1.
-0ddziaływania psychologa mają konsekwencje jednostkowe i społeczne.
-dyspozycje osobowościowe są konieczne do wykonywania zawodu psychologa
2.
DIAGNOZA (gr. Dia-poznanie, gnosis- na wylot)
-proces poznania drugiego człowieka. Psycholog skraca proces poznania drugiego człowieka intensyfikując, obiektywizując, stosując odpowiednie narzędzia (testy, kwestionariusze)a także techniki specyficzne nie tylko dla psychologii-wywiad i obserwacja.
-psycholog musi mieć świadomość relacji diagnostycznej.
RELACJA DIAGNOSTYCZNA- relacja asymetryczna. Jest efektywna, kiedy asymetria jest respektowana szczególnie przez psychologa.
*to, co jest prawem dla badanego, staje się obowiązkiem psychologa
*badany ma prawo do kompetentnego obsłużenia, do ochrony prywatności
*psycholog ma obowiązek dyskrecji
*badany ma więcej praw niż psycholog
*psycholog ma więcej obowiązków, niż osoba badana
3. PODSTAWOWE OBOWIĄZKI PSYCHOLOGA
-wiedza i umiejętności (kompetencje)
-musi być osobą dobrze przygotowaną
-musi znać możliwie wiele metod, aby dobrać techniki do wieku badanego itp.
-musi umieć przeprowadzić badanie, obliczyć wyniki, zinterpretować wyniki, a to wymaga szerokiej wiedzy psychologicznej z różnych dziedzin
-musi znać psychologię ogólną, rozwojową, osobowości, kliniczną, czasami posługiwać się dialektem
4.TEST-skraca czas poznawania człowieka i obiektywizuje, dostarcza w miarę wiarygodnych danych. Jest on najczęściej wykorzystywaną techniką do poznawania. Jest tylko narzędziem nie minimalizuje jednak odpowiedzialności za efekty procesu diagnostycznego. Diagnozuje nie test, a psycholog, który ponosi odpowiedzialność!!!
*Test nie zwalnia psychologa z potrzeby wnikliwości, odpowiedzialności za efekty
*Zły dobór testu, niewłaściwe stosowanie, nieumiejętność interpretacji wyników jest działaniem nieodpowiedzialnym i krzywdzącym dla człowieka
-Psycholog powinien być profesjonalistą, a to zakłada znajomość własnych kompetencji oraz umiejętność oceny wartości diagnostycznej testu.
-Nie wolno podejmować zadań przekraczających nasze kompetencje, nie wolno stosować narzędzi niespecyficznych
-Profesjonalizm wyraża się w tym, że ma świadomość w ochronie narzędzi specyficznych do wykonywanego zawodu.
-Testy psychologiczne podlegają ochronie, ich dystrybucja jest ograniczona
-Profesjonalizm wyraża się w obiektywizmie i bezstronności
-Obiektywizm psychologa jest zagrożony, jeśli pozostajemy z badanym w silnym związku emocjonalnym
pozytywnym lub negatywnym
nigdy nie diagnozujemy osób bliskich
-Psycholog musi uzyskać zgodę na badanie psychologiczne (jeśli ktoś prosi o pomoc, to automatycznie ukryta jest zgoda na badanie, natomiast w testach projekcyjnych musi być zgoda na badanie
-Psycholog ma obowiązek szanowania badanego. Nie może robić nic, co sprzeciwia się jego woli
*Badany ma prawo wiedzieć:
dlaczego jest badany
to uzyskuje informację zwrotną
*W przypadku dziecka, zgodę na badanie wyrażają oboje rodziców, lub prawni opiekunowie
*Jeśli jest to osoba dorosła,polecenie badań wydaje instytucja.Wewnętrzna akceptacja musi być wyrażona ze strony badanego.
Przed przystąpieniem do badania należy poinformować o celu badania.
Nie należy mówić o technikach i sposobach diagnozowania
-Psycholog ma obowiązek przekazać informacje zwrotne (wnioski) osobie badanej, a ponadto zależy to od tego, kto zlecił i w jakim celu.
*Jeśli badane jest dziecko, informację przekazuje się rodzicom i tylko za ich zgodą można przekazać je instytucjom wychowawczym.
*Jeśli badanym jest dorosły, chory umysłowo, informacje należą się rodzicom
*Jeśli badany jest dorosły, na wniosek instytucji…
*jeżeli wysyłamy opinie, badany ma prawo znać ich treść
*Informację zwrotną podajemy w sposób komunikatywny, unikamy żargonu psychologicznego. Poważne zaburzenia komunikujemy w sposób jak najmniej inwazyjny. Podajemy opis jakościowy
WARUNKI DO PRZEKAZYWANIA INFORMACJI
-komfort czasowy (czas na udzielenie wsparcia)
-dyskrecja
-psycholog ma obowiązek ochrony i zapewnienia tajności danych uzyskanych w trakcie badania
-tajemnica zawodowa
-zawód psychologa należy do zawodów poufnych:
Psycholog nie może być powołany na świadka w sprawie swojego klienta
Zawody poufne-lekarz, dziennikarz, adwokat, psycholog, duchowny
5. ODTAJNIENIE BADAŃ: w sposób CZYNNY i BIERNY
-złamania poufności badań:
Rozmawiając o wynikach przez telefon
Pozostawiając niezabezpieczone wyniki
Wykład 2 TEST PSYCHOLOGICZNY
TEST [jedna z pierwszych definicji akceptowana przez PTP ]
TEST PSYCHOLOGICZNY- standaryzowane narzędzie, przeznaczone do obiektywnego pomiaru, jednego lub kilku aspektów osobowości, za pomocą próbek wykonania czegoś lub prób zachowania
*MUSI SPEŁNIAĆ STANDARDY PSYCHOMETRYCZNE:
Narzędzie standaryzowane
Pozwala wyciągać obiektywne wnioski
TEST PSYCHOLOGICZNY [Najwcześniejsza definicja/zbyt szeroka]
-zbiór pytań lub zadań wykorzystywanych do wnioskowania o zdolnościach lub osobowości człowieka.
*Z tej definicji wynika, że test nie spełnia standardów i nie pozwala wyciągać obiektywnych wniosków.
TEST PSYCHOLOGICZNY [Definicja wg CRONBACHA]
-jeden ze sposobów systematycznej obserwacji i jego opisu za pomocą skali liczbowej lub systemu kategorii
-metoda oparta na obserwacji działania, funkcjonowania, zachowania, gdzie zmienne psychologiczne jakościowe przekłada się na zmienne ilościowe.
TEST PSYCHOLOGICZNY [Definicja wg Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego]
-specyficzna procedura diagnozowania, może być zbiorem zadań lub pytań, które w standardowych warunkach mają wywołać określone rodzaje zachowań i dostarczyć wyników o pożądanych właściwościach psychometrycznych, tj, posiadających wysoką trafność i rzetelność.
*Test jest sposobem poznania drugiego człowieka, skraca czas poznania drugiego człowieka, dostarcza danych obiektywnych, musi też spełniać pewne standardy
*Test opisuje rzeczywistość, ale jej nie wyjaśnia!
*Pozwala mówić jak jest, ale nie odsłania dlaczego jest tak, jak jest
Działalność psychologa zdecydowanie wykracza poza testowanie Psycholog=/=Testolog!
TEST JAKO METODA DIAGNOSTYCZNA MUSI SPEŁNIAĆ STANDARDY PSYCHOMETRYCZNE:
Standaryzacja
Normalizacja
Obiektywizacja
Trafność
Rzetelność
1)STANDARYZACJA-takie opracowanie testu, które gwarantuje jednolitość postępowania podczas badania i zapewnia zmniejszenie do minimum wpływu osoby badającego i warunków badania na wyniki badania (niezależnie kto bada, otrzymuje te same wyniki)
*Na standaryzację składa się:
-opracowanie w sposób ścisły instrukcji, którą należy podawać dosłownie zawsze w ten sam sposób
-dokładne określenie zasad oceny odpowiedzi udzielanych przez badanego (do testu podawany jest klucz oceny odpowiedzi)
-posługiwanie się takimi samymi pomocami, jakie były wykorzystywane przy normalizacji testu
-jednolitość warunków badania:
Badanie musi odbywać się w warunkach optymalnych
Obowiązek stworzenia odpowiednich warunków spoczywa na psychologu
2) NORMALIZACJA-polega na ustaleniu odpowiednich wskaźników liczbowych (zwanych normami )na próbie reprezentowanej dla populacji, dla której będzie stosowany test. Taka procedura umożliwia odniesienie pojedynczego wyniku osoby badanej do średnich wyników przeciętnych, uzyskiwanych przez grupę reprezentatywną dla tej osoby, co umożliwia interpretację tego wyniku jako w normie; poniżej lub powyżej normy. Każda cecha składa się zgodnie z Krzywą Gausa.
Do tych wyników odnosimy wynik indywidualny
Ustalenie norm jest kwestią bardzo istotną, bo w sposób łatwy pozwala orzekać o normie i patologii
Normy odnoszą się do danej populacji
PRÓBKA REPREZENTATYWNA:
-do badania próbki należy uwzględnić takie zmienne jak:
Płeć
Wiek
Status społeczno-ekonomiczny
Poziom wykształcenia
Region (w USA)
-Aby ustalić dobre normy:
Dobrze normalizowany test jest próbą 2,5- 3 tysięcy osób
Ważne by dobrze dobrać próbę reprezentacyjną
3) OBIEKTYWNOŚĆ TESTU-właściwość, iż niezależnie od tego kto i gdzie opracowuje wyniki badań dochodzi do tych samych rezultatów. Punktem wyjścia do obiektywności jest protokół badań
PROTOKÓŁ BADAŃ PSYCHOLOGICZNYCH- jest dokumentem, nie jest prywatnymi notatkami, nie jest też osobistą korespondencją. To dokument, który musi być realnie sporządzony:
zanotowanie wszystkich zachowań
zanotowanie dosłownie wszystkich wypowiedzi badanego
mamy obowiązek wszystko zanotować
*dobrze sporządzony protokół jest podstawą do rzetelnej oceny i ustalenia prawdziwych wyników
*każdy profesjonalista, który ma do niego dostęp, powinien dojść do tych samych wniosków!!!
OBIEKTYWNOŚĆ DOTYCZY:
-sposobu odpowiedzi w poszczególnych próbach
-sposobu zamiany wyników surowych na jednostki standaryzowane (wyniki sprowadzone do wspólnego mianownika, np. w skali stenowej)
-interpretacji uzyskanych wyników liczbowych (przy jakich wartościach mówimy o przeciętnym rozwoju)
-opracowanie danych
OBIEKTYWIZACJA ODBYWA SIĘ NA KILKU POZIOMACH:
-poszczególnych odpowiedzi
-poziom zamiany wyników na wyniki standaryzowane
-poziom interpretacji wyników standaryzowanych
4)RZETELNOŚĆ- miara dokładności pomiaru dokonywanego za pomocą testu. Informuje, z jaką dokładnością test mierzy to, co mierzy.
*WSKAŹNIK RZETELNOŚCI
- nie jest wskaźnikiem uniwersalnym
-zależy od celu badania
-zależy od konsekwencji popełniania błędów
-Testy indywidualne wykorzystywane w praktyce, które są podstawą do życiowo-ważnych decyzji muszą charakteryzować się wysoką rzetelnością.
-Rzetelność sprawdza się poprzez dwukrotne zbadanie tym samym testem w odstępach czasowych, następnie korelowanie wyników
*SPRAWDZANIE RZETELNOŚCI:
-stałość wyników
-homogeniczność-jednolitość
-równoważności
-wiarygodności
TRAFNOŚĆ TESTU-wskazuje na to, czy dana metoda faktycznie mierzy to, co ma mierzyć.
*PYTANIE O TRAFNOŚĆ
-pytanie o to, co można wywnioskować na podstawie danego wyniku testowego. Jaką właściwość zmienną, przy pomocy danego testu określamy?
-jeżeli nie wiadomo co test mierzy, nie należy go brać pod uwagę
*RODZAJE TRAFNOŚCI
diagnostyczna
prognostyczna
treściowa
teoretyczna
TRAFNOŚĆ DIAGNOSTYCZNA
- określana poprzez korelację wyników danego narzędzia z jakimś kryterium zewnętrznym
-np. diagnoza lekarska, wynik innego testu
TRAFNOŚĆ PROGNOSTYCZNA
- ustalana przy korelacji wyniku z kryterium zastosowanym dopiero po czasie
-nie każdy test diagnozowany jest równocześnie testem prognostycznym
TRAFNOŚĆ TREŚCIOWA [zwana ZEWNĘTRZNĄ]
-analiza treści itemów, z tej analizy można wnioskować, czy test mierzy to, co mierzy
TRAFNOŚĆ TEORETYCZNA
-u podstaw każdego narzędzia powinna leżeć teoria
-im większe są związki między metodą a teorią, tym lepszy jest test
4.Podsumowanie:
TEST PSYCHOLOGICZNY- narzędzie naukowe, które pozwala obiektywnie ocenić różne aspekty osobowości i standardy psychometryczne. Tego musi dokonać autor metody. Psycholog sięgając po nowy test musi ocenić, czy jest wartościowy.
Wykład 3 TYPOLOGIA TESTÓW INTELIGENCJI
Jakie miejsce mają testy inteligencji?
