NATURA2000:
Korzystny status ochrony:
a)siedliska: naturalny zasięg, zachowane specyficzne struktury i funkcje, KSO typowe dla gatunku
c)gatunku: liczebność nie zmniejsza się w sposób ciągły, zasięg występowania lokalnej populacji gatunku nie zmniejsza się w sposób ciągły, istnieje dostatecznie duża powierzchnia siedlisk, niezbędna do występowania gatunku
Ocena habitatowa-szczególny rodzaj oceny środowiskowej,służący badaniu czy dany plan lub przedsięwzięcie oddziałują na obszar Natura2000. W przypadku stwierdzenia w 2 pierwszych etapach, iż ten plan znacząco negatywnie wpływa na cele ochrony obszaru Natura2000 i jego integralność-nie można zrealizować planu, chyba że w 2 kolejnych etapach stwierdzi się, iż występują wszystkie przesłanki wyszczególnione w art.34, a więc: nie ma rozwiązań alternatywnych, zostanie zapewniona kompensacja przyrodnicza, jest to nadrzędny interes publiczny.
KOMPENSACJA PRZYRODNICZA: zespół działań(roboty budowlane, ziemne, zalesianie, zadrzewianie, tworzenie skupień roślinności)prowadzących do przywrócenia równowagi przyrodniczej na danym terenie,wyrównania szkód dokonanych w środowisku przez realizację przedsięwzięcia.
OCHRONA ŚRODOWISKA: podjęcie lub zaniechanie działań, umożliwiające zachowanie lub przywrócenie równowagi przyrodniczej(racjonalne kształtowanie środowiska i gospodarowanie zasobami zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju; przeciwdziałanie zanieczyszczeniom; przywracanie elementów przyrodniczych do stanu właściwego)
ŚRODOWISKO: ogół elementów przyrodniczych, w tym także tych przekształconych w wyniku działalności człowieka,a w szczególności: powierzchnia ziemi, kopaliny, wody, powietrze, klimat, krajobraz oraz pozostałe elementy różnorodności biologicznej, a także wzajemne oddziaływanie miedzy tymi elementami.
ZRÓWNOWAŻONY ROZWÓJ: rozwój społeczno-gospodarczy, w którym następuje proces integrowania działań politycznych, gospodarczych i społecznych, z zachowaniem równowagi przyrodniczej i trwałości podstawowych procesów przyrodniczych,w celu zagwarantowania możliwości zaspakajania potrzeb zarówno ówczesnego jak i przyszłego pokolenia.
Minister właściwy ds.Ochrony Środowiska przygotowuje projekt
↓ ↓
Województwo opiniuje marszałek
(wojewódzki program OŚ, ewaluacja co 4 lata) ↓
↑ Uchwała Sejmiku
Powiat(powiatowy program OŚ) ↓
↑ Uchwała Rady Powiatu
Gmina(gminny program OŚ) ↓
Uchwała Rady Gminy
WODA:
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady(2000r.)
Ramowa Dyrektywa Wodna(2000r.)-efekt ponad 5-letniej dyskusji i negocjacji
Kluczowy cel: osiągnięcie dobrego stanu wód UE do 2015r. poprzez zapobieganie degradacji i poprawę stanu zasobów wodnych, promowania zrównoważonego użytkowania wód, podejmowania działań zmierzających do wyeliminowania lub stopniowej redukcji zrzutów substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska.
Innowacyjne cechy Ramowej Dyrektywy Wodnej: obejmuje ochroną wszystkie wody(śródlądowej, przybrzeżne, podziemne, przejściowe), wprowadza zlewniowe zarządzanie wodami, wprowadza zasadę zwrotu kosztów za usługi wodne, wymaga zaangażowania społeczności lokalnych i i uzytkowników wody w proces jej ochrony.
Prawo wodne: 18 lipca 2001r.
Transpozycja przepisów Ramowej Dyrektywy Wodnej do prawodawstwa nastąpiła przede wszystkim przez Ustawy: Prawo Wodne, Prawo Ochrony Środowiska, Prawo o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowych odprowadzaniu ścieków.
Ogólne zasady: zrównoważony rozwój, racjonalne i całościowe traktowanie zasobów wód powierzchniowych i podziemnych, współpraca administracji publicznej i użytkowników wód i przedstawicieli lokalnych społeczności, działania zgodne z interesem publicznym mające na celu niedopuszczenie do pogorszenia ekosystemów.
PRAWO ŚRODOWISKOWE:
Oddziaływanie na środowisko to różnica pomiędzy spodziewaną wartością wyszczególnionego parametru i określonym czasie i przestrzeni, oszacowaną przy założeniu o braku realizacji przedsięwzięcia a rzeczywistą wartością tego parametru.
Procedura OOŚ-to systematyczne, powtarzalne i interdyscyplinarne rozważanie potencjalnych skutków dla środowiska.
Znaczenie OOŚ: pozyskiwanie info.,analiza rozwiązań alternatywnych, równoważenie celów środowiskowych ze społecznymi, ekonomicznymi itp., rola pomocnicza a nie decyzyjna
Cele OOŚ: skutki i warunki realizacji poszczególnych inwestycji, umożliwia lepsze zrozumienie następstw decyzji, umożliwia ocenę wielkości oddziaływań, umożliwia porównanie wariantów oraz analize strat i zysków
Etapy procedury OOŚ:
*propozycja inwestycji
*kwalifikacja inwestycji(czy wymaga przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko)
*weryfikacja celu i potrzeby
*ustalenie zakresu badań(identyfikacja wszystkich istotnych oddziaływań przedsięwzięcia)
*analiza wariantowa(rozwiązania aletnatywne planowanej inwestycji)
*prognoza oddziaływań(wpływ inwestycji na poszczególne elementy środowiska tj.faunę, florę, bioróżnorodność itp.)
*przeciwdziałanie negatywnym skutkom
*porównywanie wariantów i wybór preferowanego wariantu
*raport OOŚ
*opiniowanie raportu
*monitoring i oceny powykonawcze
Kto wydaje decyzje DOŚ:
Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska
Starosta(podział, wymiana, scalanie gruntów)
Dyrektor Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych(zamiana lasów na uzytek rolny)
Wójt, burmistrz, prezydent miasta
Przebieg DOŚ-u:
Inwestor składa wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi wniosek o wydanie decyzji o uwarunkowaniach środowiskowych i załącza kartę informacyjną przedsięwzięcia→Wójt, burmistrz lub prezydent zwraca się do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska i do Państwowego Powiatu Inspektora Sanitarnego o opinię co do potrzeby wydawania OOŚ i ewentualnego zakresu raportu→TAK:na drodze postanowienia stwierdza obowiązek przeprowadzenia OOŚ→inwestor przedkłada raport w zakresie zgodnym z postanowieniem; NIE: wydanie postanowienia w którym stwierdza brak potrzeby przeprowadzenia OOŚ, wydaje decyzję o uwarunkowianiach środowiskowych i podaje do wiadomości publicznej.