Uwaga -
proces redukcji nadmiaru informacji, proces skupiania się świadomości
na określonych przedmiotach poznania, uczuć, działania, cecha znamienna dla
wszystkich procesów psychicznych
Podstawowe rodzaje:
-uwaga mimowolna – wywołana właściwościami danego obiektu lub zainteresowania,
bez udziału woli. Najprostszą formą spontanicznej uwagi mimowolnej jest odruch
orientacji, który stanowi wrodzoną reakcję organizmu na bodźce nieznane i nowe.
Czynnikiem wywołującym uwagę mimowolną jest reaktywna siła bodźca. Źródłem
uwagi mimowolnej są rozmaite zmiany w środowisku, zwłaszcza jeśli następują
szybko lub nagle.
-uwaga dowolna – kierowana celowym, aktywnym zamiarem. To proces świadomego
koncentrowania uwagi na określonym przedmiocie, wymagający wysiłku. Zwana jest
uwagą kognitywną.
- uwaga wtórna – zwana też dowolną jest specjalnym rodzajem uwagi, zawiera
zarówno cechy dowolności, jak i mimowolności.
PODZIAŁ ZE WZGLĘDU NA KANAŁ PRZECHODZENIA INFORMACJI
wzrokowa, słuchowa, dotykowo-ruchowa
PODZIAŁ UWAGI ZE WZGLĘDU NA SPOSÓB PRZEKAZYWANIA
INFORMACJIRecepcyjna(odtwórcza), percepcyjna
PODZIAŁ UWAGI ZE WZGLĘDU NA RODZAJ REGULACJI CZYNNOŚCI
ruchowe(wymagające precyzji),umysłowe (regulujące proces myślenia)
FUNKCJE UWAGI:
-selektywność- polega na możliwości dokonywania wyboru czynności, jaką chcemy
wykonać lub zjawiska, na którym chcemy się skupić
-ukierunkowanie aktywności człowieka, doprowadzenie czynności do celu
-unikanie błędów i pomyłek
-czujność – zdolność do długiego oczekiwania na bodziec, ignorowanie innych
-przeszukiwanie – badanie systematycznego pola percepcji w celu wykrycia obiektów
spełniających założone kryteria
-kontrola czynności jednoczesnych
CECHY UWAGI:
-zakres-pojemność zależy od własności spostrzegania przedmiotu, ale też od właściwości
rozwojowych i indywidualnych, wzrasta wraz z wiekiem
-natężenie-siła czy intensywność uwagi warunkuje skoncentrowanie się na określonym
przedmiocie i utrzymanie go w polu uwagi
-trwałość-jak długo jesteśmy w stanie skupiać uwagę na jednym przedmiocie
-podzielność-oznacza możliwość jednoczesnego skupiania uwagi na dwu lub więcej
obiektach. Zależy od stopnia opanowania
-przerzutność- szybkie przechodzenie od jednego przedmiotu lub czynności do innego
*pełna-zakończone zagadnienie, nie powracamy potem
*niepełna – niezakończone, istnieje tendencja do powrotu do wcześniejszego zagadnienia
-plastyczność- przystosowanie do zmieniających się warunków
-koncentracja-zdolność do skupiania uwagi
-rozproszenie
ROZTARGNIENIE-przeciwieństwo sprawnej uwagi, pomocnej w procesie uczenia się
WRAŻENIA:
Podział:
-eksteroreceptory – stan podniecenia odbierają z pewnej odległości(telereceptory)
bądź też przy bezpośrednim kontakcie(kontaktoreceptory)
-interoreceptory-dostarczają informacji o tym, co dzieje się w naszych narządach
wewnętrznych, a także orientują nas w zmianie położenia ciała, ruchach itp.
EKSTERORECEPTORY:
Telereceptory: wrażenia wzrokowe, słuchowe, węchowe, bólowe
Kontaktoreceptory: wrażenia dotykowe, smakowe, ciepła i zimna, bólowe
INTERORECEPTORY: wrażenia organiczne, równowagi, mięśniowo-ruchowe, bólowe
TEORIA WIDZENIA BARW: Teoria trzech składników
Michał W.Łomonosow, poł.XVIIIW.
W siatkówce występują trzy rodzaje elementów odbiorczych, wrażliwe na trzy barwy
podstawowe: czerwoną, zieloną i niebieską. Podstawą tej teorii jest prawo mieszania się barw.
Zaburzenia: DALTONIZM: ślepota na odcienie barw czerwonych i zielonych
ACHROMATOPSJA: całkowita ślepota na barwy
WRAŻENIA SŁUCHOWE:
Bodźcami są fale dźwiękowe. Powstają one wskutek drgań w powietrzu lub w innych substancjach
przewodzących drgania. Fale dźwiękowe mają różną częstotliwość i intensywność(siłę)
TEORIE SŁYSZENIA:
-teoria rezonansowa- Herman von Helmholtz. Błona podstawowa działa jak szereg rezonatorów
-teoria wędrującej fali- G.V.Bekesy 1960r., drgania błony podstawnej ucha wewnętrznego
osiągają w określonym miejscu tej błony swój punkt szczytowy zależnie od częstotliwości fali.
