Uregulowania prawne na obszarach Natura 2000:

* Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 21 lipca 2004 [w sprawie specjalnych obszarów ochrony ptaków] w którym umieszczono w załączniku nr.2 listę gatunków ptaków będących przedmiotem ochrony na obszarach specjalnej ochrony ptaków.

* R.M.Ś. z dnia 9 lipca 2004 [w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną].

* R.M.Ś. z dnia 28 września 2004 [w sprawie gat dziko wyst zwierząt objętych ochroną]

* R.M.Ś. z dnia 16 maja 2005 [ w sprawie typu siedlisk przyrodniczych oraz gat roślin i zwierząt, wymagających ochrony w formie wyznaczenia obszarów N2000].

3poziomy nadzoru na obszarze N2000:

* Minister Środowiska wyznacza obszary N2000, przekazuje i uzgadnia listy obszarów N2000 z Komisją Europejską i tworzy akty prawne dot. N2000.

* Wojewoda koordynuje funkcjonowanie sieci na terenie województwa, sprawuje nad nią nadzór, opiniuje oraz uzgadnia realizacje planów i przedsięwzięć.

* Administrator obszaru N2000 – sprawuje nadzór nad obszarem, odpowiada za kontrolę wykonania planów ochrony dla danego obszaru.

Kwaśne buczyny – są to lasy bukowe o ubogich, kwaśnych glebach. W drzewostanie zdecydowanie dominują buki zwyczajne, w domieszce spotyka się rzadko graby, dęby szypułkowe, częściej spotykane są domieszki sosny zwyczajnej (wprowadzone w przeszłości). Struktura i skład runa jest zależny od warunków wilgotnościowych sucho (porostowo-mszyste), średnio wilgotno (roślinność trawiasta) wilgotno(roślinność grądowa) Kwaśne buczyny rzadko tworzą rozległe kompleksy leśne, natomiast często występują w mozaice z żyznymi lasami bukowymi, grądami i łęgami. (największe. Pojezierze Ińskie, Puszcza drawska)

Żyzne buczyny – lasy bukowe na żyznych siedliskach, z reguły na glebach naturalnym lub słabo kwaśnym odczynie z dominacją gat typowych dla lasów liściastych w runie, w drzewostanie występują wyłącznie tylko buki rzadko i pojedynczo jawory, dęby i jesiony. Podszycie leśne jest ubogie a warstwa zielna bywa różnie rozwinięta. (wzgórza bukowe k. Sz-n, Puszcza Barlinecka a Pojezierzu Ińskim.

Grąd subatlantycki – żyzne lub średniożyzne wielogatunkowe lasy liściaste. W drzewostanie dominuje najczęściej buk, któremu towarzyszy grab, dąb szypułkowy i bezszypułkowy, czasem także klon. Dobrze wykształconej warstwie krzewów dominuje leszczyna w domieszce trzmielina pospolita. Skład gatunkowy runa jest zmienny w zależności od żyzności i wilgotności siedliska. Występują często, w niezbyt dużych kompleksach (okolice Kołobrzegu, Reska, Czaplinka).

Grąd środkowoeuropejski – lasy wielogatunkowe zajmujące podobne siedliska jak grądy w/w i do których są bardzo podobne. Różnią się większym bogactwem gatunkowym, zwykle mniejszym udziałem buka i większym bogactwem jak lipa drobnolistna, klon polny (Dolina Drawy i górnej Płoni).

Kwaśne dąbrowy – siedlisko reprezentowane jest przez 2 zespoły leśne pomorski kwaśny las brzozowo-dębowy oraz las bukowo-dębowy. W runie dominują gatunki charakterystyczne dla kwaśnych gleb.(występują na północ od Świdwina, na wyspie Wolin).

