Literatura:

1. E. Walińska: Sprawozdanie finansowe wg MSSF, 2011

2. A.Hołda: MSR/MSSF w polskiej praktyce gospodarczej, 2013

3. H.Buk: Międzynarodowe Standardy Rachunkowości, cz. I i II, 2013

STANDARD 1. Prezentacja sprawozdań finansowych.

Zaliczenie

• Wymagane zaliczenie z ćwiczeń

• Test jednokrotnego wyboru (15-20) (1/0/-0,5)

• Zadania sytuacyjne (2-3)

• Ocena pozytywna 50% +1 pkt

• Ocena końcowa: 70% ocena egzaminu + 30% ocena z zaliczenia

WYKŁAD 1- 07.10.2014

Rachunkowość

• dostarcza informacje o pozycji finansowej, dokonaniach i zmianach tej pozycji, które to informacje są użyteczne dla szerokiego grona potencjalnych użytkowników do podejmowania przez nich decyzji ekonomicznych (funkcja informacyjna rachunkowości)

• sztuka pomiaru, prezentacji i interpretowania działalności gospodarczej

Rachunkowość- elementy składowe

• Księgowość

• Rachunek kosztów

• Sprawozdawczość finansowa -> sprawozdanie finansowe

Sprawozdawczość finansowa

• Reakcja na rozwój zorganizowanych form gospodarowania (powstanie spółek)

• Proces odbywający się w ramach rachunkowości:

• Proces tworzenia, transformowania informacji charakteryzującej działalność, sytuację finansową i majątkową jednostki gospodarczej w określonym czasie

• Proces, za pomocą którego firmy relacjonują ludziom „z zewnątrz” finansowe aspekty swojej działalności w danym okresie

• Zbiór zestawień liczbowych sporządzanych okresowo zgodnie z obowiązującymi wymogami

Sprawozdanie finansowe

• Formalna tabulacja nazw i kwot pieniądza czerpanych z ewidencji księgowej, która ukazuje albo pozycje finansową podmiotu w jakimś momencie albo zmiany w pozycji finansowej w trakcie jakiegoś okresu (na podst. US FASB)

Cel sprawozdania finansowego

• Zaspokojenie potrzeb informacyjnych szerokiego kręgu użytkowników (głównie zewnętrznych), źródło informacji dla podejmowania decyzji gospodarczych

Zakres standardowy sprawozdania finansowego (uwzględnia potrzeby informacyjne odbiorców)

• Bilans- przedstawia informacje o stanie aktywów, zobowiązań i kapitału własnego

• Rachunek zysków i strat- informacje o kosztach i przychodach

• Rachunek przepływów pieniężnych

• Zestawienie zmian w kapitale własnym

• Informacja dodatkowa

Użytkownicy informacji generowanej przez rachunkowość (użytkownicy sprawozdania finansowego)

• Właściciele kapitału (!)- inicjują działalność gospodarczą, zorientowaną z definicji na zysk

• Banki, pożyczkodawcy

• Pracownicy

• Organy podatkowe

• Społeczeństwo

Sprawozdanie finansowe - Podstawowe narzędzie komunikowania się jednostki z otoczeniem (odbiorcami informacji)

Przekazywanie informacji- konieczność

• Zdefiniowanie terminów stosowanych do określenia wielkości stanowiących przedmiot pomiaru i prezentacji

• Ustalenia zasad pomiaru

• Określenie sposobu prezentacji dokonań jednostki

Konieczność ustalenia i stosowania norm (regulacji, standardów) stosowanych w rachunkowości finansowej (sprawozdawczości finansowej):

• Wiarygodność, łatwość wykorzystania porównywalność

Organy stanowiące normy/standardy

• Państwo (normy prawne)

• Interesariusze- organizacje profesjonalne (standardy)

Standard rachunkowości

• Ujęcie szersze

• Standard (rachunkowość)- metoda lub podejście do sporządzania sprawozdań finansowych, które zostały wybrane przez ciało regulujące zawód

• Ujęcie węższe

• Standard (rachunkowość)- wzorzec, norma promulgowana przez ciało ekspertów rachunkowości i przedstawicieli nauki, co jest poprzedzone długim okresem badań i konsultacji

Standardy sprawozdawczości finansowej

• Określają rodzaje i ilość informacji, które muszą być dostarczane odbiorcom (inwestorom, kredytodawcom), żeby mogli oni podejmować decyzje ekonomiczne

Regulacje krajowe

Regulacje krajowe stanowione przez:

• Parlament (ustawy)

• Rząd (rozporządzenia)

• Organizacje profesjonalnie zajmujące się rachunkowością (standardy w wąskim znaczeniu)

• Giełda papierów wartościowych

Modele rachunkowości (sprawozdawczości) -> ROZSZERZYĆ CHARAKTERYZACJE

• Model kontynentalny

  • wykorzystuje prawo kodeksowe (ustawy rozporządzenia)

  • informują przygotowana pod kątem sprawozdawczości podatkowej oraz dla wszystkich interesariuszy

  • stosujący zasadę ostrożności

  • występuje m.in. w Niemczech

• Model anglosaski

  • wykorzystuje standardy, prawo zwyczajowe (generally accepted accounting principles/ practices/ standards)

  • informacja ukierunkowana na inwestora (np. US GAAP)

  • system elastyczny, wykorzystujący profesjonalne osądy

  • stosują zasadę „przewagi treści nad formą” i koncepcja „true and fair view”

  • występuje m.in. w Anglii i USA

WYKŁAD 2- 14.10.2014

Standardy rachunkowości (krajowe)

Polskie standardy rachunkowości

• Ustawa z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości, Dz. U. 2013, poz. 330 – ujęcie szerokie (UoR)

• Polskie KSR, tworzone przez Komitet Standardów Rachunkowości od 2002r. – ujęcie szerokie

Przykład standardu krajowego:

• US GAAP – Generally Accepted Accounting Principles

  • Tworzone przez FASB (Financial Accounting Standards Board – Rada Standardów Rachunkowości Finansowej)

  • FASB – powołana w 1973r.

  • Ujęcie szerokie – zakres regulacji,

  • Ujęcie wąskie – zasady stanowienia

Standardy sprawozdawczości a globalizacja:

• Globalizacja – stan gospodarki światowej, charakteryzujący się liberalizacją handlu i przepływu kapitału, jak również nasilaniu się procesów integracji na świecie i umiędzynarodowieniem życia gospodarczego,

• Czynniki wpływające na ujednolicenie rozwiązań w zakresie sprawozdań finansowych w skali międzynarodowej:

  • handel zagraniczny

  • inwestycje zagraniczne

  • korporacje międzynarodowe

  • finanse międzynarodowe (rynki finansowe)

• harmonizacja i standaryzacja rachunkowości:

  • harmonizacja – proces zwiększania porównywalności sprawozdań finansowych poprzez wprowadzenie spójnego zestawu wzorców, opartego na wspólnych założeniach koncepcyjnych

  • standaryzacja – unifikacja, stosowanie jednolitych rozwiązań, doprowadzanie do ujednolicenia zasad rachunkowości i w konsekwencji do całkowitej porównywalności sprawozdań finansowych,

Wpływ standardów krajowych na wynik finansowy

Rok	Firma	Normy krajowe	US GAAP
1996	EURO DISNEY (FRANCJA)	ZYSK 202 mln FF	STRATA 1 021 mln FF
1993	DAIMLER BENZ (NIEMCY)	ZYSK 615 mln DM	STRATA 1 839 mln DM
1994	DAIMLER BENZ (NIEMCY)	ZYSK 95 mln DM	ZYSK 1 052 mln DM

Międzynarodowe źródła standaryzacji rachunkowości:

• dyrektywy Unii Europejskiej (głównie IV – 1978, VII – 1983)

DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2013/34/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych, skonsolidowanych sprawozdań finansowych powiązanych sprawozdań niektórych rodzajów jednostek, zmieniająca dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/43/WE oraz uchylająca dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG

• Międzynarodowe Standardy Rachunkowości/Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej

MSR – początki standaryzacji rachunkowości w skali światowej

X Światowy Kongres Księgowych w Sydney – 1972 – porozumienie w sprawie utworzenia Komitetu Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (KMSR)

Kraje tworzące KMSR – (London 1973) – Australia, Francja, Holandia, Japonia, Kanada, Meksyk, Niemcy (RFN), Wielka Brytania/Irlandia, USA

Drugi okres działania – Rekonstrukcja KMSR

• 2000 – przyjęcie nowej konstytucji, zmiana struktury organizacyjnej KMSR, powołanie Fundacji KMSR

• 2001 – organizacja non-profit zarejestrowana w USA – Fundacja KMSR – obecnie Fundacja MSSF

• Rada Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (RMSR/IASB)

• posiadają wyłączną odpowiedzialność za tworzenie MSSF

Regulacje wydawane przez RMSR

• Ramy (Założenia) Koncepcyjne sprawozdawczości finansowej – problemy ogólne

• Uzasadnienie rozwiązań przyjętych w MSR (do 2002)/ MSSF (od 2002)

• (MSR)/MSSF – problemy szczegółowe

• Interpretacja Komitetu ds. Międzynarodowych Interpretacji Sprawozdawczości Finansowych- stanowią wytyczne do konkretnych MSR/MSSF, funkcja uzupełniająca, narzędzie aktualizacji, uszczegółowienie kwestii nieopisanych w standardzie

Do opracowania samemu: Proces stanowienia międzynarodowych standardów, organy rady, zawartość standardu i jego konstrukcja

Obecnie funkcjonuje 15 MSSF (MSSF 9 – 2015, MSSF 10-13 – 2013, 29 MSR oraz MSSF dla MSP

Rozporządzenie (UE) NR 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 19 lipca 2002r. w sprawie stosowania międzynarodowych standardów rachunkowości

Artykuł 4

Skonsolidowanie sprawozdań finansowych spółek notowanych w obrocie publicznym

• Za każdy rok obrotowy rozpoczynający się w dniu 1 stycznia 2005 r. lub po tej dacie, spółki podlegające prawu Państwa Członkowskiego sporządzą skonsolidowane sprawozdania finansowe zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości przyjętymi zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 6 ust. 2 jeżeli, na dzień bilansowy, ich papiery wartościowe wersja zweryfikowana przez Departament Rachunkowości Ministerstwa Finansów były dopuszczone do obrotu na regulowanym rynku któregokolwiek z Państw Członkowskich

Artykuł 5

• Państwa Członkowskie mogą zezwolić lub wymagać aby spółki określone w art. 4 sporządzały roczne sprawozdania finansowe, spółki inne niż te określone w art. 4 sporządzały skonsolidowane sprawozdania finansowe i/lub roczne sprawozdania finansowe, zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości

Jednostka należąca do grupy kapitałowej:

„SPÓŁKA A” :

• przygotowuje sprawozdania finansowe

• nie jest kontrolowana przez inną jednostkę gospodarczą (inną spółkę/ osobę sporządzającą sprawozdanie finansowe – inna spółka nie ma 51% udziałów w „SPÓŁCE A”)

Grupa kapitałowa

SPÓŁKA B posiada co najmniej 51% udziałów w SPÓŁKACH C, D, E

„SPÓŁKA B” (jednostka dominująca /spółka-matka) sporządza jednostkowe sprawozdanie finansowe (B) oraz skonsolidowane sprawozdanie finansowe – sprawozdanie finansowe grupy kapitałowej (składa się z danych ze sprawozdań spółek BCDE – konieczność eliminacji

Spółki C,D,E (jednostka zależna (od spółki B)/spółki-córki) przygotowują jednostkowe sprawozdania finansowe i przekazują do SPÓŁKI B

Podstawy prawne rachunkowości/ sprawozdawczości finansowej w Polsce:

• podmiot rachunkowości – art. 2 UoR

• jednostki stosujące MSSF (MSR)

  • Obligatoryjnie – art. 55.5 UoR

    • skonsolidowane sprawozdania finansowe emitentów papierów wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu oraz banków

  • fakultatywnie:

    • skonsolidowane sprawozdania finansowe (UoR art 55.6 i 55.7):

      • emitentów papierów wartościowych zamierzających ubiegać się lub ubiegających się o ich dopuszczenie do obrotu na jednym z rynków regulowanych krajów EOG

      • jednostek wchodzących w skład grupy kapitałowej w której jednostka dominująca wyższego szczebla sporządza skonsolidowane sprawozdania zgodnie z MSR

    • roczne sprawozdanie finansowe (UoR art 45.1a-e)

      • emitentów papierów wartościowych dopuszczanych lub ubiegających się o dopuszczenie do publicznego obrotu lub do obrotu na jednym z rynków regulowanych krajów EOG

      • jednostek wchodzących w skład grupy kapitałowej, w której jednostka dominująca sporządza sprawozdanie finansowe zgodnie z MSR

      • oddziałów przedsiębiorcy zagranicznego, jeśli przedsiębiorca ten sporządza sprawozdanie finansowe zgodnie z MSR (w kraju macierzystym)

Jednostki sporządzające sprawozdanie finansowe na podstawie MSSF stosuję Ustawę o rachunkowości w sprawach tymi standardami nieuregulowanych np:

• zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych,

• zasady dokumentowania zdarzeń gospodarczych,

• inwentaryzacja,

• badanie i zatwierdzanie sprawozdań finansowych oraz ich ogłaszanie,

• zasady archiwizowania dokumentów, ochrona danych,

• odpowiedzialność karna

Ramy koncepcyjne (RK) to:

• teoria dająca oparcie dla treści standardów i sposób ich stanowienia, osnowa pojęciowa (W. Nowak) – model anglosaski

• konstytucja, spójny system powiązanych zasad i postaw, który może prowadzić do jednolitych standardów (US FAAB) – model amerykański

Ramy koncepcyjne (RK) IASC/IASB – 1989 - w tym roku wydane RK

Nowe RK – projekt wspólny ISAB i FASB (2006) - 8 faz :

• 28 września 2010 – zakończenie prac nad 1 fazą – cele i cechy jakościowe SF

• IASB – zastąpienie części dotychczasowych RK

Ramy (założenia) Koncepcyjne (Konceptualne) Sporządzania i Prezentacji SF (wg MSSF/MSR) – zawierają podstawowe zasady i koncepcje związane ze sporządzanie SF i jego prezentacją.

