WIEK OSADU

Określa on średni czas przebywania (kłaczków) osadu czynnego w układzie(komorze).

Dla procesu nitryfikacji powinien on wynosić od 5 do 20 dni.

Jakie warunki tlenowe nalezy spełnic aby calkowicie usunąć fosfor ze scieków

Beztlenowe warunki, jak i wysokie pH sprzyjają usuwaniu fosforu.

biologiczne usuwanie fosforu zachodzi w dwóch strefach: beztlenowej (z wysoką zawartością węgla) i tlenowej (z niską zawartością węgla)

Parametry technologiczne osadu czynnego.

Obciążenie hydrauliczne komory napowietrzana – określa ilość ścieków w m3, która jest wprowadzana do komory napowietrzania w jednostce czasu.

Obciążenie hydrauliczne komory napowietrzania ładunkiem zanieczyszczeń. - określa dobowy ładunek zanieczyszczeń organicznych BZT5 doprowadzonych do komory na jednostkę jej objętości.

Stężenie zawiesin ogólnych i organicznych osadu czynnego w komorze napowietrzania. – określa ile gramów osadu znajduje się w komorze napowietrzania w odniesieniu do objętości komory.

Obciązenie osadu czynnego ładunkiem zanieczyszczeń- okresla doboy ładunek zanieczyszczen organicznych BZT5 przypadajacy na jeden gram suchej masy organicznej osadu czynnego

Czas napowietrzania ścieków – jak dlugo SA napowietrzane w komorze napowietrzania.

Stopien recyrkulacji osadu – wyrażony w procentach, Z/(R-Z) gdzie: Z – stezenie zawiesiny ogolnej w komorze osadu czynnego, R - -ll- w osadzie recyrkulowanym.

Współczynnik recyrkulacji ścieków – dla scieków o duzym stężeniu azotanów V, z komory tlenowej do komory denitryfikacji. Stopień recyrkulacji wynosi od 100 do 500 % scieków doprowadzanych do układu.

Wiek osadu – okreslany w dobach i jest ot czas w jakim kłaczek osadu czynnego krazy w układzie komorze napowietrzania – osadnik wtórny. Osad czynny po siagniecie odpowiedniego wieku usuwany jest jako osad nadmierny.

WO = (Z(V+Vos)) / (q*R+Sz*Q)

Dobowa ilość osadu nadmiernego: - ilość osadu nadmiernego powstajaca w oczyszczalni w ciągu doby.

Indeks Mohlmana – Czyli inaczej indeks objętościowy mowi nam o tym ile cm3 zajmuje 1 gram osadu po półgodzinnej sedymentacji w leju imhoffa.

Stężenie tlenu rozpuszczonego w komorze osadu czynnego. - związane jest z procesem aktualnie zachodzącym w bioreaktorze. Wacha się do bliskiego aeru w czasie defosfatacji do nawet 2 gO2/m3 w czasie usuwania związków organicznych z nitryfikacja.

Zapotrzebowanie na tlen – dla wyznaczenia całkowitego zapotrzebowania na tlen w oczyszczaniu scieków metoda osadu czynnego należy uwzględnić:

Zuzycie lenu na mikrobiologiczny rozkład związków wegla

Endogenna respiracje wraz z procesem lizy Komorek

Zuzycie telnu w procesie nitryfikacji

Odzysk tlenu w procesie denitryfikacji

Zdolność urzadzenia napowietrzającego do wprowadzania tlenu

SBR – reaktor sekwencyjny

Cykl pracy: 1. Napełnienie przy włączonym napowietrzaniu. 2. Faza tlenowa z doprowadzaniem powietrza. 3. Sedymentacja4. Dekantacja z odprowadzaniem scieków oczyszczonych, 5. Usuwanie osadu nadmiernego.

CHZT - Chemiczne Zapotrzebowanie Tlenu (ChZT) - umowne pojęcie oznaczające ilość tlenu (mg/dm³), pobranego z na utlenienie związków organicznych i niektórych nieorganicznych do najwyższego stopnia utlenienia. Stosowane jako miara zanieczyszczeń w wodzie i ściekach..

BZT5 - to umowny wskaźnik określający biochemiczne zapotrzebowanie tlenu, czyli ilość tlenu wymaganą do utlenienia związków organicznych przez mikroorganizmy (bakterie aerobowe). Wartość tę uzyskuje się w wyniku pomiaru zużycia tlenu przez badaną próbkę wody lub ścieków w ciągu 5 lub 20 dób

Pośrednio określa się w ten sposób stężenie substancji organicznej podatnej na biodegradację. BZT_n jest wskaźnikiem czystości wody i jakości oczyszczanych ścieków: im wyższa wartość BZT_n tym większe zanieczyszczenie (ilość związków organicznych). Z przyczyn praktycznych częściej stosowane jest BZT₅.

Rów biologiczny jako reaktor o przedłużonym czasie napowietrzania. – Ścieki napowietrzane przez ponad 18 godzin, proces prowadzi się przy duzym wieku osadu i niskim obciążeniu substratowym osadu, co powoduje mały przyrost biomasy. Wysoka efektywność oczyszczania.

Denitryfikacja – redukcja azotanów V i III do azotu cząsteczkowego (całkowita) lub do tlenku azotu I. wywołana przez bakterie Denitryfikatory.

Nitryfikacja - biologiczne utlenianie amoniaku do azotanów(V) zachodzące w dwóch etapach. W pierwszym jon amonowy jest utleniany (amonifikacja)
do jonu azotanowego(III) przez bakterie z rodzaju Nitrosomonas:
NH₄⁺ + 1½ O₂ → NO₂^- + 2H + H₂O
w drugim jon azotanowy(III) jest utleniany do jonu azotanowego(V) przez bakterie z rodzaju Nitrobacter:
NO₂^-+ ½ O₂ → NO₃^-

Przeciętny stosunek BZT5 : N : P powinien kształtować się jak

100 : 5 : 1.