"Lucifer" to sonet francuski wywodzący się z z tomika poezji Tadeusza Miciśnkiego pt. "W mroku gwiazd". Autor wiersza to młodopolski twórca, który fascynował się filozofią wschodu, mistyką średniowiecza i baroku, a także demonologia, satanizmem. Między innymi dlatego jego dzieła były nierozumiane i spotkały się z dużą falą krytyki.

Sam tytuł wiersza wskazuje kto jest w nim podmiotem lirycznym. Lucyfer to imię zbuntowanego anioła oznaczające niosącego światło. Widać, że podmiot liryczny jest rozdarty wewnętrznie. Z jednej strony nazywa się „otchłanią tęcz”, z drugiej – „płomieniem bożym”. Lucifer nie ma w nikim oparcia, musi sobie sam ze wszystkim radzić na co wskazują słowa "...ja w mrokach gór zapalam czerwień zorzy, iskrą mych bolów, gwiazdą mej bezmocy.'

Podmiot liryczny nie wie kim naprawdę jest, ma problemy z osobowością, poszukuje samego siebie. Chce być okrutnym, bezlitosnym diabłem - 'piorunem burz', podczas gdy w innej sytuacji staje się 'grobowcem ciszy'. Lucifer wstydzi się swojego oblicza, bardzo denerwuje go blask wschodzącego słońca wielbiący Boga. Sam wiersz jest niezwykle ponury, przez co doskonale oddaje tematykę, a także sytuację liryczną podmiotu. Podmiot liryczny jest znakomitym przykładem postawy dekadenckiej - zmęczony życiem, zrezygnowany, nie widzący sensu dalszego bytowania. Ponadto diabeł w utworze Micińskiego nie ma szans na lepsze życie, jest zamknięty w swego rodzaju próżni, z której nigdy się nie wydostanie. Wiersz ten jest również sztandarowym przykładem ekspresjonizmu - ból, cierpienie, bunt przeciwko rzeczywistości, a ponadto bardzo obrazowy sposób przedstawienia idealnie wkomponowują się w tę estetykę.

Język w sonecie jest niezwykle bogaty w środki artystycznego wyrazu. Ogromna ilośc epitetów - 'zimny wiatr', 'głuchy dzwon' służą obrazowaniu sytuacji. Występuje także oksymoron 'głuchy dzwon', a także antyteza„piorun burz – a od grobowca cichszy” - te środki służą pokazaniu, tego jak bardzo Lucyfer jest rozdarty wenętrznie. W utworze znajdziemy porównanie 'a płakałbym nad sobą jak zimny wiatr' czy też personifikacje ' na harfach morze gra'. Wiersz składa się z 14 wersów (4-4-4-2, dlatego możemy mówić o sonecie francuskim) o nieregularnej liczbie sylab, rymach żeńskich.

Uważam, że wiersz Micińskiego znakomicie oddaje sytuacje upadłego anioła, rozdartego pomiędzy dobrem, cisza, spokojem a złem, hałasem, niepokojem. Sytuacji opisana w utworze w pewnym sensie może dotknąc każdego z nas. Człowiek skazany jest każdego dnia na podejmowanie decyzji, wybór pomiędzy jednym a drugim towarem znajdującym się na półkach sklepowych. Poza tym - każdy z nas na pewno czuł się nierozumiany przez inncyh i nie raz odczuwał iż jego dalsze życie jest bezcelowe. Nie należy zapominać, że Lucyfer o tlyko symbol, a tematyka jest uniwersalna.