-w psychologii stosuje się następujące metody:
2. TESTY DO BADANIA INTELIGENCJI PODZIAŁ:
1)Ze względu na wiek badania:
-rozwój intelektualny przebiega według pewnych reguł
-testy dzielimy na 4 grupy:
Do badań niemowląt
Do badań dzieci przedszkolnych
Do badań dzieci w wieku szkolnym ( od 6-7 do 15)
Do badań młodzieży i dorosłych (od 16 r.ż)
*z psychologicznego punktu widzenia okres niemowlęcy to okres od 1 do 15 miesiąca
*testy do badania dzieci przedszkolnych – do 6/7 r. ż
2)ze względu na rodzaj pomocy przy badaniu inteligencji
-podział:
TESTY WERBALNE- materiałem testowym są zadawane pytania werbalne do badanego
TESTY NIEWERBALNE (wykonywane, czynnościowe)- materiałem są pomoce (klocki, wykresy, diagramy)
*SKALE OMNIBUSOWE- dobry test inteligencji , wielowymiarowy, bazujący na materiale słownym i wykonawczym
3) ze względu na stopień trudności zadań i oczekiwany czas ich wykonania
*Podział:
TESTY TRUDNOŚCIOWE (MOCY/WYDOLNOŚCIOWE)- stopień trudności jest wysoki, przy ocenie wprowadza się jedno kryterium-jakość rozwiązania; nie ma wyniku czasowego
TESTY SZYBKOŚCIOWE- w ocenie uwzględnia się dwa kryteria:
-jakość rozwiązania
-czas rozwiązania
Zadanie wykonywania w określonym czasie- limit 90 s
Jak dużo czasu potrzebuje badany (np. braki w obrazkach)
-stopień trudności jest mniejszy
-dają możliwość oceny inteligencji oceny aktualnej i potencjalnej
INTELIGENCJA AKTUALNA- ta, na którą wskazuje wynik z zastosowaniem kryteriów czasowych
INTELIGENCJA POTENCJALNA- jeśli ktoś odpowiedział poprawnie ale przekroczył czas
II= 75 (87) Inteligencja potencjalna
Testy z limitem czasowym dają możliwość różnicowania osób niesprawnych intelektualnie między osobami wolno myślącymi.
4) Ze względu na liczbę badanych lub procedurę badania:
TESTY INDYWIDUALNE
relacja badanego do badającego jest 1:1- na 1 badającego przypada jeden badany
w niektórych przypadkach dopuszczalna jest obecność osób trzecich, co trzeba odnotować w protokole i zminimalizować jego wpływ
takie badanie jest dosyć czasochłonne
TESTY GRUPOWE
na jednego badanego przypada wielu badanych ( nie ma limitu) relacja 1:n
jest to badanie bardzo ekonomiczne, w krótkim okresie czasowym badamy wiele osób
badanie o dużo mniejszym stopniu wiarygodności
Diagnoza kliniczna nie może być nigdy stawiana w oparciu o testy grupowe!!!
-niski wynik może być wynikiem działania różnych czynników, których nie kontrolujemy w trakcie badania
-niski wynik może być podstawą do stawiania hipotez
-test grupowy może być podstawą do generowania hipotez a nie do ich rozstrzygania
5) ze względu na to, co test mierzy:
*Podstawowe skale
Testy Inteligencji Ogólnej- testy sprawdzające potencjał intelektualny
IO=WU/WZ x100
-w wyniku tych testów otrzymujemy Iloraz Inteligencji Ogólnej
-w oparciu o te skale możemy stawiać diagnozę upośledzenia
Do badania dzieci w okresie niemowlęcym- uzyskujemy
Iloraz Rozwojowy (IR)
IR=WR/WŻx100
WR-wiek rozwojowy
WŻ-wiek życia
-są to skale psychomotoryczne
Testy dla dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym
-mierzą sprawność motoryczną
-są skale do rozwoju motorycznego- dają Iloraz Motoryczny (IM)
IM=WM/WŻx100
WM-wiek motoryczny
WŻ-wiek życia
Testy Uzdolnień Specyficznych- nie są testami inteligencji
6) Ze względu na to, jak możemy prognozować dalszy rozwój dziecka
TESTY DIAGNOSTYCZNE
-rozstrzygające o tym, jak ktoś funkcjonuje tu i teraz
TESTY PROGNOSTYCZNE
-pozwalają przewidzieć jak osoba będzie funkcjonować w przyszłości
-Testy wielowymiarowe są testami o dużej wartości prognostycznej
-Testy jednowymiarowe są testami o niskiej wartości prognostycznej
-Najlepszy test INTE nie gwarantuje poprawnego wniosku diagnostycznego
-Na wynik testowy ma wpływ szereg czynników, z których psycholog musi sobie zdawać sprawę i je niwelować
3. Czynniki modyfikujące wynik badania testowego:
-nie każdy rezultat jest tak samo wiarygodny
-na wiarygodność mają wpływ:
Czynniki podmiotowe
Czynniki środowiskowe/sytuacyjne
CZYNNIKI PODMIOTOWE:
psychologiczne
fizjologiczne
społeczno-ekonomiczne
fizjologiczne
CZYNNIKI PSYCHOLOGICZNE:
-związane z psychologiem:
niedostateczne przygotowanie zawodowe psychologa (nieznajomość danych metod, brak umiejętności praktycznych, brak umiejętności poprawnego obliczania wskaźników, ich interpretowania, jak również brak wiedzy wykraczającej poza psychologię- zakres psychologii ogólnej, inteligencji, psychometrii, neuropsychologii
umiejętność nawiązywania relacji interpersonalnych z drugim człowiekiem-dobre relacje są umiejętnością progową dla psychologa. Osoby z trudnościami interpersonalnymi raczej nie sprawdzają się w roli psychologa.
Takie umiejętności pomagają zdobyć zaufanie
Psycholog musi liczyć się z oporem badanych
Nie można badać bez nawiązania odpowiedniego kontaktu
Dobry kontakt jest gwarantem względnie harmonijnej potrzebny do współpracy, zwiększa motywację
Negatywny stosunek do danego badania- postawa ta rzutuje na przebieg badania
Stosunek do badanego:
Psycholog powinien być obiektywny, powinien zachowywać się w sposób empatyczny, oceniać a nie etykietować, powinien być ciepłym ale skutecznym, być empatycznym a nie przymilać się
Psycholog może ulegać błędom postrzegania (efekt HALO)
*EFEKT HALO-błąd generalizacji, rzutowanie jakiegoś wskaźnika na całe funkcjonowanie człowieka (np. z wyglądu zewnętrznego człowieka wnioskujemy o jego cechach wewnętrznych). Takiego błędu należy się wystrzegać.
Świadomość generalnej postawy do innych ludzi
-postawa protekcyjna
-postawa nadmiernie rygorystyczna
Niewłaściwe zachowanie w trakcie badanie:
Pośpiech
Ponaglanie
Okazywanie irytacji
Niestaranne podawanie instrukcji
Zbyt emocjonalne reagowanie na niekonwencjonalne odpowiedzi badanego
Ocena odpowiedzi w trakcie badania
Przy świadomości braku obiektywizmu nie dokonujemy diagnozy! (np. w przypadku relacji emocjonalnym z badanym)
Wykład 4 WIARYGODNOŚĆ
WIARYGODNOŚĆ- należy do szeregu czynników, które modyfikują wyniki badania- psycholog musi ocenić wpływ tych czynników i modyfikowania.
Czynniki PSYCHOLOGICZNE związane z badanym zarówno dzieckiem jak i dorosłym)
Jednym z głównych czynników jest brak chęci do współpracy i brak motywacji do osiągnięcia wysokich wyników.
W badaniach inteligencji badanemu musi zależeć na osiąganiu jak najlepszych rezultatów. Motywacja jest tym większa, im większa jest stawka tego badania (ważny jest cel badania)
U dziecka trzeba wypracować motywację do odsłonięcia siebie, dorosły bowiem sam zgłasza się na badanie.
Pierwszy kontakt-ważne, by wtedy wypracować pozytywną motywację
ŚLEPA DIAGNOZA-obliczanie i interpretacja wyników bez bezpośredniego kontaktu z osobą, inaczej jest to błąd sztuki. Bezpośredni kontakt daje poczucie bezpieczeństwa działa motywująco. Przy braku motywacji nie badamy!!!
-są takie sytuacje, że badanie musi się odbywać
-są takie reakcje klient ów, że możemy podejrzewać brak motywacji lub motywację (dążą do tego, by wypaść jak najgorzej- są to głównie klienci roszczeniowi, którzy chcą otrzymać jakieś świadczenia, podstawami, których wyrok zależy od ekspertyzy psychologa)
-są ludzie, którzy mają postawę SYMULACYJNĄ- udawanie trudności
-postawa AGRAWACYJNA- wyolbrzymianie objawów
W trakcie badania trzeba obserwować zachowanie i rozstrzygnąć o tym jaka jest motywacja-pozytywna czy negatywna. Na ogół jest tak, że pacjent motywowany wkłada dużo wysiłku i bardzo osobiście przeżywa porażkę.
*SYMULANT-robi błędy totalne, nie wkłada żadnego wysiłku i nie przeżywa w jakiś szczególny sposób porażki.
Wynik badania osoby, która ma negatywną motywację, nie można interpretować-w opinii pisemnej, że postawa do badania była niewłaściwa.
2) Kolejny czynnik to zły stan psychiczny badanego. Dotyczy to szczególnie dzieci i dorosłych neurotycznych. Dziecko jest klientem po serii niepowodzeń życiowych. Im silniejszy lęk, tym mniejsza postawa na efektywną współpracę. Praca psychologa jest raczej nieznana, stąd i rodzice i dzieci mogą mieć niewłaściwą postawę. Dlatego trzeba wzbudzić zaufanie u siebie.
3) Niska samoocena u badanego- każda porażka zaniża naszą samoocenę. Brak wiary we własne siły powoduje, że badany ma obniżoną motywację do działania i przygotowany jest na porażkę.
W sytuacji bardzo zaniżonej samooceny przed badaniem należy odbudować samoocenę badanego
4) Czynniki związane z cechami osobowości:
Takie cechy jak:
-nieśmiałość
-niepewność
-niecierpliwość
-brak staranności
-brak wytrwałości
-brak odpowiedzialności za siebie
5) CZYNNIKI TU I TERAZ
-osoba moż4 mieć zły dzień i jeśli dziecko lub dorosły w dniu badania psychologicznego ma zły dzień, to będzie słabo wypadać. Dlatego przy badaniu dzieci, pytamy czy jest ono takie zawsze. Na wynik wpływ mają morale osoby – jeżeli ktoś nie jest nawykły do sumienności, staranności i jest nastawiony na to, by oszukać, nie jest wytrwały, a tylko poszukuje szczęścia, to wpłynie na jego wynik.
6) CZYNNIKI FIZJOLOGICZNE:
1) Kondycja fizyczna:
Zły stan zdrowia spowodowany wyniszczającą chorobą- nie powinno się wtedy przeprowadzać badania, nie sprzyja to osiąganiu jak najlepszych wyników w badaniach psychologicznych, trzeba mieć zaspokojone podstawowe potrzeby fizjologiczne- niezaspokojone sprawiają, że dziecko uzyskuje wyniki słabsze.
Są też schorzenia neurotyczne (atak epileptyczny- może dość długo trwać i zakłócać psychiczne/ somatyczne funkcjonowanie osoby)
Zażywanie silnych dawek leków uspokajających-obniża reakcje
Rozmowa wstępna z badanym dotyczy jego sytuacji „tu i teraz” oraz sytuacji przed badaniem
2) Stan receptorów i efektów –ich ocena należy do specjalisty, a nie do psychologa
Jeżeli źle funkcjonują receptory-to osoba nie zrozumie tego, o co pytamy
Czasami efektory są zaburzone
Badanie psychologiczne musi być poprzedzone badaniem laryngologicznym, okulistycznym czy neurologicznym
4.Czynniki FIZYCZNE:
Komfort fizyczny powinien być zapewniony
Miejsce dające poczucie bezpieczeństwa, ale nie rozleniwiające
Pomieszczenie mobilizujące do działania, komfort termiczny
Ważny jest sprzęt jakim się posługujemy- narzędzia, wszystkie testy intelig. Wypełniamy ołówkiem B2 podkładka tekturowa
5.Czynniki SPOŁECZNO- EKONOMICZNE:
1) Jakość środowiska wychowawczego- (im wcześniejsza jest instytucjonalizacja wychowania, tym więcej środowisk wychowawczych) –decyduje w dość istotnym stopniu, ponieważ koreluje pomiędzy ilorazem dzieci z pogranicza normy i rodziców jest korelacją rzędu 0,50 co wskazuje na to, że im słabsza jakość środowiska wychowawczego, tym słabsze wyniki uzyskane przez dzieci
Nie można lekceważyć warunków wychowawczych. Im lepsze warunki ekonomiczne i psychologiczne, tym bardziej efektywne działanie
Wczesna instytucjonalizacja bardziej wpływa na społeczny rozwój poznawczy ( korzystna jest dla dzieci z gorszych środowisk, mniej dla dzieci z lepszych środowisk)
2)Pochodzenie etniczne a poziom inteligencji
Warunki nie są do końca jednoznaczne, choć nie należy ich bagatelizować. Pierwsze badania przeprowadził Thomson w latach 40.
Najlepsze wyniki uzyskały dzieci żydów polskich, Szwedzi i Brytyjczycy
Te badania zostały powtórzone na przełomie 2000r.
-okazało się, że najlepszy obraz siebie miały dzieci rasy białej, natomiast w matematyce miały wyniki najgorsze
Dzieci rasy żółtej- miały najgorsze wyniki w matematyce, natomiast miały najgorszy obraz siebie
-akcent kładzie się na strukturę uzdolnień
3) Inteligencja a płeć
W ogólnym wysiłku istotnych różnic nie ma. Jest nieco inny rozkład inteligencji:
Szacuje się, że przy głębszych formach upośledzenia jest to 4:1, wśród wybitnych matematyków proporcja jest 13:1. Mężczyźni charakteryzują się myśleniem strategicznym i syntetycznym, kobiety zaś myśleniem taktycznym i analitycznym. Różńica dotyczy rozwoju umysłowego.