RK stanowią:

• pomoc dla IASB przy opracowaniu i rewizji standardów

• pomoc dla ISAB w promocji harmonizacji (poprzez ograniczenie rozwiązań alternatywnych)

• pomoc dla krajowych organów stanowiących standardy

• pomoc dla sporządzających sprawozdanie (w kwestiach nieuregulowanych standardami, najpierw czytamy standard, a dopiero gdyby tam coś nie było sprecyzowane to RK (RK mają znaczenie drugorzędne))

• pomoc dla biegłych rewidentów w wydawaniu opinii

• pomoc dla użytkowników w wydawaniu opinii

Problemy opisane w RK: (pierwsze 2 są nowe)

• cele sprawozdania finansowego ogólnego przeznaczenia (czyli adresowana do użytkowników, dla których sprawozdanie finansowe to jedyne źródło informacji o sytuacji przedsiębiorstwa

• jednostka sprawozdawcza (sporządzająca sprawozdanie finansowe) – N rozdział będzie dodany

• cechy jakościowe użytecznych informacji finansowych

• RK (1989) – pozostały tekst:

  • podstawowe założenia

  • składniki sprawozdań finansowych

  • ujmowanie składników sprawozdań finansowych

  • wycena składników sprawozdań finansowych

  • koncepcje kapitału i zachowania kapitału

Cel SF ogólnego przeznaczenia:

• dostarczenie informacji finansowych o jednostce sprawozdawczej, które są użyteczne dla obecnych i potencjalnych inwestorów, kredytobiorców i innych zewnętrznych dostarczycieli kapitału w procesie podejmowania decyzji dotyczących dostosowania zasobów do jednostki.

• wykorzystanie informacji do oceny:

  • stopy zwrotu z inwestycji

  • możliwości w zakresie spłaty zobowiązań (z odsetkami)

• konieczność posiadania informacji na temat możliwości generowania wpływów pieniężnych:

  • zasoby i roszczenia (zmiany i sposób zarządzania)

  • struktura finansowania (w jakim stopniu jednostka jest finansowana kapitałami własnymi, a w jakim finansuje się zobowiązaniami)

  • efektywność wykorzystania zasobów przez zarząd

WYKŁAD 3- 21.10.2014

Cechy jakościowe użytecznych informacji finansowych

Cechy powodujące, że sprawozdanie finansowe jest użyteczne (czyli przydatne w procesie decyzyjnym)

• fundamentalne cechy jakościowe

  • przydatność (może czynić różnice w decyzjach podejmowanych przez użytkowników), wartość predykcyjna (przewidująca), potwierdzająca lub obie; istotność,

  • wierne odzwierciedlenie (prezentacja) – informacja kompletna, neutralna (bezstronna), wolna od błędów

• dodatkowe (wzmacniające, wzbogacające) cechy jakościowe sprawozdań finansowych

  • porównywalność – cel, środek – ciągłość,

  • sprawdzalność (możliwość potwierdzenia),

  • terminowość,

  • zrozumiałość

Ograniczenia użyteczności sprawozdań finansowych – koszt

Problemy opisane w Ramach Koncepcyjnych cd – wg RK 1989

Podstawowe założenia sporządzania sprawozdań finansowych:

• zasada kontynuacji działania

• zasada memoriału

Składniki sprawozdań finansowych – definicje:

• aktywa - zasoby spełniające równocześnie następujące warunki:

  • podlegają kontroli (kontrola przyszłych korzyści ekonomicznych, osiąganych przez podmiot dzięki wykorzystaniu składnika majątku),

  • powstały w rezultacie przeszłych zdarzeń (obowiązkowe wskazania źródła pochodzenia zasobów - nabycie, wytworzenie we własnym zakresie, otrzymanie od właścicieli jako wkład na poczet kapitału (nieodpłatnie otrzymanie)

  • oczekuje się, że w przyszłości spowodują wpływ korzyści ekonomicznych (korzyści bezpośrednie – ze sprzedaży, z wymiany na inne aktywa, wykorzystane do spłaty zobowiązań, korzyści pośrednie – przychody ze sprzedaży dóbr, do wytwarzania których będą wykorzystane),

• zobowiązania – ciążący na jednostce obowiązek, z którym wiąże się konieczność spełnienia następujących warunków:

  • obowiązek powinien być rezultatem przeszłych zdarzeń,

  • obowiązek powinien w przyszłości przynieść odpływ z jednostki tych zasobów, które przynoszą korzyści ekonomiczne (spłata zobowiązań środkami pieniężnymi, wykorzystanie w tym celu innych aktywów, zamiana zobowiązań na kapitał)

(w tym rezerwy – zobowiązania, których termin wymagalności albo kwota nie są pewne, rezerwa musi spełniać wszystkie warunki zobowiązań – obowiązek wykonania świadczeń, możliwość wiarygodnego szacunku)

• kapitał własny – udział pozostały w aktywach jednostki po odjęciu wszystkich jej zobowiązań

• dochody (przychody i zyski) – wzrost w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych w postaci:

  • dopływu lub zwiększenia wartości aktywów,

  • zmniejszenia zobowiązań,

  • powodujących zmniejszenie kapitału własnego w inny sposób niż przez jego podział między właścicieli,

• koszty – zmniejszenie korzyści ekonomicznych w okresie sprawozdawczym w postaci:

  • odpływu lub uszczuplenia aktywów,

  • powstanie zobowiązań,

  • powodujących zmniejszenie kapitału w inny sposób niż przez jego podział między właścicieli

• korekty służące zachowaniu kapitału:

  • skutki wyceny aktywów i zobowiązań powodujące wzrost lub zmniejszenie kapitału własnego, nie uwzględnione w wyniku…….

Składniki SF – zasady ujmowania składników SF:

Ujmowanie – uwzględnienie w bilansie lub rachunku zysków i strat pozycji spełniających określone definicje (w RK)

Włączenie (ujęcie) składników do SF wymaga:

• opisu słownego

• wyrażenia wartościowego

• włączenia do sumy bilansowej lub rachunku zysków i strat

Składniki SF ujmowane są jeżeli:

• jest prawdopodobnie że jednostka osiągnie ewentualne przyszłe korzyści ekonomiczne związane z tą pozycją lub że nastąpi ich wpływ z jednostki

• pozycja ta posiada cenę nabycia, koszt wytworzenia lub też wartość, którą można wiarygodnie ustalić

Zasady wyceny składników sprawozdania finansowego:

• zasada kosztu historycznego (cena nabycia, koszt wytworzenia),

• zasada aktualnej ceny nabycia (aktywa wyceniane w kwocie, jaką należałoby zapłacić w razie nabywania takiego samego lub równoważnego składnika aktywów w obecnej chwili, zobowiązania w kwocie niezdyskontowanej, niezbędnej obecnie do ich uregulowania),

• zasada wartości możliwej do uzyskania (wartości realizacji) (aktywa wyceniane w kwocie, jaką obecne można by uzyskać z ich zbycia, zobowiązania wyceniane w wysokości niezdyskontowanej kwoty środków pieniężnych, jaka według przewidywań jest niezbędna do ich uregulowania)

• zasada wartości bieżącej – aktywa wyceniane w zdyskontowanej wartości bieżącej przyszłych wpływów środków pieniężnych, które według przewidywań wypracuje dany składnik majątkowy, zobowiązania wyceniane w zdyskontowanej wartości bieżącej przyszłych wypływów środków pieniężnych , wymaganych w przyszłości do ich uregulowania

Koncepcje kapitału i zachowania kapitału:

• koncepcja finansowa (kapitał = aktywa netto lub kapitał własny)

• koncepcja rzeczowa (kapitał = zdolności produkcyjne jednostki wyrażone wolumenem produkcji)

Koncepcje zachowania kapitału i ustalenia zysku:

• koncepcja finansowa zachowania kapitału (zysk osiąga się wówczas, gdy aktywa netto na koniec okresu są wyższe od aktywów netto na początku okresu , po wyłączeniu wszelkich wpłat na rzecz właścicieli i wkładów przez nich wniesionych),

• koncepcja rzeczowa zachowania kapitału (zysk osiąga się wówczas, gdy zdolności produkcyjne na koniec okresu są wyższe od zdolności produkcyjnych na początku okresu , po wyłączeniu wszelkich wpłat na rzecz właścicieli i wkładów przez nich wniesionych)

WYKŁAD 4- 28.10.2014

MSR 1 – Reguluje prezentację sprawozdań ogólnego przeznaczenia

Prezentacja sprawozdań finansowych

• sprawozdanie finansowe ogólnego przeznaczenia (par.7)

• sprawozdanie dostarcza informacji o (par. 9):

  • Aktywach,

  • Zobowiązaniach,

  • Kapitale własnym,

  • Dochodach i kosztach, łącznie z zyskami i stratami,

  • Wpłatach dokonanych przez właścicieli i wypłatach na rzecz właścicieli występujących w charakterze udziałów,

  • Przepływ przepływów pieniężnych

Elementy sprawozdania finansowego (par. 10)

• sprawozdanie z sytuacji finansowej na koniec okresu (od 1.01.2009 zmiany w nazewnictwie) – dawniej bilans (jednostki mogą używać słowa bilans ale spółki raczej stosują się do nowych nazw)

• sprawozdanie z wyniku i pozostałych całkowitych dochodów za dany okres (sprawozdanie z zysków lub strat i innych całkowitych dochodów za dany okres - rachunek zysków i strat):

• pojedyncze sprawozdanie z wyniku i pozostałych całkowitych dochodów, lub

• dwa sprawozdania: sprawozdanie przedstawiające składniki wyniku (zysków i strat) – sprawozdanie z wyniku oraz sprawozdanie, które rozpoczyna się od wyniku (zysku lub straty) i przedstawia składniki pozostałych całkowitych dochodów, (sprawozdanie z całkowitych dochodów) (inne całkowite dochody – tzw. koszty i dochody kapitałowe czyli elementy, które nie tworzą wyniku finansowego tylko kapitał z aktualizacji wyceny)

Wynik - różnica między dochodami a kosztami z wyłączeniem składników pozostałych całkowitych dochodów

Pozostałe całkowite dochody – dochody, które nie zostały ujęte wraz

Wraz z rozpoczęciem się pierwszego roku obrotowego rozpoczyna się 1 lipca 2012 lub później (czyli dla większości od 1.01.2013)

• sprawozdanie z wyniku i pozostałych całkowitych dochodów za dany okres

• sprawozdanie z zysków lub strat i innych całkowitych dochodów za dany okres

Elementy SF (par.10):

• sprawozdanie ze zmian w kapitale własnym za okres

• sprawozdanie z przepływów pieniężnych za okres

• informacje dodatkowe (z jednej strony prezentują wyciąg najważniejszych postanowień z zakresu polityki rachunkowości, ponadto dane objaśniające do składników sprawozdań, czasem dane porównawcze o charakterze opisowym)

• sprawozdanie z sytuacji finansowej (bilans)

Każda jednostka sporządzająca SF wgl MSR ma w obowiązku sporządzać wszystkie jego elementy, niezależnie od tego, jak to mówi uor

Powszechną praktyką jest pokazywanie informacji z 2 lat, jednak gdy spółka dokonuje retrospektywnych zmian w polityce rachunkowości musi zaprezentować jeszcze dane z 1 wcześniejszego okresu sprawozdawczego.

Zasady ogólne (MSR 1 par. 15-17, 19-20, 24, 25-35, 45, 50-51):

• przestawienie wiernego i rzetelnego obrazu (przestrzeganie MSSF)

• zachowanie zasad i cech sprawozdania określonych w RK i MSR 1)

• konieczność odróżnienie SF od innych informacji publikowanych razem z nim

• konieczność zidentyfikowania każdej jego części

Dla poprawnego zrozumienia prezentowanych informacji należy wskazać:

• nazwę jednostki gospodarczej lub inne dane identyfikacji

• stwierdzenie, czy SF dotyczy pojedynczej jednostki czy grupy kapitałowej

• dzień bilansowy lub okres objęty sprawozdaniem

• walutę sprawozdawczą

• poziom zaokrągleń

Sprawozdanie z sytuacji finansowej (MSR 1 par 60-71)

Sposoby prezentacji aktywów i pasywów w bilansie:

• podział na pozycje obrotowe i trwałe (krótkoterminowe i długoterminowe) – klasyfikacja podziałowa:

• dla jednostek wytwarzających produkty lub świadczących usługi w ramach wyraźnie określonego cyklu operacyjnego

• pozwala wydzielić kapitał obrotowy, czyli te aktywa i zobowiązania, które są w ciągłym obrocie

• uporządkowanie wg stopnia płynności (nie ma ograniczeń czy malejąca płynność czy rosnąca, trzeba to ustalić i potem już stosować)

• dla jednostek, które nie wykonują produktów ani nie świadczą usług w ramach jasno określonego cyklu operacyjnego

• prezentacja mieszana (równolegle w naszym bilansie te 2 podziały)

Niezależnie od przyjętej metody prezentacji dla wszystkich pozycji bilansowych na które składają się kwoty o terminie realizacji (uregulowania) do i po upływie 12 miesięcy, należy wyodrębnić te realizowane po upływie 12 miesięcy.

