Salmonella spp. + wstęp do Enterobacteriaceae
Enterobacteriaceae (enterobakterie- pałeczki jelitowe)
Rząd: Enterobacteriales,
Rodzina: Enterobacteriaceae
To gram-ujemne bakterie jelitowe o kształcie pałeczek, niesporulujące, fermentujące glukozę i tworzące kwas
Komórki bakteryjne są dość duże, urzęsione (nieliczne wyjątki). Niektóre szczepy są otoczkowe.To względne beztlenowce. Hoduje się je na prostych podłożach, w warunkach normalnej atmosfery
Rodzina Enterobacteriaceae- kilkadziesiąt rodzajów bakterii!
Salmonella
Proteus
Escherichia
Hafnia
Enterobacter
Edwardsiella
Erwinia
Citrobacter
Yersinia
Aquamonas
Klebsiella
Rodzina Enterobacteriaceae
Plesiomonas
Providencia
Leclercia
Morganella
Shigella
Serratia
Cronobacter
Enterobacter (Cronobacter) sakazakii
PIF
Charakterystyka pałeczek z rodzaju Salmonella
Są to ruchliwe, gram-ujemne pałeczki o wymiarach ok. 0,6-3μm, należące do rodziny Enterobacteriaceae. Dobrze rosną w warunkach tlenowych i beztlenowych. Nie tworzą przetrwalników. Ich temperatury rozwojowe mieszczą się w granicach 5- 45°C. Są wrażliwe na wysoką temperaturę, ale wykazują dużą wytrzymałość na wysuszanie. Wykazują wrażliwość na wysokie stężenia NaCl (tolerancja do 9%) oraz niskie pH.
Charakterystyka pałeczek z rodzaju Salmonella
Fermentują glukozę, natomiast nie fermentują laktozy i sacharozy, co jest ważną cecha podczas ich identyfikacji. Są zdolne do dekarboksylacji lizyny, ornityny i argininy. Redukują azotany, wytwarzają siarkowodór. Nie upłynniają żelatyny i nie rozkładają mocznika (cecha różnicująca z Proteus spp.- test na wytwarzanie ureazy).
Systematyka pałeczek Salmonella spp.
Rodzaj Salmonella obejmuje dwa gatunki: S. enterica i S. bongori. Gat.Salmonella enterica podzielony został na 6 podgatunków, a każdy z nich, ze względu na różnice w budowie antygenów, na typy serologiczne- tzw. serowary
Systematyka pałeczek Salmonella spp.
S. bongori (19 serowarów)
Zaliczamy tu niezwykle rzadko występujące serowary, o znikomej lub niezbadanej patogenności dla człowieka. Serowary te izolowane są najczęściej od zwierząt zmiennocieplnych, takich jak węże czy niektóre gatunki żółwi i jaszczurek.
Systematyka pałeczek Salmonella spp.
S. enterica- w obrębie gatunku wyróżniamy 6 podgatunków (subspecies) :
enterica (ponad 2500 serowarów)
salamae
arizonae
diarizonae
houtenae
indica
Salmonella enterica spp. enterica:
Do głównych serowarów należą:
S. Enteritidis, S. Typhimurium, S. Virchow, S. Hadar – odpowiedzialne za zapalenie jelita cienkiego i grubego
S. Typhi - wywołujący dur brzuszny
S. Paratyphi – wywołujący dury rzekome
Istnieją także gatunkowo specyficzne serowary Salmonella spp.
S. Dublin- cielęta
S. Gallinarum, S. Pullorum- drób
S. Typhi- człowiek
Występowanie
Pałeczki Salmonella spp. najczęściej zasiedlają przewód pokarmowy zwierząt domowych oraz dzikich, drobiu hodowlanego, ptaków, owadów, a także gryzoni. Dużą rolę w przenoszeniu pałeczek Salmonella spp. odgrywają produkty roślinne, szczególnie z terenów nawożonych fekaliami (krążenie pałeczek jelitowych w przyrodzie).
