Opracowana mapa przedstawia teren położony pod względem fizjograficznym w podprowincji Pojezierza Południowobałtyckiego, w makroregionie Pojezierza Wielkopolskiego, w mezoregionie Pojezierza Kujawskiego. Zróżnicowanie fizjograficzne wpływa na wszystkie elementy środowiska przyrodniczego tego obszaru.

Występują tutaj głównie tereny równinne, ale również lekko faliste obszary polodowcowe moreny dennej. Wysokości bezwzględne często przekraczają tu 130 m. n. p. m., a deniwelacje terenu sięgają 20 m. Wyraźnie zaznacza się tutaj zróżnicowanie typów gleb.Tereny równinne użytkowane są najczęściej rolniczo, ponieważ położone są na bardzo urodzajnych glebach - czarnoziemach kujawskich. Natomiast obszary faliste charakteryzują się dość licznie występującymi zagłębieniami i rynnami polodowcowymi, z których największe wypełniają jeziora oraz cieki wodne. Małe nachylenie powierzchni i słaby drenaż naturalny doprowadził do tego, że doszło tutaj do nadmiernego nawilgotnienia gleby i powstania czarnych ziem bagiennych z kilkudziesięciocentymetrowym poziomem próchnicznym o właściwościach zbliżonych do czarnoziemów stepowych, które porastają łąki. Tutejsza żyzność gleb sprawiła, że jest to obszar typowo rolniczy, a lasy występują bardzo rzadko. Dominującym typem lasów na tym obszarze są lasy mieszane z przewagą gatunków liściastych.

Klimat tego obszaru cechuje się przejściowością. Jest to wynikiem wpływu oceanicznego z zachodu i kontynentalnego ze wschodu. Wiążą się z tym częste zmiany napływu mas powietrza, które z kolei przyczyniają się do dużej zmienności stanów pogodowych. Obszar ten cechuje się niewielkimi opadami (około 500 mm).Ich największa ilość przypada na miesiące letnie. Wiatry na tym terenie pochodzą z zachodu i południowego zachodu. Średnia roczna temperatura wynosi tutaj około 7,8^oC. Najcieplejszym miesiącem jest tutaj lipiec, natomiast najzimniejszym luty.

Na analizowanym obszarze nie mamy praktycznie zabudowy zwartej, która cechuje tereny typowo miejskie. Tereny zabudowane wiążą się tutaj ściśle z charakterem zatrudnienia mieszkańców. Są to wyłącznie budynki mieszkalne wraz z wiejską zabudową gospodarczą. Jest to zabudowa luźna, charakteryzująca wieś. Tutejszy obszar zdominowały wsie zaliczane do typu genetycznego o nazwie ulicówka. Wsie największe najprawdopodobniej w swym początkowym stadium również się do niego zaliczały, jednak na przestrzeni dziejów uległy one rozbudowie w skutek postępu gospodarczego oraz w przypadku wsi Dobre turystycznego.

Mapa pokrycia terenu wykonana metodą Corine Land Cover

Ewa Szustkiewicz

Geografia spec. nauczycielska – nauczanie przyrody