Cykl operacyjny – długość okresu, jaki upływa od momentu zakupu (otrzymania) materiałów do momentu otrzymania gotówki za sprzedany produkt wytworzony przez firmę.

!! Aktywa obrotowe i trwałe (par 66) – składniki majątkowe zaliczane są do aktywów obrotowych jeżeli:

• oczekuje się, ze zostanie zrealizowany lub jest przeznaczony do sprzedaży lub zużycia w toku normalnego cyklu operacyjnego lub

• jest w posiadaniu jednostki przez wszystkim z przeznaczeniem do obrotu lub

• oczekuje się, że zostanie zrealizowany w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego

• stanowi składnik środków pieniężnych lub ich ekwiwalentów

wszystkie pozostałe aktywa zalicza się do aktywów trwałych (długoterminowe)

Zobowiązania długoterminowe i krótkoterminowe (par. 69) zobowiązania zalicza się do krótkoterminowych jeżeli:

• oczekuje się, ze zostaną one uregulowane w toku normalnego cyklu operacyjnego jednostki

• jest w posiadaniu przede wszystkim do obrotu

• jest wymagalne w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego

• jednostka nie posiada bezwarunkowego prawa do odroczenia daty wymagalności zobowiązania, co najmniej o okres dwunastu miesięcy od zakończenia okresu sprawozdawczego

Wszystkie inne zobowiązania jednostka klasyfikuje jako zobowiązania długoterminowe.

Aktywa (par. 54):

• rzeczowe aktywa trwałe (budynki, budowle, maszyny, urządzenia itd.)

• nieruchomości inwestycyjne

• aktywa niematerialne (licencje, patenty)

• inwestycje rozliczane zgodnie z metodą praw własności

• pozostałe aktywa finansowe (akcje, obligacje, udziały)

• aktywa biologiczne (żyjące rośliny, zwierzęta żyjące w chowie lub hodowli, np. jabłoń – powstają produkty rolne z nich jabłko)

• zapasy

• należności z tytułu dostaw i usług oraz pozostałe należności

• środki pieniężne i ich ekwiwalenty

• aktywa dotyczące podatku dochodowego bieżącego i odroczonego (podatek dochodowy jest zobowiązaniem) tutaj mowa o nadpłaceniach podatku (bieżącego),

• aktywa trwałe przeznaczone do zbycia

Pasywa (par.54):

• zobowiązania z tytułu dostaw i usług i pozostałe zobowiązania

• rezerwy (przyszłe zobowiązania)

• zobowiązania finansowe

• zobowiązania z tytułu podatku dochodowego (rezerwy na podatek dochodowy)

• zobowiązania wchodzące w skład grup do zbycia (np. jednostka sprzedaje cały wydział wraz z leasingiem)

• udziały niedające kontroli wykazane w kapitale własnym (udziały mniejszościowe, należące do drobnych akcjonariuszy)

• wyemitowany kapitał podstawowy oraz kapitał rezerwowy przypadający udziałowcom jednostki dominującej

Rzeczowe aktywa trwałe – MSR 16

Środki trwałe to składniki majątkowe które:

• utrzymywane są w celu wykorzystania ich w procesie produkcyjnym lub przy dostawach dóbr i świadczeniu usług, w celu oddania do używania innym podmiotom na podstawie umowy najmu lub w celach administracyjnych; oraz

• którym towarzyszy oczekiwanie, iż będą wykorzystywane przez czas dłuższy niż jeden okres.

WYKŁAD 5 – 04.11.2014

MSR 16
Zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych:

1. Nabycie, wytworzenie we własnym zakresie - cena nabycia, koszt wytworzenia

1. Cena nabycia, koszt wytworzenia [MSR 16, par. 15, 16, 17]:

• cena zakupu (obejmująca w przypadku importu cła i bezzwrotne podatki) pomniejszona o upusty i rabaty

• wszystkie koszty poniesione w związku z dostosowaniem (przygotowaniem) składnika do miejsca i warunków potrzebnych do rozpoczęcia jego funkcjonowania zgodnie z zamierzeniami kierownictwa, dające się bezpośrednio przyporządkować, np.:

  • koszty świadczeń pracowniczych, poniesione wyłącznie w związku z wytworzeniem lub nabyciem pozycji rzeczowych aktywów trwałych,

  • koszt przygotowania miejsca,

  • koszty początkowej dostawy oraz koszty załadunku i rozładunku,

  • koszty instalacji i montażu,

  • koszty sprawdzenia, czy składnik aktywów działa poprawnie, pomniejszone o przychody netto ze sprzedaży wyrobów wytworzonych w trakcie dostosowywania składnika aktywów do miejsca i warunków,

  • honoraria za profesjonalne usługi),

2. Element szczególny - szacunkowy koszt demontażu i usunięcia składnika aktywów oraz koszt przeprowadzenia rekultywacji miejsca, w którym się znajdował, jeżeli do przeprowadzenia tych czynności jednostka jest zobowiązana w związku z nabyciem pozycji rzeczowych aktywów trwałych lub używaniem takiego składnika w danym okresie w celu innym niż wytwarzanie wyrobów,

3. Koszty finansowania zewnętrznego (odsetki oraz inne koszty ponoszone przez jednostkę w związku z pożyczeniem środków finansowych) związane z pozyskaniem środka trwałego (MSR 23 Koszty finansowania zewnętrznego) - są elementem wartości początkowej środka trwałego, jeżeli:

• Koszty można bezpośrednio przyporządkować nabyciu lub wytworzeniu składnika aktywów,

• Składnik aktywów spełnia kryterium definicji składnika dostosowywanego.

Składnik dostosowywany - jego przygotowanie do zamierzonego użytkowania lub sprzedaży wymaga znacznego czasu

II. Nabycie w drodze wymiany na inną pozycje aktywów niepieniężnych

• wartość godziwa. Jeżeli transakcja wymiany nie ma treści ekonomicznej (znaczenia handlowego) lub nie można wiarygodnie ustalić wartości godziwej żadnego z wymienianych aktywów- wartość bilansowa składnika aktywów danego w zamian.

Wartość początkowa może ulec zwiększeniu na skutek ulepszenia (zwiększenie korzyści ekonomicznych)

Zadanie 1 (MSR16)

Założenia:

W maju 200X jednostka podjęła decyzję o budowie nowej linii produkcyjnej, która służyć będzie do wytwarzania nowego nieznanego na rynku, produktu. Na budowę linii otrzymano w czerwcu kredyt w kwocie 500 000 zł. Budowę linii rozpoczęto w sierpniu, wtedy też poniesiono pierwsze wydatki związane z konstruowaniem nowej linii. Zgodnie z przewidywaniami jednostki linia była gotowa do użytkowania w marcu 200X+1. W związku z tym jednostka zarejestrowała w księgach rachunkowych następujące kwoty, odpowiednio udokumentowane:

Wpływ środków przyznanego kredytu (VI 200X) – nie kształtuje wartości początkowej środka	500 000,-
Odsetki od kredytu (VI – VII 200X) – koszt finansowy	2 000,-
Odsetki od lokaty niewykorzystanych środków z kredytu (VI – VII) – przychód finansowy ?	1 800,-
Wartość maszyn i urządzeń tworzących linię produkcyjną	400 000,-
Wartość usług obcych (montaż składników majątkowych)	80 000,-
Wynagrodzenia pracowników zatrudnionych przy budowie linii	50 000,-
Odsetki od kredytu za okres od sierpnia 200X do marca 200X+1	20 000,-
Odsetki od lokat wolnych środków pochodzących z przyznanego kredytu za okres od sierpnia 200X do marca 200X+1	5 000,-
Koszty próbnej produkcji podjętej w celu sprawdzenia prawidłowości działania linii	30 000,-
Przychody ze sprzedaży wyrobów wytworzonych w ramach serii próbnej	24 000,-
Szacowane koszty demontażu linii po zakończeniu jej użytkowania (wyrażone w wartości bieżącej) – nie ujmuje się tego kosztu do wartości początkowej gdy jest to linia produkcyjna!	45 000,-
Koszty reklamy nowego produktu	15 000,-
Odsetki od kredytu za okres od kwietnia 200X+1 do grudnia 200X+1 – nie, bo od kwietnia już jest wytworzony	13 000,-

Polecenie:

Ustalić wartość początkową środka trwałego wg MSR 16

Rozwiązanie:

Elementy kształtujące wartość początkową linii produkcyjnej:

+ Wartość maszyn i urządzeń tworzących linię produkcyjną 400 000

+ Wartość usług obcych (montaż składników majątkowych) 80 000

+ Wynagrodzenia pracowników zatrudnionych przy budowie linii 50 000

+ Odsetki od kredytu za okres od sierpnia 200X do marca 200X+1 20 000

- Odsetki od lokat wolnych środków pochodzących z przyznanego kredytu za okres od sierpnia 200X do marca 200X+1

5 000

+ Koszty próbnej produkcji podjętej w celu sprawdzenia prawidłowości działania linii 30 000

- Przychody ze sprzedaży wyrobów wytworzonych w ramach serii próbnej 24 000

Wartość początkowa: 551 000

MSR 16 Amortyzacja

Systematyczne (zaplanowane, nie zawsze równomierne) rozłożenie wartości podlega amortyzacji na przestrzeni okresu użytkowania

Okres użytkowania jest:

• przedziałem czasu, w którym wg przewidywań, dany składnik aktywów będzie użytkowany przez jednostkę lub

• liczbą jednostek produkcji lub podobnych jednostek które wg przewidywań jednostka uzyska z danego składnika aktywów (nie dla wszystkich środków trwałych ta opcja jest możliwa)

Czynniki wpływające na okres użytkowania:

• oczekiwane wykorzystanie składnika aktywów (np. oszacowana wielkość produkcji)

• oczekiwane zużycie fizyczne (np. liczba zmian na których pracuje środek trwały)

• technologiczna i rynkowa utrata przydatności (np. postęp techniczny, zmiany popytu na produkty)

• prawne lub inne podobne ograniczenia dotyczące wykorzystania składnika aktywów (terminy umów leasingowych)

Wartość podlegająca amortyzacji – cena nabycia lub koszt wytworzenia danego składnika aktywów pomniejszona o wartość końcową tego składnika (wartość końcowa = wartość rezydualna)

Wartość końcowa – kwota, jaką zgodnie ze swoimi przewidywaniami jednostka mogłaby uzyskać obecnie, uwzględniając taki wiek i stan tego składnika, jaki będzie na koniec okresu jego ekonomicznego użytkowania, po pomniejszeniu o szacowane koszty zbycia

Wybór metody amortyzacji –

• dopuszczalne metody: liniowa, degresywna, naturalna

Liniowa i degresywna – metody czasowe

Liniowa – równomierne rozłożenie

Degresywna – koszty amortyzacji z roku na rok mniejsze

Naturalna – samochód przez miesiąc stoi w garażu, wtedy amortyzacja wynosi 0

• możliwość zmiany metody – odzwierciedlenie sposobu czerpania korzyści ekonomicznych

• stosowanie metody komponentowej – każdy istotny komponent (część) amortyzuje się osobno (środki trwałe z wielu elementów np. samolot)

• konieczność ustalenia ekonomicznej użyteczności środka

• konieczność ustalenia wartości podlegającej amortyzacji (WP-WR)

• konieczność weryfikacji (na koniec roku obrotowego) okresu użytkowania i wartości rezydualnej

MSR 16 Wycena bilansowa środków trwałych

1. Model oparty na cenie nabycia lub koszcie wytworzenia (model kosztu historycznego) - cena nabycia, koszt wytworzenia pomniejszony o umorzenie i odpisy z tytułu utraty wartości. Utrata wartości

2. Model oparty na wartości przeszacowanej – wartość godziwa (stosowany dla tych składników, dla których wartość godziwą można ustalić, odnośnie wszystkich pozycji aktywów należących do jednej grupy składników o podobnym rodzaju i przeznaczeniu; pomiędzy przeszacowaniami środek podlega amortyzacji)

Wartość godziwa – jest to cena, którą otrzymano by za sprzedaż składników aktywów (lub zapłacono by za przeniesienie zobowiązania) w transakcji przeprowadzonej na zwykłych warunkach między uczestnikami rynku na dzień wyceny (MSSF 13)

Przeszacowania nie musza się odbywać na każdy dzień bilansowy. Trzeba je przeprowadzać wtedy, gdy różnica między wartością księgową a wartością godziwą jest znaczna (istotna). 1-2% to nie jest istotne

Skutki wyceny:

• kapitałowe w przypadku wzrostu powyżej aktualną wartość bilansową,

• Kapitał z aktualizacji wyceny (sprawozdanie z sytuacji finansowej)

• Inne całkowite dochody (sprawozdanie z całkowitych dochodów)

• wynikowe w przypadku spadku wartości poniżej aktualną wartość bilansową.

1. Zwiększenie wartości ujmuje się jako przychód w takim zakresie, w jakim odwraca ono zmniejszenie wartości z tytułu przeszacowania tego samego składnika, które poprzednio ujęto jako koszt,

2. Zmniejszenie wartości rozlicza się z kapitałem z aktualizacji wyceny w zakresie, w jakim zmniejszenie nie przewyższa kwoty figurującej jako nadwyżka z przeszacowania dotycząca tego samego składnika.

W jednym podmiocie gospodarczym część środków trwałych może być wyceniana modelem koszty historycznego a część na wartości przeszacowanej. Jednostka musi tylko określić klasy środków.