Występowanie
Źródłem zanieczyszczenia żywności mogą być także ludzie chorzy i nosiciele tych bakterii. Z racji dużej oporności na wysuszanie, pałeczki te mogą przeżywać przez długi czas w kurzu, paszach, suszonej żywności.
Występowanie
Zarazki te bardzo dobrze radzą sobie także w produktach płynnych i mrożonych, w których przeżywają przez długi czas w stanie anabiozy. Najczęściej izolowane są z jaj oraz produktów je zawierających (lody, ciastka, kremy, czekolada).
Raport EFSA 2011
109,844 przypadków salmonellozy u ludzi
w 2009 roku (UE)
Raport EFSA 2011
1,722 food-borne outbreaks of human salmonellosis in 2009r.
Większość epidemii pokarmowych na tle Salmonella było odnotowanych w Austrii, Francji, Niemczech, Włoszech, Słowacji Hiszpanii i Polsce
S.Enteridtidis była dominującym serowarem
Bakteryjne Zatrucia pokarmowe w Polsce od 1 stycznia do 31 grudnia 2010 r.
oraz w porównywalnym okresie 2009 r.
Zakład Epidemiologii NIZP-PZH http://www.pzh.gov.pl
2010 2009
Salmonelloza 9,537 8,847
E.coli biegunkotwórcza 1,091 1,259
Kampylobakterioza 371 370
Gronkowce 217 146
Botulizm 30 31
Czerwonka bakteryjna 24 30
(szigeloza)
Salmonella in food
(najwyższy indeks niezgodności)
mięso drobiowe i wyroby mięsne z niego pochodzące przeznaczone do spożycia po obróbce termicznej
mięso mielone i wyroby mięsne przeznaczone do spożycia na surowo
owoce morza
surówki warzywne i sałatki owocowe (RTE food)
lody
produkty jajeczne
odżywki w proszku dla noworodków
Salmonelloza- toksykoinfekcja pokarmowa
Do uruchomienia całej kaskady procesu chorobotwórczego niezbędna jest inwazja drobnoustroju. Substancje o charakterze toksyn, wyzwalające objawy chorobowe, wydzielane są dopiero w organizmie gospodarza, a nie w żywności, jak w przypadku gronkowcowych zatruć pokarmowych.
Salmonelloza- toksykoinfekcja pokarmowa
Czynnikami wirulencji zarazka są:
organella i struktury komórkowe o właściwościach adhezyn i białek inwazyjnych (np. OMP), umożliwiające mu bezpośredni kontakt z komórkami makroorganizmu (adherencję) lub wnikanie do ich wnętrza.
Substancje o charakterze toksyn wyzwalające objawy chorobowe.
Salmonelloza- toksykoinfekcja pokarmowa
Do substancji o charakterze toksyn zaliczamy:
LPS ściany komórkowej (charakter endotoksyny, działanie pyrogenne)
Ciepłooporne i ciepłowrażliwe enterotoksyny identyczne z enterotoksynami ST i LT E.coli, wpływające na zmianę aktywności sekrecyjnej i enterosorpcyjnej nabłonka jelitowego
Cytotoksyny wywołujące nasilone zmiany zapalne i destrukcję komórek nabłonka jelitowego np. Shiga T
Salmonelloza- toksykoinfekcja pokarmowa
Dwie podstawowe formy kliniczne salmonellozy:
zatrucie pokarmowe- gastroenteritis; jest to postać lokalna choroby
gorączki durowe, przebiegające pod postacią infekcji uogólnionych
Salmonelloza- toksykoinfekcja pokarmowa
Dawka infekcyjna dla człowieka to ok. 105 kom/g zanieczyszczonej żywności. Dla osób starszych i niemowląt już 102 kom/g (100 komórek/1 gram) może się okazać wystarczające do wywołania choroby.
