GRUCZOŁY WYDZIELANIA WEWNĘRZNEGO-ENDOKRYNOLOGIA
HOMEOSTAZA-stan dynamicznej równowagi czynnościowej organizmu,której zachwianie
prowadzi do choroby lub śmierci. Stan zdrowia=utrzymanie homeostazy; choroba=zaburzenia homeostazy.
Ze względów fizjologicznych ważne są: ciśnienie parcjalne O2 i CO2,ponieważ wymiana gazowa w płucach odbywa się na zasadzie różnicy między ciśnieniem parcjalnym tych gazów we krwi żylnej tętnicy płucnej przepływającej przez pęcherzyki płucne, a ciśnieniem parcjalnym tych gazów w pęcherzykach płucnych.
PODZIAŁ OGÓLNY HORMONOW ZE WZGLĘDU NA MIEJSCE ICH SYNTEZY I SPOSÓB ODDZIAŁYWANIA:
Hormony gruczołowe-tworzone w gruczołach dokrewnych i roznoszone przez krew.
Hormony tkankowe- powstające w wyspecjalizowanych komórkach niekiedy różnych tkanek i uwalnianie do krwi lub innych płynów ustrojowych.
Neurohormony- syntetyzowane przez komórki neurosekcyjne układu nerwowego i roznoszone do komórek wykonawczych przez krew.
Mediatory- neuroprzekaźniki tworzące w ciele komórki nerwowej zwanej neurytem, przenoszone przez krew, mają wpływ na sąsiednie komórki.
HORMONY- to endogenne (syntetyzowane w organizmie)związki organiczne regulujące i koordynujące funkcjonowanie tkanek i narządów oraz zapewniające homeostazę w organizmie.
MECHNIZM DZIAŁANIA HORMONÓW:
Większość hormonów wiąże się z białkami osocza.
Wszystkie hormony znajdujące się w płynach ustrojowych docierają do indywidualnych komórek.
Oddziaływanie hormonu na komórkę zależy od wyposażenia jej w swoiste białka receptorowe.
HORMON- wiąże się z odpowiednim receptorem komórkowym wskutek czego dochodzi do zwiększenia syntezy kwasu RNA i mRNA, a tym samym do aktywacji odpowiedniego genu i syntezy białka odpowiedzialnego za wykonanie czynności charakterystycznej dla danego hormonu.
WYRÓŻNIAMY NASTĘPUJĄCE GRUCZOŁY DOKREWNE:
Szyszynka,
przysadka mózgowa,
tarczyca,
przytarczyce,
grasica,
trzustka,
kora i rdzeń nadnerczy,
jajniki i jądra.
HORMONY PRZYSADKI (PŁAT PRZEDNI)
somatotropina (STH)-hormon wzrostu,
prolaktyna (LTH)- hormon odpowiadający za produkcje mleka,
gonadotropina przysadkowa (FSH),
hormon luteinizujący (LH),
gonadotropina kosmówkowa (HCG),
hormon adrenokortykotropowy (ACTH),
hormon tyreotropowy (TSH).
SOMATOTROPINA (STH)- hormon wzrostu- przyśpiesza podziały komórek, wzmaga syntezę białek, węglowodanów i tłuszczów, podnosi zasoby glikogenu w mięśniach szkieletowych,szczególnie mocno działa na wzrost kości długich, stężenie tego hormonu wzrasta po wysiłkach fizycznych w następstwie głodzenia i w stanach emocjonalnych.
NADCZYNNOŚĆ PRZYSADKI W MŁODYM WIEKU powoduję nadmierny wzrost czyli gigantyzm.
NADMIERNA PRODUKCJA W WIEKU DOROSŁYM powoduję akromelagię objawiającą się nadmiernym powiększeniem żuchwy , warg, języka, stóp i rąk.
NIEDOCZYNNOŚĆ W MŁODYM WIEKU prowadzi do zatrzymania wzrostu i karłowatości, często towarzyszy temu infantylność, niedorozwój umysłowy i seksualny.
HORMONY GONADOTROPOWE- główne zadanie to pobudzenie hormonów sterydowych, do których należą:
Prolaktyna(laktotropina LTH) wpływa na wydzielanie mleka, pobudza instynkt macierzyński.
Gonadotropina przysadkowa FSH- pobudza pęcherzyki Graffa w których znajdują się komórki jajowe do dojrzewania,pobudza produkcję estradiolu.
