Określenie wpływu stężenia reagentów i temperatury na szybkość reakcji chemicznej
POLITECHNIKA WARSZAWSKA Wydział Inżynierii Lądowej |
---|
S P R A W O Z D A N I EZ ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Z PRZEDMIOTU: CHEMIA BUDOWLANA |
Imię i Nazwisko: Kamil Łęczycki |
Data wykonania ćwiczenia: | 30.11.2012r. |
---|---|---|
Nr ćwiczenia: | 5.1 | |
Rok studiów: | I |
Temat ćwiczenia: Określenie wpływu stężenia reagentów i temperatury na szybkość reakcji chemicznej. |
Semestr: | I | |
Grupa: | 6 | |
Zespół: | 12 | |
Data: | Ocena: | |
Uwagi przeprowadzającego ćwiczenie: |
---|
TEMAT ĆWICZENIA
Określenie wpływu stężenia reagentów i temperatury na szybkość reakcji chemicznej.
CEL ĆWICZENIA
Celem ćwiczenia jest określenie wpływu stężenia tiosiarczanu sodu na szybkość reakcji z kwasem solnym, a także zbadanie wpływu temperatury na szybkość reakcji tiosiarczanu sodu z kwasem solnym.
PODSTAWY TEORETYCZNE ĆWICZENIA
Szybkość reakcji chemicznej ma duże znaczenie zarówno teoretyczne jak i praktyczne. Procesy chemiczne, z którymi spotykamy się w budownictwie są pod względem szybkości bardzo zróżnicowane.
Duży wpływ na szybkość reakcji ma temperatura oraz stężenie reagentów.
Szybkość reakcji w zależności od stężenia – szybkość zależy od liczby zderzeń skutecznych reagujących cząsteczek. W danej objętości liczba tych zderzeń jest proporcjonalna do stężenia substratów. Zależność tą można opisać równaniem kinetycznym
Gdzie:
cA to stężenie substratu A,
cB to stężenie substratu B,
k – stała szybkość reakcji,
n – rząd reakcji względem składnika A
m - rząd reakcji względem składnika B
Szybkość reakcji w zależności od temperatury – wzrost temperatury powoduje aktywacje większej ilości cząsteczek, a co za tym idzie wzrost liczby zderzeń skutecznych, przez energie aktywacji rozumiemy minimalną energie cząsteczki jaką musi ona posiadać aby zderzenie z innymi cząsteczkami było skuteczne. Im więcej zderzeń skutecznych tym szybciej zachodzi reakcja.
OPIS STANOWISKA
Ćwiczenie przeprowadza się na stole laboratoryjnym.
Sprzęt potrzebny do wykonania ćwiczenia:
zlewki 50 cm3 (4 szt.)
probówki (4 szt.),
zlewka 500 cm3,
sekundomierz,
- pipeta (10 cm3 )
palnik z płytką porcelanową.
Stosowane odczynniki:
woda destylowana,
HCl (o stężeniu 2 mol/dm3),
Na2S2O3
PRZEBIEG WYKONYWANYCH CZYNNOŚCI
Do czterech zlewek wlewamy po 50 cm3 wody destylowanej i po 2 cm3 HCl.
Do zlewki nr 1 dodajemy 2 cm3 tiosiarczanu sodu i mierzymy sekundomierzem czas od momentu dodania odczynnika do chwili pojawienia się zmętnienia roztworu.
Do zlewki nr 2, 3 i 4 dolewamy odpowiednio 4 cm3, 6 cm3 i 10 cm3 roztworu tiosiarczanu, odmierzając każdorazowo czas jak poprzednio.
ZLEWKA | ILOŚĆ Na2S2O3 (cm3) | CZAS DO ZMĘTNIENIA |
---|---|---|
1 2 3 4 |
2 4 6 10 |
3:45 min 2:30 min 1:20 min 0:50 min |
C1 = 2/54 x 0,25 = 0,0093 mol/dm3
C2 = 4/56 x 0,25 = 0,0179 mol/dm3
C3 = 6/58 x 0,25 = 0,0257 mol/dm3
C4 = 10/62 x 0,25 = 0,0403 mol/dm3
V1` = 1
V2` = V2/V1 = tz1/tz2 = 225/165 = 1,36
V3` = 2,81
V4` = 4,5
Nr próby | Objętość Na2S2O3 (m3) |
Całkowita objętość układu (cm3) | Stężenie Na2S2O3 w roztworze reagującym (mol/dm3) | Czas do zmętnienia (s) |
Względna szybkość reakcji |
---|---|---|---|---|---|
1 2 3 4 |
2 4 6 10 |
51 56 58 60 |
0,0093 0,0179 0,0257 0,0403 |
225 165 80 50 |
1,00 1,36 2,81 4,50 |
W 4 probówkach umieszczamy po 4 cm3 tiosiarczanu sodu.
W następnych 4 probówkach umieszczamy po 4 cm3 HCl.
Probówki 1 i 1a umieszczamy w zlewce z wodą o temperaturze pokojowej. Po 5 minutach umieszczamy roztwory i mierzymy czas do momentu zmętnienia.
Probówki 2 i 2a umieszczamy w zlewce z wodą o temperaturze wyższej o 10K. Po 5 min umieszczamy roztwory i mierzymy czas do momentu zmętnienia.
Wykonujemy podobne czynności jak w 7. z 3 i 3a oraz 4 i 4a.
Nr próby | Temperatura (K) | Czas do powstania zmętnienia | Względa szybkość reakcji |
---|---|---|---|
1-1a 2-2a 3-3a 4-4a |
297 307 317 327 |
15 13 8 5 |
1,00 1,15 1,88 3,00 |
Bibliografia
Praca zbiorowa pod redakcją Lecha Czarneckiego „ Ćwiczenia laboratoryjne z chemii budowlanej” Oficyna Wydawnicza PW. Warszawa 2007
L. Czarnecki, T.Broniewski, O.Henning. „Chemia w Budownictwie”. Wydawnictwo ARKADY. Warszawa 1994
Załącznik:
Konspekt z przeprowadzonych doświadczeń w laboratorium