opieka nad osobą chorą cz 1

OPIEKA NAD OSOBĄ CHORĄ INIESAMODZIELNĄ CZĘŚĆ 1

pojęcia :

pacjent- Źródłosłów samego słowa pacjent wywodzi się od angielskiego - "patient" (cierpliwy) i dosłownie oznacza to osobę cierpliwą, okazującą cierpliwość.

niezależnie, czy jest zdrowy, czy chory[

Prawa pacjenta – określenie powszechnie używane zarówno w polskim języku prawnym, jak i języku prawniczym. Podobnie jest również w innych krajach członkowskich Unii Europejskiej i krajach spoza UE. Celem koncepcji praw pacjenta jest ochrona autonomii (wolności) pacjenta przed ingerencją ze strony innych podmiotów (aspekt negatywny), ale również prawo domagania się słusznie przynależnych warunków realizacji tych praw (aspekt pozytywny).

W polityce zdrowotnej tradycyjnie wyróżnia się dwie kategorie praw pacjenta:

W polskim ustawodawstwie prawa pacjenta są zagwarantowane w:

Opieka –dbanie o kogoś ,pilnowanie kogoś ,troszczenie się o kogoś ,doglądanie kogoś ,udzielanie komuś pomocy,uczuciowej, zainteresowanie kimś i zaspokajanie różnych potrzeb tej osoby.

W pedagogice opieka to ;

1.Dawanie oparcia i wsparcia potrzebnego do ;zachowania równowagi biologicznej i psychicznej oraz zdrowia i dobrej jakości życia ,zapewnienie prawidłowego rozwoju i doprowadzenia jednostki do dojrzałości umożliwiającej przedłużenie gatunku

2.zaspokajanie potrzeb, których jednostka nie umie , nie może lub nie jest w stanie samodzielnie zaspokoić

Każdy człowiek ,w różnych okresach życia i z różnych powodów wymaga opieki.Opieką otaczamy wszystkich , którzy są niezdolni do radzenia sobie w życiu.Najczęściej jest to uwarunkowane wiekiem lub stanem zdrowia.

Samoopieka-podstawowa forma dbania o własne zdrowie, polegająca na podejmowaniu przez człowieka w codziennym życiu decyzji i działań dotyczących zdrowia i życia.Obejmuje ona wykonywanie tych czynności życia codziennego , które przyczyniają się do utrzymania i wzmacniania zdrowia oraz wpływają na dobre samopoczucie każdego człowieka.

Wyróżniamy dwie formy opieki :

1.opieka społeczna, określana jako pomoc społeczna, forma udzielania świadczeń przez społeczeństwo w formie:

usług (opieka nad podopiecznym w domu, domy pomocy społecznej,

pomocy sprzyjającej rozwiązywaniu doraźnych problemów życiowych (świadczenia materialne, zakup sprzętów,

Opieka zdrowotna- jest działalnością , której celem jest utrzymanie jak najlepszego stanu zdrowia poszczególnych osób ,grup społecznych i całego społeczeństwa .Działania instytucji opieki zdrowotnej są ukierunkowane na :

a)wzmacnianie i promowanie zdrowia oraz przywracanie zdrowia w przypadku jego osłabienia ,

b)Pomaganie człowiekowi ,aby mógł żyć na optymalnym poziomie ,jeżeli nie jest możliwy całkowity powrót do zdrowia lub przywrócenie pełnej sprawności.

Zakres działań opiekuńczych powinien być ustalany po rozpoznaniu stanu zdrowia i sytuacji podopiecznego a ocena powinna dotyczyć :

1Stanu zdrowia podopiecznego dotyczącego sfery biologicznej ,psychicznej i społecznej, a także życia duchowego i kulturowego ,ważna jest obiektywna ocena stanu zdrowia , ale również subiektywne postrzeganie własnego zdrowia przez pacjenta,czasami trzeba też uwzględnić ocenę dokonaną przez rodzinę i osoby z najbliższego otoczenia pacjenta

2.przygotowania podopiecznego do samo opieki i możliwości jej realizowania ,szczególnie do samodzielności i zależności w wykonywanych czynnościach życia codziennego

3.zapotrzebowanie na opiekę nieprofesjonalnąi możliwość jej otrzymania ze strony osób bliskich ,rodziny lub sąsiadów

Pomoc i pomaganie – działanie ,wysiłek fizyczny lub moralny albo podjęte dla dobra lub na rzecz innej osoby w celu ulżenia jej lub ratowania.Pomoaganie jest elementem opieki a jego skuteczność wymaga zdefiniownia czynnika ,który naruszył lub zaburzył swoistą harmonię funkcjonowania człowieka jako całości i sprawił ,ze wymaga on pomocy .Czynnik ten może mieć naturę rozwojową, psychiczną ,duchową lub fizyczną.Opieka jest procesem dwustronnym ,interakcją między opiekunem a osobą wymagającą opieki .

