PSYCHODRAMA
SOCJODRAMA
DRAMA
TEATR
DRAMOTERAPIA / DRAMOTOTERAPIA
ARTETERAPIA
PSYCHODRAMA
Twórcą jest Jakob Levy Moreno .
Psychodrama jest metodą terapeutyczną (forma terapii grupowej ) .
Początkowo dla ludzi dorosłych , choć inspiracją dla jej tworzenia była spontaniczna i naturalna zabawa dzieci , którą zaobserwował autor .
Wykorzystywana jest jako metoda do diagnozy i terapii w leczeniu takich zaburzeń jak :
-emocjonalne
- zachowania
-nerwicowe
- odżywiania się
Stosowana nad poprawą kontaktów interpersonalnych .
Wchodzenie w role .
Łączy wszystkie sposoby ekspresji uczuć człowieka : słowo , gest , ruch , taniec , dźwięk , mimikę .
Wykorzystuje spontaniczność , twórczość , kreatywność .
Tematem pracy są osobiste sprawy / problemy uczestników .
Daje możliwości posługiwania się sobą samym , rozwijaniu zdolności do nowych reakcji .
IDEE PSYCHODRAMY
Idea spotkania .
Idea spontaniczności .
Idea kreatywności .
SOCJODRAMA
Twórcą jest J.Moreno .
Praca całej grupy w celu wydobycia i nazywaniu tego , co dzieje się między członkami lub w celu rozwiązywania problemów .
Umożliwia dostrzeżenie zjawisk zachodzących w grupie .
Ma walor wychowawczy i służy dostosowaniu się jednostki do nowych sytuacji .
Technika – SOCJOMERTIA .
DRAMA –często z dziećmi .
Termin pochodzi od greckiego – drao – działam , usiłuję .
Jest sposobem wyrażania świata przy pomocy działania .
Rola i dyskusja .
Przebieg dramy :
- wprowadzenie (opowiadanie , zdarzenie , sytuacja wyjściowa , inicjująca fikcję dramatyczną ).
- Przygotowanie się uczestników do wejścia w rolę w formie różnych technik).
- odegranie dramy –ról .
- omówienie pracy (analiza grupy , pytania , komentarz , dyskusja ).
W dramie , w przeciwieństwie do psychodramy wykorzystywane są fikcje , wyobrażone sytuacje , które powstają spontanicznie wówczas , kiedy kilka osób wspólnie przedstawia coś , co nie jest w danej chwili obecne , aktualne .
W trakcie gry tworzą się sytuacje społeczne .
Istotne jest autentyczne i głębokie wczucie się w odgrywaną postać .
Drama uaktywnia specyficzną aktywność twórczą .
Wykorzystywana jest zdolność człowieka (dziecka) do życia fikcją i odgrywania rzeczywistości „na niby” , jakby doświadczyło się jej realnie .
Tematy do dramy zapożyczane na przykład z mitów , podań , bajek , biblii .
Wybór tematów zależy od zapotrzebowania grupy i celu pracy .
Można myśleć o metodzie dydaktycznej (metoda pedagogiczna) , jako o metodzie rozwoju osobowości (metoda psychologiczna ).
CECHY DRAMY
W nauce szkolnej –cel edukacyjny .
W nurcie społecznym – poznać prawa rządzące zachowaniami grupy , jednostki w różnych sytuacjach.
W procesie samopoznania – poznać , odkryć siebie w nowych sytuacjach , doskonalić osobowość , a własne człowieczeństwo .
W nurcie estetycznym – poznać zasady stosowania środków wyrazu artystycznego .
ZABAWA
Czego można się nauczyć podczas zabawy ?
Poznanie siebie .
Rozwijanie zdolności wczuwania się w sytuacje innej osoby .
Zwiększenie pewności siebie .
Wykorzystywanie / rozbudzenie kreatywności , spontaniczności .
Zdolność rozwiązywania problemów .
Rozwijanie zdolności współpracy , współżycia społecznego .
TEATR
Polega na tworzeniu i przedstawianiu spektaklu teatralnego .
Istotny podział na aktorów i widzów .
Może także odgrywać funkcję terapeutyczną .
Osoby uczestniczące w terapii przyjmują rolę aktorów , pracuje się technikami teatralnymi , przeniesionymi z profesjonalnego teatru na grunt amatorski .
W przypadku teatru terapeutycznego istotny jest podwójny rezultat pracy nad przedstawieniem.
- artystyczny .
- terapeutyczny .
Jest najbezpieczniejszą metodą pracy terapeutycznej , gdyż wymaga znajomości jedynie technik aktorskich .