Rozwój intelektualny związany jest ze sferą hormonalną
Kobiety są wrażliwe na relacje interpersonalne, mają większą łatwość komunikacyjną, lepiej słyszą, stąd wcześniej i lepiej mówią, z wielką łatwością uczą się języków obcych i bardziej poprawnie używają języka ojczystego
Mężczyźni koncentrują się bardziej na przedmiotach niż na osobach, lepiej widzą niż słyszą, lepiej interpretują bodźce wzrokowe, mają lepsze wyczucie perspektywy, wyobraźnię przestrzenną, lepszą koordynację wzrokowo- ruchową
Rola spoidła wielkiego- u kobiet synchronizuje obydwie półkule, więc w sytuacjach wylewu jest możliwość przejmowania funkcji życiowych jednej półkuli (jedna z hipotez) u mężczyzn takiej synchronizacji nie ma
Dziedziczność- zadatki biologiczne
-w przypadku rozwoju umysłowego- II w okolicach 60% zależy od zadatków biologicznych, a w 40% od środowiska i działalności własnej. Nie ma jednego genu odpowiedzialnego za inteligencję. Intelekt jest pod kontrolą działalności poligenów. Biologia ma wpływ, dowodzą tego liczne badania- najlepszym materiałem jest badanie bliźniąt. Bliźnięta monozygotyczne wychowywane razem- ich iloraz koreluje +0,85, bliźnięta monozygotyczne wychowywane osobno +0,67
Bliźnięta dyzygotyczne wychowywane razem +0,58
Rodzeństwo wychowywane razem +0,45
Rodzeństwo wychowywane osobno +0,24
Dzieci adoptowane wychowywane razem +0,30
Przyjmuje się, że dziedziczność wyznacza pułap możliwości, jest potencjałem, który aktualizuje się poprzez oddziaływanie środowiska. W dyskusji „ Czy kultura czy natura” –odpowiedź- i jedno i drugie.
WYKŁAD 5
-przedmiot
-metoda
-teoria
-Pierwsza teoria psychologiczna-> refleksja nad funkcjonowaniem człowieka zaburzonego (psychoanaliza)
-Pierwsza metoda psychologiczna->metoda do badania inteligencji- 1905r. Paryż, A. Binet (odpowiedź na próbę Franc. Ministerstwa Oświaty aby Binet skonstruował metodę do diagnozy upośledzenia umysłowego)
-A. Binet i A. Simon wydal metodę do diagnozy upośledzenia umysłowego
-Pierwsza teoria psychologiczna-> przełom XXw. We Francji
2. Cechy metody Bineta:
30 zadań uporządkowanych wg stopnia trudności ( od najłatwiejszych do najtrudniejszych)
Diagnoza: wyznaczono granice:
Zad. 6- granica dla dorosłych idiotów
Zad. 9- dla dzieci 3 letnich
Zad 25- dla dzieci 5 letnich
Zad 16- dla dorosłych imbecyli
Zad 14- dla dzieci 5-letnich rozwiniętych normalnie
Zad23- dla dorosłych debilów
3 stopnie upośledzenia:
Debilizm
Imbecylizm
Idiotyzm
Debilizm i imbecylizm- rozwój na poziomie 6-7 lat
Idiota poziomu dziecka 3 letniego
Ta metoda weszła do użytku w 1905- umożliwiała klasyfikowanie dzieci do szkół specyficznych
1908r. Binet i Simon wydali nową rewizję skali:
Dwukrotnie zwiększyli liczbę zadań
Uporządkowali zadania na poszczególne szczeble wiekowe, co pozwoliło wyznaczyć:
Wiek umysłowy badanego
Jeśli wiek życia miało porównywalny do wieku umysłowego- można zakładać, ze było prawidłowo rozwinięte
1911r. Kolejne wydanie skali Bineta- Simona
Doprecyzowanie skali szczeblowej
Bardziej precyzyjny sposób ustalenia wieku umysłowego
Wyznaczony przez szczebel wszystkich zadań + ekwiwalenty za dodatkowe rozwiązania
Ocena harmonijności rozwoju- proporcje w rozwoju wszystkich funkcji mierzonych testem
WU=WŻ norma intelektualna
WU> WŻ przyspieszenie rozwoju umysłowego
WU< WŻ opóźnienie rozwoju umysłowego
*Przy jakich opóźnieniach możemy mówić o upośledzeniu?
-różnica 3 lat między WŻ a WU- była podstawą do diagnozy upośledzenia
-przy różnicy 2 lat na większość WU- można było podejrzewać upośledzenie
Krytyczny stosunek W. Sterna na zjeździe psychologów, psychiatrów, neurologów w 1911r.
-zwykła arytmetyczna różnica jest różnicą mylącą
-nie różnica powinna być podstawą diagnozy ale stosunek WU do WŻ
WU/WŻ =1rozwój prawidłowy
WU/WŻ=<1 opóźnienie
WU/WŻ=>1 przyspieszenie
PRZYKŁADY:
1)
WU=5 lat =60 miesięcy
WŻ =8 lat =36 miesięcy różnica 2latna korzyść WU
WU/WŻ= 60/36 =1,666
2)
WŻ=11lat=132 msc
WZ= 13 lat =156 msc
156/132= 1,182
Diagnozy w oparciu o zwykłą różnicę nie wykazuje się u dorosłych!!!
1910r. Amerykanie wydali I rewizję testu Bineta ( L. Terman)
I=WU/WŻ=1x100
Proporcja dla uniknięcia ułamka
Iloraz inteligencji pozwala na ocenę rozwoju w normie, poniżej lub powyżej normy
Ten sposób funkcjonuje do dzisiaj
*skale Binetowskie- pozwalały ocenić najniższe stopnie upośledzenia
1939r. WECHSLER- wydanie skali Wechsler-Belleuvedo diagnozy upośledzenia
3. David WECHSLER
-urodził się w Rumunii, studiował w USA
-1917r. tytuł magistra psychologii na Universytecie Columbia
-1919r. jako stypendysta został oddelegowany na Uniwersytet w Londynie, a potem w Paryżu
-diagnozował żołnierzy wysyłanych na front
-Doszedł do przekonania, że metody Bietowskie są zbyt werbalne
-nie nadają się dla osób obcojęzycznych
-przewaga prób werbalnych, nie pozwala na obiektywną ocenę funkcjonowania człowieka
SPEARMAN- twórca teorii inteligencji
-rozpoczął pracę w szpitalu psychiatrycznym w Belleuve jako psycholog (1933r. )
Został profesorem uniwersytetu medycznego w Jorku, zmarł w 1981r.
1934r. –skonstruował wielowymiarowy indywidualny test inteligencji, wolny od mankamentów testów Binetowskich.
-nie jest twórcą teorii inteligencji
-skonstruował definicję inteligencji:
INTELIGENCJA-zbiór zdolności jednostki do celowego działania, racjonalnego myślenia, skutecznego radzenia sobie z trudnościami. (1939)
-1975-definicja
INTELIGENCJA-zdolność jednostki do rozumienia otaczającego świata i efektywnego radzenia sobie ze zmianami w nim zachodzącymi.
1934-prace nad konstrukcją pierwszego testu
skala punktowa
zadania pogrupowane podtestem
w wyniku badania uzyskujemy sumę punktów za poprawne rozwiązanie zadania, którą odnosimy do średniej sumy pkt uzyskaną przez osoby w danym wieku
sumę punktów zamienia się na iloraz inteligencji
skalę podzielił na dwie części: wykonawczą i słowną
ocena ogólnego poziomu umysłowego i harmonii
1939r. skala Wechsler-Belleuve
dla osób od 10 do 60 r. ż
składa się z 11 podtestów z których 6 w skali słownych i 5 w skali wykonawczej
1 test jest testem zastępczym
1942r.-militarna 3wersja skali Wechslera
-składa się z 11 podtestów
-nie weszła do użytku
-stał się podstawą do stworzenia skali Wechsler-Belleuve II
1946r. skala Wechsler-Belleuve –II wersja nie weszła do użytku
1949r. skala do badania dzieci szkolnych Wechslera WISC
-do badania osób od 5;0 – 15;11;29 r.ż
1955r. skala do badania dorosłych WAIS
-do badania osób od 16-65r. ż
-składa się z 11 podtestów
-iloraz liczy się ze wszystkich podtestów (wyjątek w skalach Wechslerowskich)
1968-skala Wechslera dla dzieci przedszkolnych WPPS od 3;10,- 6;6;0
Składa się z11 podtestów (iloraz??) liczy się z 10 podtestów
1974r.- rewizja skali WISC WISC-R
Od 6-16r.ż
-składa się z 12 podtestów (iloraz z 10)
1981r.- skala WAIS-R dla osób 16-74r.ż 11 podtestów
1989r. rewizja WPPSWPPSJ-R
-od 3;00-7;3;0
12 podtestów (6+6)-iloraz liczymy z 11
1991r.-kolejna rewizja skali WISCWISC-III E
-osób 6;0;0-16;11;29
-składa się z 6 werbalnych i 7wykonawczych
-iloraz liczymy z 10
1997r.- Trzecie wydanie skali WAIS-III E
-do badania osób dorosłych 16-89 lat
2002r.-Trzecia edycja skali WPPSJskłada się z 2 części-dla dzieci 2;8-3;11;29-4;0;0-7;3;0
2003r. Czwarta edycja WISC
POLSKIE ADAPTACJE SKAL WECHSLERA:
1)Wechsler-Belleuve
2)Wersja koberzyńska (4+5-iloraz dla 10 podtestów nienormalizowany)
3)1993r. adaptacja skali WAIS-R (z 1981r.) znormalizowany
4) Wydanie skali WISC bez polskiej normalizacji
5)1991-1992r. nowe tłumaczenie
6)WPPSJ- nie ukazała się nigdy w Polsce
WYŁAD 6 CHARAKTERYSTYKA SKAL WECHSLERA:
Skale punktowe, ekwiwalenty uzyskuje się w punktach (miarą testu jest suma odpowiedzi w skali słownej, bezsłownej oraz w obu skalach, to pozwala określić iloraz inteligencji słownej, wykonawczej, oraz iloraz inteligencji ogólnej)
Skale wielowymiarowe (pozwalają ocenić zarówno mniej. słowne i wykonawcze, a w ramach tych pozwalają ocenić np. różne rodzaje pamięci w różnych podtestach), bada różne aspekty funkcjonowania intelektualnego. Dają podstawy do oceny struktury intelektu (def. Harmonijności rozwoju, itp.)
W skali WAIS-R-PL mamy 14 wskaźników liczbowych
Służą nie tylko do klasyfikacji
Większość ze skal składa się z testów zasadniczych i zastępczych (z wyjątkiem skali WAIS, gdzie są tylko testy zasadnicze)
TESTY ZASADNICZE- takie, które wchodzą do puli badań
TEST ZASTĘPCZY- jest testem dodatkowym, można nim zastąpić test zasadniczy w określonych sytuacjach.
W skali WISC- test Pc jest zastępczy. Dostarcza on bardzo ważnych informacji, stąd powinno się go włączać do badań
Skala WAIS E WO=50+50 =100
E WO= 50+50= 100=IIOG
W przypadku badania pięcioma podtestami w skali słownej:
SWP og= 50 51=101=IIog<95
EWP=II=100
50x6/5=300/5=60
W przypadku badania 4 podtestami w skali słownej:
40x6/4=240/41=60ekwiwalent przypuszczalny z 4 podtestów
SWPs(4)= 31x6/4=46,5=47IIs=87
SWPw(4)=39x6/5=48,5=49IIw=99
*Do ilu podtestów można skracać wynik, aby można było wyliczyć iloraz INTE?
W9 | BO12 |
---|---|
A11 | H8 |
SŁ12 | K9 |
R8 | U11 |
PB11 | SZ13 |
PC12 | L11 |
SWP=63 | SWP=64 |
2 wyjścia:
-w skali słownej liczymy iloraz INTE z 5 podtestów
-w skali wykonawczej liczymy iloraz INTRE z 5 podtestów
1)sumujemy wyniki przeliczone z 5 podtestów pomijając skalę zastępczą
2)liczymy WP z 6 podtestów i sprowadzamy do 5 podtestów
-zaokrąglamy zawsze na korzyść klienta
*Polska skala WAIS (R) PL:
Oparta została o skalę wydaną e 1981r. i jej pierwsza polska edycja dokonana przez zespół poznański w składzie: Brzeziński, Gaul, Jaworowska, Zakrzewska, Chornowska…(i kto?)
-instrukcja z pomocami ukazała się w 1991r.
-ta edycja przeznaczona jest do badania osób w wieku 16-54, choć badano ludzi starszych, w wieku senioralnym, ale nie wykonano norm
-1997r.3 edycja skali WAIS
-w2004r. ukazała się skala WAIS (R)PL przeznaczona do badania osób w wieku 16-74 r.ż.
-w latach 2003-2004 dokonano renormalizacji i readaptacji skali
1) Readaptacja i renormalizacja przeprowadzona istniała potrzeba ustalenia norm dla osób powyżej 54 r.ż
2) Od poprzedniego wydania testu upłynęło 10 lat
3) Z racji zmian społecznych treść niektórych pytań była wieloznaczna
4) 17 wskaźników- od interpretacji i wyciągania wniosków
5) Ostatecznie całość tworzy 12 podtestów, badając stosuje się je naprzemiennie
6) Badanie trwa 60-100 minut
7)W uzasadnionych przypadkach można ograniczyć się tylko do 1 ze skal
8) Jeśli stosujemy tylko skalę słowną, to liczymy tylko iloraz słowny
WYKŁAD 7
Kroki w opracowaniu wyników w skali WAIS-R-(PL) suma WS R wszystkich podtestów (uwzględniając limity czasowe i premie)
WS zamieniamy na jednostki standaryzowane, które mają wartość w następnych obliczeniach
WP wahają się w przedziale: 1- 19
(na 12 str. Podziału) średnia (WP)=10
odchyl. Stan. =3
99,7 -/+ populacji ma wyniki M (średnia) WP=/- 3 od. Stand
Sumujemy wyniki przeliczenia w skali słownej- wyznaczamy iloraz INTE w skali słownej. Sumujemy wyniki przeliczone w skali bezsłownej –wyznaczamy II bezsł.
