Białaczka enzootyczna

16.01.2001

PRZYCZYNY
Przewlekła choroba zakaźna i zaraźliwa bydła, spowodowana zakażeniem wirusem Oncornavirus typu C, cechująca się nadmiernym złośliwym rozrostem tkanki limfoidalnej.

OBJAWY KLINICZNE
Choroba ma zwykle przebieg przewlekły, okres od zakażenia do wystąpienia wyraźnych objawów klinicznych trwa od kilku miesięcy do wielu lat. Po bezobjawowym okresie wylęgania następuje okres białaczki podklinicznej, charakteryzujący się zmianami hematologicznymi (limfocytoza).
Po okresie utajonym następuje okres występowania klinicznych objawów białaczki w postaci guzowatej. Powiększenie węzłów chłonnych, wytrzeszcz gałki ocznej, niedokrwistość, zaburzenia krążenia i trawienia, mogą wystąpić porażenia kończyn. Guzowata postać białaczki kończy się zejściem śmiertelnym.

ZMIANY ANATOMOPATOLOGICZNE
Szarobiałe guzy umiejscowione w różnych narządach, na przekroju żółtawe lub różowawe. Najczęściej guzy i nacieczenia stwierdza się w węzłach chłonnych, trawieńcu, sercu, jelitach, oponach rdzenia, macicy, pochwie, śledzionie.

POMOCNICZE BADANIA LABORATORYJNE
Badania serologiczne odczynem immunodyfuzji w żelu. Badania histopatologiczne - przyżyciowe lub pośmiertnie stwierdzenie rozrostu tkanki limfoidalnej w chorobowo zmienionych węzłach chłonnych i narządach.

LECZENIE
Nie opracowano.

ZAPOBIEGANIE I ZWALCZANIE
Tworzenie stad wolnych od białaczki enzootycznej, obrót bydłem między stadami o tej samej sytuacji epizootycznej. Bezwzględne przestrzeganie zasad aseptyki i antyseptyki przy wykonywaniu badań i zabiegów u bydła. Bydło z białaczką guzowatą podlega ubojowi z urzędu. Zwalczanie białaczki w postaci utajonej jest uzależnione od aktualnie obowiązujących terytorialnie przepisów.

---