WYKŁAD 6 – 18.11.2014

Utrata wartości aktywów – MSR 36

nie tylko chodzi o środki trwałe

Aktywa – przyszłe korzyści

W SF – w wartości nie wyższej niż przyszłe korzyści

Przyszłe korzyści – wartość, którą jednostka może odzyskać z danego składnika aktywów

Aktywa nie mogą być wykazane w SF w wartości przewyższającej ich wartość odzyskiwalną (przez sprzedaż lub użytkowanie),

Jeżeli:

wartość bilansowa WB (wynikająca aktualnie z ksiąg = WP – U ) > wartości odzyskiwalnej WO

To:

1. składnik aktywów utracił wartość

2. jednostka ujmuje stratę z tytułu utraty wartości. Strata utraty wartości – nadwyżka wartości bilansowej danego składnika aktywów nad jego wartością odzyskiwalną

Czynniki powodujące utratę wartości - zewnętrzne

• utrata wartości rynkowej danego składnika odnotowana w ciągu okresu jest znacznie większa od utraty, której można było się spodziewać w wyniku upływu czasu i zwykłego użytkowania,

• w ciągu okresu nastąpiły lub nastąpią w niedalekiej przyszłości znaczące i niekorzystne dla jednostki zmiany o charakterze technologicznym, rynkowym, gospodarczym lub prawnym w otoczeniu, w którym jednostka prowadzi działalność lub też na rynkach, na który dany składnik aktywów jest przeznaczony,

• w ciągu okresu nastąpił wzrost rynkowych stóp procentowych lub innych rynkowych stóp zwrotu z inwestycji i prawdopodobne jest, że wzrost ten wpłynie na stopę dyskontową stosowaną do wyliczenia wartości użytkowej danego składnika aktywów i istotnie obniży wartość odzyskiwalną składnika aktywów,

Czynniki powodujące utratę wartości - wewnętrzne

• dostępne są dowody na to, że nastąpiła utrata przydatności danego składnika aktywów lub jego fizyczne uszkodzenie,

• w ciągu okresu nastąpiło lub też prawdopodobne jest, że w niedalekiej przyszłości nastąpią znaczące i niekorzystne dla jednostki zmiany dotyczące zakresu lub sposobu, w jaki dany składnik aktywów jest aktualnie użytkowany, lub – zgodnie z oczekiwaniami – będzie użytkowany. Mogą to być np. plany zaniechania działalności lub restrukturyzacji działalności, do której dany składni należy, lub plany zbycia tego składnika aktywów przed uprzednio przewidzianym terminem,

• dostępne są dowody pochodzące ze sprawozdawczości wewnętrznej świadczące o tym, że ekonomiczne danego składnika aktywów są, lub w przyszłości będą, gorsze od oczekiwanych. Dowody pochodzące ze sprawozdawczości wewnętrznej oparte są o przepływy środków pieniężnych związanych z danym środkiem trwałym

Procedura ustalania straty z tytułu utraty wartości – MSR 36

• stwierdzenie występowania czynnika mogącego spowodować występowanie utraty wartości

• ustalenie (1) wartości godziwej pomniejszonej o koszty sprzedaży danego składnika aktywów oraz (2) jego wartości użytkowej

• wybór wyższej wartości spośród dwóch ustalonych wcześniej – wartość odzyskiwalna środka

• porównanie wartości bilansowej (WB) i wartości odzyskiwalnej (WO)

  • jeżeli WB < WO – nie kontynuuje się procedury

  • jeżeli WB > WO - to następuje ujęcie straty z tytułu utraty wartości w różnicy między wartością bilansową a wartością odzyskiwalną

• zgodnie z MSR 36 – wartość użytkowa jest bieżącą szacunkową wartością przyszłych przepływów środków pieniężnych, których występowania oczekuje się z tytułu dalszego użytkowania składnika aktywów

Zadanie 3 (MSR 36)

Jednostka posiada środek trwały o wartości bilansowej 80 000 zł. Czy wystąpi utrata wartości jeżeli:

a) WG – KS = 75 000, WU = 82 000

NIE, WO = 82 000

b) WG – KS = 75 000, WU = 73 000

TAK, strata z tytułu utraty wartości = 5 000

c) WG – KS = 82 000, WU – jeszcze nie znana

NIE, WG - KS > WB środka, nie ma potrzeby ustalenia WU

d) WG – KS = 70 000, WU – jeszcze nie znana

NIE WIADOMO, należy ustalić wartość użytkową

MSR 36 zadanie 4

Jednostka gospodarcza posiada maszynę produkcyjną o wartości początkowej 100 000 i dotychczasowym umorzeniu 30 000. W związku ze zmianą zakresu działalności środek ten nie przyniesie jednostce korzyści ekonomicznych z tytułu wykorzystania go w procesie produkcyjnym. Jednostka rozważa możliwość oddania tej maszyny innej jednostce do odpłatnego użytkowania na 3 lata. Z tego tytułu uzyskiwałaby roczne wpływy równe 22 000, płatne na koniec roku. Po tym okresie jednostka mogłaby sprzedać środek za 5 000. Inną opcją jest natychmiastowa sprzedaż środka za 60 000. Stopa dyskonta przyjęta przez jednostkę wynosi 15%.

Należy ustalić, czy istnieje konieczność dokonania odpisu aktualizującego wartość środka i w razie potrzeby ustalić jego wartość.

WB = 70 000 = 100 000 -30 000

WG -KS = 60 000 - cena natychmiastowej sprzedaży

WU =( 3* 22 000 +5 000 =71 000) -> zdyskontowana = 53 518.53

WO = 60 000 (bardziej opłaca się sprzedać niż oddać do odpłatnego użytkowania)

utrata wartości- TAK

strata z tytułu utraty wartości: 70 000 - 60 000=10 000

~można odróżnić sytuację straty z tytułu utraty wartości - środek znów może zyskać na wartości (zmiana np. czynników zewnętrznych- rynkowych, prawnych itp.)

Ustalenie wartości użytkowej

rok	przepływy	Współczynnik dyskonta	Przepływy zdyskontowane
1	22 000	0,89565	19 130,43
2	22 000	0,756144	16 635,16
3	27 000	0,657516	17 752,94
			53 518,53 - Wartość użytkowa

Na koniec każdego okresu sprawozdawczego:

• należy sprawdzić, czy występują przesłanki zmniejszenia ujętej wcześniej straty z tytułu utraty wartości poszczególnych aktywów,

• w przypadku ich wystąpienia należy ponownie oszacować wartość odzyskiwalną składnika majątku

• jeżeli nowa wartość odzyskiwalna jest wyższa niż aktualna wartość bilansowa, należy podwyższyć wartość bilansową (odwrócić stratę z tytułu utraty wartości)

• wartość bilansowa po odwróceniu straty z tytułu utraty wartości nie powinna być wyższa od wartości bilansowej, jaka zostałaby ustalona, gdyby w poprzednich latach nie ujęto straty z tytułu utraty wartości (hipotetyczna wartość netto – HWN)

Zadanie 5 (MSR 36)

2.01.2012 jednostka wprowadziła do ewidencji środek trwały o wartości początkowej 500 000zł. Środek postanowiono amortyzować liniowo przez okres 5 lat począwszy od stycznia. Na koniec 2012 stwierdzono, że występują przesłanki utraty wartości i ustalono wartość odzyskiwalną środka równą 350 000. Na koniec 2013 uznano, że sygnały pochodzące z otoczenia jednostki mogą wskazywać na odwrócenie straty z tytułu utraty wartości. W związku z tym oszacowano aktualną wartość odzyskiwalną (320 000) i dokonano odwrócenia straty z tytułu utraty wartości środka. Środki trwałe wycenione są w modelu kosztu.

Należy ustalić i wycenić operacje gospodarcze wynikające z podanych założeń.

Początek roku 2012: Wartość początkowa środka – 500 000 zł, stawka amortyzacyjna – 20%

Amortyzacja za 2012r – 100 000 zł

Wartość bilansowa środka na koniec 2012r.: 500 000 – 100 000 = 400 000 zł

Wartość odzyskiwalna na koniec 2012 r.: 350 000 zł

Strata z tytułu utraty wartości: 400 000 – 350 000 = 50 000

Amortyzacja za rok 2013 (metoda liniowa)

Stawka: 100/4 = 25%

Podstawa dokonywania odpisów amortyzacyjnych: 500 000 – 100 000 – 50 000 = 350 000

Amortyzacja za 2013r.: 25% * 350 000 = 87 500

Wartość bilansowa środka na koniec 2013r.: 500 000 – 100 000 – 50 000 – 87 500 = 262 500 zl

Wartość odzyskiwalna na koniec 2013r.: 320 000 zł

Wartość hipotetyczna netto na koniec 2013r.: 500 000 – 100 000(2012r.) – 100 (2013r.) = 300 000 zł

Podwyższenie wartości środka do kwoty 300 000 (możemy podwyższyć do mniejszej z kwot)

Odwrócenie straty o 37 500 (300 000 – 262 500) -> to w księgach będzie przychód

Skutki na przestrzeni 2 lat:

Koszty: 100 000 + 50 000 + 87 500 = 237 500 zł

Przychody: 37 500 (związane z odwróceniem straty)

Różnica: 200 00 (odpowiada planowanej amortyzacji środka)

WYKŁAD 7 – 25.11.2014

Wycena składników zaliczanych do aktywów trwałych przeznaczonych do sprzedaży MSSF 5 „Aktywa trwałe przeznaczone do sprzedaży oraz działalności zaniechania”

Składnik aktywów powinien być traktowany jako przeznaczony do sprzedaży, jeżeli jego wartość bilansowa zostanie odzyskana przede wszystkim w drodze transakcji sprzedaży, a nie poprzez jego wykorzystanie:

• Gdy element aktywów jest dostępny do natychmiastowej sprzedaży w jego obecnym stanie z uwzględnieniem jedynie normalnych warunków dla sprzedaży tego typu aktywów,

• Jego sprzedaż jest wysoce prawdopodobna (MSSF 5 par.8).

  • Przedstawiciele odpowiedniego szczebla kierownictwa są zdecydowani do wypełnienia planu sprzedaży składnika aktywów,

  • Aktywny program znalezienia nabywcy i zakończenia planu został rozpoczęty,

  • Składnik aktywów jest aktywnie oferowany na sprzedaż po cenie, która jest racjonalna w odniesieniu do jego bieżącej wartości godziwej,

  • Oczekuje się, że sprzedaż zostanie ujęta jako sprzedaż zakończona w czasie jednego roku od dnia zaklasyfikowania składnika aktywów do grupy przeznaczonej do sprzedaży

Wycena składnika przeznaczonego do sprzedaży - niższa wartość wybrana spośród:

• jego wartości bilansowej oraz

• jego wartości godziwej pomniejszonej o koszty zbycia (strata z tytułu utraty wartości).

! Przekwalifikowanie środka do kategorii do sprzedaży powoduje zaprzestanie jego amortyzacji

Wykluczenie składnika majątku z grupy aktywów przeznaczonych do sprzedaży

Wycena – w kwocie niższej wybranej spośród:

• wartości bilansowej sprzed zakwalifikowania składnika do aktywów przeznaczonych do sprzedaży, skorygowanej o odpisy amortyzacyjne i przeszacowania, które byłyby dokonane, gdyby składnik nie został zakwalifikowany jako przeznaczony do sprzedaży,

• wartości odzyskiwalnej na dzień podjęcia decyzji o odstąpieniu od sprzedaży składnika.

Zadanie 6 (MSR 36)

Jednostka posiada w ewidencji środek trwały o wartości początkowej 500 000zł i okresie ekonomicznej użyteczności 5 lat. Środek był amortyzowany liniowo począwszy od 1.01.2011. w grudniu 2012 jednostka uznała, że nie będzie go dalej użytkować, tylko przeznaczy do sprzedaży. W tym momencie wartość godziwa środka wynosiła 280 000 zł, a szacowane koszty sprzedaży 2 000 zł. Do końca 2013 jednostka nie przeprowadziła transakcji sprzedaży i postanowiła ponownie rozpocząć użytkowanie środka. Ustalona w tym momencie wartość odzyskiwalna środka wynosiła 220 000 zł. Środki trwałe wycenione są w modelu kosztu.

Należy ustalić i wycenić operacje gospodarcze wynikające z podanych założeń.

WP = 500 000, Sa = 20%, Ar = 100 000 zł

Grudzień 2012 – przeznaczenie środka do sprzedaży

Skumulowane umorzenie – 200 000 zł

Wartość bilansowa środka: 500 000 zł – 200 000 zł = 300 000 zł

Wartość godziwa – koszty sprzedaży = 280 000 – 2 000 = 278 000 – wartość odzyskiwalna

Rok 2013 – brak amortyzacji

Grudzień 2013 – odstąpienie od decyzji dot. sprzedaży

Wartość bilansowa środka 278 000 zł

Wartość odzyskiwalna środka 220 000 zł

Hipotetyczna wartość netto 500 000 - 3*100 000 = 200 000 zł

Wycena na dzień bilansowy w kwocie 200 000 zł

Strata z tytułu utraty wartości 278 000 - 200 000 = 78 000 zł

=> suma dwóch odpisanych kwot: 100 000 tj. amortyzacja za rok 2013

Zakres i wycena aktywów niematerialnych

MSR 38 Aktywa niematerialne

Składnik aktywów niematerialnych – możliwy do zidentyfikowania niepieniężny składnik aktywów, nie mający postaci fizycznej.