Bory i lasy bagienne –Bory i lasy liściaste na podłożu torfowym z trwale wysokim lustrem wód gruntowych, w bezodpływowych obniżeniach terenu. Woda jest uboga w związki odżywcze, a nieznaczne różnice w żyzności istotni wpływają na charakter siedliska (w miejscach ubogich występują sosnowe bory bagienne a w miejscach trochę bardzie żyznych powstają brzeziny bagienne). (Torfowiska Reptowo, Krasibórz Świdwiński)

Łęgi wierzbowo, topolowe, olszowe i jesionowe – Lasy wykształcające się na terenach zalewanych okresowo wodami rzecznymi o wysokim poziomie wód gruntowych. Runo jest zwykle bardzo bujne, choć niezbyt zróżnicowane florystycznie. Skład drzewostanu jest zwykle dość jednolity; dominują olsza czarna, zaś towarzyszą jej jesion wyniosły, rzadziej wiązy, graby i buki.

Dąbrowy ciepłolubne – świetliste i ciepłolubne, bogate florystycznie lasy dębowe. (typowe dla krajobrazów Europy południowej, na terenach woj. Zach-Pom wykształcają się sporadycznie). Warunkiem zachowania specyficznej roślinności jest zachowanie odpowiednich warunków świetlnych dla runa w którym występuje kombinacja gat typowo kserotermicznych muraw i okrajków, siedlisk łąkowych oraz lasów mieszanych. Podłoże na stanowiskach owych dąbrów jest piaszczysto-żwiarowe z gliniastymi przewarstwieniami bogatymi w węglan wapnia, z głębokim poziomem wód gruntowych.

Sosnowy bór chrobotkowi – suche bory sosnowe na skrajnie ubogich i suchych siedliskach leśnych, z runem bogatym w chrobotki. W drzewostanie o słabym zwarciu zwykle dominuje sosna. W poziomie krzewów występuje jałowiec pospolity, w warstwie porostowo-mszystej dominują porosty - chrobotki z rodzaju Cladonia. Występują na terenach sandrowych i rzadko na wydmach śródlądowych w postaci niewielkich płatów rozproszonych na Pojezierzu Zachodniopomorskim.

Wydmy śródlądowe z murawami napiaskowymi – siedlisko związane z piaszczystymi glebami inicjalnymi wykształcające się na wydmach oddalonych od brzegu morskiego. Wydmy te porasta murawa z dominacją szczotlichy siwej której towarzyszą inne trawy: turzyca piaskowa, sporek wiosenny. Występują w całym Zach-Pom, zjamują jednak niewielkie powierzchnie często w sąsiedztwie borów chrobotkowych.

Lasy mieszane i bory na wydmach nadmorskich – siedlisko obejmujące lasy o zróżnicowanej fizjonomii, które łączy specyficzna flora typowa dla wybrzeża bałtyckiego i geneza podłoża. Najczęściej są to bory sosnowe zwane bażynowymi z gatunkami charakterystycznymi dla lasów nadmorskich takie jak: tajęża jednostronna, listera sercowata, gruszecznik jednokwiatowy i bażyna czarna. Na obszarach narażonych na silne wiatry wykształca się las niski i zwarty, w miejscach zacisznych, bardziej oddalonych od brzegu powstaje forma wysokopienna o luźniejszym zwarciu warstwy drzew. Na zapleczu nadbrzeżnych wydm w miejscach płaskich , przykrytych jednak warstwą piasków wydmowych wykształca się las fizjonomii i składzie zasadniczo odmiennym od wyżej opisanych - łęg czeremchowo-jesionowych. Las ten wyróżnia się bogactwem gatunkowych i złożoną strukturą piętrową. W drzewostanie dominuje olsza czarna i jesiony wynisłe, wiele też gat niskich drzew i krzewów. Runo obfituje w gatunki preferujące siedliska żyzne i wilgotne.

Gatunki objęte ochroną: ROŚLINY * naczyniowe: sasanka otwarta, skalnica torfowiskowa, * mszaki: widłoząb zielony, sierpowiec błyszczący. ZWIERZĘTA * owady: trzepla zielona, Koziróg dębosz, jelonek rogacz, * ryby: minóg rzeczny, morski, strumieniowy, łosoś, boleń. * płazy i gady: traszka grzebienista, kumak nizinny, żółw błotny. * ssaki: mopek, nocek łydko włosy, bóbr duży, wydra, żubr.

Gatunki chronione na podstawie Dyrektywy Ptasiej: Nur czarnoszyi, Bąk, Czapla biała, Bocian czarny, Łabędź krzykliwy, Bielik, orzeł przedni.