Wydział Technologii Chemicznej Kierunek: Technologia Chemiczna |
Elżbieta Bednarek | 25.03.2010r. |
---|---|---|
Grupa: 3 Zespół: 4 |
Nr ćw.: 5 | dr inż. Agnieszka Świderska-Mocek |
Temat: Wyznaczanie potencjału wydzielania wodoru.
Cel ćwiczenia
Celem ćwiczenia jest doświadczalne przebadanie krzywych prąd - napięcie (metodą galwanostatyczną) dla wydzielania wodoru na platynie i na miedzi oraz wyznaczenie nadnapięcia wydzielania wodoru na Pt i Cu.
Opracowanie
Elektroda Cu |
---|
I[mA] |
0,2 |
0,4 |
0,6 |
0,8 |
1 |
1,2 |
1,4 |
1,6 |
1,8 |
2 |
2,2 |
2,4 |
2,6 |
2,8 |
3 |
3,2 |
3,4 |
3,6 |
3,8 |
4 |
4,2 |
4,4 |
4,6 |
4,8 |
5 |
Elektroda Pt |
---|
I [mA] |
0,2 |
0,4 |
0,6 |
0,8 |
1 |
1,2 |
1,4 |
1,6 |
1,8 |
2 |
2,2 |
2,4 |
2,6 |
2,8 |
3 |
3,2 |
3,4 |
3,6 |
3,8 |
4 |
4,2 |
4,4 |
4,6 |
4,8 |
5 |
Po wykreśleniu krzywych prąd – potencjał i odczytaniu wartości potencjałów wydzielania obliczono wartości potencjałów wydzielania w skali wodorowej korzystając z zależności:
Ew(w skali wodorowej) = Ew(w skali el.kalomelowej) + 0, 274V
0, 274V - potencjał elektrody kalomelowej w skali wodorowej
Obliczono stężenie jonów wodorowych – dla kwasu równe normalności kwasu, dla zasady z iloczynu jonowego wody:
[H+][OH−] = 10−14
przyjmując stężenie jonów wodorotlenowych równe stężeniu zasady.
Korzystając ze wzoru Nernsta obliczono potencjał spoczynkowy.
Przykładowe obliczenia dla 0, 01N H2SO4:
$$E = \frac{\text{RT}}{\text{nF}}\ln\lbrack H^{+}\rbrack$$
$$R = \ 8,314\ \frac{J}{\text{mol} \bullet K}$$
T = 298 K
$$F = 96485\ \frac{C}{\text{mol}}$$
n = 1
$$E = \frac{8,314 \bullet 298}{1 \bullet 96485}l\operatorname{n}\left( 0,01 \right) = - 0,118\ V$$
Nadnapięcie wydzielania wodoru obliczono korzystając z zależności:
η = Ew − E
Wyniki obliczeń zamieszczono w tabelach poniżej.
ELEKTRODA PLATYNOWA |
---|
0,01N H2SO4 |
0,1N H2SO4 |
0,01N NaOH |
0,1N NaOH |
ELEKTRODA MIEDZIANA |
---|
0,01N H2SO4 |
0,1N H2SO4 |
0,01N NaOH |
0,1N NaOH |
Wartości średnie nadnapięć:
ηPt = −0, 23V
ηCu = −0, 4445V
Wnioski
Wartość średnia nadnapięcia dla elektrody platynowej wynosi -0,23V, a dla miedzianej -0,4445V. Wartość nadnapięcia zależy od materiału, z którego wykonana jest elektroda.
Wraz ze wzrostem natężenia rośnie potencjał badanej elektrody. Potencjał zmienia się także wraz ze zmianą stężenia roztworu.