Obliczamy II ogólny (suma II słownej i II bezsłownej)
Przeciętny II =100 od. St=15
Ilorazy w skalach Wechslerowskich mają od 45- 150
Skala nie jest dobrym miernikiem wybitnej inteligencji oraz upośledzenia (nie jest dobrym narzędziem do diagnozy wyników skrajnych)
Najnowsza wersja skali- rozumienie słowne, odporność na stres,…3 czynniki
Zasady obliczenia II Rozumienia Werbalnego
-Wiadomości, Słownik, Rozumienie, Podobieństwa
-suma w pkt w tych podtestach musi być przeliczonax6/4- wynik jest podstawą odczytania II Rozumienia Słonego w skali Słownej.
2. Organizacja Percepcyjna
-Bo, Po, Klocki, Układanki
-Suma pomnożona przez 5/4- iloraz Org. Percepcyjnej
3. Pamięć, Odporność na Dystraktory, Arytmetyka, Powtarzanie Cyfr, Szyfrowanie,
-suma punktów w tych podtestach mnożymy przez 11/3 odcytujemy iloraz w skali ogólnej- pełnej i interpretujemy zgodnie z zasadą M=100; OD. St= 15
* w wykonawczej wersji skali WAIS –za pomocą taleli
INTERPRETACJA WSKAŹNIKÓW:
-przypisywanie poziomu umysłowego badanego w oparciu o uzyskanie ilorazu
Iloraz Ogólny nie jest średnią II Słownego i Wykonawczego!( zasada w interpretacji- od ogółu do szczegółu)
-kategoryzujemy ilorazy i nazywamy kateegorie, w taki sposób, aby było to poprawne statystycznie, jak i psychologicznie.
Kryterium klasyfikacji:
Klasyfikacja II wg Wechslera:
–II przeciętny (68% populacji +/- 1 od. St
(50% populacji +/-2/3 od. St)
P.E. =+/-2/3 od. St =10 pkt- prawdopodobny błąd
II=130powyżej- inteligencja bardzo wysoka (2,2 %)
II=120-129inteligencja wysoka (6,7% populacji)
II=110-119inteligencja powyżej przeciętnej (16, 1%)
II=90-109 inteligencja przeciętna (50%)
II=80-89inteligencja poniżej przeciętnej (18,1%)
II=70-79inteligencja graniczna- charakterystyczna dla osób wolno myślących, ociężałość umysłowa (6,7%)
II= poniżej 69ekstremalnie niski rozwój umysłowy ( ilorazy sugerujące upośledzenie umysłowe. Wechsler nie dokonał kategoryzacji ilorazów poniżej 69- były one kategoryzowane przez klinicystów)
*Obowiązywały 3 kategorie upośledzenia:
Debilizm
Imbecylizm
Idiotyzm
-nie są ustalone przez Wechslera, ale przez klinicystów
2. Warunkowość rozwoju:
Poziom harmonijności rozwoju pozwala stwierdzić analiza konfiguracji profilu oraz porównanie ilorazu słownego i wykonawczego.
Równanie II słownego i wykonawczego:
Różnice do 15 pkt- nieznacząca
Różnica pow. 15 pkt- znacząca
RÓŻNICE ZNACZĄCE DLA SZCZEBLI WIEKOWYCH
16-17r. ż-12pkt
18-19 r.ż-13 pkt
20- 24 r.ż-12 pkt
25- 34 r.ż- 12 pkt
25- 44 r.ż- 11 pkt
45- 54 r.ż- 10 pkt
55- 64 r.ż10 pkt
65-69 r.ż- 11 pkt
70- 74 r.ż- 11 pkt
75- 79 r.ż-13 pkt
-Różnica ta sugeruje nieharmonijność rozwoju.
-sama różnica do interpretacji to za mało
-poprawne wnioski wyciągamy z różnicy wielkości ilorazów przy których nastąpiła ta różnica
-o nieharmonijności świadczy różnica= 12 lub 15 pkt
*EFEKTY:
-różnica uzdolnień
-różnica zainteresowań, aspiracji
-spowolnienie psychoruchowe
-parcjalne deficyty rozwojowe
-zmiany organiczne mózgu
ANALIZA KONFIGURACJI PROFILU:
Wyniki w granicach +/- 1 SD od średniej- rozwój harmonijny
Wyniki =8- 12 pkt. W poszczególnych podtestach- profil wyrównany- przeciętny rozwój zdolności mierzonych przez 11 podtestów. Wskazuje na rozwój harmonijny.
Wyniki w przedziale 5-15- profil o umiarkowanej zdolności. Niektóre podtesty znajdują się poniżej lub powyżej przeciętnej
* 13-15 – poniżej przeciętnej (silne strony badanego, silny rozwój niektórych funkcji)
*7-5 – wyraźne opóźnienia
*rozwój nieharmonijny
Wyniki w granicach +/- 3 SD
*wyniki w przedziale 2- 18- profil o ekstremalnej zmienności
*wskazuje na rozwój nieharmonijny- dysharmonia rozwojowa
*15-18- wyraźny talent, wyniki wybitne
*5- poniżej- upośledzenie pewnych funkcji
Wyniki 12 –powyżej- Rozwój nieharmonijny
*Różnica między skalą słowną i wykonawczą =8 pkt- profil leży w przedziale wyników 7- 12
-rozwój względnie harmonijny
4. EFEKT FLYNNA
-wskazuje na krótki termin ważności… w skalach inteligencji
-wzrost kultury masowej, efekt massmedia powodują zarówno przyspieszenie dojrzewania młodych ludzi jak i wzrost ich inteligencji
- przeciętnie, inteligencji rośnie o 3 pkt w każdym dziesięcioleciu
-normy w testach inteligencji dla współczesnych społeczeństw szybko się dezaktywują
-zmusza to do renormalizacji, zmusza psychologów do prób szacowania prawdziwego II, biorąc pod uwagę te ustalone wskaźniki
II prawdziwy= II otrzymany- Lx0,3
L- ilość lat, jakie upłynęły d normalizacji testu
*PRZYSPIESZENIE ROZWOJU WG. FLYNNA:
-dotyczy każdego przedziału inteligencji
-jest to efekt :
Lepszego odżywiania
Lepszych warunków życia
Bardzo dobra opieka prenatalna
*Skala rozwoju inteligencji -12 pierwszych miesięcy życia jest najważniejsze
… nośniki rozwoju inform. Sprawiają, że środowisko jest bardziej urozmaicone
-codzienne życie stawia coraz bardziej złożone wymagania, co przyczynia się do…
-złożoność życia zmusza do rozwoju wielu problemów
-znacząco wydłuża się okres edukacji
-wyraźnie rośnie wskaźnik edukacji
-tendencja do zmniejszania ilości dzieci w rodzinach, co skutkuje większą troską o rozwój umysłowy dzieci
*Im więcej czasu upłynie od normalizacji do wykonania badania, tym wskaźniki niedokładnie charakteryzują badanego
WYKŁAD 8
-Nie ma jednego uniwersalnego systemu klasyfikacji upośledzenia
-Żaden z wypracowanych systemów klasyfikacji nie jest stały
-3 z nich zasługują na szczególną uwagę w diagnozowaniu upośledzenia
2. SYSTEMY KLASYFIKACJI UPOIŚLEDZEŃ
1)AAMR (Amerykańskie Towarzystwo Do Spraw Upośledzenia Umysłowego)- wydaje podręczniki, jest wydawane od 1921r. Zajmuje się tylko upośledzeniem.
Towarzystwo specjalistów różnych dziedzin
Wypracowuje, definiuje, ustala kryteria i reguły diagnozy upośledzenia umysłowego
1951- HEBER- zaproponował zamianę 3 stopni upośledzenia na 4 stopnie i zmianę terminologii z etykietującej na opisową
W oparciu o jasne kryteria standaryzacyjne
1980 i 1987- istotne nowości z rezygnacją
2002r. –dziesiąte wydanie podręcznika z rozszerzeniem kategorii lekkiego upośledzenia o 5 punktów
2010-najnowsze wydanie podręcznika z propozycją zamiany terminu „upośledzenie umysłowe” na „niepełnosprawność umysłową”
2) System Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego (APA)
Wydaje podręcznik diagnostyczno- statystyczny o skrócie DSM
Aktualnie obowiązuje wersja z 2000r. DSM IV R
System klasyfikacji wszystkich zaburzeń zdrowotnych, jest to system wieloosiowy, wielowymiarowy
Zaburzenia tj. upośledzenia umysłowe są na 2 osi
Ukazują się cyklicznie
3) Światowa Operacjonalizacja Zdrowia (WHO)
Wydaje podręcznik pt. „Międzynarodowy System Klasyfikacji Chorób, przyczyn i Zgonów” ICD
Jest kontynuacją wydawanego przez Międzynarodowy Instytut Statystyczny w Paryżu podręcznika o sytuacji zdrowotnej społeczeństw
Obecnie obowiązuje ICD- 10z 1992r.
To, co jest ustalone przez WHO obowiązuje bezdyskusyjnie
AAMR proponuje klasyfikację o znanych podstawach statystycznych, APA o medycznych, a WHO ogólno-medycznych-stąd te systemy się uzupełniają.
3.
-Do 1968 r. – w Polsce ( na świecie do 1958) obowiązywał 3-stopniowy system upośledzenia:
-debilizm (II=50-69)
-imbecylizm (II= 20-49
-idiotyzm (II= poniżej 20)
-Za sprawą AMAR- ( Huber) opracowano wyraźne reguły i wyraźne kryteria statystyczne upośledzenia
-Podstawą diagnozowania był wynik na skali Inteligencji
-Przyjęto następujące reguły:
Inteligencja przeciętna leży w granicach 1 SD
Między 1 a 2 SD pogranicze upośledzenia
Od
-2 do 3 SD lekkie upośledzenie
-3 do 4 SD umiarkowane upośledzenie
-4 do 5 SD znaczne upośledzenie
-5 i powyżej- głębokie upośledzenie
od 1986 obowiązuje następująca klasyfikacja oparta na kryterium statystycznym (M= 100; S= 15)
1.01 a 2 SD –osoby, które nie są upośledzone mają specjalne potrzeby edukacyjne
2.01 do 3SD- ( II= 55- 69)lekkie upośledzenie, dzieci dobrze rokujące, wyuczalne, mają realizować program nawiązania ogólnego- specjalnego. Są to uczniowie szkół specjalnych
3. 01 do 4 SD- umiarkowane upośledzenie (II= 40- 54)
-dzieci wyćwiczalne, gorzej rokujące edukacyjnie, uczęszczały do szkoły życia, których ambicją byłoprzyuczenie do zawodu nie wymagającego odpowiedzialności.
4.01 do 5 SD- znaczny niedorozwój umysłowy (II=25 – 30)
-dzieci ze słabą możliwością komunikowania się z otoczeniem
-niektóre mogą opanować mowę w stopniu zadowalającym
-osoby wymagające opieki
-przyuczenie ich do dbania o higienę i samodzielność
Powyżej 5 SD- głębokie upośledzenie (powyżej II= 25)
-wymagają nadzoru i opieki przez 24h na dobę
-nie są w stanie samodzielnie zaspokoić podstawowych potrzeb fizjologicznych
SEMESTR II
WYKŁAD I
SKALE BINETOWE I WECHSLEROWSKIE
M= 100
Od= 15
Skale Binetowskie: M=100; od= 16
68-83- pogranicze upośledzenia umysłowego
52-67-lekkie upośledzenie umysłowe
36-51- umiarkowane upośledzenie umysłowe
20-35-znaczne upośledzenie umysłowe
Poniżej 20- głębokie upośledzenie umysłowe
1980r. DSM III następujące zmiany:
Kategoria „pogranicze normy i upośledzenia” została zastąpiona przez „inteligencję niższą niż przeciętną”
Pojęcie normy rozszerzono o 2 odchylenia standardowe
W obrębie NORMY:
-inteligencja przeciętna
-inteligencja niższa niż przeciętna
-inteligencja wyższa niż przeciętna
Norma dotyczyła około 68% populacji
Rozszerzenie granic upośledzenia w stopniu lekkim (w oparciu o obserwacje i badania prowadzone przez Clelanda):
-stwierdził, że osoby upośledzone nie są grupą homogeniczną
-można wyróżnić 2 typy:
1) Osoby lżej upośledzone
2) Osoby głębiej upośledzone
*OSOBY LŻEJ UPOŚLEDZONE-w ich wyglądzie trudniej zauważyć, z perspektyw edukacyjnych dobrze rokują, są wyuczalni
-pochodzą z mniej korzystnych środowisk wychowawczych
- ich iloraz INTE koreluje z II rodziców znacząco na poziomie0,50( co sugeruje dziedziczenie wydajności)
-na ogół mają iloraz Inte w przedziałach 50-70
-jest to typ akliniczny
*OSOBY GŁĘBIEJ UPOŚLEDZONE-TYP KINICZNY (ok. 20%)- cechuje ich wyraźna stagnacja fizyczna np. zespół downa
-włosy proste, skóra szorstka, napięta, dysproporcja między jamą ustną a wielkością języka
-z perspektywy edukacyjnej gorzej rokują, są wyuczalni
-II=50
1980- KATEGORIE UPOŚLEDZENIA I PRZEDZIAŁY INTELIGENCJI:
*50- 70- upośledzenie w stopniu lekkim
*35-49- umiarkowane upośledzenie
*20-34- znaczne upośledzenie
*poniżej 20- głębokie upośledzenie
4. 1987r. rewizja DSM IIIDSM III- R
-uelastycznienie granic upośledzenia
-uelastycznienie o standaryzowany błąd pomiaru (+/- 5)
-podtrzymano 4 stopnie upośledzenia i terminologia
Uzyskano następujące przedziały:
II=50-55 do 70-upośledzenie lekkie
II=35-40 do 50-55 upośledzenie umiarkowane
II=20-25 do 35-40 znaczne upośledzenie
II=poniżej 20 lub 25- głębokie upośledzenie
*Elastyczne granice dają szansę pełniejszej diagnozy; w tym przypadku to psycholog rozstrzyga.