Błona reaguje tylko w określonych miejscach, na daną częstotliwość dźwięku.
WRAŻENIA WĘCHOWE:
narządy odbiorcze –komórki węchowe
WRAŻENIA SMAKOWE:
Poszczególne kubki smakowe są wrażliwe na określone smaki. Koniec języka-słodki, koniec
i boki-słony, boki-kwaśny, tył-gorzki
WRAŻENIA DOTYKOWE:
Ciepło, zimno, ból, receptory w skórze, wrażenia odbierane za pośrednictwem analizatorów
skórnych mają duże znaczenie przystosowawcze
WRAŻENIA ORGANICZNE(ustrojowe):
Odbierane przez komórki nerwowe, znajdujące się w układach wewnętrznych- trawiennym,
oddechowym, wydalniczym, płciowym.
WRAŻENIA RÓWNOWAGI(statyczne):
Odzwierciedlają położenie ciała w przestrzeni
WRAŻENIA MIĘŚNIOWO-RUCHOWE(kinestetyczne):
Zmiana położenia i wykonywanie rozmaitych ruchów. Odbieramy je za pośrednictwem
proprioreceptorów umieszczonych w tkance mięśniowej, ścięgnach, wiązadłach i stawach.
Regulują one nasze ruchy. Sygnalizują też położenie kończyn i palców.
WYOBRAŻENIA-obrazy polegające na odzwierciedlaniu w świadomości spostrzeganych
poprzednio składników rzeczywistości.
CECHY WYOBRAŻEŃ:
-brak wyrazistości- blade i mało szczegółowe
-fragmentaryczność- tylko fragmenty całości obiektu potrafimy sobie wyobrazić wyraźnie
-nietrwałość- raz jedne a raz inne cechy wysuwają się w świadomości na pierwszy plan
-ogólność- oprócz jednostkowych cech danego przedmiotu wyobrażamy sobie typowe cechy
PODZIAŁ WYOBRAŻEŃ: Ze względu na:
Łatwość odtwarzania spostrzeżeń określonego rodzaju
Wzrokowe, słuchowe, dotykowe
Związek z treścią poprzednich spostrzeżeń
-odtwórcze- łączą się z doświadczeniem jednostki. Odzwierciedlają w sposób mniej lub
bardziej wierny przedmioty, zjawiska i zdarzenia rzeczywiste, dawniej spostrzegane
-wytwórcze- oparte na doświadczeniu, ale ulegające przekształceniu,
wskutek czego powstają nowe obrazy
SPOSTRZEŻNIA
Cechy: charakter konkretny i obrazowy, wyrazistość, trwałość
WYOBRAŹNIA:
Jej procesy prowadzą do tworzenia w świadomości obrazów będących nie tylko
przekształceniem minionych spostrzeżeń, lecz także stanowiącym coś nowego
w stosunku do uprzedniego doświadczenia
RODZAJE WYOBRAŹNI:
W zależności od tego jak dalece obrazy odbiegają od rzeczywistości i doświadczenia
-odtwórcza-nieznaczne przekształcenie obrazów percepcyjnych
-twórcza- obrazy nowe i oryginalne
W zależności od tego, w jakiej mierze wytwory wyobraźni powstają pod wpływem
świadomego zamiaru
-mimowolna-wyobrażenia na jawie i marzenia senne
-dowolna-kierowana, twórcza, marzenia
WYOBRAŹNIA MIMOWOLNA- cechuje ją swobodny bieg wyobrażeń. W naszej świadomości
przesuwają się wówczas rozmaite obrazy, dość luźno ze sobą powiązane
MARZENIA SENNE-ich treść bywa zupełnie oderwana od rzeczywistości, a sytuacje i zdarzenia,
jakie sobie wyobrażamy we śnie-nieprawdopodobne
WYOBRAŹNIA DOWOLNA- wytwarzanie wyobrażeń w sposób świadomy i celowy
WYOBRAŹNIA KIEROWANA- jest gdy nasze wyobrażenia wytwórcze powstają pod wpływem
określonych bodźców i sytuacji, prowokujących powstawanie obrazów z danej dziedziny
WYOBRAŹNIA TWÓRCZA- w jej wyniku powstają obrazy nowe, oryginalne, samodzielne.
Uzupełniają one i poszerzają granice rzeczywistości
MARZENIA- stanowią one zespół wyobrażeń samodzielnych i twórczych, rzutowanych w przyszłość
i związanych z pragnieniami i dążeniami człowieka
MRZONKI- marzenia nierealne, które nigdy nie zostaną wprowadzone w czyn
WYOBRAŻENIA EJDETYCZNE-zdolność do wyobrażania sobie czegoś z niezwykłą wiernością
rzeczywistości, z dokładnymi szczegółami. Zdolność do wyobrażeń ejdetycznych ma niewielu ludzi.