Hormon luteinizujący LH- u kobiet pobudza jajeczkowanie i wytwarzanie progesteronu, pękanie pęcherzyka Graffa i powstanie ciałka żółtego, u mężczyzn pobudza komórki śródmiąższowe jąder do produkcji testosteronu.
Gonadotropina kosmówkowa (HCG) łożyskowa- jest wytwarzana przez kosmówkę i jej stężenie wzrasta w moczu podczas ciąży, utrzymuję, utrzymuję rozwój ciałka żółtego, które wytwarza progesteron niezbędny do utrzymania ciąży.
Hormon adrenokortykotropowy ACTH- pobudza korę nadnerczy do syntezy hormonów sterydowych.
Tyreotropina- wzmaga wyzwalanie tarczycy, wytworzonych tam hormonów i wydzielanie jodu(hormon tyreotropowy TSH).
PŁAT ŚRODKOWY PRZYSADKI MÓZGOWEJ:
Melanotropina MSH- rozszerzenie melanoforów i pobudza proces ciemnienia skóry.
TYLNY PŁAT PRZYSADKI MÓZGOWEJ:
Wazofresyna- hormon antydiuretyczny ADH- brak lub niedobór powodujęwydalanie bardzo dużej ilości rozcieńczonego moczu tzw. moczówkę prostą.
Oksytocyna- wzmaga skurcze mięśni gladkichmacicy podczas porodu.
SZYSZYNKA- produkuję hormon melatoninę,który wpływa na ośrodki regulujące sen.
HORMONY TARCZYCY:
*trójjodotyronina,
*czterojodotyronina (tyroksyna),
*kalcytonina.
Niedorozwój tarczycy i brak hormonów tarczycy u ludzi młodych powoduje matołectwo i karłowatość, u ludzi dorosłych zaś tzw. obrzęk śluzowaty.
W nadczynności tarczycy wzrasta poziom PPM, nawet o 50% i więcej. Objawy zewnętrzne tego stanu to wole i wytrzeszcz gałek ocznych tzw,.choroba Grovesa Basenova. Dodatkowo niepokój, drżenie wewnętrzne i drżenie kończyn, potliwość i wzmożone pragnienie, zaburzenia snu.
HORMON PRZYTARCZYC
Parathormon PTH- reguluję przemianę fosforowo- wapnową. Usunięcie przytarczyc prowadzi do hypokalcemi, skurczu mięśni tzw. tężyczki, drgawek i śmierć. Hypokalcemia- niski poziom wapnia we krwi.
Kalcytonina- hormon produkowany przez tarczycę- obniża stężenie jonów wapnia we krwi.
GRASICA
Tymozyna- powoduję wzrost właściwości immunologicznych limfocytów T, które biorą udział w odpowiedzi immunologicznej organizmu typu komórkowego.
HORMON NADNERCZY/KORA NADNERCZY
Hormony sterydowe- glikortykoidy-kortyzol-hormon wydzielany w warunkach dużego stresu.
Mineralokortykoidy-dezoksykatykasteron-rdzeń nadnerczy.
Adrenalina- działa pobudzająco na mięsieńsercowwy, przyśpieszając jego akcje, powoduje wzrost ciśnienia tętniczego krwi, mobilizuje organizm dodzialania.
Noradrenalina- powoduje skurcze naczyń krwionośnych obwodowych i wzrost tetna i ciśnienia tętniczego
HORMON TRZUSTKI:
Insulina- wytwarzana w skupistach B wysepek Langerhausa,obniża poziom glukozy we krwi.
Glukagon- wytwarzany w wysepkach Alfa Langerhausa- podwyższa poziom glukozy we krwi pobudzając rozad glikogenu w wątrobie.
HORMONY GRUCZOŁÓW PŁUCIWYCH
Jądra-androgeny-testosteron, androstendion.
Jajniki- estrogeny-progesteron, estradiol,relaksyna.
KREW-tkanka płynna krążąca w naczyniach krwionośnych i w sercu w obiegu zamkniętm.
U kobiet stanowi około 6,5%, a u mężczyzn około 7% masy ciała, czyli w obiegu znajduję się około 5-5,5 litra krwi.
Krew tętnicza ma barwę szkarłatną, a żylna ciemnowiśniową.
Smak krwi jest lekko słony.
Krew skałada się z części płynnej czyli osocza i elementów morfologicznych ( erytrocytów, trombocytów,leukocytów).