Zdrowie WHO- wartością ,dzięki której jednostka lub grupa może realizować swoje aspiracje i zaspokajać potrzebę osiągania satysfakcji oraz zmieniać środowisko i radzić sobie w nim,

Jest zasobem i bogactwem społeczeństwa gwarantującym jego rozwój społeczny i ekonomiczny, tylko zdrowe społeczeństwo może tworzyć dobra materialne i kulturowe, rozwijać się i osiągać odpowiednią jakość życia

Zdrowie człowieka opiera się na harmonijnej integracji integracji ciała ,umysłu, otoczenia i ducha i wynika z osiągnięcia wysokiego poziomu dobrostanu, który umożliwia stały rozwój i zaspokajanie różnych potrzeb w sferze ciała ,umysłu ,współistnienia społecznego i ducha.

Choroba – jest traktowana jako zachwianie tej harmonii oraz skutek zaburzeń zdrowia i słabienie jego potencjału.Choroba jest nie tylko procesem biologicznym związanym z zaburzeniami funkcji jednego lub kilku narządow bądź układów- jest zjawiskiem , które dotyczy całego człowieka i ,,rozgrywa się ,,wokół niego.Choroba to stan zmniejszonej zdolności przystosowawczej ustroju , który powoduje zaburzenie jego równowagi .Dla większości ludzi choroba jest zespołem objawów powodujących dyskomfort.Choroba jest procesem który może mieć wymiar:

Wystąpienie objawów widocznych dla innych osób jak bladość, zaostrzone rysy twarzy,zachowania nieadekwatne do sytuacji.

Osoba zdrowa WHO –to taka osoba , która na danym etapie swojego rozwoju (dziecko,dorosły,stary ,starzec )rozwija się i funkcjonuje zgodnie z ustalonymi normami, i w pełni realizuje swoje aspiracje i potzrby ,reaguje na wyzwania środowiska ,wchodzi w korzystną interakcje ze środowiskiem i zmienia środowisko stosownie do swoich potrzeb.

Podmiotowe traktowanie pacjenta-podmiotowe postrzeganie człowieka jaest warunkiem indywidualizowania opieki.Osoba ludzka nie może być uprzedmiotowiana ,traktowana instrumentalnie jako przedmiot,zredukowana do sumy, części,narzędzie lub środek do realizacji celu.Każdy człowiek jest indywidualnością ,ponieważ inaczej ,subiektywnie odczuwa każdy stani sytuację ,inaczej postrzega świat i swoje w nim miejsce,nadając indywidualne znaczenie poznanym faktom, zjawiskom,stanom.

Opiekun traktuje pacjenta/podopiecznego podmiotowo gdy :

Zachowania prozdrowotne-promocja zdrowia,krzewienie i propagowanie zdrowia,działania ukierunkowane na te czynniki które gwarantują zdrowie indywidualnych osób a w konsekwencji całego społeczeństwa.Grupy zachowań prozdrowotnych :

Profilaktyka –to inaczej zapobieganie ,prewencja; obejmuje działania podejmowane w celu zapobiegania czemuś, obronę przed nieporządanym skutkiem czegoś.Są to działania uprzedzające.Profilaktyka w medycynie oznacza działania ,których celem jest niedopuszczenie do rozwoju chorób, zaburzeń, i zmniejszenia ich skutków.

Na każdym etapie działań profilaktycznych znaczącą rolę powinna odgrywać edukacja zdrowotna .Celem edukacji zdrowotnej jest uczenie ludzi , jak dbać o własne zdrowie i zdrowie innych ludzi, przez uświadamianie im związku między zdrowiem człowieka a jego stylem życia oraz środowiskiem fizycznym i społecznym.Celem edukacji jest kształtowanie sprzyjających zdrowiu przekonań,motywacji,umiejętności a w konsekwencji postaw prozdrowotnych jednostki , które powinny prowadzić do realizacji zachowań służących zdrowiu.

