„DRP I oraz DRP II”
Wyznaczając lokalizację miejsca, gdzie mogą być, realizowane przeładunki i kompletacje, przyjęcia i wydanie ładunków oraz gdzie ewentualnie będą utrzymywane zapasy, kolejną czynnością jest planowanie potrzeb w sieci dostaw - w sieci dystrybucji i zaopatrzenia. Do planowania potrzeb w sieci dystrybucji wykorzystywana jest metoda DRP I
METODA DRP I (Distribution Requirement Planning)
Opracowywanie harmonogramu zamawiania wyrobów gotowych, poczynając od przewidywanego poziomu popytu rynkowego (tzw. niezależnego), wstecz poprzez kolejne ogniwa dystrybucji.
Uwzględniane są również czasy realizacji zamówień pomiędzy poszczególnymi szczeblami dystrybucji. Wynikowe potrzeby dystrybucji są zsumowane i przesunięte w czasie
Metoda planowania DRP I jest oparta na zasadzie pull- planowanie wielkości dostaw, dystrybucji na podstawie zapotrzebowania klienta.
Zasady operacyjne przestrzegane w metodzie DRP I
Potrzeby klienta prognozowane są na podstawie złożonych zamówień, trendów, sezonowości danego produktu, zmian popytowych
Poziom obsługi i zapasy dopasowane są dla poszczególnych odbiorców
Uwzględniane są czasy realizacji dostaw pomiędzy różnym punktami sieci dystrybucji
Realizowany jest schemat zamawiania ilości zgodnych z wielkością wysyłek, magazyny regionalne, centra dystrybucji utrzymują zapasy minimalne lub wcale
Planowanie obejmuje cały cykl dostawy (od złożenia zamówienia do sprzedaży wyrobu gotowego)
Zużycie i popyt na zapasy:
ZAKRES DRP:
LOKALNE CENTRA DYSTRYBUCJI
(Produkty finalne) poziom prognozowanego popytu
REGIONALNE CENTRA DYSTRYBYCJI
Produkty finalne
MAGAZYN CENTRALNY
Produkty finalne
Punkt zamówienia i współzależność popytu:
MAGAZYN LOKALNY:
Liczne, nieduże, niezależne potrzeby klientow.
MAGAZYN REGIONALNY:
Nieliczne, większe potrzeby zależne od popytu w magazynach lokalnych
MAGAZYN CENTRALNY (FABRYCZNY)
Sporadyczne, duże potrzeby zależne od popytu w magazynach regionalnych
Podstawowe elementy DRP:
Bill of Distribution (BOD)
Struktura kanałów dystrybucji – opis przepływu danego wyrobu oraz system dystrybucji (produkcja, dostawca zewnętrzny, hurtownie, punkty sprzedaży detalicznej – POS)
Balance on Hand (BOH)
Zapas dysponowany – bieżący poziom zapasu danego SKU (SKU – Stock Keeping Unit – jednostka składowa, pozycja asortymentowa)
Zalecana, optymalna wielkość partii dostawy danego SKU
Cykl uzupełniania zapasu (w przybliżeniu czas realizacjidostawy danego SKU w np. dniach, tygodniach)
Zakładany poziom zapasu bezpieczeństwa danego SKU
Prognoza popytu – plan sprzedaży danego SKU najczęściej na 52 tygodnie, ale z możliwością skorygowania.
Podstawowa zasada planowania potrzeb w sieci dystrybucji wynika z zależności bilansowania potrzeb materiałowych, który można obliczyć z wzoru:
Zp + D = Z + Zk
Legenda:
Zp – zapas początkowy
D – wielkość dostawy
Z – zużycie (sprzedaż)
Zk – zapas końcowy (np. wymagany lub planowany zapas bezpieczeństwa)
Planowanie potrzeb w sieci dystrybucji wywołuje planowanie:
Harmonogramów pracy
Przyjęć i wydań w magazynie
Kursów transportowych
Dostaw i wysyłek w węzłach sieci
Zapasów magazynowych
METODA DRP II (Distribution Resource Planning)
Metoda DRP II – Planowanie Zasobów Dystrybucji - planowanie zapotrzebowania dystrybucji.
W porównaniu do DRP I, DRP II to planowanie przedłużone o określenie popytu na zasoby dystrybucji, czyli między innymi na:
Środkach transportu
Sile roboczej
Przestrzeni magazynowej
Środków pieniężnych
Wyniki DRP II zwykle prezentuje się w postaci tabelarycznej. W przypadku wystąpienia nieznacznych przeciążeń można zwiększyć dostępność zasobów (np. praca w nadgodzinach) lub wprowadzić ręcznie modyfikacje w tabeli DRP.
Do wyliczenia zapotrzebowania wykorzystuje się specyfikację zasobów (ang. Bill of Resources), w której określa się wielkości zużywanych zasobów przez poszczególne SKU.
ZALETY I WADY METOD DRP:
ZALETY | WADY |
---|---|
|
|
PLANOWANIE LOGISTYCZNE
PATRYCJA GWÓŹDŹ
Technik logistyk I