Scenariusz zajęć hospitowanych w grupie dzieci 5 - letnich
Data: 18.02.2010r.
Grupa: „Stokrotki” - pięciolatki
Prowadząca: Justyna Szymkiewicz - Waksmańska
Temat: „Góry, nasze góry” - wiersz J. Porazińskiej inspiracją do rozmowy na temat zimowych górskich krajobrazów.
Cele ogólne:
- rozwijanie myślenia konkretno - wyobrażeniowego poprzez rozwiązywanie zagadek;
- kształtowanie mowy dziecka poprzez stosowanie rożnych form aktywności oraz sytuacji sprzyjających rozwojowi mowy;
- utrwalenie kształtu graficznego swojego imienia oraz imion kolegów i koleżanek;
- utrwalenie prawej i lewej strony swojego ciała;
Cele operacyjne:
- rozwija logiczne myślenie poprzez rozwiązywanie zagadek oraz udzielanie odpowiedzi na stawiane pytania;
- wypowiada się pełnymi zdaniami;
- potrafi opisać wygląd górskiego krajobrazu zimą, zna jego charakterystyczne elementy;
- rozpoznaje graficzny zapis swojego imienia oraz imion kolegów i koleżanek;
- wskazuje prawą i lewą stronę swojego ciała;
Metody:
- słowna;
- metoda opowieści ruchowej;
- odmienna metoda wczesnej nauki czytania dr I. Majchrzak;
- problemowa.
Formy pracy: zespołowa i indywidualna.
Środki dydaktyczne: zagadki o zimie, wiersz J. Porazińskiej „Góry nasze góry”, ilustracje przedstawiające górski krajobraz zimą, tekst opowieści ruchowej „Spacer po górach”, wizytówki z imionami dzieci, kartoniki z poszczególnymi literami alfabetu, koperty oraz karteczki z pojedynczymi literami alfabetu, płyta CD „Tańce i zabawy integracyjne” cz.2 Klanza.
Przebieg:
Rozwiązywanie zagadek słownych związanych z zimą.
Słuchanie wiersza J. Porazińskiej „Góry nasze góry”.
Rozmowa na temat wiersza:
- O czym opowiada wiersz? (o górach)
- Gdzie góral wypasa owce? (na halach)
- Co to są hale? (górskie łąki)
- Jak nazywa się góral , który zajmuje się wypasem owiec na halach?
(baca)
- Jak wyglądają góry? (są wysokie, strome, niebezpieczne)
- Co można zobaczyć ze szczytu? (domy, malownicze krajobrazy)
Dzielenie słów góry, baca, hale oraz góral na sylaby.
Opowieść ruchowa „Spacer w górach”.
N. gra na tamburynie. W trakcie przerw w akompaniamencie mówi i pokazuje, co mają robić dzieci: „Wyruszamy na wycieczkę w góry. Zakładamy ciężki plecak. Idziemy nachyleni (niesiemy plecaki). Na ścieżce są kamienie - przeskakujemy je. Napotykamy śnieżne zaspy - idąc podnosimy wysoko kolana. Doszliśmy do sporej ściany - wdrapujemy się na nią. Stoimy na szczycie - głęboko oddychamy czystym, górskim powietrzem (wdech nosem, wydech ustami). Rozglądamy się dookoła - podziwiamy piękne widoki. Szybko wracamy do domu - bieg w miejscu.”
Zabawa „Znam twoje imię” (metoda I. Majchrzak) - dzieci siedzą w kole wraz z nauczycielką, w którym rozłożone są wizytówki z imionami dzieci. Wybrane dziecko bierze jedną z wizytówek rozłożonych na podłodze i wręcza ją właścicielowi. Jeżeli żadnej nie rozpoznaje to odszukuje swoją.
Zabawa „Który samolot startuje” (metoda I. Majchrzak) - wszystkie dzieci jako samoloty stoją na lotnisku. Nauczycielka pokazuje jedną z liter i te dzieci, które mają ją w swoim imieniu startują do lotu.
Zabawa „Imię na i w kopercie” (metoda I. Majchrzak) - nauczycielka daje dzieciom koperty, w których znajdują się napisane na oddzielnych kartkach litery składające się na ich imiona. Zadaniem dzieci jest złożenie swojego imienia najpierw według wzoru, potem z pamięci.
Zabawa ruchowa z Pedagogiki Klanzy „Wężyk”.