1. Elementem wymiarowym szyny nie jest

1. Wysokość szyny

2. Wielkość toru

3. Szerokość stopki

4. Szerokość główki

1. Na rysunku obok znajduje się

Rozstaw torów Profil linii dwutorowej Podstawa szyny Główka, szyjka i stopka szyny

1. Urządzenie techniczno-kolejowe umożliwiające przejazd z jednego toru na drugi to

1. Skrzyżowania

2. Odgałęzienia

3. Międzytorze

4. Rozjazd

1. Drogą zwrotnicową nazywamy

1. Połączenie torów prostych lub łukowych szeregiem zwrotnic (rozjazdów)‏

2. Urządzenie techniczno-kolejowe umożliwiające przejazd z jednego toru na drugi

3. Wyznaczenie poszerzenia skrajni przy przejściu z prostej na łuk kołowy

4. Wyznaczenie przekroju nasypu w terenie pochyłym

1. Metodą regulacji osi torów nie jest

1. Metoda poligonowa

2. Metoda trygonometryczna

3. Metoda wykreślna

4. Metoda analityczno – trygonometryczna

1. Metoda poligonowa regulacji osi torów polega na

1. Wykorzystaniu punktów istniejącego toru (ich współrzędne) do wyznaczenia elementów toru projektowanego

2. Przyjęciu układu współrzędnych, wyznaczeniu istniejącego i projektowanego toru oraz obliczeniu przesunięć

3. Wykreśleniu istniejącej krzywizny toru, wniesieniu zaprojektowanych krzywizn oraz obliczeniu poprzecznych przesunięć

4. Analogicznie jak metoda wykreślna tylko z zastosowaniem specjalnych przyrządów zwanych multikalkulatorami

1. Klasyczną poziomą osnowę szczegółową stacji kolejowej stanowią

1. Ciągi poligonowe o długościach 1km i długościach boków w ciągu 50m

2. Ciągi poligonowe o długościach 1-1,5km i długościach boków w ciągu 20m

3. Ciągi poligonowe o długościach 100m i długościach boków w ciągu 20m

4. Ciągi poligonowe o długościach 2-3km i długościach boków w ciągu 100-300m

1. Do pierwszej grupy dokładnościowej pomiarów sytuacyjnych zaliczymy

1. Ukresy i osie torów

2. Kontury budowli ziemnych

3. Linie brzegowe wód płynących

4. Drzewa znajdujące się na ternach kolejowych

1. Bocznica jest to

1. Punkt na linii kolejowej, który przyjmuje udział w ruchu pociągów, zapewnia prawidłowość i bezpieczeństwo ruchu i wykonywania manewrów

2. Tor przeznaczony do ładowania lub wyładowania towarów, odgałęziający się od toru na szlaku lub na stacji

3. Punkt na szlaku, urządzony do wsiadania podróżnych oraz do przyjmowania i wydawania przesyłek w ograniczonym zakresie

4. Stacja stanowiąca granicę danej linii kolejowej, gdzie pociągi rozpoczynają lub kończą bieg

1. W torach głównych należy stosować promienie łuków możliwie wielkie, a w każdym razie nie mniejsze niż

1. 10 m na liniach z torem szerokości 1000 mm

2. 5 m na liniach z torem szerokości 750, 760 i 785 mm

3. 60 m na liniach z torem szerokości 60 mm

4. 100 m na liniach z torem szerokości 1000 mm

1. Podstawową map sytuacyjna terenów kolejowych jest wykonywana w skali

1. 1:5000

2. 1:100

3. 1:1000

4. 1:10000

1. Marami kontrolnymi w pomiarach sytuacyjnych terenów kolejowych nie są

1. Długości rozjazdów

2. Szerokości peronów

3. Miary czołowe budynków

4. Wysokość tuneli

1. Mapa schematyczna stacji

1. Przedstawia obraz terenu kolejowego w systemie informatycznym

2. Jest odrysem mapy zasadniczej

3. Przedstawia położenie kolejowych szczegółów sytuacyjnych i urządzeń technicznych

4. Jest wykorzystywana do opracowania projektów przebudowy i rozbudowy stacji

1. Szczegóły i urządzenia techniczno – kolejowe przedstawia się na mapach za pomocą symboli i opisów zgodnie z

1. Instrukcją K-2

2. Instrukcją G-3

3. Instrukcją K-1 i D-19

4. Instrukcją K-1 i K-2

Rysunek obok przedstawia Typ rozjazdu Typ skrzyżowania Dworzec kolejowy Osnowę stacji kolejowej