28.11
Unijne instytucje nadzorcze
Nowe organy od 2011 r.
Nowa struktura to kompromis pomiędzy zwolennikami i ujednolicenia nadzoru oraz zwolennikami postawienia go w rękach krajowych – efekt:
- bezpośrednia kontrola i podejmowanie decyzji w kompetencjach nadzorów krajowych
- lepsze zarządzanie sytuacjach kryzysowych instytucjami ponadnarodowymi
Europejska Rada ds. Ryzyka Systemowego
Zadania: ostrzeganie przed zagrożeniami makroekonomicznymi
Skład: prezesi banków centralnych (27), szefowie krajowych nadzorów finansowych oraz trzech unijnych instytucji nadzorczych.#
Schemat 1
Instytucje nadzorcze nadzorujące sferę mikro:
Europejski Urząd Nadzoru Bankowego
Europejski Urząd Nadzory Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych (EIOPa)
Europejski Urząd Nadzoru Giełd i Papierów Wartościowych
Zakres działania – nadzór nad instytucjami działającymi w więcej niż jednym kraju UE poprzez:
Wymianę informacji
Koordynowanie działań
Funkcje arbitrażowe wobec nadzorów krajowych
Wydawanie zaleceń – np. po ogłoszeniu przez Radę UE „sytuacji zagrożenia” wstrzymanie oferowania ryzykownych produktów finansowych.
Skład : szefowie krajowych nadzorów nad poszczególnymi rynkami.
Nadzór finansowy w Polsce
Ustawa z dnia 21.07.2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym
Integracja organizacyjna nadzoru finansowego bez scalania przepisów prawnych
Cele nadzoru: zapewnienie prawidłowego funkcjonowania rynku jego stabilność, bezpieczeństwa, przejrzystości, zaufania do niego, ochrony interesów uczestników rynku
Komisja Nadzoru Finansowego
Organ kolegialny
Prezes powoływany przez Prezesa Rady Ministrów 5-letnią kadencję oraz dwóch zastępców
Członkowie: minister finansów, minister pracy i polityki społecznej. Prezes NBP. Przedstawiciel Prezydenta RP. #
Nadzór nad sektorem bankowym
Cele nadzoru bankowego:
Zapewnienie bezpieczeństwa środków pieniężnych gromadzonych na rachunkach bankowych
Kontrola zgodności działania banków z przepisami prawa
Przedmiotowy zakres nadzoru
Licencjonowanie działalności bankowej
Kontrolowanie przestrzegania regulacji ostrożnościowych
Sankcje nadzorcze – m.in.:”
Zawieszanie w czynnościach członków zarządu banku i wnioskowanie o ich odwołanie
Nałożenie na bank wykazujący straty obowiązku opracowania i wdrożenia programu naprawczego
Wprowadzenie zarządu komisarycznego
Zawieszenie działalności banku i wnioskowanie do sądu o ogłoszenie upadłości. #
System absorpcji strat w bankach
Rodzaje strat i źródła ich pokrycia:
Oczekiwania – występują zawsze w portfelu kredytowym, niezależenie od stopnia jego dywersyfikacji, równe średniej stracie na portfelu kredytowym.
Powinny być absorbowane przez rezerwy ogólne.
Nieoczekiwane – występujące w portfelu kredytowym rzadko, ale o dotkliwie wysokim poziomie przy zastosowaniu narzędzi statystycznych.
Powinny być absorbowane przez kapitał regulacyjny
Ekstremalne – występujące jedynie w warunkach skrajnych.
Pokrywane przy użyciu kapitału wewnętrznego szacowanego przez banki w Amach Filara II NUK/ buforów kapitałowych Bazylei III. #
Podstawowe normy ostrożnościowe – tabelka
Rodzaje regulacji | Rodzaje ograniczanego ryzyka | Cel regulacji |
---|---|---|
Współczynnik wypłacalności | Kredytowe, rynkowe, operacyjne | Ograniczenie całościowej ekspozycji banku na trzy rodzaje ryzyka |
Limity koncentracji zaangażowań | Kredytowe – niewypłacalności kontrahenta | Dywersyfikacja portfela aktywów i zmniejszenie sytuacji banków od sytuacji pojedynczych kredytowbiorców |
Rezerwy celowe i ogólne | Kredytowe – niewypłacalność kontrahenta | Kompensacja strat wynikających z posiadania aktywów. |
Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego
(Bank Rozrachunków Międzynarodowych)
Utworzony: 1974
Członkowie: Belgia, Francja, Hiszpania, Holandia, Japonia, Kanada, Luksemburg, Niemcy, Stany Zjednoczone, Szwajcaria, Szwecja, Wielka Brytania, Włochy.
Uprawnienia: formułowanie wniosków i rekomendacji
Umowa Kapitałowa (1988)- propozycja ujednolicenia standardów ograniczenia ryzyka kredytowego działalności bankowej w skali międzynarodowej
Metodologia wyznaczania współczynnika wypłacalności oparta na sztywnych wagach ryzyka aktywów i minimalnej wysokości 8%.
Nowa Umowa Kapitałowa (2004)
Bazylea III – projekt w opracowaniu (wdrażanie w latach 2013-2019).#
Schemat 2
Filar I
Ustalenie minimalnych wymogów w zakresie adekwatności kapitałowej obejmującej ryzyko kredytowe, runkowe i operacyjne
Wspólczynnik wypłacalności:
$$W = \frac{k_{\text{tier\ I}} + k_{\text{tier\ II}} - k_{\text{pomniejszenia}} + k_{\text{tier\ III}}}{12,5x(8\% xR_{\text{kred}} + R_{\text{rynek}} + R_{\text{oper}})} \geq 8\%$$
Kytier I – fundusz e podstawowe
Ktirer II- funkdusze uzupełniające
Pomniejszenia – pozycje pomniejszające sume funduszy
….
Fundusze własne banku
Fundusze podstawowe (teir I) – kapitał zakładowy, kapitał zapasowy, kapitał rezerwowy, wynik w latach ubiegłych, wynik w trakcie zatwierdzania i wynik okresu bieżącego (w razie zysku jego kwota zwiększa bazę kapitałową, w razie straty zmniejsza)
Fundusze uzupełniające (tier II) – m.in. pożyczki podporządkowane (wierzyciel zgadza się, zę w razie upadłości banku znajdzie się na końcu listy wierzycieli, włączenie do funduszy uzupełniających wymaga zgody władz nadzorczych)
Fundusze własne III kategorii (tier III) – tylko w bankach o dużej wartości księgi handlowej – kapitał służący do pokrywania określonych rodzajów ryzyka rynkowego (krótkoterminowe pożyczki podporządkowane, zyski na portfelu handlowym, pomniejszone o straty na pozostałych rodzajach działalności). #
Sposoby pomiaru ryzyka NUK
Pomiar ryzyka kredytowego
Metoda standardowa - wagi ryzyka zależą od ratingu nadawanego przez agencje zewnętrzną
Podstawowa metoda ratingów wewnętrznych, w której części parametrów jest określana rzez władze nadzorcze
Zaawansowana metoda ratingów wewnętrznych, w której bank wyznacza samodzielnie parametry ryzyka
Przykładowe wagi ryzyka dla ekspozycji wobec klientów korporacyjnych
Rating (S&P) Waga ryzyka
AA- i wyższe 20%
Od A+ do A- 50%
Od BBB+ do BB- - 100%
Poniżej BB- 150%
Ekspozycjom detalicznym w metodzie standardowej przypisano wagę 75%.
To przykład do metody standardowej
Współczynnik wypłacalności w bankach mających siedzibę w Polsce (w%) – wykres