FUNKCJE KRWI
Transportowa- zaopatruje komórki w tlen i składniki odżywcze oraz usuwa z nich produkty przemiany materii np. CO2, metabolity pośrednie np. kwas mlekowy z mięśni.
Termoregulacyjna- odbiera ciepło z narządów (wątroba, pracujące mięśnie) i ogrzewa skóre poprzez którą następuję utrata nadmiaru ciepła.
Ochronna/obronna- bierze udział w unieczynnianiu obcych i szkodliwych dla organizmu substancji pochodzenia egzogennego i endogennego jak wirusów chorobotwórczych i komórek nowotworowych.
Homeostatyczna- utrzymuje stałe fizjologiczne właściwości środowiska wewnętrznego, reguluje zawartość wody, kwasów i zasad.
SKŁAD KRWI
Osocze około 55%, skład: fibrynogen i surowica (osocze pozbawione fibrynogenu nosi nazwę surowicy krwi).
Surowica- woda 90%, związki organiczne 9%, sole mineralne 1%.
Składniki organiczne- białka(albuminy, globuliny, fibrynogen), wolne kwasy tłuszczowe, trójglicerydy, fosfolipidy, cholesterol, aminokwasy, glukoza, mocznik, kwas moczowy,kreatynina, amoniak.
Niewielkie ilości związków- sód, potas,wapń, fosfor, jod, żelazo.
Elementy morfologiczne 45%
krwinki czerwone- erytrocyty,
krwinki białe- leukocyty,
granulocyty:
*kwasochłonne (eozynofile),
*zasadochłonne (bazofile),
*obojętnochłonne (neutrofile)- poruszają się najszybciej,
agranulocyty(limfocyty)
monocyty,
płytki krwi (trombocyty) 150-200tys/mm3
ROLA BIAŁEK OSOCZA
Utrzymanie równowagi kwasowo-zasadowej.
Utrzymanie ciśnienia osmotycznego.
Zapewnienie odpowiedniej lepkości osocza.
Zapewnienie obronnej funkcji organizmu.
Fibrynogen- bierze udział w krzepnięciu krwi.
Miejsce tworzenia elementów morfologicznych krwi: erytrocytów, leukocytów, trombocytów- szpik kostny czerwony:kręgów, żeber, mostka, kości biodrowych i miednicy(kości płaskie).
ERYTROCYTY(KRWINKI CZERWONE)
Pochodzą z komórek szpiku zwanymi erytroblastami.
Ich liczba zależy od wieku i płci .
U noworodków wynosi 7mln w 1mm3, u mężczyzn ok 5mln w 1mm3, a u kobiet 4,5mln w 1mm3.
Dojrzałe erytrocyty są pozbawione jąder, więcnie mogą się dzielić.
Żyją około 120dni, po czym ulegają rozpadowi w śledzionie.
Przyjmują kształt dwuwklęsłych krążków.
Kluczowa funkcja erytrocytów to aktywne wiązanie tlenu przez obecną w nich hemoglobinę i transport tego gazu do poszczególnych tkanek.
HEMOGLOBINA- to główny składnik erytrocytów w jej skład wchodzi globina i tlen.
Hem ma zdolność odwracalnego łączenia się z tlenem O2,dwutlenkiem węgla CO2 i tlenkiem węgla CO.
Utlenowanie- to proces łączenia się hemoglobiny z tlenem.
Odtlenowanie- odłączenie tlenu od hemoglobiny- zachodzi w tkankach.
Hemoglobina w połączeniu z tlenkiem węgla daję karboksymenoglobinę.
Opad lub odczyn biernackiego (OB)- oznacza szybkość opadania erytrocytów w mieszczonych w probówce z dodatkiem substancji przeciwkrzepliwych, u zdrowego człowieka wynosi 2-8mm/godz. Odczyn ten wzrasta w stanach zapalnych organizmu i u kobiet w ciąży. Szybkość opadania zależy od obecności przeciwciał w surowicy krwi, gdyż powodują one zlepianie się krwinek w wzrost gęstości.
REAKCJA NA ZMIANY CIŚNIENIA OSMOTYCZNEGO
Roztwór izotoniczny- stan równowagi dynamicznej-kształt erytrocytów nie ulega zmianie.
Roztwór hipotoniczny-erytrocyt pęcznieje i pęka (hemoliza-rozpad).
Roztwór hipertoniczny- erytrocyt kurczy się, jego powierzchnia staje się pomarszczona z wypustkami w kształcie kolców.
