I ELEMENTY MARTWE

I ELEMENTY MARTWE:

  1. SUBSTANCJE ERGASTYCZNE:

Budowa (złożone): SUBSTANCJA PODSTAWOWA (płynne, bezpostaciowe białko np. albuminy; oddzielona od cytoplazmy OPONKĄ), KRYSTALOID (wykrystalizowane białko typu globuliny, gł. Składnik, rozp. W wodorotl. i nierozp. w rozcieńczonych kwasach; ulega pęcznieniu), GLOBOID (sub. mineralne, sole magnezowe i wapniowe kwasu inozytoheksafosforowego, okrągłe ziarna, rozpuszczalność odwrotna do rozp. KRYSTALOIDÓW, niekiedy zawiera druzy).

Budowa (proste): białko bezpostaciowe, globoidy

Warstwa aleuronowa- część obwodowa bielma, przylega do skórki, zwykle jednowarstwowa, nigdy nie zawiera skrobi.

SKROBIA ASYMILACYJNA- tworzy się chloroplastach podczas fotosyntezy, odkłada się ziarnami w stromie, w nocy rozpuszcza się i zostaje zamieniona na cukier, rurkami sitowe, SKROBIA TRANZYTORYCZNA. W organach podziemnych SKROBIA ZAPASOWA, przez odkładanie się warstw APOZYCJA. W wierzchołkach wzrostu SKROBIA STATOLITOWA.

MORFOLIGIA: ziarna pojedyncze (ośrodek skrobiotwórczy- 1, dookoła warstwy skrobi), ziarna złożone (kilka ośrodków, oddzielne warstwy), ziarna położone (kilka ośrodków, wspólna warstwa skrobi). UWARSTWIENIE: koncentryczne, ekscentrycznie (warstwa skrobi nie równomierna). OŚRODEK z boku lub w środku ziarna w postaci PUNKTU lub SZCZELINKA w postaci SZPARKI. KSZTAŁT: gruszkowate, soczewkowate, klapowane, gruszkowane.

CHEMIZM: skrobia- polimer glukozy, alfa glikozydowe wiązania, 600-900 cząsteczek glukozy, dwie frakcje: amyloza (rozp. w wodzie, nierozgałęziona) i amylopektyna (tworzy na gorąco w wodzie koloid, rozgałęziony). Skrobia po ogrzaniu w wodzie lub hydrolizy wodorotlenkami tworzy klajster- zawiesina amylopektyny w amylozie, pod wypływem działania kwasu siarkowego rozkład w glukozę.

W wyższej temperaturze na sucho tworzy DEKSTRYNĘ, produkt rozp. w wodzie. ROZKŁAD DO MALTOZY I DEKSTRYN pod wpływem enzymów amylolitycznych (alfa i beta amylaza). ZJAWISKO KOROZJI- stopniowe rozpuszczanie i zanikanie ziaren pod wpływem amylazy.

W ŚWIETLE SPOLARYZOWANYM- ciemny krzyż, w miejscu przecięcia- ośrodek -> dowód na krystaloidalną budowę skrobi (sferokryształ).

SZCZAWIAN WAPNIA- kwas szczawiowy trujący, dlatego zobojętnia się go jonami wapniowymi; sól nierozpuszczalna w wodzie, kwasach org., rozpuszczalny z kwasem siarkowym, tworzy charakterystyczne igiełki; kształty: JEDYŃCE (1 kryształ, pryzmaty/romboedry), STYLOIDY (1 kryształ, wydłużony), DWOJAKI (kryształy bliźniacze, wydłużone, zrośnięte w X), RAFIDY (kryształy zbiorowe, igiełki), DRUZY (in. Gruzły, liczne drobne kryształki, zrośnięte), PIASEK KRYSTALICZNY (liczne drobne kryształki); SZCZAWIAN WAPNIA MOŻE INKRUSTOWAĆ ŚCIANY KOM., wew. tk. tworzy pasma WŁÓKIEN OKRYSZTAŁOWYCH.

CYSTOLITY- węglan wapnia, odkładający się na wew. ścianach kom.; kształt: GRONIASTY< KULISTY; trzoneczek błonnikowy wysycony krzemionką , rozp. we wszystkich kwasach z wydzieleniem CO2.

  1. ŚCIANA KOM.- pływki, gamety są jej pozbawione, są NAGIE; nadaje sztywność, kształtuje wygląd rośliny, ochrona przed urazami mechanicznymi, obrona przed drobnoustrojami.

BUDOWA: kształt różny, luźne zespoły tzw. CENOBIA, otoczone galaretowatą warstwą – postać kulista lub cylindryczna, kom. tworzące kolonie, zróżnicowaną plechę- wielokątne kształty; jest wytworem PROTOPLASTU, grubieje stopniowo, przez APOZYCJĘ lub INTUSUSCEPCJĘ (wnikanie nowych sub. w obręb istniejących ścian kom.); TEORIA WZROSTU WIELOSIATKOWEGO: udział mikrofibryli i mikrotubul w tworzeniu się ścian kom., 2 protoplasty sąsiadujące ze sobą są oddzielone prze trzy warstwy (ściana pierwotna, blaszka środkowa, ściana pierwotna), nakładanie się ścian wtórnych.

BLASZKA ŚRODKOWA: powstaje z przegrody pierwotnej, zbudowana z protopektyny-> pektyny, przy przechodzeniu kom. Embrionalnych w tk stałe, blaszka ulega rozpuszczeni-> przestwory międzykom.

