Mózgowie i rdzeń kręgowy są objęte trzema łącznotkankowymi osłonami. Należą do nich opona twarda, opona pajęcza oraz opona miękka.

Opona twarda rdzenia kręgowego składa się z blaszki zewnętrznej oraz wewnętrznej. Łączą się one ze sobą w okolicy otworu wielkiego kości potylicznej. Obie blaszki oddziela jama nadtwardówkowa. Przez jamę przebiegają obfite sploty żylne rdzeniowe wewnętrzne. Opona twarda mózgowia nie rozdziela się na oddzielne warstwy. Oba listki okostnowy i mózgowy zrastają się ze sobą. Powstają między nimi zatoki żylne opony twardej. Dodatkowo między warstwami leży zwój trójdzielny oraz worek śródchłonki. Do wypustek opony twardej należą: sierp mózgu, namiot móżdżku, sierp móżdżku i przepona siodła.

Opona pajęcza jest oddzielona od oponowy twardej jamą podtwardówkową, a od opony miękkiej jamą podpajęczynówkową. Pajęczynówka rdzenia ma kształt worka opony twardej. Z oponą miękką po stronie grzbietowej łączy się przez przegrodę tylną. Pajęczynówka mózgowia jest dostosowana do powierzchni wewnętrznej czaszki. W jamie podpajęczynówkowej znajdują się zbiorniki: móżdżkowo-rdzeniowy oraz podstawny. Dodatkowe twory, ziarnistości pajęczynówki wnikają do opony twardej.

Opona miękka to silnie unaczyniona warstwa. Jest ściśle złączona z zewnętrzną błoną graniczną gleju. Na powierzchni mózgowia wyściela bruzdy i wgłębienia. Opona miękka rdzenia kręgowego przedłuża się na korzenie i pnie nerwów oraz na naczynia. Obejmuje także nić końcową. Z pajęczynówką łączy ją układ wieszadłowy do którego należy więzadło ząbkowane i przegroda tylna.

Rdzeń kręgowy to część ośrodkowego układu nerwowego. W przekroju ma kształt owalny. Kończy się u dołu na poziomie drugiego kręgu lędźwiowego. Posiada dwa zgrubienia: szyjne i lędźwiowe. Są one przewężone długim odcinkiem piersiowym. Zgrubienie lędźwiowe kończy się stożkiem rdzeniowym przechodzącym w nić końcową. Na przedniej powierzchni znajduje się szczelina pośrodkowa przednia, a na tylnej bruzda pośrodkowa tylna.

Z rdzeniem za pomocą korzeni brzusznych oraz korzeni grzbietowych łączy się trzydzieści jeden par nerwów grzbietowych: osiem szyjnych, dwanaście piersiowych, pięć lędźwiowych, pięć krzyżowych oraz jeden guziczny. Pęczki włókien nerwowych, które tworzą korzenie brzuszne i grzbietowe, przebijają powierzchnię rdzenia dzieląc się na trzy sznury: przedni, boczny i tylny.

Wewnątrz rdzenia znajduje się istota szara, która jest otoczona płaszczem istoty białej. Istota szara w przekroju poprzecznym ma kształt litery H. Jej ramiona tworzą rogi przednie oraz rogi tylne. W niektórych odcinkach rdzenia występują również inne uwypuklenia zwane rogami bocznymi. Istota pośrednia środkowa otacza w płaszczyźnie pośrodkowej kanał środkowy.