4. 1994r.- ukazuje się DSM IV:-uelastycznienie górnej granicy upośledzenia:
II= 50-55 do 70- 7upośledzenie lekkie
5.2000r. –wprowadzono DSM IV-R-podtrzymano ustalenia wcześniejsze
6. 2007r.- Amerykańskie Towarzystwo do Spraw Upośledzenia (AAMR). Zmieniło nazwę na Amerykańskie Towarzystwo do Spraw Inteligencji i Zaburzeń Rozwojowych (AA I20)
-w2010r. wydali podręcznik, w którym zastępuje się termin „upośledzenie umysłowe” terminem „niepełnosprawność umysłowa”. Dlatego, że termin „niepełnosprawność” jest mniej stygmatyzujący. W większym stopniu podkreśla, że nie jest to zaburzenie niezmienne, ale jest indywidualnym rysem jednostki, który może ulec zmianie.
Daje szansę wypracować taką tożsamość jednostki, w której jest miejsce na dobrostan, poczucie godności i dumy
Termin ten nie etykietuje
7. WSKAŹNIK DETERMINACJI- DIAGNOZA SPADKU WYDOLNOŚCI INTELEKTUALNEJ W OPARCIU O DANE SKAL WECHSLERA:
-20- 25r. ż- spadek wydolności intelektualnej
-wskaźnik determinacji: globalne obniżenie zdolności intelektualnych w stopniu większym, niż wynikałoby to ze zmian związanych z wiekiem. Wg Wechslera można oszacować wskaźnik deterioracji.
-Wechsler nawiązał do koncepcji BABCOCK, która uważała, że wskaźnik deterioracji dobrze oddaje porównanie wyników w testach ujmujących sprawności dawno wyuczone i nowo nabyte.
W sytuacji traumy utracone zostają nowe sprawności, umiejętności i organy
-Wechsler wprowadził testy nieobniżające się oraz testy obniżające się pod wpływem traumy
Wynik w testach obniżających się jest dobrym wskaźnikiem aktualnej sprawności intelektualnej (post chorobowej)
Wynik w testach nieobniżających się jest wskaźnikiem……..
Porównując wyniki w testach……
Wechsler wprowadził wzór wskaźnika deterioracji
WD= (N-O):Nx100/ -Pn
Pn- przybiera następujące wartości
20-24lat- 0/
25-29-1/
30- 34- 3/
35-39- 5/
40- 44- 8/
45- 49- 11/
50- 54- 16/
55- 59-16/
Dla skali WAIS ustalił następujący zestaw testów:
TESTY NIEOBNIŻAJĄCE SIĘ: W, S, U, Bo
TESTY OBNIŻAJĄCE SIĘ: Pb, Pc, K, S
Kategoryzacja wskaźnika WD:
0-14/-nieznaczny
15-34/ -umiarkowany
35- 54/-znaczny
55 i więcej/- bardzo znaczny
SPADEK WYDOLNOŚCI:
-poziom umysłowy w chwili uszkodzenia
-zależą od miejsca uszkodzenia
-zależą od lateralizacji funkcji psychicznych
-zależą od kondycji somatycznej
-trwałość uszkodzenia jest różna
Zaproponowany przez Wechslera sposób nie jest uniwersalny
-im młodszy organizm, tym większa szansa na kompensację
45/ osób miało równie niskie wyniki w skali Zachowania Adaptacyjnego
Jeśli uwzględni się II i Iloraz Dojrzałości Społecznej
Wyjaśnia zjawisko PARADOKSU EPIDEMIOLOGICZNEGO polega na tym, że w okresie rozwoju wskaźnik upośledzenia jest wyższy
*Paradoks epidemiologiczny=NADPRODUKCJA
Doll stwierdził, że wśród upośledzonych jest bardzo zróżnicowany stopień samodzielności i niezależności
Wprowadził pojęcie dojrzałości społecznej
DOJRZAŁOŚĆ SPOŁECZNA – zdolność zaspokojenia własnych potrzeb i potrzeb innych ludzi
Uwagi Dolla były postulatami
1957r. w Polsce (1968r.)- wprowadzona przez Hebera??? Zmiana podejścia do klasyfikacji
Spowodowała takie ustawienia legislacyjne, w których już w definicji upośledzenia, kryterium społeczne było uwzględnione
UPOŚLEDZENIE UMYSŁOWE Wg Herberta- niższy niż przeciętny poziom funkcjonowania, który powstaje w okresie rozwoju i towarzyszą mu zaburzenia w zakresie: dojrzewania, uczenia się i przystosowania społecznego
Znacząco niższy niż przeciętny=0.2 odchyleń standardowych
Upośledzenie umysłowe powstaje w okresie rozwojowym
Okres rozwojowy dla sfery kognitywnej- kiedyś: od 1-3 r.ż-dziś: 18 pierwszych lat życia (powstaje do 18 r. ż)
*Zaburzenia w zakresie:
Dojrzewania-czynnik biologiczny
Uczenia się- czynnik pedagogiczny
Przystosowanie społeczne- czynnik społeczny
*Podstawowe umiejętności szkolne:
-pisanie
-czytanie
-liczenie
Jeśli przez 2 lata nie jest w stanie opanować tych umiejętności- wskazuje to na upośledzenie
-GROSSMAN- kontynuował prace Herberta, zajął się kryterium społecznym i definiuje to jako zachowania przystosowawcze.
ZACHOWANIA PRZYSTOSOWAWCZE- efektywność lub stopień w jakim jednostka realizuje wymogi osobiste i odpowiedzialności społecznej oczekującej z uwagi na wiek i środowisko.
Wyznacza progi dla poszczególnych okresów rozwojowych
Dzieli okres rozwojowy na 3 podokresy:
-niemowlęctwo i wczesne dzieciństwo
-dzieciństwo i wczesna młodość
-okres młodzieńczy i życie dorosłe
1)OKRES NIEMOWLĘCY I WCZESNE DZIECIŃSTWO. Miary dojrzałości społecznej:
Rozwój sprawności sensorycznej i motorycznej
Nabyte sprawności komunikacyjnych
Nabyte umiejętności samoobsługi
Umiejętności społeczne- uspołecznienie ( integrowanie się z innymi)
2) OKRES DZIECIŃSTWO I WCZESNA MŁODOŚĆ:
Miarą dojrzałości społecznej
Umiejętności radzenia sobie z trudnościami, wykorzystują proces rozumowania, wnioskowania i oceniania
Sprawności społeczne- uczestniczenie w działaniach grupowych oraz w grupach coraz bardziej odległych od rodziny
3) OKRES MŁODZIEŃCZY I ŻYCIE DOROSŁE: Miarą dojrzałości społecznej
Poczucie odpowiedzialności zawodowej i społecznej oraz podejmowanie działań w tym zakresie
1992 Amerykańskie Towarzystwo ds. Upośledzenia Umysłowego mała definicja
Upośledzenie umysłowe- istotne ograniczenie w funkcjonowaniu aktualnym. Charakteryzuje się znaczącym obniżeniem sprawności intelektualnych i współwystępującym z nim ograniczeniem zachowania adaptacyjnego w co najmniej 2 z następnych obszarów
komunikowanie się
samoobsługa
życie domowe
uspołecznienie
użytkowanie dóbr społecznych
samodzielność
zdrowie i bezpieczeństwo
umiejętności szkolne
czas wolny oraz praca
Upośledzenie umysłowe pojawia się przed 18 rokiem życia
WYKŁAD 2
DIAGNOZA DOJRZAŁOŚCI SPOŁECZNEJ ALBO ZACHOWAŃ PRZYSTOSOWAWCZYCH
1.
Lata 30 XX- E. Doll stwierdził, że dojrzałość społeczna koreluje z ilorazem inteligencji. Aby dobrze zdiagnozować osobę obok kryterium intelektualnego należy wprowadzić kryterium społeczne
Aby dobrze zdiagnozować osobę obok kryterium intelektualnego należy wprowadzić kryterium społeczne
MASTENBROOK- psycholog kanadyjski, podołał wątpliwości słuszność pomiędzy słuszność hipotezy o rozbieżności między II a ilorazem dojrzałości społecznej u osób mniej sprawnych intelektualnie
Przebadał dzieci skalą WISC-R i Skalą Zachowania Przystosowawczego (badającą ich dojrzałość społeczną)
Wyodrębnił grupę 300 dzieci których II był w granic 50- 70 (II >50-70 c)
-35%faktycznie upośledzone w stopniu lekkim
-65% nieupośledzone
Te badania zostały potwierdzone przez MERCER
Zbadała 7 tysięcy osób reprezentatywnej próbce mieszkańców kalifornijskich
3 kryteria upośledzenia umysłowego:
-intelektualne
-społeczne
-rozwojowe (przed 18r. ż)
Kryterium adaptacyjne – przynajmniej w 2 obszarach stwierdzamy dysfunkcje możemy stwierdzić upośledzenie
2002r. AAMR kolejna rewizja podręcznika (wydanie X)
*upośledzenie umysłowe- zaburzenie, które charakteryzuje się znaczącym ograniczeniem zarówno intelekt. Funkcjonowania, jak i zachowania przystosowawczego, które wyraża się w płaszczyźnie:
-pojęciowej
-społecznej
-umiejętności praktycznych
*zaburzenie pojawia się przed 18 r. ż.
*3 kryteria upośledzenia:
-znaczące ograniczenia intelektualnych funkcji
-znaczące ograniczenia zachowania przystosowawczego
-pojawia się przed 18 r.ż
*kryterium społeczne:- płaszczyzna:
-pojęciowa
-społeczna
-umiejętności przystosowawczych
*ZACHOWANIA ADAPTACYJNE: obejmuje następujące umiejętności:
PŁASZCZYZNA POZNAWCZA
Opanowanie języka czynnie i biernie
Opanowanie pisania
Przyswojenie pojęcia pieniądza
Zdolność do kierowania sobą
PŁASZCZYZNA SPOŁECZNA:
Umiejętności interpersonalne
Odpowiedzialność
Poczucie własnej godności, ambicji
Poczucie wartości
Łatwowierność
Naiwność
Przestrzeganie zasad
Respekt dla prawa
Unikanie niebezpieczeństw (stania się ofiarą)
PŁASZCZYZNA PRAKTYCZNA
Umiejętności samoobsługi w życiu codziennym
Inne, instrumentalne czynności życia codziennego
Umiejętności związane z wykonywaniem zawodu
Dbałość o bezpieczeństwo zawodowe
*3 płaszczyzny funkcjonowania
*16 obszarów funkcjonowania
2010r.- AAIDD- podręcznik, zmienia się pojęcie upośledzenia umysłowe na niepełnosprawność umysłową
NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ UMYSŁOWA- ograniczenie w funkcjonowaniu intelektualnym i adaptacyjnym, które dotyczy wielu codziennych i praktycznych zdolności pojawia się przed 18 r. ż.
Intelektualne funkcjonowanie=inteligencja
Kryterium rozstrzygającym
Ogólny wynik do ok. 70 pkt. Nie więcej niż 75 wskazuje na ograniczenie w funkcjonowaniu umysłowym
Zachowanie adaptacyjne – obejmuje 3 obszary
Umiejętności pojęciowe- w tym język, umiejętności odbioru i ekspresji, pieniądz, czas, pojęcie liczby i świadomość kierowania sobą
umiejętności społeczne- umiejętności interpersonalne, odpowiedzialność, poczucie godności i wartości, łatwowierność, respekt dla prawa
umiejętności praktyczne- samoobsługa, umiejętności zawodowe, dbałość o zdrowie, przemieszczanie się, dbałość o biznes, pieniądze, obsługa telefonu
*podstawą do oceny zachowania przystosowawczego mogą być również wyniki testowe
2.Skale Dojrzałości Społecznej
Winelandzka Skala Dojrzałości Społecznej- Dolla
Skala Zachowania Przystosowania Społecznego dla dzieci i dorosłych autorstwa: Nikira, Foster, Shellhas i Lelanda
Inwentarz PAC Gunzburga
WYKŁAD 3
1.Winelandzka Skala Dojrzałości Społecznej- E. Dolla
Dyrektor szkoły specjalnej
Skala wyrasta z praktyki i doświadczeń klinicznych prof. Dolla, który stwierdził, że sam wskaźnik ilorazu inteligencji nie jest wystarczający do stwierdzenia upośledzenia umysłowego
Osoby o tym samym poziomie umysłowym w różnym stopniu mogą radzić sobie w życiu
Przy skrajnych ilorazach rozbieżność między samodzielnością i niezależnością a ilorazem może być stosunkowo duża
Istnieje potrzeba szanowania poziomu umysłowego oraz poziom kompetencji społecznej
Celem było umożliwienie oceny sfery społecznej badanego
DOJRZAŁOŚĆ SPOŁECZNA- zdolność zaspokajania własnych potrzeb i potrzeb innych ludzi.