ŚCIANA PIERWOTNA: skład->BŁONNIK- nadaje ścianie dużą wytrzymałość (str.48), PÓŁBŁONNIK (błonnik zapasowy; w czasie kiełkowania- odżywianie zarodka), PENTOZY

ŚCIANA WTÓRNA: gł. w kom martwych; wysycona drzewnikiem/ligniną, która zmniejsza pęczliwość, rozciągliwość ścian kom., wzmagają wytrzymałość mechaniczną; lub na jej powierzchni odkłada się suberyna lub kutyna- właściwości zbliżone do zw. tłuszczowych. BŁONY SKORKOWACIAŁE I SKUTYNIZOWANE- słaba rozp. dla rozt. wodnych i substancji gazowych, izolują. ŚCIANY mogą być wysycone krzemionką lub solami wapniowymi.

Doczytać o budowie submikroskopowej str.50 LAMELLA/MAKROFIBRYLA-> MIKROFIBRYLA-> MICELE-> CZĄSTECZKA BŁONNIKA-> GLUKOZA

JAMKI PROSTE- rurkowate kanaliki w zgrubiałych ścianach kom. Przegrodzone są cienką ścianą pierwotną i blaszką środkową- BŁONA ZAMYKAJACA-> pory-> palzmodesmy. JAMKI JEDNOSTRONNE, DWUSTRONNE, JAMKI ROZGAŁĘZIONE.

JAMKI LEJKOWATE- występują w cewkach drzew iglastych, kanaliki jamki obustronnie rozszerzone- lejki, ZATYCZKA- reguluje krążenie rozt. wodnych, bez zatyczek- wylot owalny/szczelinowaty.

II ELEMENTY ŻYWE:

  1. MITOCHONDRIA- podwójna błona, pomiędzy nimi przestrzeń PERYMITOCHONDRIALNA, błona wew tworzy tzw. Grzebienie,

rurki, woreczki. Wyrostki OKSYSOMY- enzym cytochromowe. Wnętrze wypełnia chondriocytoplazma.

  1. SFEROSYSOMY- pojedyncza błona, enzymy hydrolityczne; TRAWIENIE

  2. MIKROTUBULE- rurkowate, proste, koliste, otoczka ciemna, wnętrze jaśniejsze; TUBULINA; cytoszkielet, ruch, wrzeciono

kariokinetyczne, tworzenie fragmoplastu, elementów błonnika (mikrofibryli).

  1. CENTROSOMY- kuliste jaśniejsze obszary cytoplazmy, w środku 2 małe wrzecionowate twory- CENTRIOLE (cylindryczne,

mikrotubularne)

  1. RYBOSOMY- połączone mRNA- POLIRYBOSOMY

  2. PLASTYDY- z proplastydów. Chloroplasty i chromoplasty to CHROMATOFORY

CHLOROPLASTY- soczewkowate, u glonów wstęgowate (mają tez pirenoidy- ośrodki skrobiotwórcze; barwniki karotenoidy,

fukoksantyna-> FEOPLASTY, fikoerytyna-> RODOPLASTY); podwójna błona PLASTYDOLEMMA, STROMA, GRANA-> TYLAKOIDY (łączą się z błoną, tworząc zespolony układ; u bakterii CHROMOTOPLAZMA, część cytoplazmy, w której jest chlorofil.

CHLOROFIL- układ porfirynowy, 4 pierścienie pirolowe, fitol, jon magnezu; A niebieskozielony, B ŻOŁTOZIELONY (3:1), nieroz. w wodzie.

CHROMOPLASTY- wrzecionowate, tafelkowate, igiełkowate, budowa ziarnista lub włóknista, KAROTENOIDY/KSANTOFILE zlokalizowane w stromie.

LEKUOPLASTY- amylopasty, , proteinoplasty, elajoplasty (tluszcze); powstają w organa podziemnych.

  1. PROTOPLAZMA- otoczona protolemmą, odczyn zasadowy/obojętny, białka, aminokwasy, woda.

BŁONY PLAZMATYCZNE- plazmolemma ma charakter ciągły, przechodzi z plazmodesmami, błona zbudowana z lipdów i białek, charkter AMFIPATYCZNY, drobne otworki- PORY-> PÓŁPRZEPUSZCZALNOŚĆ

CYTOPLAZMA PODSTAWOWA- HIALOPLAZMA- załamuje światło bardziej niż woda, tworzy jednorodne i płynne środowisko, płynna cytoplazma to hydrozol, galeretowata to hydrożel.

CYTOPLAZMA BŁONIASTA:

RUCH CYTOPLAZMY- pulsujący, rotacyjny, cyrkulacyjny

ZJAWISKO POLAZMOLIZY I DEPLAZMOLIZY


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Wyk 02 Pneumatyczne elementy
Elementy prawa prawo administracyjne
7 Mikro i makro elementy naszej diety
Wykład 4 Elementarne zagadnienia kwantowe
Elementy klimatu
7 Sposób montażu charakterystycznych elementów
Elementy fizyki jądrowej
Doradztwo i jego prawny element procesu decyzyjnego
Podział chorób nerek z elementami patofizjologii
Praca zespolowa z elementami komunikacji interpersonalnej ed wczesn
3 Elementy prawa O Przyrody
Elementy rynku wyk 2 fin
Ia System bankowy i jego elementy

więcej podobnych podstron