TEORIE WIDZENIA< PRAWA SPOSTRZEGANIA
-domykania-system percepcyjny dodaje brakujące elementy i zamyka kształt niedomkniętej figury
-bliskości-stwierdza, że elementy położone blisko siebie tworzą figury
-podobieństwa- elementy podobne są odbierane jako całość
-„dobra figury”- tzw. Dobra figura odpowiada prostocie postrzegania figur
-„wspólnej drogi”- elementy poruszające się w tym samym kierunku postrzegane są jako całość
i tworzą jedną figurę
-figury i tła- pozwala wyodrębnić figurę z tła
PAMIĘĆ:
Pamięć- właściwość psychiczna umożliwiająca kształtowanie się i funkcjonowanie doświadczenia
człowieka. Dzięki niej przyswajamy wiedzę o świecie oraz umiejętności i sprawności
Podstawą fizjologiczną pamięci trwałej są tzw. Związki czasowe, połączenia wytworzone w układzie
nerwowym na zasadzie odruchowo-warunkowej.
Pamięć zapewnia człowiekowi poczucie ciągłości własnego rozwoju i biegu swego życia, mimo że
w środowisku zachodzą nieustanne zmiany i wciąż nowe sytuacje.
FAZY PAMIĘCI: zapamiętywanie, przechowywanie, przypominanie
ZAPAMIĘTYWANIE: może trwać bardzo krótko i ograniczać się do jednorazowego
spostrzeżenia jakiegoś bodźca, pozostawiającego ślad w komórkach nerwowych albo też
stanowi złożoną czynność człowieka.
-mimowolne- proces samorzutnego zapamiętywania informacji, bez wysiłku
-dowolne- proces świadomy i celowy, skierowany na to by utrwalić w pamięci jakieś zjawisko itp.
PRZECHOWYWANIE: jej czas trwania waha się również od krótkiego momentu do wielu lat,
a pamięć niektórych faktów i zdarzeń zachowujemy przez całe życie
PRZYPOMINANIE: polega na aktualizowaniu nabytego doświadczenia w rozmaitej formie.
RODZAJE PAMIĘCI:
Gatunkowa-jest podłożem wrodzonych zachowań instynktowych zwierząt i ludzi. Czynności
przekazywane za pośrednictwem kodu dziedzicznego cechuje stereotypowość.
Osobnicza-odgrywa decydującą rolę w nabywaniu doświadczenia przez człowieka.
TYPY PAMIĘCI:
obrazowa- przejawia się w zapamiętywaniu i odtwarzaniu bodźców oddziałujących na nasze analizatory.
Jej główne rodzaje to pamięć wzrokowa i słuchowa
słowno-logiczna- polega na zdolności do zapamiętywania i odtwarzania myśli wypowiedzianych
w słowach do ujmowania związków i stosunków logicznych wyrażonych w mowie ustnej i pisanej,
jak również w języku nauk ścisłych, posługujących się odrębnymi symbolami
ruchowa- dobrze rozwinięta ułatwia osiąganie wyników w sporcie i w czynnościach manipulacyjno
-technicznych. Jej podstawą jest sprawne funkcjonowanie analizatorów ruchowych i kinestetycznych.
Uczuciowa- jej przejawem jest łatwość zapamiętywania i przypominania tych zdarzeń, które są szczególnie
silnie zabarwione emocjonalnie.
ZE WZGLĘDU NA RÓŻNICE:
*Epizodyczna- dotyczy jednostkowych faktów i zdarzeń, które wystąpiły w określonym miejscu i czasie.
Cechuje je zmienność i sytuacyjne uwarunkowanie.
Semantyczna- opiera się na systemie słowno-pojęciowym i znaczeniowym, jej przedmiotem są uogólnione
kategorie, formuły i prawa
*Mechaniczna- uczenie się na pamięć
Logiczna- uczenie się przez zrozumienie materiału
*Dowolna-świadoma i celowa
Mimowolna-samorzutna
*Bezpośrednia- ma charakter chwilowy i niewielki zakres
Odroczona- ma dużą trwałość i nieograniczony zakres
*Krótkotrwała- ma ograniczony zakres i czas trwania
Długotrwała- pojemność i czas trwania są nieograniczone
*Rozpoznawcza- rozpoznajemy zakodowany w pamięci materiał
Odtwórcza- zakodowany w pamięci materiał mamy odtworzyć
CECHY PAMIĘCI:
Trwałość- zdolność do długotrwałego przechowywania doświadczenia
Szybkość zapamiętywania-
Gotowość- polega na zdolności do szybkiego odtwarzania doświadczenia
Wierność- jej przejawem jest dokładne odtwarzanie zapamiętanych treści