Składnik aktywów jest identyfikowany jeżeli:

• jest możliwy do wyodrębnienia, tzn. można go wyodrębnić lub oddzielić od jednostki i sprzedać, przenieść, udzielić na niego licencji, wynająć, osobno lub razem z odnośną umową, innym możliwym do zidentyfikowania składnikiem aktywów lub zobowiązaniem niezależnie od tego, czy jednostka zamierza tak uczynić, lub

• powstaje na skutek praw wynikających z umowy lub z innych tytułów prawnych, niezależnie od jednostki lub od innych praw i obowiązków

Składnik aktywów niematerialnych ujmuje się, gdy:

1. jest prawdopodobieństwo, że jednostka osiągnie przyszłe korzyści ekonomiczne, które można przyporządkować danemu składnikowi aktywów,

2. można wiarygodnie ustalić cenę nabycia lub koszt wytworzenia składnika aktywów

Ocena przyszłych korzyści – rozsądne i udokumentowane założenia odzwierciedlające najwłaściwszą ocenę uwarunkowań ekonomicznych dokonaną przez kierownictwo.

Kontrola:

Uprawnienie jednostki do uzyskania przyszłych korzyści powstająca z użyciem danego składnika. Możliwość ograniczenia dostępu do tych korzyści osobom trzecim

Źródło:

Tytuł prawny, który może być wyegzekwowany na drodze sądowej, prawna ochrona pod postacią praw autorskich, ograniczenia w porozumieniach handlowych

Zakres wyceny aktywów niematerialnych:

• prawa majątkowe (też prawa, które jednostka gospodarcza nabyła)

• koszty prac rozwojowych (w materiałach doczytać)

• wartość firmy (nabyta)

nabyte prawa

wydatki na (MSR 28 par 9)

• wiedzę naukową, techniczną,

• projektowanie lub wdrażanie n=nowych procesów, systemów, licencje,

• własność intelektualną,

• znaki towarowe,

• programy komputerowe,

• patenty, prawa autorskie, filmy kinowe, licencje połowowe, kontyngenty importowe

Koszty prac rozwojowych MSR 38

• Prace badawcze - nowatorskie i zaplanowane poszukiwanie rozwiązań podjęte z zamiarem zdobycia i przyswojenia nowej wiedzy naukowej i technicznej

• działania zmierzające do zdobycia nowej wiedzy,

• poszukiwanie, ocena i końcowa selekcja sposobu wykorzystania rezultatów prac badawczych lub innej wiedzy,

• poszukiwanie alternatywnych materiałów, urządzeń, produktów, procesów, systemów, usług,

• formułowanie, projektowanie, ocenę i końcową selekcję nowych lub udoskonalonych materiałów, urządzeń, produktów, procesów, systemów lub usług

• odnoszone do wyniku finansowego w momencie poniesienia [MSR 38, par.54,55,56].

• Prace rozwojowe – praktyczne zastosowanie odkryć badawczych lub tez osiągnięć innej wiedzy w planowaniu lub projektowaniu produkcji nowych lub znacznie udoskonalonych materiałów, urządzeń, produktów, procesów technologicznych, systemów lub usług, które ma miejsce przed rozpoczęciem produkcji seryjnej lub zastosowaniem

• projektowanie, wykonanie i testowanie prototypów i modeli doświadczalnych (przed ich wdrożeniem do produkcji seryjnej lub użytkowania),

• projektowanie narzędzi, przyrządów do obróbki, form i matryc z wykorzystaniem nowej technologii,

• projektowanie, wykonanie i działalność linii próbnej

• efekt tych prac może być objęty ewidencją bilansową.

Koszty prac badawczych – możliwość aktywowania MSR 38

Konieczne jest do tego udowodnienie [MSR 38, par.57]:

• możliwości, z technicznego punktu widzenia, ukończenia składnika aktywów niematerialnych tak, żeby nadawał się do użytkowania lub sprzedaży,

• zamiaru ukończenia składnika aktywów niematerialnych oraz jego użytkowania lub sprzedaży,

• zdolności do użytkowania lub sprzedaży składnika aktywów niematerialnych,

• sposobu, w jaki składnik aktywów niematerialnych będzie wytwarzał prawdopodobne przyszłe korzyści ekonomiczne (istnienie rynku).

• dostępności stosowanych środków technicznych, finansowych, i innych, które mają służyć ukończeniu prac rozwojowych oraz użytkowaniu lub sprzedaży składnika aktywów niematerialnych,

• możliwości wiarygodnego ustalenia nakładów poniesionych w czasie prac rozwojowych, które można przyporządkować temu składnikowi aktywów niematerialnych.

Zakres i wycena aktywów niematerialnych MSR 38

Wartość firmy (MSR 38, par. 11, MSSF 3 par 52)

Wartość firmy nabyta w transakcji połączenia jednostek gospodarczych odpowiada zapłacie dokonanej przez stronę przejmującą w zamian za oczekiwane przyszłe korzyści ekonomiczne z aktywów, które nie mogą być pojedynczo zidentyfikowane oraz odrębnie ujęte.

Zasady ustalania wartości początkowej MSR 38

• cena nabycie lub koszt wytworzenia

• nabycie w drodze wymiany na inną pozycję aktywów niepieniężnych – jak w przypadku środków trwałych.

WYKŁAD 8 – 02.12.2014

Amortyzacja aktywów niematerialnych MSR 38

Konieczność podziału na dwie grupy:

• aktywa niematerialne o określonym okresie użytkowania

• aktywa niematerialne o nieokreślonym okresie użytkowania

Czynniki wpływające na okres aktywów niematerialnych:

• Oczekiwane wykorzystanie składnika przez jednostkę,

• Typowe cykle życia dla składnika aktywów oraz dostępne informacje na temat szacunkowych okresów użytkowania aktywów o podobnym charakterze, użytkowanych w podobny sposób,

• Utrata przydatności z przyczyn natury technicznej, technologicznej, handlowej lub innej,

• Stabilność branży, w której dany składnik aktywów jest wykorzystywany i zmiany popytu na produkty wytwarzane z zastosowaniem tego składnika aktywów,

• Przewidywane działania konkurentów i potencjalnych konkurentów,

• Poziom późniejszych nakładów niezbędnych do uzyskania oczekiwanych przyszłych korzyści ekonomicznych ze składnika aktywów oraz możliwość i zamiar zapewnienia przez jednostkę takiego poziomu tych nakładów,

• Okres sprawowania kontroli nad składnikiem aktywów oraz ograniczenia prawne, (okres nie dłuższy niż okres tytułu prawnego)

• Ustalenie czy okres użytkowania składnika aktywów jest zależny od okresu użytkowania innych aktywów jednostki,

Amortyzacja aktywów niematerialnych

• Amortyzowane tylko aktywa niematerialne o określonym okresie użytkowania,

  • Rozpoczęcie: gdy znajduje się w miejscu i stanie umożliwiającym użytkowanie w sposób zmierzony przez kierownictwo

  • Zakończenie: gdy został zakwalifikowany do zbycia lub gdy przestaje być ujmowany (usunięty z bilansu = brak przyszłych korzyści)

  • Metoda: odzwierciedlenie konsumowania korzyści ekonomicznych

  • Wartość rezydualna (w zasadzie na koniec wynosi 0) może występować w 2 przypadkach:

    • Funkcjonowanie aktywnego rynku dla tych aktywów,

    • Umowa odkupu

  • Weryfikacja wartości szacunkowych

• Aktywa niematerialne o niekreślonym okresie użytkowania – nie amortyzowane, jedynie testowane pod kątem utraty wartości:

  • Na każdy dzień bilansowy oraz

  • Wtedy, gdy obserwuje się przesłanki utraty wartości (w grudniu obligatoryjnie się to robi)

  • Nie amortyzuje się wartości firmy

Wycena bilansowa MSR 38

1. Model oparty na cenie nabycia lub koszcie wytworzenia (model kosztu historycznego)

2. Model oparty na wartości przeszacowanej

   • wartość godziwa tylko z aktywnego rynku (w przypadku aktywów niematerialnych)

     • aktywny rynek – rynek, na którym transakcje dotyczące składnika aktywów lub zobowiązań odbywają się z wystarczającą częstotliwością i mają wystarczający wolumen, aby informacje o cenach dostarczane były w sposób ciągły (MSSF 13)

   • stosowany odnośnie wszystkich pozycji należących do jednej klasy aktywów (zbiór aktywów o podobnym charakterze i sposobie użytkowania w działalności jednostki) chyba, że dla danej pozycji nie występuje aktywny rynek,

   • zasady, procedury i skutki wyceny – jak w przypadku środków trwałych

ZAPASY MSR 2

Zapasy są to aktywa:

• przeznaczone do sprzedaży w toku zwykłej działalności gospodarczej (wyroby gotowe, towary),

• będące w trakcie produkcji przeznaczonej na taką sprzedaż (półfabrykaty, produkcja w toku) lub

• mające postać materiałów lub dostaw surowców zużywanych w procesie produkcyjnym lub w trakcie świadczenia usług

Wycena

Ujęcie wstępne

Koszt zapasów (cena nabycia, koszt wytworzenia), który obejmuje:

• wszystkie koszty (ceny) zakupu – obejmują ceny zakupu, cła importowane, pozostałe nierefundowane podatki, koszty transportu, załadunku i wyładunku oraz inne dające się bezpośrednio przyporządkować pozyskaniu produktów, materiałów i usług, pomniejszone o skonta, rabaty itp.

• koszty przetworzenia obejmują:

  • koszty zmienne związane bezpośrednio z jednostkami produkcji (płace) oraz systematycznie przypisane koszty stałe i zmienne koszty pośrednie produkcji poniesione przy przetwarzaniu materiałów na produkty gotowe

  • typowe koszty zmienne (materiały bezpośrednie, wynagrodzenie w systemie akordowym, energia elektryczna do napędu maszyn i urządzeń)

  • koszty stałe (produkcyjne!): wynajem hali produkcyjnej, amortyzacja (oprócz naturalnej metody – to będzie koszt zmienny)

  • stałe koszty pośrednie przypisywane do wyrobów w produkcji do wykorzystania normalnych zdolności produkcyjnych posiadanych zasobów

    • normalne zdolności produkcyjne – przeciętna produkcja, której oczekuje się w czasie kilku okresów w normalnych okolicznościach, z uwzględnieniem utraty wartości produkcyjnych spowodowanych planowanymi czynnościami związanymi z utrzymaniem i serwisowaniem posiadanych zasobów

• inne koszty poniesione przy doprowadzeniu zapasów od ich aktywnego stanu:

  • obejmują inne koszty poniesione w celu doporowadzenia zapasów do ich aktualnego miejsca i stanu (np. koszty zaprojektowania produktów dla konkretnych odbiorców)

Koszt zapasów nie obejmuje:

• kosztów niewykorzystanych zdolności produkcyjnych,

• kosztów magazynowania (chyba, że jest to element procesu produkcji)

• ogólnych kosztów administracyjnych, które nie przyczyniają się do doprowadzenia zapasów do ich aktualnego stanu lub miejsca

• kosztów sprzedaży

Przykład 1

Jednostka ponosi koszty stałe w wysokości 5 000 zł. Przeciętnie produkuje 1 000 sztuk wyrobów. Koszty zmienne przypadające na produkt wynoszą 7 zł/szt.

W styczniu jednostka wytworzyła 1000 szt.

Koszt jednostkowy = 7 zł/szt. + (5 000zł/1 000 szt.) = 12 zł/szt.

W lutym jednostka wytworzyła 500 szt.

Koszt jednostkowy = 7 zł/szt. + (5 000zł/500 szt.) = 17 zł/szt.

Jednostka powinna odnosić do kosztu wytworzenia produktów koszty stałe pośrednie na poziomie odpowiadającym wykorzystaniu zdolności produkcyjnych

$Stawka\ planowana = \frac{koszty\ stale}{normalne\ zdolnosci\ produkcyjne}$

Stawka planowana = 5000 zł/1000 szt. = 5 zł/szt.

5 zł/szt. – to maksymalna kwota kosztów stałych, które możemy zaliczyć do kosztów wytworzenia produktów

Gdyby było 1 200 szt. Wytworzonych to koszty stałe : 5000zł/1200szt – zmniejsza się stawka planowana

W lutym

Koszt jednostkowy = 7 + 5 = 12 zł/szt.

Koszt niewykorzystanych zdolności produkcyjnych = 5 000 zł – 500szt. * 5zł/szt. = 2 500 zł (do wyniku finansowego – koszt wytworzenia sprzedanych produktów)

WYKŁAD 9 – 09.12.2014

MSR 2 Zapasy

Techniki obliczania kosztu zapasów (przybliżone/uproszczone):

1. metoda kosztu standardowego:

   • naturalny poziom zużycia zasobów i wykorzystania zdolności produkcyjnych

   • konieczność systematycznej aktualizacji i weryfikacji

2. metoda ceny sprzedaży brutto (jednostki handlu detalicznego)

   • stosowane do wyceny dużej ilości szybko rotujących i posiadających podobne marże zapasów, jeśli zastosowanie innej metody jest niewykonalne,

   • koszt zapasów – obniżenie wartości zapasów wyrażonej ceną sprzedaży o odpowiedni procent marży brutto (średni procent marży dla poszczególnych jednostek)

Wycena rozchodu zapasów:

• dla składników zapasów, które nie są wzajemnie zastępowalne (wymienialne) lub które są przeznaczone do realizacji konkretnych przedsięwzięć – metoda szczegółowej identyfikacji

• dla pozostałych składników – metoda FIFO (first in first out) lub metoda średniej ważonej

• ta sama dla zapasów o podobnym rodzaju i przeznaczeniu

dlaczego nie stosuje się LIFO?

