FORMY POMOCY NAUCZYCIELA REEDUKATORA - W PRACY

Z DZIEĆMI DYSLEKTYCZNYMI.

Dysleksja jest upośledzeniem umiejętności uczenia się. Trudności w opanowaniu czytania i pisania pojawiają się u dzieci normalnych , a nawet z wyższym od przeciętnego poziomem intelektualnym. Wczesne stwierdzenie przez psychologa dysleksji daje większe szanse na udzielenie specjalistycznej pomocy i reedukację zaburzeń.

Reedukacją dzieci dyslektycznych powinien zajmować się nauczyciel reedukator . Praca reedukacyjna powinna obejmować trzy rodzaje działania terapeutycznego:

•        Usprawnianie zaburzonych procesów psychomotorycznych odgrywających istotną rolę w opanowaniu umiejętności czytania i pisania

•        Ćwiczenie sprawności czytania i pisania

Oddziaływanie psychoterapeutyczne ogólne uspokajające , a równocześnie aktywizujące dziecko do nauki.

Ze względu na rodzaj stosowanych działań wyodrębnia się w reedukacji dwa okresy: wstępny i właściwy. W okresie wstępnym dominuje działalność psychoterapeutyczna , zajęcia reedukacyjne wyłączają całkowicie czytanie i pisanie. Reedukator stara się przywrócić dziecku wiarę w swoje możliwości , ośmielić je , nawiązać kontakt i poznać przez obserwację jego zachowania .

FORMY POMOCY

1. Pomoc nauczyciela i pedagoga szkolnego/ indywidualizacja wymagań /

2. Zespoły korekcyjno- kompensacyjne w szkole / terapia pedagogiczna w grupie /

3. Poradnie psychologiczno- pedagogiczne i poradnie specjalistyczne tzn. dyslektyczne

4. Klasy terapeutyczne w masowych szkołach podstawowych

5. Pomoc indywidualna nauczyciel a dziecko z problemem dyslektycznym

6. Oddziały dłuższego pobytu i intensywnej terapii

FORMY ĆWICZEŃ W CZYTANIU

Dzieci dyslektyczne nie można zmuszać do głośnego czytania wobec całej klasy.

W pracy terapeutycznej stosuje się następujące formy ćwiczeń:

• Czytanie całościowe sylab i wyrazów

• Czytanie wyrazów, zdań i tekstów sylabami

• Czytanie sylab i wyrazów w krótkich ekspozycjach

• Czytanie naprzemienne sylab , wyrazów i zdań – tzn. nauczyciel czyta na przemian z dzieckiem –jedną sylabę czyta dziecko , drugą nauczyciel

• Czytanie selektywne głośne i ciche/ wybiórcze/

• Czytanie z przesłoną /w okienku/

• Czytanie chóralne

• Ćwiczenia w rozumieniu treści

FORMY ĆWICZEŃ W PISANIU

1.ćwiczenia pisania powinny następować po ćwiczeniach czytania i obejmować ten sam materiał dydaktyczny/ opracowane sylaby , wyrazy, czy zadania powinny być następnie przepisane ,napisane z pamięci i ze słuchu/

2.Od początku i przez cały okres ćwiczeń należy zwracać uwagę na prawidłowość kierunku kreślenia liter , zwłaszcza owali/ odwrotnie do ruchu wskazówek zegara/ rozpoczynając od miejsca 2 na tarczy/

3.Przy wprowadzaniu nowych liter należy stosować wzory sprzyjające ich połączeniu

4.Nie należy zbyt długo pracować na pojedynczych literach , ponieważ sprzyja to utrwaleniu nawyków literowania , głoskowania przy czytaniu i pisaniu

5.Wdrażać dziecko do autokontroli

6.Wszystkie błędy powinny być poprawione/najwłaściwszy sposób to wymazywanie błędów- zachęcać ucznia do pisania ołówkiem/

7.Prawidłowa postawa przy pisaniu, zwłaszcza ułożenie ręki u dzieci leworęcznych/tzn. przedramię, dłoń i narzędzie pisarskie powinny znajdować się w jednej linii poniżej linii pisma/

8.Ćwiczenia w pisaniu nie mogą trwać zbyt długo/dzieci dyslektyczne wykazują oznaki zmęczenia, po 10 min intensywnej koncentracji uwagi- muszą odpocząć-mieć krótką przerwę lub zmienić rodzaj aktywności/

9.Należy stosować:

-         zasadę stopniowania trudność

-         zasadę indywidualizacji

-         zasadę systematyczności

Dyslektycy-to dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych, które nie potrafią podołać wymaganiom programu nauczania. Potrzebują pomocy pedagogicznej w formie specjalnego programu nauczania, metod nauczania dostosowanych do ich potrzeb , ograniczeń i możliwości oraz specjalnie przygotowanej kadry pedagogów. Pamiętajmy

-         że nie ma dziecka, które chciałoby być złym uczniem. A jeśli już nim jest , czuje się z tego powodu gorsze. Postarajmy się MY –PEDAGODZY zaszczepić w tych dzieciach wiarę i siłę w osiągnięcie postępu i sukcesu. Nie pozwólmy zatracić się im w społeczeństwie.