Lizieli: od urodzenia -30 r. ż. (ponieważ do tego okresu w tamtym czasie rozstrzygał się los upośledzonych)
Skala ujmuje 8 form zachowania:
Ogólna zaradność
Zaradność przy jedzeniu
Zaradność przy ubieraniu się
Lokomocje
Umiejętności zajęcia się zabawą i pracą
Umiejętności porozumiewania się
Samodzielność
Uspołecznienie
117 itemów- wypełniamy na 2 sposoby:
Wypełniamy korzystając z ilorazu od opiekunów bądź badanego
Obserwacja uczestnicząca funkcjonowania badanego i sami odpowiadamy za pozycje testowe
*Jeżeli są to rozbieżności między oceną rodziców a opiekunów, to bardziej wiarygodne są oceny opiekunów
W wyniku złożonych ocen uzyskujemy ILORAZ DOJRZAŁOŚCI SPOŁECZNEJ- (IDS)
IDS= WDS/WŻx100
WŻ=realny, faktyczny wiek życia badanego
*powyżej 25r. ż. Jest wiek stały (pow. 25 r. ż. Cały czas wpisujemy 25)
W diagnozie upośledzenia, zgodnie z sugestiami Dolla uwzględniono co najmniej 2 kryteria psychometryczne i 1 kryterium rozwojowe (wiek)
*W diagnozie upośledzenia:
Znaczące (o 2 SD) obniżenie stopnia intelektualnego, towarzyszy temu obniżenie sprawności sfery społecznej (do 18 r.ż)
II mniejszy bądź równy 70 i ISD mniejszy bądź równy 70możemy mówić o upośledzeniach
Np. II<70 , IDS >70dziecko społeczenie jest samodzielne, ale w teście inteligencji uzyskuje niższe wyniki= zaniedbanie wychowawcze
II>70 , IDS <70--.dzieco jest w miarę sprawnie intelektualnie, ale jest niesamodzielne= efekt nadopiekuńczości rodziców
Normalizacja skali Dolla:
Na grupie 620 osób- na każdy szczebel wieku przypało 20 osób obu płci
Wskaźniki psychometryczne ustalono analizując protokoły wybranych osób
Rzetelnść badano w 2 okresach
Trafność sprawdzono porównując wyniki skali Dolla z ocenami obserwatorów. Badano zarówno osoby upośledzone, jak i w normie intelektualnej. Rezultaty były satysfakcjonujące
GAMBORO korelował wyniki Skali Dolla z wynikamitestu inteligencji Termana. Uzyskał współczynniki korelacji dla chłopców= 0,19, dla dziewczynek= 0,09
WYKŁAD 5
SKALA ZACHOWANIE PRZYSTOSOWAECZEGO ABS
Autorzy: Nikira, Foster, Skellas, Leland
Powstała w USA w latach 70-tych
Jedna z nowoczesnych skal do oceny zachowania przystosowawczego u osób upośledzonych umysłowo
Oceniała zarówno pozytywną, jak i negatywną strukturę funkcjonowania
Oceniała:
-zachowania przystosowawcze
-zaburzenia emocjonalne
-zaburzenia zachowania
Początkowo przeznaczona do badania osób upośledzonych umysłowo
Okazała się bardzo przydatna w praktyce i rozszerzono ją o dzieci normalne
Przebadano 600 dzieci (7-13 lat)
ZACHOWANIA PRZYSTOSOWAWCZE- efektywność lub stopień w jakim jednostka realizuje wymogi niezależności osobistej i odpowiedzialności społecznej, oczekiwanej od niej stosownie do jej wieku oraz środowiska (denicja Grossmana)
Skala składa się z 2 części:
-I część- mierzy ogólne, niezależne funkcjonowanie jednostki (10 kategorii)
-II część- zaburzenia w zachowaniu przestępczym (14 typów zaburzeń). II cęść pozwala scharakteryzować i ująć symptomy zaburzeń.
14 kategorii zaburzeń:
Gwałtowne i destruktywne zachowanie
Zachowanie antyspołeczne
Zachowania buntownicze
Kradzież i kłamstwo
Skłonność do zamykania się w sobie
Stereotypie ruchowe i dziwne ruchy
Nieprawidłowe formy zachowania w towarzystwie
Ekscentryczne nawyki
Zachowanie autodestruktywne
Nadmierna aktywność ruchowa
Odbiegające od normy zachowania w sferze płciowej
Różne formy autoerotyzmu
Zaburznia o charakterze psychologicznym:
-skłonność do bezkrytycznego przeceniania swoich możliwości
-nieumiejętność przyjmowania krytyki
-poczucie bycia odrzuconym rzez otoczenie
14. Konieczność suplementacji lekowej
Skala służy do oceny stopnia tych zachowań, które gwarantują samodzielne funkcjonowanie
Służy do wykrycia symptomów zaburzeń- może być metodą umożliwiającą wczesną interwencję
Daje możliwość indywidualnego programu oddziaływań psychologicznych
Skala jest tłumaczona na język polski
INWENTARZ GRUNZBURGA:
-do badania osób tylko upośledzonych
-3 części :
-PPAC
-PAC-1
-PAC-2
-4 formy zachowania się:
Samoobsługa
Upośledzenie
Komunikowanie się
Aktywność własna
Metoda diagnozująca rozwój społeczny. Jest metodą kontraktującą efkty oddziaływań terapeutycznych.
WYKŁAD 5
DIAGNOSTYKA ROZWOJU MAŁEGO DZIECKA
Diagnozowanie małych dzieci jest zadaniem bardzo trudnym , wymaga specjalistycznego przygotowania. Jest mało prawdopodobne bycie psychologiem w okresie szolnym i przedszkolnym. Trudnści w diagnozie małego dziecka są związane z samą procedurą badania, wartością pschometryczną narzędzi stosowanych do badania dzieci w tym okresie i z samego okresu rozwojowojowego i dynamiki zmian w tej fazie, w tym okresie.
TRUDNOSCI ZWIAZANE Z SAMĄ PROCEDURĄBADANIA-badanie testami psychologicznymi. Zasadzone jest na interakcji i kontakcie werbalnym.
- Badanie psych- zadawanie pytań i uzyskiwanie wiarygodności odpowiedzi. Im młodsze dziecko, tym trudniejszy jest kontakt werbalny, mniej komunikatywne są informacje ze striony dziecka-niebezpieczeństwo nadinterpretacji informacji stąd uzyskane dane konsultujemy z opiekunem i rodzicem w celu zwiekszenia wiarygodności. Większosść testów ada zdolność do abstrakcyjnego myślenia.
- Niepełny kontakt werbalny eliminuje szereg prób, które odsłaniają myślenie abstrakcyjne, zdolność uogólniania. Pozostają próby psychomotoryczne, stąd te testy niesą umysłowe. Diagnoza masens kiedy powiemy badanemu, żeby pracował starannie, efektywnie, najlepiej jak potrafi. Najmłodsze dzieci nie rozumieją tego, stąd małe dziecko trudno przygotować do badania. W diagnostyce umysłowej znaczenie mają testy szybkościowe- podzielone na kryterium czasu i poprawności. Pozostają testy wydolnościowe- mają sens kiedy stopień trudności jest wysoki. Dziecko ma dużą fluktuację uwagi.
-Trudno mu się skoncentrować na zadaniu-szczególnie, kiedy wymaga to wysiłku umysłowego. Dziecko może efektywnie pracować około 20 min. Wiekszość testów to testy gdzinne. Należy ieć świadomość zmienności kondycji dziecka w trakcie procedury badania. Badanie psychologiczne wymaga pozytywnej motywacji. Im młodsze dziecko tym trudniej jest je motywować.
-niebezpieczeństwo popełniania błędów obserwacyjnych przy ocenie prób. Trudno rozstrzygnąć w wielu wypadkach, czy dziecko posiada umiejętności, czy przypadek sprawił, że rozwiązało próbę. W takich sytuacjach próbę rozstrzygnąć z rodzicem
-trudno uzyskać komunikaty zwrotne o dystraktorach od dziecka. U małego dziecka, trudno jest uzyskać info. O jego aktualnej kondycji i rodzaj czynników dystraktujących to badanie. Te wszystkie czynniki sprawiają, że uzyskany konkretny wynik może nie do końca odzwierciedlać umiejętności dziecka. Stąd jednorazowe badanie nie może być podstawą do daleko idących uogólnień i wyciągania jednoznacznych wniosków diagnostycznych.
CZYNNIKI ZWIĄZANE Z TECHNIKAMI JAKIMI SIĘ POSŁUGUJEMY
-badanie INTE to badanie myślenia, uogólniania, wnioskowania. Zachowanie dziecka musi być celowe i intencjonalne a zachowanie niemowląt jest przypadkowe. Obserwujemy ogólne zachowanie dziecka. Badamy koordynację wzrokowo ruchową i poprzez takie próby próbujemy wnieść o jego sprawności umysłowej. Nie ma ciągłości w pomiarze umysłowym małych dieci i dzieci szkolnych bo w pomiarze inte ważna są wyższe procesy psychiczne a te nie są dostępne psychologowi u niemowląt. Dziecko w 0,5 roku potrafi siadać, to nie znaczy, że w przeszłości będzie super rozwinięty. Wynika to, że jest mięśniowo rozwinięty a nie intelektualnie. Zarówno wartość diadnostyczna a szczególnie prognostyczn testów INTE dla małych dzieci jest dyskusyjna. Wartość diagnostyczna nie zwiększa wartości prognostycznej.
Amerykański instytut badał testem Psyche Catell i testem Terman –Merill bardzo dobre testy umysłowe. Przeprowadzono badania tych samych dzieci. Przez 3 pierwsze lata życia badano co 3 msc. I korelowano wyniki te same dzieci, tymi samymi testami.
R 0 – 1 im wyższy wskaźnik korelacja wyższa.
Korelacja była 0,1
6 msc- 36 msc 0,34
9 msc- 36 0, 18
12 msc- 360,56
Do pierwszego roku życia współczynniki były nie istotne statystycznie, tylko nieco lepsze od przypadkowych, stąd w oparciu o pomiar testem Ps. Cattell nie można prognozować rozwoju. Współczynniki nie są intotne statystycznie, nie pozwalają diagnozować rozwoju psychicznego. W latach 80’ Wilson powtórzył badania używająlepszgo testu Nancy- Bayley i zastosował nowe opracowanie testu Terman- Meryl i badania opracowane na większej probie ok 200 dzieci co 3 msc do 3 r. Z i sporządził zestawienie statystyczne jak poprzednio.
Uzyskał następujące współczynniki:
3- 360,20
6- 36 0,20
9- 36 0, 34
18- 360, 57
Powyżej pierwszego roku diagnoza upoważnia nas do prognozy dalszego rozwoju, wcześniej nie ma takiej opcji!!!
Wilson posukiwał pewnych wskaźników w zmiennych socjodemograficznych, korelując wskaźniki socjodemograficzne z ilorazem dziecka w wieku 6 lat Poziom wyksztłcenia ojca z testem INTE ojca koreluje 0,51 a wykształcenie matki 0,49. Status społeczno- ekonomiczny rodziny a II dziecka0,51. Z poziomu wykszytałcenia rodziców można przewidzieć lepiej poziom umysłowy dziecka, niż testami INTE. Przeprowadzono badania u dzieci z zespołem downa-grupa do 18 m. Ż i potem przeprowadzono u dzieci w wieku szkolnym- ilorazy były podobne i nie różiły się znacząco. U 73% dzieci wynik w pomiarze testem INTE był identyczny i diagnoza upośledzenia podtrzymana. Wyciągnięto wniosek w obowiązujących psychologii klinicznych jeśli u dziecka w pierwszym roku życia uzyskamy wynik sugerujący głębsze upośledzenie umysłowe, to jet duże prawdopodobiństwo, że w óźniejszych okresach ta diagnoza będzie podtrzymana. Wczesnodziecięce diagnozy mają sens po to, by wychwycić dzieci z grupy ryzyka i objąć je intensywnym oddziałowaniem psychokorekcyjnym, by śledzić dynamikę zmian u nich. W dzniesieniu do dzieci, w których wynik jest w szeroko rozumianej normie unikać sugestii prognostycznych.
Diagnoza małego dziecka wymaga dużej przezorności. Trzeba stymulować do pracy z dzieckiem. W upośledzeniu jest progresja. Nie należy w sytuacji kiedy jest dobrze, zwolnić rodziców od odpowiedzialnosci. Informacje psychologów nie mogą być demotywujące dla rodziców.
CZYNNIKI ZWIĄZANE Z PROCESEM ROZWOJOWYM W TYM OKRESIE- rozwój psychicznyrozwój procesów poznawczych i wykonawczych- czyli nabywanie wiedzy i umiejętności, stąd mówimy o rozwoju psychomotorycznym. Ten rozwój przebiega od urodzenia. Ta intensywność maleje z osiągnięciem dojrzałości w niektórych obszarach, w zasadzie nigdy się nie kończy. Jeśli rozwój orzebega prawidłowo, to wiek rozwoju odpowiada wiekowi życia. WR=WŻ.To znaczy, że dziecko sukcesywnie nabywa pewnych umiejętności, sprawności, i są one odpowiednie do jego wieku kalendarzowego. Jednak nie zawsze tak jest, że rozwój przebiega optyamlnie, czasem występują zaburzenia rozwoju i mogą dotyczyć różnych jego aspektów.
PODSTAWOWE ASPEKTY ROZWOJU DZIECKA: tempo rozwoju, rytm rozwoju i dynamika rozwoju
Tempo rozwoju-szybkość z jaką dokonują sie w psychice dziecka zmiany, szybkość, progresja, jaką obserwujemy w zakresie funkcjonowania dziecka. W tej płaszczyźnie mogą być różne warianty. WR=WŻ. Może być sytuacja, gdzie rozwój jest zdecydowanie przyspieszony.
Rytm rozwoju-ogólnie pojęcie rozwoju jest mało przydatne w odniesieniu do niemowląt, ponieważ na rozwój składa się z cały szereg drobnych umiejętności, stąd rytm rozwoju to stopień zmian progresywnych, jakie zachodzą u dziecka w poszczególnych sferach rozwoju. Z uwagi na rytm dzielimy rozwój na harmonijny i nieharmonijny. Harmonijny to taki, gdzie w poszczególnych sferach tempo rozwoju jest zbliżone. Rozwój nieharmonijny to taki, gdzie poszczególne sfery rozwijają się w różnym tempie. Mówimy wtedy o fragmentarycznych deficytach rozwojowych. W rozwoju nieharmonijnym jedne funkcje rozwijają się prawidłowo, inne są opóźnione. Rytm rozwoju to śledzenie rozwoju w poszczególnych sferach funkcjonowania. Przy pomocy jakich narzędzi jesteśmy w stanie stwierdzić harmonijność?-->potrzebne są testy wielowymiarowe. Potrzeba znajomości aby rozstrzygnąć czy mamy doczynienia z patologią, upośledzeniem czy rozwojem o indywidualnym rytmie.Uposledzenie umysłowe we wszystkich sferach są deficyty.