Jedną z metod wyceny dla wszystkich składników jest wartość godziwa (nawet jeśli jednostka wycenia wg ceny nabycia pomniejszonej o odpowiednie odpisy to w notach objaśniających musi podać wartość godziwą; w przyszłości być może tylko będzie można wyceniać wg wartości godziwej). Metoda FIFO zapewnia w miarę bieżące wartości (ceny) wycenianych zapasów w sprawozdaniu finansowym

Wycena bilansowa zapasów

W sprawozdaniu z sytuacji finansowej prezentuje się koszt zapasów lub wartość netto możliwą do uzyskania (WNMU), w zależności od tego, która z kwot jest niższa.

WNMU – kiedyś nazywana wartością realizacji netto

Odpisanie wartości zapasów od WNMU następuje gdy:

• zapasy zostały uszkodzone,

• utraciły całkowicie lub częściowo swoja przydatność,

• spadły ceny ich sprzedaży.

Wartość netto możliwa do uzyskania – różnica między:

• szacowaną ceną sprzedaży dokonywanej w toku zwykłej działalności gospodarczej a

• szacowanymi kosztami dokończenia produkcji/wykonania usługi i szacunkowymi kosztami niezbędnymi do doprowadzenia sprzedaży do skutku

Nie odpisuje się poniżej kosztu wartości materiałów przeznaczonych do zużycia w procesie produkcji, jeśli się oczekuje, że produkty gotowe, do wyrobu których materiały te będą zużyte, zostaną sprzedane po cenie równej lub wyższej niż koszt.

WNMU dla tych materiałów – cena sprzedaży wyrobów gotowych, które zostaną wytworzone z tytułu materiałów, pomniejszona o koszty przetworzenia oraz koszty sprzedaży (nie ma mowy o utracie wartości)

Obniżenie wartości zapasów:

• na podstawie odpisów indywidualnych

• możliwość pogrupowania podobnych lub powiązanych ze sobą pozycji zapasów (podobne przeznaczenie, region geograficzny)

W każdym kolejnym okresie sprawozdawczym:

• nowe oszacowanie WNMU,

• odwrócenie odpisanej kwoty, gdy istnieją dowody na wzrost WNMU (max. do wysokości wcześniej ujętego odpisu)

skutki obniżenia wartości zapasów i korekt odpisu ujmowane jako koszt sprzedanych produktów/towarów/materiałów.

Przykład 2 MSR 2. Wycena bilansowa zapasów

Założenia:

Jednostka gospodarcza posiada zapas materiałów o wartości 20 000,- (koszt zapasów – cena nabycia).

Polecenie:

Ustalić, jaką wartość materiałów należy zaprezentować w sprawozdaniu finansowym, jeżeli:

a) Materiały byłyby wykorzystane do produkcji wyrobów gotowych, których (wg szacunków) cena sprzedaży wyniosłaby 35 000,-, koszty przetworzenia 12 000,- a koszty sprzedaży 2 000,.

b) Materiały nie byłyby wykorzystane w produkcji. W takim przypadku szacuje się, że możliwa do zyskani cena sprzedaży materiałów wynosi 21 000,- a koszty, które musiałaby ponieść jednostka, żeby sprzedaż doprowadzić do skutku (czyszczenie, pakowanie, transport materiałów) wynoszą 2 500,-.

a) materiały wykorzystywane do produkcji wyrobów gotowych - ustalane wartości netto możliwej do uzyskania (WNMU) – przychody ze sprzedaży - wyroby gotowe - koszty przetworzenia - koszty sprzedaży

WNMU = 35 000 – 12 000 – 2 000 = 21 000

Koszt materiałów (cena nabycia materiałów): 20 000

Wartość netto możliwa do uzyskania > wartość materiałów w cenie nabycia

Do wyceny bierzemy niższą z tych kwot!

Wartość materiałów prezentowana w sprawozdaniu z sytuacji finansowej = 20 000

Barak odpisu z tytułu utraty wartości

b) materiały nie są wykorzystywane do produkcji

ustalane wartości netto możliwej do uzyskania (WNMU) – szacowana cena przychodów ze sprzedaży – szacowane koszty niezbędne do doprowadzenia sprzedaży do skutku

WNMU = 21 000 – 2 500 = 18 000

Koszt materiałów (cena nabycia materiałów): 20 000

Wartość netto możliwa do uzyskania < wartość materiałów w cenie nabycia

• konieczność dokonania odpisu aktualizującego wartość materiałów (z tytułu utraty wartości)

• kwota odpisu – nadwyżka ceny nabycia nad wartością netto możliwą do uzyskania (20 000 – 18 500 = 1 500)

• wartość materiałów prezentowania w sprawozdaniu z sytuacji finansowej = 18 500

Inwestycje – przynoszą korzyści bezpośrednie, bez angażowania innych aktywów

• niefinansowe (nieruchomości inwestycyjne)

• finansowe

MSR 40 Nieruchomości inwestycyjne

Nieruchomość inwestycyjna to nieruchomość (grunt, budynek lub część budynku albo oba te elementy), które właściciel lub leasingobiorca w leasingu finansowym:

• traktuje jako źródła przychodów z czynszów lub

• utrzymuje w posiadaniu ze względu na przyrost ich wartości

• względnie obie te czynności,

Przy czym nieruchomość taka nie jest (MSR 40 par 5):

• wykorzystywana przy produkcji, dostawach towarów, świadczeniu usług lub czynności administracyjnych, ani też

• przeznaczona na sprzedaż w ramach zwykłej działalności jednostki

Przykłady nieruchomości inwestycyjnych:

• grunt utrzymywany w posiadaniu ze względu na długotrwały wzrost jego wartości, a nie w celu sprzedaży w krótkim okresie czasu w toku zwykłej działalności jednostki,

• grunt, którego przyszłe użytkowanie pozostaje nieokreślone,

• budynek będący własnością jednostki, oddany w leasing operacyjny,

• budynek obecnie niewykorzystany, a przeznaczony do oddania w leasing operacyjny,

• nieruchomość w trakcie budowy lub dostosowywania, która ma być w przyszłości nieruchomością inwestycyjną,

Aktywa wykluczone z grupy nieruchomości inwestycyjnych:

• nieruchomości przeznaczone na sprzedaż w ramach zwykłej działalności operacyjnej lub w trakcie budowy lub dostosowywania z przeznaczeniem na sprzedaż – MSR 2

• nieruchomość w trakcie budowy lub dostosowywania, nad którymi prace prowadzone są na zlecenie osób trzecich – MSR 11 Umowy o usługę budowlaną

• nieruchomości użytkowane przez właściciela lub utrzymywane w celu takiego wykorzystywania (środki trwałe) – MSR 16

• nieruchomości oddane w leasing finansowy innej jednostce – MSR 17

Pierwotna wycena nieruchomości inwestycyjnych:

Cena nabycia lub koszt wytworzenia z uwzględnieniem kosztów przeprowadzenia transakcji:

• opłata za obsługę prawną,

• podatek od zakupu nieruchomości

Wycena bilansowa:

• model wartości godziwej

• model oparty na cenie nabycia lub koszcie wytworzenia (model kosztu historycznego – MSR 16)

Zasady:

• jeden model dla wszystkich nieruchomości inwestycyjnych (tak musi wybrać jednostka),

• w przypadku modelu wartości godziwej:

  • wycena przeprowadzana jest na każdy dzień bilansowy,

  • skutki wyceny odnoszone są na wynik finansowy,

  • nieruchomości te nie są amortyzowane

• w przypadku modelu kosztu historycznego:

  • zasady takie jak dla środków trwałych (MSR 16) łącznie z zasadami wyceny dla aktywów trwałych zakwalifikowanych do sprzedaży (zmiana na MSSF 5)

  • konieczność ujawnienia informacji o wartości godziwej nieruchomości inwestycyjnej – noty objaśniające

Przy ustalaniu wartości godziwej, w obu modelach wyceny – zalecane lecz nie wymagane jest korzystanie z usług rzeczoznawcy.

Możliwość zmiany modelu wyceny – MSR 8 Zasady (polityka) rachunkowości, zmiany wartości szacunkowych i korygowanie błędów – MCN/KW -> MWG

Przykład 1 – MSR 40

Założenia

Jednostka posiada budynek, który nabyła 1 listopada 2013r. za 480 000 zł. Na 31 grudnia 2013r. (dzień bilansowy) wartość godziwa budynku wynosiła 500 000 zł. Jeżeli jednostka amortyzuje budynki, stosuje metodę liniową i 2.5% stawkę amortyzacji.

Polecenie:

Należy wskazać kwoty prezentowane w sprawozdaniu finansowym sporządzonym na 31 grudnia przy założeniu, że jednostka traktuje budynek jako:

a) Środek trwały,

b) Nieruchomość inwestycyjną,

c) Zapasy.

Wykorzystać wszystkie możliwe modele wyceny.

Wariant A – środek trwały

1. Model ceny nabycia/kosztu wytworzenia

Amortyzacja/ umorzenie za 2 miesiące:

A = (480 000 * 2,5/100 *12) * 2 = 2 000

Na 31.12

Sprawozdanie z sytuacji finansowej

Środki trwałe = 478 000

Sprawozdanie z wyniku i pozostałych całkowitych dochodów

Amortyzacja = 2 000 (element wyniku)

1. Model wartości przeszacowanej

Amortyzacja/ umorzenie za 2 miesiące:

A = (480 000 * 2,5/100 *12) * 2 = 2 000

Na 31.12

Sprawozdanie z sytuacji finansowej

Środki trwałe = 500 000 (wartość godziwa)

Kapitał z aktualizacji wyceny = 22 000 (500 000 – 478 000)

Sprawozdanie z wyniku i pozostałych całkowitych dochodów

Amortyzacja = 2 000 (element wyniku)

Pozostałe całkowite dochody (skutki przeszacowania aktywów nie odnoszone do wyniku)

22 000 (nadwyżka z przeszacowania środka trwałego)

Wariant B – nieruchomość inwestycyjna

1. Model ceny nabycia/kosztu wytworzenia

Amortyzacja/ umorzenie za 2 miesiące:

A = (480 000 * 2,5/100 *12) * 2 = 2 000

Na 31.12

Sprawozdanie z sytuacji finansowej

Nieruchomości inwestycyjne = 478 000

Sprawozdanie z wyniku i pozostałych całkowitych dochodów

Amortyzacja = 2 000 (element wyniku)

1. Model wartości godziwej

Amortyzacja - brak

Na 31.12

Sprawozdanie z sytuacji finansowej

Nieruchomości inwestycyjne = 500 000 (wartość godziwa)

Sprawozdanie z wyniku i pozostałych całkowitych dochodów

Pozostałe przychody = 20 000 (element wyniku) <= 500 000 -480 000

Wariant C – zapasy

Na 31.12

Sprawozdanie z sytuacji finansowej

Zapasy = 480 000

Info o Wg można wykorzystać do WNMU

WYKŁAD 10 – 16.12.2014

Inwestycje finansowe (aktywa finansowe)

Aktywa finansowe (skutek zawartego instrumentu finansowego)

Instrument finansowy - kontrakt (umowa), który powoduje powstanie:

• Składnika aktywów finansowych u jednej jednostki i

• zobowiązania finansowego lub instrumentu kapitałowego u drugiej strony

Zobowiązanie finansowe - każde zobowiązanie, które jest wynikającym z umowy obowiązkiem:

• wydania środków pieniężnych lub innego składnika aktywów finansowych innej jednostce lub

• wymiany aktywów finansowych lub zobowiązań finansowych z inną jednostką na potencjalnie niekorzystnych warunkach.

Instrument kapitałowy - umowa, która dokumentuje istnienie udziałów końcowych w aktywach jednostki po odjęciu wszystkich jej zobowiązań.

Aktywa finansowe (gł.):

• środki pieniężne

• instrumenty kapitałowe innych jednostek (udziały i akcje innych podmiotów)

• umowne prawo do:

  • otrzymania środków pieniężnych lub innego składnika aktywów finansowych od innej jednostki

  • wymiany aktywów finansowych lub zobowiązań finansowych z inną jednostką na potencjalnie korzystnych warunkach

Klasyfikacja aktywów finansowych na potrzeby wyceny (wg MSR 32/39):

1. Aktywa finansowe wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy:

• (1) aktywa nabyte w celu osiągnięcia korzyści w bliskim terminie (do 3 miesięcy) -

  • określone jako przeznaczone do obrotu (krótkoterminowe zmiany ceny) lub

  • będące instrumentem finansowym i krótkim czasie

• zawsze

• (2) pozostałe aktywa finansowe, jeśli jednostka podejmie taką decyzję

jednak

Do tej kategorii aktywów (2) nie można zaliczać instrumentów kapitałowych niekwotowanych na aktywnym rynku (nie ma możliwości ustalenia wartości godziwej

Wycena:

• wartość początkowa - wartość godziwa (cena zapłacona za daną pozycję) bez uwzględnienia kosztów transakcyjnych (odnoszone są w momencie poniesienia na wynik finansowy)

• wycena bilansowa - wartość godziwa ustalona na ten dzień - wszystkie skutki wyceny odnoszone są na wynik finansowy

1. Pożyczki i należności

• aktywa finansowe o określonych lub możliwych do określenia płatnościach, niekwotowane na aktywnym rynku

1. Aktywa finansowe utrzymywane do terminu wymagalności:

• aktywa finansowe o stałych lub możliwych do określenia płatnościach, o ustalonym terminie wymagalności, w stosunku do których jednostka ma stanowczy zamiar i możliwość utrzymywania w posiadaniu do upływu okresu wymagalności

Wycena grupy 2 i 3:

• wartość początkowa - wartość godziwa powiększona o koszty transakcyjne

• wycena bilansowa - zamortyzowany koszt (skorygowana cena nabycia) -

  • wartość początkowa:

    • powiększona o odsetki naliczone efektywną stopą procentową

    • pomniejszona o:

      • spłaty odsetek i kapitału

      • ewentualne odpisy z tytułu utraty wartości - odsetki naliczone odnoszone są do wyniku finansowego

4. Aktywa finansowe dostępne do sprzedaży:

• aktywa finansowe, które zostały zakwalifikowane jako dostępne do sprzedaży lub nie kwalifikują się do pozostałych kategorii,

Wycena:

• wartość początkowa - wartość godziwa powiększona o koszty transakcyjne,

• wycena bilansowa -

  • wartość godziwa ustalona w sposób wiarygodny na ten dzień lub

  • wartość początkowa pomniejszona o ewentualny odpis z tytułu utraty wartości, gdy nie można ustalić wartości godziwej

• wszystkie skutki wyceny odnoszone na kapitał z aktualizacji wyceny (możliwość powstania ujemnego kapitału) z wyjątkiem straty z tytułu utraty wartości (odnoszona do wyniku)

W momencie usunięcia aktywów finansowych z ksiąg rachunkowych kapitał z aktualizacji wyceny przenoszony jest do kosztów lub przychodów finansowych.