Potrzeba -potrzeba, odczuwany przez jednostkę stan braku czegoś, co w związku ze strukturą organizmu, indywidualnym doświadczeniem oraz miejscem jednostki w społeczeństwie, jest niezbędne do utrzymania jej przy życiu, umożliwienia jej rozwoju, utrzymania określonej roli społ., zachowania równowagi psychicznej;

Maslow wyróżnia także potrzeby: poznawczą i estetyczną.

Proces pielęgnowania -PROCES PIELĘGNOWANIA Jolanta Sadek

PROCES PIELĘGNOWANIA:

Proces pielęgnowania to racjonalne, oparte na przesłankach naukowych postępowanie pielęgniarki zorientowane na pacjenta i jego środowisko.

Proces pielęgnowania jest propozycją takiej opieki pielęgniarskiej, która wykorzystuje świadome stosowanie rozpoznawania stanu biologicznego, psychicznego i społecznego jednostki i środowiska, a także podejmowanie celowych i planowych działań, mających przyczynić się do utrzymania lub zmiany dotychczasowego stanu oraz oceniania uzyskanych wyników.

Proces pielęgnowania polega na:

n systematycznym gromadzeniu danych o człowieku i jego środowisku

n oraz analizowaniu ich w celu ustalenia stanu osoby (osób), grupy ludzi pozostających pod opieką pielęgniarki,

n ustalaniu planu pielęgnowania zorientowanego na konkretnego podopiecznego,

n realizowaniu planu pielęgnowania zgodnie z ustaleniami mającymi związek z rozpoznanym stanem,

n ocenianiu uzyskanych wyników pielęgnowania

Cechy procesu pielęgnowania.

Podstawowe cechy procesu pielęgnowania to :

• ciągłość i dynamika

• logiczność i następstwo czasowe

• całościowe podejście do pielęgnowanego

• wieloetapowość

• szerokie, ze względu na przedmiot i zakres działań, możliwości realizowania.

WIELOETAPOWOŚĆ

Proces pielęgnowania nie ma charakteru jednolitego. Składa się on z kilku następujących po sobie etapów,
w skład których wchodzą elementy jeszcze mniejsze, nazywane fazami.


Można wyróżnić w procesie pielęgnowania następujące etapy:

• rozpoznanie stanu pacjenta i środowiska

• planowanie opieki nad pacjentem i środowiskiem

• realizowanie planu opieki pielęgniarskiej

• ocenianie wyników opieki


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
WPROWADZENIE DO ZAGADNIEŃ ZWIĄZANYCH Z OPIEKĄ NAD OSOBĄ CHORĄ I NIESAMODZIELNĄ, Studium medyczne
Opieka nad osobą chorą na nowotwór
Opieka nad osobą chorą i niesamodzielną
WPROWADZENIE DO ZAGADNIEŃ ZWIĄZANYCH Z OPIEKĄ NAD OSOBĄ CHORĄ I NIESAMODZIELNĄ, Studium medyczne
OPIEKA NAD OSOBĄ CHORĄ I NIESAMODZIELNĄ 4
OPIEKA NAD OSOBĄ CHORĄ I NIESAMODZIELNĄ 5
OPIEKA NAD OSOBĄ CHORĄ I NIESAMODZIELNĄ PODSTAWOWE POJĘCIA
OPIEKA NAD OSOBĄ CHORĄ I NIESAMODZIELNĄ ROLA OPIEKUNA MEDYCZNEGO W OPIECE NAD OSOBĄ
opieka nad osobą chorą
Opieka nad osobą starszą
Profesjonalna opieka nad osobą ze stomią
specyfika opieki nad osobą chorą
Opieka nad osobą starszą
Okulistyka Opieka nad osobš niewidomš
Działania opiekuńcze nad osobą chora i niesamodzielną
Plan opieki nad osobą chorą na Alzheimera
DZIAŁANIA OPIEKUNCZE NAD OSOBA CHORA INIESAMODZIELNĄ CZEŚĆ 1

więcej podobnych podstron