Postawa ciała – swobodny układ ciała w pozycji stojącej uwarunkowany :
podłożem morfologicznym
podłożem funkcjonalnym
nawykiem postawy ( wg.Degi, Bąk , Kutner-Kozińskiej, Milanowskiej )
Prawidłowa postawa ciała kryteria :
-zapewnić zrównoważenie i stabilność ciała
-stanowić dogodną pozycję wyjściową dla ruchu
-zapewnić dużą wydolność statyczno-dynamiczną
-zapewnić ekonomikę wydatku energetycznego
-nie zaburzać czynności narządów wew.
-spełniać wymogi estetyczne i psychologiczne
Prawidłowy układ ciała poszczególnych segmentów ciała :
1.w pł.czołowej – układ segmentów ciała w postaci trzech prostokątów ( Lener-Schroth )
2.w pł.strzałkowej - układ segmentów ciała w postaci trzech trapezów
3.w pł.horyzontalnej
Układ trzech współśrodkowych :
-obręczy barkowej , piersiowej i lędźwiowej
1.Rzetelna informacja posturalna
-uświadomienie dziecka o jego defekcie
2.Korekcja wady
-wybranie umiejętności korygowania wady
3.Wytrzymałość posturalna
-wyrabianie zdolności utrzymania skorygowanej postawy
4.Nawyki prawidłowej postawy ciała
-utrwalenie automatycznego utrzymania skorygowanej postawy ciała
5.Szczegółowa taktyka reedukacji posturalnej zależy przede wszystkim od rodzaju zaburzenia statyki ciała.
6.Zaburzenie statyki ciała w pł.strzałkowej czyli wady postawy w tej płaszczyźnie :
-plecy wklęsłe
-plecy okrągłe
-plecy płaskie
7.Zaburzenie statyki ciała w pł.czołowej czyli boczne skrzywienia kręgosłupa tzw.skoliozy
SKOLIOZA – jest to odchylenie od osi mechanicznej kręgosłupa od jego osi anatomicznej, przede wszystkim w kierunku bocznym.
Kąt Ferqusona – prowadzi prostą od kręgu granicznego do szczytowego
Skrzywienia pierwotne – to przy których kąt skrzywienia jest większy
1.Środki profilaktyczne
-eliminacja zbędnych obciążeń
-pozycje funkcjonalne
-leczenie ułożeniowe
2.Usunięcie lub zmniejszenie zniekształcenia
-wyciągi
-gorsety ortopedyczne
-leczenie operacyjne
3.Korekcje bocznego skrzywienia kręgosłupa
-metody reedukacji posturalnej
-metoda Niderhoffera
-metoda Klappa
-metoda Lehnert-Schroth
4.Wytrzymałość posturalna
-ćw.o charakterze wytrzymałościowo-siłowym :
metoda Majocha
metoda „Pressio”
metoda Brunkow
5.Nawyki prawidłowej pozycji
-ćw.oparte o Biofeedback
METODA KLAPPA
Podstawowe założenia
1.Boczne skrzywienia kręgosłupa występują jedynie wśród ludzi i związane są :
przyjęciem przez człowieka pionowej postawy
osiowym działaniem na kręgosłup sił grawitacji
2.Ćw.korekcyjne odbywają się w pozycjach niskich
p.leżące , pół leżące
klęki podparte o różnym stopniu zgięcia kkg, kkd
klęk prosty z pochylenie tułowia
3.Ruchomość kręgosłupa w pł.czołowej
Zmienia się w zależności od zmiany jego ustawienia w pł.strzałkowej
4.Aby zwiększyć możliwości ruchomości kręgosłupa wprowadzono 6 pozycji lordotyzujących i 5 pozycji kifotyzujących
5.Pozycje do ćw.dobiera się odpowiednio do lokalizacji szczytu skrzywienia pierwotnego
Im wyżej zlokalizowane jest skrzywienie pierwotne tym niższa pozycja lordotyzująca , wyższa p.kifotyzująca.
Im niżej zlokalizowane jest skrzywienie pierwotne tym wyższe pozycje lordotyzujące , niższe kifotyzujące.
-ćwiczenia odbywają się po wycinku koła
-metoda ćw.hiperkorekcyjnych
-sterowanie ruchami kręgosłupa poprzez ruchy obręczy barkowej i biodrowej
-zmiana ułożenia obręczy barkowej lub biodrowej w pł.czołowej zmienia też ukształtowanie kręgosłupa w pł.czołowej
Działanie korygujące ustawienia :
uniesienie obręczy barkowej po wklęsłej stronie skrzywienia – sterowanie odgórne
uniesienie obręczy biodrowej po wypukłej stronie skrzywienia – sterowanie oddolne
skośne ustawienie obu obręczy równocześnie
skośne ustawienie obu obręczy równolegle
ĆWICZENIA
1.Ruchu naprzemienne
kg – wklęsła i kd – wypukła
kd – wklęsła i kg – wypukła
1.Ruch odstawno-dostawny
kd – wypukła i kg – wklęsła
kg – wypukła i kd – wklęsła
1.Ruch homologiczny
kg – wklęsła i kd – wypukła
kd – wklęsła i kd – wypukła
( skany z rysunkami w ćwiczeniach )
FORMUŁA SKOLIOZ
1.nazwa skrzywienia –skolioza ( Sc )
umiejscowienie
-szyjne ( C )
-piersiowe ( Th )
-lędźwiowe ( L )
2.umiejscoweinie skrzywienia
prawostronne ( dex ) dextroconvexa
lewostronne ( sin ) sinistroconvexa
3.etiologia
wrodzone – congenite ( c )
porażenne – paralytic ( p )
krzywicze – rachitica ( r )
dystoniczne – dystonica ( d )
4.forma skrzywienia
-funkcjonalna – (F) funcionalis
-strukturalna – (S) structuralis
5.zrównoważenia skrzywienia
-zrównoważona
-niezrównoważona
6.stopień ruchomości skrzywienia
I – ulegające czynnej korekcji
Ia – ulegają korekcji po dostarczeniu informacji
II – ulegające biernej korekcji
III – nie ulegające biernej korekcji
IV - nie ulegające korekcji z deformacjami strukturalnymi
7.zakres łuku skrzywienia i oznaczenia początkowego, szczytowego i końcowego kręgu skrzywienia pierwotnego i łuków wtórnych
8.długość skrzywienia pierwotnego , długość cięciwy łuku
9.wysokość skrzywienia
10.stopień rotacji