Przykład 1 – MSR 32/39

Założenia:

Jednostka posiada następujące aktywa finansowe, które nabyła 1 grudnia 200X (dane w umownych jednostkach pieniężnych):

1. Obligacje o wartości w cenie nabycia ( wartość nominalna) 5 000,- . Efektywna stopa procentowa obligacji wynosi 3% w skali miesiąca. Wartość godziwa na dzień bilansowy wynosi 5 200,-.

2. Akcje obce (1) o wartości w cenie zakupu 3 000,-. Koszty związane z zakupem akcji wyniosły 60,-. Na koniec 200X akcje warte są 3 100,- (wg notowań giełdowych).

3. Akcje obce (2) o wartości w cenie zakupu 4 000,-, z nabyciem których wiązały się koszty 80,-. Wartość rynkowa akcji na dzień bilansowy 3 900,-.

4. Udziały w podmiocie X o wartości w cenie zakupu 2 000,- i kosztach zakupu 20,-. Jednostka zamierza utrzymywać aktywa w dłuższym okresie. Wie, że nie będzie w stanie oszacować wartości godziwej tych aktywów w sposób wiarygodny. Na dzień bilansowy zaobserwowano przesłanki utraty wartości udziałów (niekorzystne zmiany w otoczeniu emitenta, które wskazują, że cena inwestycji nie zostanie odzyskana). W związku z tym dokonano odpisu z tytułu utraty wartości w kwocie 1 200,-.

Polecenie:

Należy wycenić opisane inwestycje, przyjmując różne warianty ich klasyfikacji (wraz z odpowiednimi założeniami).

wariant 1

Instrument………	Klasyfikacja/ Grupa …………………….	Sprawozdanie z sytuacji finansowej	Sprawozdanie z wyniku	Pozostałe całkowite dochody (kapitał z aktualizacji wyceny)
		1 XII	31 XII	1 XII
Obligacje	do terminu wymagalności	5 000	5 150	-
Akcje (1)	w wartości godziwej przez wynik finansowy	3 000	3 100	-60
Akcje (2)	w wartości godziwej przez wynik finansowy	4 000	3 900	-80

Obligacje: odsetki obliczone z wykorzystaniem efektywnej stopy procentowej: 3% z 5 000 = 150

wariant 2

Instrument ……………	Grupa/Klasyfikacja ……………………………	Sprawozdanie z sytuacji finansowej	Sprawozdanie z wyniku	Pozostałe całkowite dochody (kapitał z aktualizacji wyceny )
		1 XII	31 XII	1 XII
obligacje	w wartości godziwej przez wynik finansowy	5 000	5 200	-
Akcje (1)	a.f. dostępne do sprzedaży	3060	3 100	-
Akcje (2)	dostępne do sprzedaży	4 080	3 900	-

Wariant 3

Instrument ……………	Grupa/Klasyfikacja ……………………………	Sprawozdanie z sytuacji finansowej	Sprawozdanie z wyniku	Pozostałe całkowite dochody (kapitał z aktualizacji wyceny )
		1 XII	31 XII	1 XII
obligacje	a.f. dostępne do sprzedaży	5 000	5 200	-
udzialy	a.f. dostępne do sprzedaży	2 020	820	-

1. ustalenie odsetek z wykorzystaniem efektywnej stopy procentowej i zaliczenie ich do wyniku 150 ( 3% z 5 000)

2. doprowadzenie wartości obligacji do wartości godziwej - odnowienie różnicy do kapitału z aktualizacji wyceny (pozostałych całkowitych dochodów) 5 200 - 5150 =50

wartość udziałów prezentowana w sprawozdaniu finansowym= 2 020 - 1200

WYKŁAD 11 – 13.01.2015

ŚRODKI PIENIĘŻNE

MSR 7 Sprawozdanie z przepływów pieniężnych

• gotówka w kasie

• depozyty płatne na żądanie

• ekwiwalenty pieniężne – krótkoterminowe inwestycje o dużej płynności, łatwo wymienialne na określone kwoty środków pieniężnych oraz narażone na nieznaczne ryzyko zmiany wartości

NALEŻNOŚCI

• brak definiowania w MSSF, rozpatrywane na tle definicji aktywów

• zapasy wyceny takie jak określono dla inwestycji finansowych (należności i udzielone pożyczki) – skorygowana cena nabycia, odpisy z tytułu utraty wartości

Utrata wartości należności (strata/odpisy z tytułu utraty wartości)

Jako obiektywne dowody utraty wartości przez należności należy przyjąć uzyskane informacje, dotyczące następujących zdarzeń, prowadzących do powstania straty (MSR 39, par. 59):

• znaczne trudności finansowe dłużnika

• nie spłacenie przez dłużnika kwoty należności w ustalonym terminie lub zwłoka w zapłacie zarówno należności głównej jak i odsetek

• wysokie prawdopodobieństwo upadłości lub innej reorganizacji kontrahenta

• negatywne zmiany w otoczeniu gospodarczym wpływające na niespłacone należności

ZOBOWIĄZANIA

• zdefiniowane w Ramach Koncepcyjnych:

  • zobowiązania handlowe i o podobnym charakterze

  • rozliczenia międzyokresowe bierne

  • rezerwy

Pewność (prawdopodobieństwo) utraty korzyści – wiąże się z tymi trzema kategoriami

• zobowiązania finansowe i niefinansowe

• zobowiązania finansowe - efekt instrumentu finansowego

Należności i zobowiązania są wykazywane w bilansie z podziałem na długo i krótkoterminowe - zgodnie z zaleceniami MSR 1

Wycena należności i zobowiązań w walutach obcych (tzw. Pozycje pieniężne)

MSR 21 Skutki zmian kursów wymiany walut obcych

Waluta funkcjonalna - waluta podstawowego środowiska gospodarczego, w którym działa jednostka

W PL walutą funkcjonalną może być euro, np. gdy przedsiębiorstwo polskie działa głównie na rynku niemieckim; wszystko zależy od środowiska gospodarczego

• ujęcie początkowe (wprowadzenie do ksiąg) - w walucie funkcjonalnej stosując do przeliczenia kwoty wyrażonej w walucie obcej natychmiastowy kurs wymiany waluty funkcjonalnej na walutę obcą, obowiązujący na dzień zawarcia transakcji

• wycena bilansowa - przelicza się przy zastosowaniu kursu zamknięcia (natychmiastowy kurs wymiany na dzień bilansowy)

• różnice kursowe - koszty/przychody finansowe

Zadanie 1 – MSR 21 1

Założenia:

Walutą funkcjonalną jednostki gospodarczej sporządzającej sprawozdanie finansowe na 31 grudnia jest złoty. 3 grudnia 2014 roku jednostka nabyła towary o wartości wg faktury dostawcy zagranicznego 10 000 $. Na dzień bilansowy jednostka posiada w ewidencji zarówno zapas towarów jak i zobowiązanie z tytułu ich zakupu. Wartość realizacji netto towarów wynosi 10 500 $ (wyrażona w możliwej do uzyskania cenie ze sprzedaży towarów, pomniejszonej o koszty sprzedaży).

Polecenie:

Zakładając, że kursy walut kształtowały się jak podano poniżej, należy ustalić wartości dotyczące towarów i zobowiązań na dzień bilansowy.

Kurs 1$ na 3 grudnia 3,3730 zł (kurs natychmiastowej wymiany)

Kurs 1$ na 31 grudnia 3,5072 zł (kurs zamknięcia)

REZERWY

MSR 37 Rezerwy, zobowiązania warunkowe, aktywa warunkowe

Rezerwy - zobowiązania, których kwota lub termin zapłaty są niepewne

Tworzenie rezerw:

Wn Konto Kosztów (wpływ na wynik finansowy)

Ma Konto Rezerwy (zobowiązania - ujęcie w bilansie)

Tworzenie rezerw na zobowiązania ma miejsce wówczas gdy:

• przedsiębiorstwo jest zobligowane, w przypadku zaistnienia pewnych okoliczności, do przymusowego świadczenia na rzecz osób trzecich, jednakże

• wystąpienie tych okoliczności (a więc i przymusu świadczenia) nie jest absolutnie pewne lub wysokość ewentualnego świadczenia nie jest jeszcze przesądzona.

Warunkiem tworzenia rezerwy na zobowiązania jest:

• wystąpienie zdarzenia obligującego jednostkę do wykonania w przyszłości świadczeń, pod warunkiem, że

• istnieje możliwość wiarygodnego szacunku kosztów lub strat, których poniesienie jest niezbędne dla wywiązania się przez jednostkę z jej obowiązków.

Zdarzenie obligujące - takie zdarzenie, które powoduje prawny lub zwyczajowo oczekiwany obowiązek wykonania świadczenia powodujący, że jednostka nie ma żadnej realnej możliwości niewypełnienia tego obowiązku.

Taka sytuacja ma miejsce , gdy:

• wypełnienie obowiązku może wyegzekwowane na drodze prawnej lub

• zdarzenie (którym może być działanie jednostki) stwarza oczekiwanie stron trzecich, że jednostka wywiąże się z tego obowiązku – w przypadku zwyczajowo oczekiwanego obowiązku

Zgodnie z postanowieniami MSR nr 37 rezerwy tworzy się gdy spełnione są łącznie trzy następujące warunki:

• na jednostce ciąży istniejący prawny lub zwyczajowy obowiązek wynikający ze zdarzeń przeszłych,

• prawdopodobne jest, że wypełnienie obowiązku spowoduje konieczność wypływu środków uosabiających korzyści ekonomiczne,

• można dokonać wiarygodnego szacunku kwoty tego obowiązku,

Jeżeli warunki te nie są spełnione nie należy tworzyć rezerw.

Kwota, na którą tworzona jest rezerwa – najbardziej właściwy szacunek nakładów niezbędnych do wypełnienia obecnego obowiązku na dzień bilansowy (konieczność wykorzystania dyskonta).

Typowymi przykładami rezerw tworzonych w rachunkowości są (wg MSR 37):

• rezerwy na zobowiązanie z tytułu skutków toczącego się postępowania sądowego,

• rezerwy z tytułu udzielonego poręczenia,

• rezerwy związane z ochroną środowiska,

• rezerwy z tytułu restrukturyzacji,

• rezerwy z tytułu odpraw emerytalnych (UoR bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów),

• rezerwy na naprawy gwarancyjne (UoR bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów),

Szczególny przypadek – Rezerwa na podatek odroczony – MSR 12

WYKŁAD 12- 20.01.2015

Typowymi przykładami rezerw tworzonych w rachunkowości są (wg MSR 37):

• rezerwy na zobowiązanie z tytułu skutków toczącego się postępowania sądowego,

• rezerwy z tytułu udzielonego poręczenia,

• rezerwy związane z ochroną środowiska,

• rezerwy z tytułu restrukturyzacji,

• rezerwy z tytułu odpraw emerytalnych (UoR bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów),

• rezerwy na naprawy gwarancyjne (UoR bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów),

Szczególny przypadek – Rezerwa na podatek odroczony – MSR 12

Zadanie 1 – MSR 37

Założenia:

1. Firma lotnicza jest zobowiązana przepisami prawa do dokonywania generalnych przeglądów samolotów raz na trzy lata. Samolot, który posiada firma był kupiony rok temu.

2. Jednostka udzieliła poręczenia kredytowego jednej ze swoich jednostek zależnych. W listopadzie spółka zależna została postawiona w stan likwidacji i okazało się, że nie ma wystarczających środków na spłatę kredytu.

3. W sierpniu jednostka przygotowywała przyjęcie weselne. Kilka dni po przyjęciu trzy osoby zmarły na skutek zatrucia pokarmowego. Krewni zmarłych osób skierowali przeciwko jednostce sprawę do sądu domagając się odszkodowania. Prawnicy jednostki uważają, że firma nie będzie uznana za winną śmierci tych osób.

4. W maju 200X zarząd jednostki „X” postanowił zamknąć dwa spośród czterech wydziałów produkcyjnych. Do końca roku 200X nie został ogłoszony plan restrukturyzacji.

5. W sierpniu 200X zarząd jednostki „Y” postanowił w ramach restrukturyzacji ograniczyć zatrudnienie (dla poprawy sytuacji ekonomicznej jednostki). W połowie grudnia ogłoszony został plan restrukturyzacji uwzględniający terminy zwolnień poszczególnych grup pracowników i kwoty należnych im odpraw.

