przewidziane w budżecie między innymi na:
- na wydatki, których szczegółowy podział na pozycje klasyfikacji budżetowej nie może być dokonany w okresie opracowywania budżetu;
- na wydatki, których źródłem finansowania są środki pochodzące ze źródeł zagranicznych,

SUBWENCJA


Środki przekazane z budżetu państwa na finansowanie jednostek samorządu terytorialnego bez wskazania celu na jaki mają zostać przeznaczone

DOTACJA

Dotacjami nazywa się wypłacane ze środków publicznych kwoty mające charakter jednostronnego świadczenia na rzecz podmiotów i innych instytucji spoza sektora publicznego oraz mające taki sam charakter przepływy pieniężne między różnymi podmiotami sektora publicznego. Pojęcie jednostronne świadczenie nie oznacza, że podmiot (instytucja) otrzymująca dotację nie przyjmuje na siebie żadnych obowiązków. Wręcz przeciwnie, przekazanie dotacji zwykle zobowiązuje podmiot dotowany do podjęcia pewnych działań (przedsięwzięć). Istotne jest jednak to, że działania te nie są świadczeniem na rzecz podmiotu udzielającego dotacji. Wyróżniamy dwa zasadnicze rodzaje dotacji: przedmiotowe i podmiotowe

DOCHODY JEDNOSTEK SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO

Dochodami jednostek samorządu terytorialnego są:
1) dochody własne;
2) subwencja ogólna;
3) dotacje celowe z budżetu państwa.
Do dochodów własnych jednostek samorządu terytorialnego zaliczamy również udziały we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych oraz z podatku dochodowego od osób prawnych.
Dochodami jednostek samorządu terytorialnego mogą być:
1) środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi;
2) środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej;
3) inne środki określone w odrębnych przepisach.

DOCHODY GMINY

Źródłami dochodów własnych gminy są:
I) wpływy z podatków i opłat
2 dochody uzyskiwane przez gminne jednostki budżetowe oraz wpłaty od gminnych zakładów budżetowych;
3) dochody z majątku gminy;
4) spadki, zapisy i darowizny na rzecz gminy;
5) dochody z kar pieniężnych i grzywien określonych w odrębnych przepisach;
6) 5,0 % dochodów uzyskiwanych na rzecz budżetu państwa w związku z realizacją zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych ustawami, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;
7) odsetki od pożyczek udzielanych przez gminę, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;
8) odsetki od nieterminowo przekazywanych należności stanowiących dochody gminy;
9) odsetki od środków finansowych gromadzonych na rachunkach bankowych gminy, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;
10) dotacje z budżetów innych jednostek samorządu terytorialnego;
II) inne dochody należne gminie na podstawie odrębnych przepisów.
Wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, od podatników tego podatku zamieszkałych na obszarze gminy wynosi 39,34 %,
Wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych, od
podatników tego podatku, posiadających siedzibę na obszarze gminy, wynosi 6,71 %.
DOCHODY POWIATU

Źródłami dochodów własnych powiatu są:
1) wpływy z opłat stanowiących dochody powiatu, uiszczanych na podstawie odrębnych przepisów;
2) dochody uzyskiwane przez powiatowe jednostki budżetowe oraz wpłaty od powiatowych zakładów budżetowych;
3) dochody z majątku powiatu;
4) spadki, zapisy i darowizny na rzecz powiatu;
5) dochody z kar pieniężnych i grzywien określonych w odrębnych przepisach;
6) 5,0 % dochodów uzyskiwanych na rzecz budżetu państwa w związku z realizacją zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych ustawami, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;
7) odsetki od pożyczek udzielanych przez powiat, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;
8) odsetki od nieterminowo przekazywanych należności stanowiących dochody powiatu;
9) odsetki od środków finansowych gromadzonych na rachunkach bankowych powiatu, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;
10) dotacje z budżetów innych jednostek samorządu terytorialnego;
11) inne dochody należne powiatowi na podstawie odrębnych przepisów.
Wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, od podatników tego podatku zamieszkałych na obszarze powiatu wynosi 10,25 %.
Wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych, od podatników tego podatku, posiadających siedzibę na obszarze powiatu, wynosi 1,40 %.

DOCHODY WOJEWÓDZTWA

Źródłami dochodów własnych województwa są:
1) dochody uzyskiwane przez wojewódzkie jednostki budżetowe oraz wpłaty od wojewódzkich zakładów budżetowych;
2) dochody z majątku województwa;
3) spadki, zapisy i darowizny na rzecz województwa;
4) dochody z kar pieniężnych i grzywien określonych w odrębnych przepisach;
5) 5,0 % dochodów uzyskiwanych na rzecz budżetu państwa w związku z realizacją zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych ustawami, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;
6) odsetki od pożyczek udzielanych przez województwo, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;
7) odsetki od nieterminowo przekazywanych należności stanowiących dochody województwa;
8) odsetki od środków finansowych gromadzonych na rachunkach bankowych województwa, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej;
9) dotacje z budżetów innych jednostek samorządu terytorialnego;
10) inne dochody należne województwu na podstawie odrębnych przepisów.
Wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych, od podatników tego podatku zamieszkałych na obszarze województwa wynosi 1,60 %.
Wysokość udziału we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych, od podatników tego podatku, posiadających siedzibę na obszarze województwa, wynosi 14,75 %.