Po przedostaniu się do przewodu pokarmowego pałeczki Salmonella spp. zdolne są do namnażania w jelicie cienkim, kolonizacji i przenikania w głąb ściany jelita. Po uwolnieniu endotoksyn zawartych w komórkach widoczne są objawy salmonellozy: gorączka, bóle brzucha, biegunka, wymioty. Objawy widoczne są po 12-48h od wprowadzenia zarazka do organizmu.
Salmonelloza- toksykoinfekcja pokarmowa
Krótko po wystąpieniu objawów zarazki pojawiają się w kale, natomiast bardzo rzadko dochodzi do ich wysiewu do krwi.
Najczęściej do uogólnienia procesu chorobowego dochodzi w przypadku zakażeń S. Choleraesuis, wtedy następuje gwałtowna zwyżka temperatury (nawet do 40 st. C), a zarazki można wyodrębnić w posiewach z krwi.
Z krwiobiegiem Salmonella przenoszona jest do różnych narządów, np. płuc, stawów, serca, powodując lokalne zapalenia (pneumonia, osteomielitis, endocarditis, meningitis)
W przypadku implantacji w pęcherzyku żółciowym, rekonwalescent staje się długotrwałym nosicielem i siewcą zarazka.
Dur brzuszny
typhus abdominalis
PN-EN ISO 6579: 2003
PN-EN ISO 6579: 2003/ A1 2007
Mikrobiologia żywności i pasz
Horyzontalna metoda wykrywania Salmonella spp.
Etapy identyfikacji pałeczek Salmonella sp.
Oznaczanie obecności pałeczek Salmonella sp. w próbkach żywności obejmuje kilka etapów:
I. Przednamnażanie na wodzie peptonowej
II. Namnażanie selektywne na pożywce półpłynnej
III. Różnicowanie na podłożach agarowych
IV. Identyfikacja w oparciu o testy biochemiczne i serologiczne
Schemat postępowania
Badana próbka
Zbuforowana woda peptonowa
37 ºC / 18h
Zmodyfikowana pożywka półpłynna Rappaport-Vassiliadis
41.5 ºC / 24h
Agar selektywny
XLD + BGA lub pożywka bizmutawo-siarczynowa
37 ºC / 24h
Badania potwierdzające
Salmonella sp. - stosowane podłoża
Zbuforowana woda peptonowa - pożywka stosowana w celu nieselektywnego namnażania pałeczek Salmonella sp., sprzyja regeneracji komórek uszkodzonych podczas procesów technologicznych.
Zmodyfikowana pożywka półpłynna Rappaport-Vassiliadis (MSRV) – silnie selektywna, zawiera w swoim składzie zieleń malachitową i chlorek sodu, które hamują wzrost mikroflory towarzyszącej.
Pożywka XLD – zawiera laktozę, L-lizynę, ksylozę, dezoksycholan sodu. Typowe kolonie Salmonella sp. są lekko przezroczyste z czerwonym brzegiem i czarnym centrum.
Pożywka BGA - z zielenią brylantową, czerwienią fenolową, laktozą, sacharozą. Typowe kolonie Salmonella sp. są koloru podłoża (różowe) i otoczone jasno-czerwoną strefą.
Salmonella- wzrost na pożywce XLD
Na pożywce XLD typowe kolonie Salmonella mają czarne środki i są otoczone lekko przezroczystą strefą koloru jasnoczerwonego; wokół kolonii zwłaszcza przy gęstym wzroście Salmonella widoczna jest strefa różowoczerwona, różnej szerokości.
Salmonella- wzrost na pożywce XLD
Czarne zabarwienie centralnej części kolonii wynika ze zdolności do produkcji siarkowodoru (H2S)
Barwa różowa pożywki wokół kolonii dowodzi zdolności dekarboksylacji lizyny obecnej w pożywce XLD
Salmonella - XLD
Salmonella- podłoże XLD
Szczepy Salmonella nie wytwarzające siarkowodoru np. (S.Paratyphi A) rosną na pożywce XLD w postaci różowych kolonii z ciemniejszymi, różowymi środkami
Salmonella - XLD
Escherichia coli - XLD
Salmonella- wzrost na podłożu BGA
Charakterystyczne kolonie są koloru podłoża (różowe) i otoczone jasno-czerwoną strefą.