DYNAMIKA ROZWOJU- to stopień stałości tempa rozwoju w przebiegu rozwoju psychomotorycznego. Dziecko jest wyjątkowo dyspozycyjne, stąd wszelkie zakłócenia środowiskowe widoczne są w funkcjonowaniu dziecka. Żeby rozstrzygnąć czy mamy doczynienia z opóźnieniem, normą itd. Musimy mieć minimalnie 3 pomiary w różnych okresach. Przy chakterystyce psychoruchowej dziecka nie poprzestajemy na jednorazowej diagnozie. Aktualny stan należy ujmować wielowymiarowo, odsłaniając wielowymiarowe aspekty rozwoju. Odpowiedzialną prognozę możemy stawiać w badaniu dziecka powyżej 1 r. ż. Ale trzeba pamiętać,że rozróżńienie pomiędzy indywidualnym rytmem rozwoju a patologią nie jest łatwe. Diagnoza upośledzenia nie może być postaiona przez jedno badanie. Przy głębszych formach upośledzenia trzeba pamiętać, że stopień trafności małego dziecka jest stosunkowo niski, to w odniesieni do tej grupy dzieci, diagnoza jest trafniejsza. Nigdy jednak nie wolno psychologowi odbierać motywacji do pracy z dzieckiem. Wczesna diagnoza obliguje psychologa i rodziców do intensywnej pray z dzieckiem. Psycholog w diagnozie klinicznej obligowany jest do posługiwania się testami wielowymiarowymi, korzystać zarówno z Ilorazu Inte jak i z wieku rozwoju i zobligowany jest do śledzenia dynamii zmian. Iloraz INTE nie jest optymalną miarą. Często wiek rozwojowy jest wiarygodniejszą miarą. Obok II INTE trzeba korzystać z innych metod dodatkowo.
ROLA DANYCH POZATESTOWYCH W BADANIU BARDZO MAŁYCH DZIECI
W diagnozie małego dziecka optymalne są narzędzia werbalne. wielowymiarowe są dobre do diagnozy nozologicznej (testy jednowymiarowe do klasyfikacji). Współcześnie odchodzi się od diagnoz nozologicznych. Diagnoza funkcjonalna to charakterystyka funkcjonalna dziecka. Diagnoza psychologiczna dobra to przynajmniej diagnoza funkcjonalna. Dlatego przy diagnozie dzieci musimy sięgać po pozatestowe złoża diagnozy- wywiad i obserwację. W większości testów do 4 miesiąca życia nie powinno liczyć isę wskaźnika liczbowego. W diagnozie małego dziecka rola obserwacji uczestniczącej jest niedooceniona- nigdy nie stawia się ślepych diagnoz (diagnoza oparta tylko o dane psychometryczne). Dozuje się że dane testowe są często danymi, których nie można wykorzystać.
Co obserwujemy:
Wg Amerykańskiego diagnozy Satlera diagnoza dziecka powinna uwzględniać następujące obszry:
Aparycja dziecka
Przystosowanie do sytuacji testowania
Rozwój werbalny
Sposób pracy, styl pracy podczas badanipoziom aktywności dziecka
Koloryt emocjonalny dziecka
Aparycja (wygląd zewnętrzny) dostarcza nam to informacji o dziecku jak i o środowisku rodzinnym dziecka
-poprawność fizycznego funkcjonowania dziecka
-adekwatność wagi do wieku
-wzrost do wagi
Budowa fizyczna i proporcja między wagą a wzrostem informuje o przebiegu somatycznego dziecka
-higiena dziecka (pośrednio informacja o trosce i opieki ze strony rodziny)
Do wykrywania czynników ryzyka ma istotne znaczenie:
Przystosowanie do sytuacji testowania
Przystosowanie do badającego ( jaki jest stosunek do psychologa, osoby obcej, znaczącej)
Do badania
Do samego siebie
DO BADAJĄCEGO-wycofuje się, może reagować negatywnie, odmówić współpracy, może być współpracujące. Czy dziecko dostosowuje się do zmian w procedurze badania czy też jest sztywne. Na ile jest wrażliwe na komunikaty ze strony psychologa, czy je rozumie, czy przyjmuje bez zrozumienia. W sytuacji niepowodzeń, czy jest krytyczne, czy próbuje się dowiedzieć jaka jest poprawna odpowieź, czy jest mu to obojętne, czy oczekuje informaji zwrotnej. Zwracamy uwagę, czy przystępując do badania wykazuje postawę chętną czy też jest niespokojne, nudne poirytowane.Zwracamy uwagę na poziom zrelaksowanie podczas badania, czy stara się pokazać to, co potrafi, stara się osiągać jak najlepsze wyniki, jak traktuje procedury badawcze- jako grę czy rywalizację, czy problem do rozwiązania. W skrajnych przypadkach diecko może być nastawione na porażkę i traktować badania jako źródło samych porażek.Ważne czy dziecko potrafi się skoncentrować i jak długo potrafi skoncentrować się na pracy umysłowej. Badanie testowe małego dziecka powinno być przeprowadzane sprawnie i efektywnie (koncentruje się od 20-30 minut).
Zwracamy uwagę, czy wymóg powtarzania instrukcji instrukcji jest:
-efektem zaburzeń percepcji słuchu
-ubustwa języka
-defektu uwagi
-zaburzeń mowy
Każdy z tych czynników może uruchamiać procedurę badania psychologicznego przy czym każdy wymaga innej procedury badania.
-Zwracamy uwagę na poziom męczliwości dziecka-jakie próby je męczą, jak narasta zmęczenie
-Jak dziecko zachowuje się w sytuacji pytań testowych, pytań trudnych. Przy pytaniach łatwych dzieci są ożywione i sprawia im to przyjemność, przy pytaniach trudnych są już zmęczone, zauważalny dyskonfort emocjonalny dziecka.
Zwracamy uwagę ba to, jak zachowuje się dziecko, hdy nie zna odpowiedzi- wycofuje się, milczy, mówi „nie wiem”
POSTAWA DO SIEBIE:
-czy jest pewne siebie i swoich racji
-czy wierzy w swoje możliwości i w miarę kontroluje swoje zachowanie
-czy jest krytyczne do swoich zachowań czy tez bezkrytyczne i w tej postawie jest przekonane, że wszystko wie najlepiej
-czy dąży do celu i na ile potrzebuje kooperacji
-jak reaguje na pochwałę, na próby wzmocnienia ze strony psychologa
ROZWÓJ MOWY- OBSZAR KONTAKTU WERBALNEGO
Rozwój werbalny jest wskaźnikiem osiąganego przez dziecko poziomu umysłowego. Dzieci głęboko zaburzone nie przyswajają sobie mowy w ciągu życia.
KSZTAŁCENIE SIĘ MOWY
-głużenie 3-4 m.ż
-gaworzenie
-1 słowo ok 12 m. Ż
-3 słowa 15 m.ż
-1 zdanie 18 m.ż
-100 słów-do ok 3 l.ż
Do 18 m.ż nieopanowanie postawy- można mówić o nieprawidłowościach rozwoju
Mowa bierna-rozumienie komunikatów słownych
Mowa czynna- umiejętność formułowania komunikatów werbalnych, opanowanie poszczególnych podsystemów mowy w stopniu zadowalającym
Podsystem gramatyczny- opanowanie reguł gramatycznych, właściwe posługiwanie się czasami, przypadkami
Podsystem semantyczny- znajomość znaczeń słów i umiejętność wykorzystywania ich w zdaniu
Nieprawidłowości w rozwoju mowy:
-rozpoczynając obowiązek szkolny powinno mieć opanwane wszystkie podsystemy języka ojczystego, do tego okresu wszystkie nieprawidłowości powinny byćtraktowane jako indywidualny rozwój
Okolo 1 r.ż- powinna ukształtować się mowa bierna Psycholog zwraca uwagę na jakość odpowiedzi. Odpowiedź może być nacechowana egocentryzmem. Czy mówi spontanicznie, jak formułuje myśli, Czy odpowiada tylko tak/nie, czy potrząsa głową. Dziewczęta wyprzedzają chłopców w rozwoju mowy.
SPOSOBY PRACY:
-tempo ożywione czy wolne
-jakość wykonania
-czy stosuje strategie wspomagające
-czy formułuje odpowiedzi gdy jest pewne rozwiązania, czy z braku rozwiązania szuka poprawnej odpowiedzi
-jak traktuje zadania testowe
-które badania budzą u niego wzrost niepokoju i obaw, które popodują brak reakcji
-Czy pracuje z takim samym zaangażowaniem cały czas
POZIOM AKTYWNOŚCI DZIECKA
-jakie pytania aktywują dziecko
-jakie próby są ważniejsze werbalne czy wykonawcze
-Które instrukcje rozumie lepiej
-z prób czynnościowych- którą ręką preferuje pracę
-jak płynne jest jego zachowanie-czy ruchy zgrabne, płynne
-czas reakcji dziecka
-reakcja dziecka na próby z ograniczeniem czasowym
-czy rozwiązuje metodą prób i błędów czy metodą przemyślanych odpowiedzi.
EMOCJONALNY KOLORYT DZIECKA
-może się wahać, być cierpliwy/niecierpliwy
Egzamin z INTE 5. 06 na wykładzie ( skale do badania małego dziecka dopisać)
Rozpoznajemy co jest tu i teraz, w pierwszym badaniu nie stawiamy diagnoz, ale mamy juz rozeznanie. Dziecko jest bardzo dyspozycyjne i mozna na niego wpływać stymulująco lub hamująco.
-W badaniu malego dziecka obowiazują psychologa następujące reguły: (opracowal je Bingham i Goodenough)
-należy zwracas sie do dziecka po imieniu. Wazny element nawiązania bliskości i kontaktu. Dziecko poczuje sie wazna.
-przed przystapieniem do badania podajemy charakterystykę procedury badania psychologicznego.
-ważne by psycholog dostosował się do dziecięcych postaw i nastrojów
-swoje instruktarze i komentarze ograniczyć do minimum
-nalezy zachowywać sie tak, aby budzić zachowanie dziecka, psycholog ma łagodzić obyczaje, dawać poczucie bezpieczeństwa. Dla dziecka musi być oczywiste, że psychologowi zależy na osiągnięciu przez dziecko najlepszych rezultatów.
-w badaniu małych dzieci jest kwestią istotną by zauważać ich sukcesy, natomiast przy nie powodzeniach i niepiradnościach nie należy okazywać irytacji czy tez nie należy karać dziecka.
-psycholog zobowiązany jest do systematycznej pernamentnej obserwacji dziecka. Trzeba to robić uważńie ale dyskretnie.
-w sposób dyskretny notować wszystkie nietypowe zachowania
-należy zacęcać dziecko do udzielenia odpowiedzi na każde pytanie
-dbać o podtrzymanie zainteresowania
-symptomy zmęczenia są sygnałem do przerwania badania
-psycholog powinien być wrażliwy na wszystkie komunikaty dziecka (dziecko do roku koncentruje się do 20 minut)
-psycholog jest zobowiązany do zdroworozsądkowego zachowania
-Goodenough sugeruje, by gabinet, w którym odbywa się badanie małych dzieci powinien być atrakcyjny ale nie rozpraszający
-pomoce powinny być uporządkowane wg kolejności prób jak je stosujemy
-w trakcie badania pomoce i atrakcyjne przedmioty powinny być niedostępne dla dziecka, działają jako dystraktory.
-nie należy ponaglać dziecka
-kondycja fizyczna dziecka nie może budzić zastrzeżeń
-tempo badania powinno być dostosowane do temperamentu dziecka
-instrukcja do poszczególnych prób powinna być podawana nie w sposób sztuczny, głos i tonacja spokojna
-dziecko powinno być przygotowane do badania każdego rodzaju prób
-komunikaty zwrotne powinny być zauważane i brane pod uwagę przy procedurze dalszego postępowania
-motywowanie racej poprzez przez nagrodę niż karę
-nie chwalić zbyt często, długo i bez pokrycia
-w sytuacji niepowodzeń dziecka, które ono samo dostrzega, psycholog nie może być obojętny
-psycholog jest zobowiązany do zauważenia każdego dyskomfortu dziecka i powinien zachować się w taki sposób, dzie uważa się za odpowiedni
-psycholog powinien umieć kontrolować sytuację
-rola lidera przypada badającemu, bo on odpowiada za efekt spotkania
-psycholog powinien otworzyć na procedurę badania
-psycholog dziecięcy to osoba, która przygotowuje do badania również rodiców.Efektywnie oddziływuje na dorosłych. Udziela wuczerpujących i mobilizujących informacji. Nigdy nie wolno „zapinać nadziei”. Nawet w sytuacji upośledzenia jest szansa na pozytywne zmiany. Nie tylko dziecko ale i rodzice powinni uzyskać profesjonalne wsparcie od psychologów.
-dziecko jest bardzo emocjonalne, duży lęk rodziców, niepewnością co do wyników udziela się dziecku
METODY
Testy te są do badania rozwoju, nie można na ich podstawie wyciągać daleko idących wniosków klinicznych.
Testy inteligencji-uzyskujemy IQ
Testy do badania rozwoju psychomotorycznego IR
Testy do badania motorycznego uzyskujemy IM
Do najbardziej znanych testów umysłowych do badania małych dzieci należy:
-test Nancy Bayley-przeznaczony do badania niemowląt od 2 msc do..