LEUKOCYTY(KRWINKI BIAŁE)
Są większe od erytrocytów,mają płatowate jądro komórkowe.
Pozbawione są hemoglobiny.
Liczebność u zdrowego człowieka wynosi 5-6tys/mm3.
Leukocytoza-to zwiększona liczba leukocytów.
Leukopenia to zmniejszona liczba leukocytów.
GRANULOCYTY OBOJĘTNE- NEUTROFILE(zawierają ziarnistości w cytoplazmie)
Największa grupa 60-75% ogólnej liczny leukocytów, posiadają zdolność ruchu pełzakowatego i duże możliwości fagocytarne(pożeranie).
Przechodzą przez naczynia włosowate do tkanek, gromadząc się w miejscach zapalnych.
Fagocytują bakterie i powodują powstanie ropy- mętnego płynu zawierającego leukocyty, bakterie i szczątki obumarłej tkanki.
Żyją 2-4dni.
Wzrost liczby neutrfili obserwuję się w ostrych chorobach zakaźnych, w pierwszym okresie każdego zapalenia oraz przy szybko rozwijających się nowotworach(wzrost nawet do 100tys).
GRANULOCYTY KWASOCHŁONNE- EOZONOFILE
Stanowią 2-4% ogólnej liczby leukocytów.
Wykorzystują zdolność ruchu pełzakowatego i fagocytozy ale w mniejszym stopniu niż neutrofile.
Zwalczają głównie pasożyty jelitowe i regulują reakcje alergiczne.
Żyją ok 24h.
GRANULOCYTY ZASADOCHLONNE-BAZOFILE
Stanowią0,3-0,9% wszystkich leukocytów i są mniejsze.
Prawie nie wykazują ruchów pełzakowatych i nie mają zdolności fagocytarnych.
Zawierają i wydzielają do osocza heparynę- substancję przeciwkrzepliwą.
AGRANULOCYTY-MONOCYTY
Stanowią 4-8% leukocytów i są największymi komórkami krwi.
Pełnią funkcję obronną, immunologiczną przy współpracy z limfocytami.
Uwalniają czynniki hamujące wzrost komórek nowotworowych i interferon hamujący namnażanie wirusów.
Wykazują zdolność ruchu pełzakowatego i fagocytowania.
We krwi przebywają 2 dni a potem wędrują do tkanek żyjąc 2 miesiące jako tzw. histiocyty.
LIMFOCYTY
Stanowią 20-30% ogólnej liczby leukocytów.
Zawierają duże jądro komórkowe, wypełniające prawie całą komórkę.
Są mało ruchliwe, mają małe zdolności fagocytarne.
Występują dwie grupy limfocytów: limfocyty B i limfocyty T.
LIMFOCYTY B
Długość życia 5-10dni.
Miejsce tworzenia- to szpik kostny.
Miejsce stacjonowania to węzły chłonne.
Są prekursorami plazmocytów-komórek wytwarzających przeciwciała.
LIMFOCYTY T
Długość życia wynosi 4-10lat (zapamiętują informacje odnośnie przeciwciał)
Odpowiadają za wywołanie odpowiedzi immunologicznej typu komórkowego np. przy odrzucie przeszczepu.
Okresowo przebywają i namnażają się w grasicy, następnie wędrują do węzłów chłonnych.
Na powierzchni ich błony komórkowej znajdują się przeciwciała mogące wiązać antygeny (białka obcogatunkowe).
TROMBOCYTY- PŁYTKI KRWI
Występują w liczbie 200-250tys/mm3.
Nie posiadają jąder komórkowych.
Długość życia to 8-12dni, potem usuwane z krwioobegu przez układ siateczkowo- śródbłonkowy.
Rola w układzie-bierze udział w krzepnięciu kwi poprzez gromadzenie się w miejscu zranienia i uwalnianie hormonu serotoniny, który powoduje skurcz naczyń krionoścnych i hamuje krwawienie.
UPROSZCZONY PRZEBIEG PROCESU KRZEPNIĘCIA KRWI
Po zranieni płyki ulegają zlepianiu i dochodzi do ich rozpadu.
Z uszkodzonych trombocytów uwalniany jest enzym trombokinaza, który katalizuję reakcje aktywacji nieczynnej protrombiny (wytwarzanej w wątrobie i występującej w osoczu) w trombinę.
Trombina przekształca rozpuszczalny w osoczu fibrynogen w nierozpuszczalną fibrynę.