Ponieważ bakterie z rodzaju Salmonella nie fermentują laktozy (poza nielicznymi szczepami) ani sacharozy, dochodzi do alkalizacji podłoża i różowego wybarwienia pożywki.
Salmonella - BGA
Salmonella na BGA Agar.
Escherichia coli on BGA Agar. E. coli rozkłada laktozę zawartą w pożywce. Dochodzi do zakwaszenia podłoża i zmiany barwy pożywki na cytrynowo- żółtą.
Właściwości biochemiczne –
podłoże TSI (Kliglera)
- Triple Sugar Iron agar
Agar trójcukrowy (glukoza, laktoza, sacharoza)TSI
- podłoże ma postać słupka i półskosu,
- posiewy wykonuje się w dwojaki sposób: na powierzchni skosu i wgłębnie.
- dokonujemy obserwacji fermentacji glukozy (barwa słupka), laktozy (barwa skosu), wytwarzania gazu (pęcherzyki gazu, porozrywany agar) oraz wytwarzanie H2S (barwa czarna).
Podłoże SS Salmonella- Shigella
Zawiera laktozę, cytrynian sodu, cytrynian żelazowy, oraz czerwień obojętną i zieleń brylantową
To podłoże wybiórcze stosowane do izolacji pałeczek Salmonella i Shigella
Zahamowany jest wzrost flory G+
oraz częściowo E. coli
Podłoże SS Salmonella- Shigella
Drobnoustroje laktozododatnie (E. coli) rosną w postaci czerwonych kolonii lub bezbarwnych, z czerwonymi środkami
Salmonella i Shigella tworzą kolonie bezbarwne, przejrzyste, a szczepy wytwarzające siarkowodór tworzą kolonie z czarnymi środkami
Proteus wzrost obfity, w formie gładkiej, tworzy kolonie duże, płaskie koloru żółtego. Szczepy wytwarzające siarkowodór tworzą również kolonie z czarnym środkiem.
Pozostałe próby biochemiczne:
Wytwarzanie ureazy na pożywce Christensena
Dekarboksylacja lizyny
Wykrywanie ß-galaktozydazy
Reakcja Vogues-Proskauera (VP)
Wytwarzanie indolu na pożywce z tryptofanem
Badanie serologiczne kolonii podejrzanych o przynależność do Salmonella spp.
Podstawą klasyfikacji pałeczek Salmonella są różnice we właściwościach antygenowych.
Metoda badania: aglutynacja szkiełkowa
Określamy obecność antygenów somatycznych (O), rzęskowych (H) oraz otoczkowych (Vi)
Badanie serologiczne- c.d.
Wykluczamy szczepy zdolne do autoaglutynacji (roztarcie niewielkiej ilości hodowli z agaru odżywczego z kroplą soli fizjologicznej).
Czas oczekiwania 30-60s., obserwacja szkiełka na czarnym tle, lupa powiększająca
Badanie serologiczne- c.d.
Pierw badanie na obecność antygenu rzęskowego (H)
Następnie ocena reakcji z surowicami anty-O. Używamy kolejno surowicy poli- i monowalentnej.
Badanie serologiczne- c.d.
Korzystamy z surowic anty- OD, OB, OC i OE (bo niemal 100% szczepów izolowanych z żywności należy do tych serogrup)
Wykrywanie obecności antygenów otoczkowych Vi
Potwierdzenie ostateczne
Szczepy, określone jako Salmonella lub podejrzane o przynależność do rodzaju Salmonella, w razie niejasności, należy przesłać do ośrodka referencyjnego dla tego drobnoustroju, w celu wykonania ostatecznego typowania.
Do przesłanego drobnoustroju należy dołączyć wszelkie informacje na jego temat.