-fagana test inteligencji od 3 msc do 12 msc życia
-w Polsce skala psyche-Catell od 2 do 30 msc życia
-kolumbijska skala dojrzałości umysłowej od 3,5 lat do 9,11
-test Terman-merill od 2 r.ż do pelnej dorosłości. Jet skalą zbudowaną na tych samych zasadach teoreoretycznych co skala psyche-Catell
-do badania umysłowego stosuje się test rysunku postaci ludzkiej Goodenough-Harris
-do badania psychomotorycznego rozwoju do najbardziej znanych należy skala A. Gezella od 1 msc do 6 lat;
-skala Griffiths
-skala Brunet- Lezine od 1 msc do 5 lat
-do rozwoju motorycznego skala Oziereckiego. Test od 4 lat do 16 z Polskimi próbami Kostrzewskiego.
-dzieięca skala rozwoju opracowana przez A. Matczak, A.Jaworowska, A.Ciechanowicz, D.Fecenec, Zalewska-polski test do badania rozwoju psychomotorycznego od 2 do 36 msc. Skala składa się ze skali wykonawczej (wykonaniowej) 10 podtestów-różne aspekty rozwoju. Składa się ze skali obserwacyjnej. Podstawą do oceny są wyniki obydwu części. Skala wykonaniowa składa się z 10 podtestów. Test percepcji, mowy, zachowań społecznych i motoryki.Percepcja bada spostrzeganie i operowanie figurami geometrycznymi. Zaczyna się od prostych wkładanek. Mowa zaczyna się od reakcji przedwerbalnych typu gaworzenie poprzez naśladowanie słów zdań, poprzez gramatykę, ocenę mowy spontanicznej i rozumienie mowy. Zaczyna się od 2 msc konczy się na 3 r. Ż Zachowania społeczne-od reakcji na osobę poprzez reakcję na odbicie w lustrze, zabawy naśladowcze, różnicowane płci partnera interakcji. Motoryka-poruszanie się na plecach i brzuszku poprzez wstawanie i siadanie, naśladowanie ruchów, stanie na jednej nodze, skakanie, chodzenie na palcach.
Test manipulacyjny- chwytanie koła na sznurku, chwytanie klocków, przewracanie kartek w książce i przyciąganie zabawki w rękę. Od 7 msc są 2 próby- bazgrania i słownika.
Słownik od 7 msc.
Od 9 msc życia są klocki-test zaczyna się od budowania wieży, składania samochodu, budowanie litery T z klocków
Porównywanie- przedmiotów, kolorów, kształtów. To jest 10 testów tworzących całość. Nie wypełnia się protokołów w oparciu o wypowiedź matki. Tylko w 3 testach są premie za czas- test percepcji. Wynik ogólny to suma punktów surowych za wszystkie zadania, które dziecko rozwiązało i zadania wcześniejsze. Obok wyniku ogólnego możemy dokonać porównań w 10 podtestach. Jest to test profilowy. Test normalizowany w warunkach polskich.
Dziecięca Skala Rozwoju skala obserwacyjna obejmująca 9 wymiarów temperamentu dziecka. 1.Aktywność- wyraza się ruchliwością, częstotliwością zmian pozycji
2 reagowanie na nowość
3 łatwość przystosowywania się- łatwość spowodywania zmian u dziecka
4 siła reakcji-poziom energii widoczny w zachowaniu
5 jakość nastroju- chodzi tu o dominujące emocje widoczne emocje w czasie badania w gabinecie psychologicznym
6 Odporność na rozproszenie uwagi- nie podatność na bodźce zewnętrzne utrudniające wykonywanie jakiejś czynności
7 wytrwałość- długość czasu poświęconego czynnościom i gotowość pokonuwania przeszkód,
8 rytmiczność- regularność funkcji fizjologicznych
9 wrażliwość-wielkość stymulacji potrzebnych do spowodowania reakcji
Temperament w tym okre
Podstawą do wypełniania arkusza obserwacyjnego są dane z badania psychologicznego. Każdy z tych wymiarów oznacza się na skali 5-cio stopniowej. Ustalamy 4 wskaźniki 2-analizawyodrębnione w czynnikowa (wigor- aktywność reagowanie na nowość i siłę reakcji. Adaptacyjność- łatwość przystosowania, wytrwałość, jakość nastroju)+2 wskaźniki rytmiczność i wrażliwość które obserwujemy. Kategoryzuje się te wskaźniki na niskie przeciętne i wysokie- przy niskich sugerujących nieprawidłowości mówimy o ryzyku zaburzeń rozwojowych.
Dziecięca skala rozwoju jest Polską skalą.
Mankament-
nie ustalam wieku rozwojowego, nie obliczamy ilorazu INTE.
Ustala miary trudne do interpretacji obarczone prawdopodobieństwem niekoniecznie prawdopodobnej oceny. Jeśli wystawiamy opinię, bardzo często oczekują od nas klarownych informacji, czyli ilorazu INTE. Suma pkt z kategoryzacją wynik niski, wynik przeciętny, wynik wysoki.
Niskie wyniki bardziej diagnostyczne. Nieprawidłowości rozwojowe to nie to samo co upośledzenie umysłowe. W większości skali dla małych dzieci mamy WŻ, WR- porownanie tych dwu miar daje możliwość ustalenia ilorazu INTE. II=WU/WŻx100 im większa jest różnica między WZ a WU na niekorzyść WU możliwe jest opóźnienie rozwojowe.
DIAGNOZA DZIECKA NIEPEŁNOSPRAWNEGO/ DEFEKTYWNEGO
Dzieci z zaburzeniami narządowymi, zmysłowymi- dzieci defektywne, niepełnosprawne.
W diagnozie rozwoju umysłowego tych dzieci trudno jest szukać podobieństw. Takie dzieci wymagają pomocy. Dzieci z prawidłowo funkcjonującymi narządami przyzwyczajone do kontaków z osobami zdrowymi. Dzieci niepełnosprawne nie. Dzieci w sytuacji ekspozycyjnych doświadczają obaw o to jak wypadnie. Sytuacje te budzą lęk. Powodują sytuację zagubienia, co może wpływać na wyniki.
Dzieci te muszą zmagać się nie tylko z problemami wynikającymi z defektów ale równieżmuszą przezwyciężać własny lęk i niepokój oraz lęk i niepokój swoich rodziców, stąd każda sytuacja egzaminacyjna staje się sytuacją przeciążeniową. Dziecko jest bardzo dyspozycyjne. Wdrukowuje obawy i lęki rodziców.
Dzieci te mają za sobą długą przeszłość medyczną i przykre zabiegi medyczne rodzące ból i cierpienie. Nie pozostaje to bez wpływu na rozwój emocjonalny i wyraźnie modyfikuje pracę umysłową konieczną w badaniu psychologicznym.
Na kontakt z psychologiem ma wpływ to, jakie mają kontakty z osobami, które spotykają na codzień. Taki człowiek budzi lęk i niepewność. Im więcej trudnych sytuacji tym trudniej zdobyć zaufanie takiego dziecka. Należy pracować tak, by zdobyć zaufanie takiego dziecka. Należy byś świadomym źródeł błędów diagnostycznych i umieć dziecko przygotować do badania
ŹRÓDŁA BŁĘDÓW DIAGNOSTYCZNYCH:
-trudności komunikacyjne (może mówić niewyraźnie, mieć trudności z ekspresją stanów), a my oceniamy to, co nam dziecko komunikuje. Należy się nauczyć i odczytywać te komunikaty
-brak wytrwałości dzieci i słabej koncentracji uwagi- dzieci męczliwe, ze słabą kondycją fizyczną. Brak wytrwałości odbieramy jako mniejszą zdolność umysłową dziecka. Dekoncentracja występująca u dzieci niepełnosprawnych może być efektem wad narządów, zażywanych leków, (a większość tych dzieci jest suplementowana farmakologicznie), lub mniejszej wydajności umysłowej. Stąd w diagnozie są możliwe nadinterpretacje- błędne przypisywanie źródeł wskaźnikom
-w badaniu oczekujemy efektywnej pracy umysłowej- większość dzieci jest nadmiernie chroniona. Dzieci niepełnosprawne nieprzyzwyczajone do samodzielności w badaniu psychologicznym nie będzie otrzymywać dobrych wyników.
-w diagnozie psychologicznej błędna odpowiedź może być pochodną nieprawidłowych procesów przetwarzania ale i nieprawidłowej recepcji- wymaga to specyjalnego przygotowania dziecka do badań. Zapewnić dziecku korektę wzroku, słuchu.. Trzeba wcześniej przed badaniem spotkać się z dzieckiem i nauczyć się rozumieć jego gesty, mowę, sposób komunikowania własnych stanów psychicznych. Trzeba poznać możliwości komunikacyjne dziecka, nawiązać z nim dobry kontakt i nauczyć go reguł badania psychologicznego.
SZCZEGÓŁOWE WSKAZÓWKI- sesja diagnostyczna powinna się składać z kilku spotkań. Dziecko nie powinno być oceniane w jednej sesji diagnostycznych. Dzieci niepełnosprawne trudniej aklimatyzują się do trudnych warunków. Proces diagnostyczny powinien przewidywać jedną sesję w naturalnych warunkach dziecka. To jak sie zachowuje w naturalnych warunkach jest wskaźnikiem jego umiejętności. Psycholog powinien dostosować się do dziecka, zamiast dostosowywać dziecko do siebie. W ocenie odpowiedzi brać zawsze poprawkę na trudności komunikacyjne. Psycholog ma się zachowywać w sposób naturalny, nie koncentrować się na niepełnosprawności, lecz ma oceniać osobę z niepełnosprawnością. Ma być życzliwy, uważny, energiczny i efektywny. Od sposobu prowadzenia badań zależy efekt końcowy. W efekcjie badania psychologicznego ma być obiektywna ocena badanego. Kwestią istotną jest traktować podmiotowo dziecko. Przy dziecku komunikować się z rodzicem poza dzieckiem. Badając dziecko nie stosujemy konwersacji pośredniej. Dobra obiektywna ocena dzieci wymaga doświadczenia.
W diagnozie inteligencji testy dzielimy na 3 grypy
Testy adresowane do dzieci niepełnosprawnych
Testy przeznaczone do badań grupowych, które na ogół są testami jedno lub wąsko wymiarowe
Wielowymiarowe testy indywidualne, modyfikowane na użytek oosób niepełnosprawnych (np. testy WISC)
Nie ma testów uniwersalnych dla dziecka niepełnosprawnego. Są testy adresowane do dzieci z poszczególnymi zaburzeniami
Dzieci z zaburzeniami słuchu i mowy- ubogie słownictwo, wąski zakres pojęć. Na ogół dzieci te mają małe szanse w testach słownych, nawet, kiedy treści werbalne prezentowane są słownie. Do tej grupy dzieci stosuje się testy specjalnie konstruowane.
I grupa testówDo najbardziej znanych testów spec. Konstruowanych należą: Skala Wykonawcza Grace Artur- wada słuchu i wzroku. Niewerbalna skala INTE Lightera, bezsłowny test INTE Snijders- Omen (SON)- test holenderski, adresowany do tej grupy osób. Kolumbijska skala dojrzałości umysłowej- test dla osób od 3,5 roku do 10 lat.
II grupa testów- skale matryc RAVENA, test rysunku postaci ludzkiej Goodenough Harris.
III grupa testów- można stosować skalę wykonawczą.
Dzieci z zaburzeniami wzroku: akcent położony na testy słowne. Próba skonstruowania testu Brailey’a ale nie udało się.
I grupa test zdolności do uczenia się dla niewidomych. Test indywidualny podobny do prób w Matrycach Ravena, gdzie ocenia się tempo uczenia się całości
II testy grupowe: można wykorzystywać tylko słowne części w badaniu indywidualnym.
III testy indywidualne są adaptowane bądź skale słowne z pominięciem prób wykonawczych lub niektóre próby na zasadzie wytłaczania wzoru.
Dzieci z zaburzeniami ruchhu- mogą mieć problem z wymową, stąd mogą być problemy komunikacyjne z tymi dziećmi. Generalnie mają one problemy z manualnymi zadaniami, te dzieci charakteryzuje duża męczliwość, co zmusza do skracania sesji diagnostycznych
I grupa testy adresowane wprost- test lajtera, Kolumbijska Skala Dojrzałości Umysłowej
II testy grupowe- Test Ravena- dziecko wskazuje wzrokiem element matrycy
III dzieci z mniejszymi zaburzeniami ruchowymi, przy pominięciu prób wymagających precyzji w zadaniach manualnych
TESTY GRUPOWE
Są czasochłonne, finansochłonne, nie zawsze potrzeba bardzo wnikliwej oceny.
I rozwiązanie problemu- skracanie testów
II sposób- opracowywanie testów do badań grupowych.
-testy pośrednie (Krótka skala INTE Hojnowskiego, E-G-Y)
-testy bezpośrednie
Plusy: testy te są ekonomiczne, mało wyczerpujące, nie jest to stresująca forma badania, bo enie ma ekspozycji społecznej 1:1, pracuje się w indywidualnym tempie, są to testy jednorodne, stąd nie trzeba dużej przeżutności uwagi. Pracuje się w grupie, która daje poczucie bezpieczeństwa, wzrost motywacji. Są mało kosztowne.
Minusy: rezygnacja z danych obserwacyjnych, które w diagnozie INTE są bardzo istotne, bo roztrzygają czy badany włożył max wysiłku, czy pracował efektywnie, czy odpisał, ściągnął. Trudno powiedzieć czy dane są wiarygodne i na ile. Ponieważ próby na ogół są jednorodne to badamy wąski zakres. Nie kontrolujemy jakie czynniki zewnętrzne miały wpływ na badanie. Stąd dane uzyskane testami grupowymi z racji tych mankamentów mają ograniczoną wiarygodność i mogą być wykorzystane do diagnozy wstępnej selekcyjnej. Wynik niski może być spowodowany załamaniem się kondycji zdrowotnej, niesprzyjającymi warunkami zewnętrznymi badania, słabszego rozwoju umysłowego...stąd niski wynik w teście grupowym podstawą do postawienia hipotezy niepełnosprawności.
Do najbardziej znanych testów grupowych należą:
-skale matryc Ravena
-ApisR i Apis Z