6. Jednostka sprzedaje produkty z roczną gwarancją. Z jej doświadczeń wynika, że 5% sprzedanych wyrobów wymaga napraw gwarancyjnych. Średnio koszt naprawy wynosi 10% kosztu wytworzenia

7. Jednostka „A” prowadzi działalność w kraju afrykańskim, w którym nie istnieją przepisy dotyczące ochrony środowiska. Jednostka spowodowała, poprzez nierozważne działania, szkody ekologiczne, których usunięcie kosztowałoby, wg szacunków 1 000 000 $. Kierownictwo jednostki nigdy nie wypowiadało się publicznie na temat ewentualnych rekompensat za dokonane szkody.

8. Jednostka „B” znalazła się w podobnej sytuacji, w tym samym kraju z tym, że w publicznych oświadczeniach deklarowała chęć naprawy ewentualnych wyrządzonych przez siebie szkód. Oświadczenia wynikały z zamiłowania do ekologicznego trybu życia w macierzystym kraju jednostki „B”. Koszt usunięcia szkody szacuje się na 1 500 000$.

9. Jednostka złamała zasady prawa o uczciwej konkurencji. W związku z tym została pozwana przez Rzecznika Praw Konsumentów do sądu. Prawnicy jednostki szacują, że prawdopodobieństwo wygrania sporu wynosi 20% a kara, która może być nałożona na jednostkę sięgnie 6 000 000 PLN.

Polecenie:

Należy określić czy podane zdarzenia powinny być podstawą do utworzenia rezerw na 31 XII 20X1

Przypadek	Zdarzenie obligujące	Prawdopodobny odpływ środków	Możliwość wiarygodnego szacunku	Rezerwa ?
1	Nie (za 2 lata możemy nie mieć samolotu)			Nie
2	Tak – podpisanie poręczenia	Tak	Tak	Tak
3	Tak	Nie – szacunki prawników		Nie
4	Nie – brak stosownego planu			nie
5	Tak	Tak	Tak	Tak
6	Tak	Tak	Tak – przeszłe doświadczenia	Tak
7	nie
8	Tak + deklaracje	Tak	Tak	Tak
9	Tak + obowiązujące prawo	Tak	Tak	Tak (rezerwa na 6 mln)

Plan restrukturyzacji – absolutnie potrzebny by tworzyć rezerwę

Zadanie 3- MSR 37

Założenia:

Jednostka sprzedaje produkty z gwarancją. Z jej warunków wynika zobowiązanie producenta do usuwania wszystkich usterek, które wystąpią w ciągu 12 miesięcy od daty sprzedaży. Usterki mogą mieć charakter drobny, wówczas koszt ich usunięcia będzie wynosił ok. 20 zł/szt. lub poważny, wówczas koszt napraw będzie wynosił ok. 200 zł/szt. Dane z lat ubiegłych pozwalają sądzić , że 70% sprzedanych produktów jest wolna od wad, ok. 20% ma wady drobne a ok. 10% wady poważne. W okresie sprawozdawczym sprzedano 40 000 szt. produktów.

Polecenie:

Należy oszacować wartość rezerwy na naprawy gwarancyjne.

zdarzenie	Wartość (koszty)	prawdopodobieństwo	Wartość oczekiwana
Brak usterek	0	0,7	0
Usterki drobne	40 000 szt. * 20 zł/szt. = 800 000 zł	0,2	160 000
Poważne usterki	40 000 szt. * 200 zł/szt. = 8 000 000 zł	0,1	800 000
Razem			960 000

Zadanie 2- MSR 37

Założenia:

Na koniec 2011 r. jednostka utworzyła rezerwę na rekultywację gruntów, którą będzie przeprowadzała zgodnie z umową za 3 lata. Przewidywany koszt rekultywacji to 500 000 zł.

Należy wycenić rezerwę na kolejne okresy sprawozdawcze zakładając, ze jednostka jako stopę dyskontową przyjmuje oprocentowanie obligacji Skarbu Państwa o tym samym terminie wykupu – 5%

Polecenie:

Należy ustalić wartość rezerwy na kolejne dni bilansowe przyjmując, że przyjęte założenia nie uległy zmianie.

Rozwiązanie:

Ustalenie wartości rezerwy (R) na dzień bilansowy 2011

$R = 500\ 000*\frac{1}{\left( 1 + 0,05 \right)^{3}} = 431\ 918,80\ zl$

(rezerwa w wartości bieżącej przyszłego zobowiązania)

Dt Pozostałe koszty operacyjne

Ct Rezerwy

Ustalenie wartości rezerwy (R) na dzień bilansowy 2012

$R = 500\ 000*\frac{1}{\left( 1 + 0,05 \right)^{2}} = 453\ 514,74\ zl$

Na dzień bilansowy wzrost wartości rezerwy o: 21 595,94 zł

Czemu jest wyższa kwota rezerwy? Wynika z:

- upływu czasu

- zmian szacunków (ale nie w tym przykładzie)

Wzrost wartości rezerwy spowodowany upływem czasu:

Dt Koszty finansowe

Ct Rezerwy

Ustalenie wartości rezerwy (R) na dzień bilansowy 2013

$R = 500\ 000*\frac{1}{\left( 1 + 0,05 \right)^{1}} = 476\ 190,48\ zl$

Na dzień bilansowy wzrost wartości rezerwy o 22 675,74 zł

KAPITAŁ WŁASNY:

• Definiowany w Ramach Koncepcyjnych – aktywa netto = aktywa – zobowiązania

• Brak określenia jednolitej struktury kapitałów własnych:

  • Kapitały wniesione przez akcjonariuszy i skutki transakcji z akcjonariuszami

  • Kapitał z aktualizacji wyceny

  • Zyski zatrzymane

Zadanie 1- Kapitał własny

Założenia:

Jednostka posiada w ewidencji środek trwały o wartości początkowej 10 000 zł, całkowicie umorzony. Kapitał z aktualizacji wyceny dotyczący tego środka wynosi 500 zł. Jednostka dokonała fizycznej likwidacji środka.

Polecenie:

Należy ująć w ewidencji wszystkie operacje wynikające z podanych założeń.

Środki trwałe		Umorzenie środków trwałych		Zyski zatrzymane
Sp. 10 000	10 000 (1)		(1) 10 000	10 000 Sp.

Kapitał z aktualizacji wyceny
(2) 500	500 Sp.

1. Fizyczna likwidacja środka

2. Rozliczenie kapitału/innych całkowitych dochodów

Zadanie 2- Kapitał własny

Założenia:

Jednostka posiada w ewidencji akcje dostępne do sprzedaży o wartości początkowej równej 100 zł. Na dzień bilansowy (31 XII) akcje wyceniono w wartości godziwej równej 120 zł. W lutym sprzedano akcje uzyskując na rachunek 150 zł.

Polecenie:

Należy ująć w ewidencji wszystkie operacje wynikające z podanych założeń.

Aktywa finansowe dostępne do sprzedaży		Koszty finansowe		Przychody finansowe (wynik finansowy)
Sp. 120	120 (1)		(1) 120

Rachunek bankowy		Kapitał z aktualizacji wyceny
(2) 150			(3) 20	20 Sp.

1. Wartość księgowa akcji

2. Wartość akcji w cenie sprzedaży

3. Rozliczenie kapitału/innych całkowitych dochodów (najpierw do przychodów, potem na WF)

Sprawozdanie z wyniku i pozostałych całkowitych dochodów za dany okres

Sprawozdanie z wyniku (finansowego) Przychody/koszty/obowiązkowe obciążenia wyniku (Wynik (finansowy netto) / Rachunek zysków i strat) + Sprawozdanie z pozostałych całkowitych dochodów Kwoty wpływające na kapitał własny (rezerwowy), które wynikają z zasad wyceny bilansowej = Całkowite dochody	Zmiany w kapitale własnym z wyłączeniem powiązań z właścicielami

WYKŁAD 13- 27.01.2015

MSR 1 Prezentacja sprawozdań finansowych

Sprawozdanie z wyniku i pozostałych całkowitych dochodów za dany okres

Jednostka może przedstawiać jedno sprawozdanie z wyniku i pozostałych dochodów, prezentując wynik i pozostałe całkowite dochody w dwóch odrębnych sekcjach.

• Sekcje te przedstawiane są razem, przy czym sekcja dotycząca wyniku przedstawiana jest jako pierwsza, a bezpośrednio po niej przedstawiana jest sekcja dotycząca pozostałych całkowitych dochodów.

Jednostka może również przedstawić sekcję dotyczącą wyniku w odrębnym sprawozdaniu z wyniku

• Jeżeli skorzysta z takiej możliwości, odrębne sprawozdanie z wyniku poprzedza bezpośrednio sprawozdanie z całkowitych dochodów, które na początku przedstawia wynik.

Sprawozdanie z wyniku i pozostałych całkowitych dochodów za dany okres

Zawiera:

1. Sekcje dotyczącą wyniku

2. Sekcję dotyczącą pozostałych całkowitych dochodów

Oraz

1. Dane dotyczące:

   1. Wyniku,

   2. Sumy pozostałych całkowitych dochodów,

   3. Całkowitych dochodów

Informacje przedstawiane w sprawozdaniu z wyniku i pozostałych dochodów

Sekcja dotycząca wyniku zawiera co najmniej następujące pozycje za dany okres sprawozdawczy: (Elementy kształtujące wynik (zysk lub strata))

• przychody

• koszty finansowe;

• udział w zyskach lub stratach jednostek stowarzyszonych i wspólnych przedsięwzięć rozliczanych zgodnie z metodą praw własności;

• obciążenia z tytułu podatków;

• łączna kwota obejmująca sumy działalności zaniechanych (zob. MSSF 5).

• + informacje wynikające z MSSF 9 (od 2018 roku, dużo razy już było przekładane)

Informacje przedstawiane w sekcji dotyczącej innych całkowitych dochodów z podziałem na kwoty, które:

• nie zostaną następnie przeklasyfikowane na zyski lub straty oraz

• zostaną następnie przeklasyfikowane na zyski lub straty po spełnieniu określonych warunków.

W sekcji dotyczącej innych całkowitych dochodów przedstawia się każdy składnik pozostałych całkowitych dochodów sklasyfikowanych według rodzaju. Są to (między innymi):

• zysk/strata z tytułu różnic kursowych z przeliczenia działalności zagranicznej,

• zysk/strata z tytułu dostępnych do sprzedaży aktywów finansowych,

• zyski z tytułu przeszacowania aktywów trwałych,

• podatek dochodowy dotyczący pozostałych elementów zysku całościowego (zgodnie z wyborem jednostki),

• całkowite dochody ogółem

pozostałe całkowite dochody

W sprawozdaniu z całkowitych dochodów jednostka ujawnia:

a) wynik za dany okres (zysk lub stratę netto),

b) sumę całkowitych dochodów

za dany okres,

które można przyporządkować do:

– udziałów niedających kontroli, oraz

– udziałowców jednostki dominującej.

Jednostka nie prezentuje żadnych pozycji przychodów lub kosztów jako pozycji nadzwyczajnych w sprawozdaniu z całkowitych dochodów ani w jednostkowym rachunku zysków i strat (o ile jest prezentowany) ani w informacjach dodatkowych

Dla zrozumienia finansowych wyników działalności, jednostka oddzielne ujawniania co najmniej:

a) odpisy aktualizujące wartość zapasów do wartości netto możliwej do uzyskania lub wartość rzeczowych aktywów trwałych do wartości odzyskiwalnej, jak również odwrócenia takich odpisów,

b) restrukturyzację działalności jednostki, jak również odwrócenie rezerw na koszty restrukturyzacji,

c) zbycie rzeczowych aktywów trwałych,

d) zbycie inwestycji,

e) działalność zaniechaną,

f) rozliczenia z tytułu spraw sądowych, oraz

g) inne odwrócenia rezerw.

Prezentacja kosztów i dochodów (przychodów) ujętych w wyniku ( MSR 1)

Zasady klasyfikacji i prezentacji dochodów (przychodów) i kosztów działalności kontynuowanej – MSR 1:

– brak określonej struktury rachunku zysków i strat,

– lista minimalnych ujawnień,

– prezentacja skutków transakcji metodą brutto (np. sprzedaż produktów i towarów) i netto (np. sprzedaż rzeczowych aktywów trwałych, inwestycji finansowych i niefinansowych)

Zasady klasyfikacji i prezentacji dochodów i kosztów działalności kontynuowanej – MSR 1:

– brak określonej struktury rachunku zysków i strat,

– lista minimalnych ujawnień,

– prezentacja skutków transakcji metodą brutto (np. sprzedaż produktów i towarów) i netto (np. sprzedaż rzeczowych aktywów trwałych, inwestycji finansowych i niefinansowych)

Warianty prezentacji kosztów w sprawozdaniu z wyniku:

• kalkulacyjny

  • w układzie kalkulacyjnym (układ funkcjonalny, metoda „kosztu własnego sprzedaży”)

  • model łatwiejszy

• porównawczy

  • w układzie porównawczym (koszty rodzajowe, zmiana stanu produktów, koszty świadczeń na własne potrzeby jednostki(obroty wewnętrzne))

• prezentacja kosztów rodzajowych w informacji dodatkowej, z obowiązkowym wyróżnieniem amortyzacji i świadczeń pracowniczych

Przychody i koszty oraz zasady ich uznawania

• uznawanie przychodów -MSR 18 przychody – przychody związane z działalnością operacyjną

• uznawanie kosztów (ogólnie) – ramy koncepcyjne sprawozdawczości finansowej przygotowania i prezentacji sprawozdań finansowych)

ZASADY UZNAWANIA PRZYCHODÓW

Wszelkie przychody ujmuje się wówczas, gdy

• jest prawdopodobne, że w przyszłości jednostka uzyska korzyści ekonomiczne,

• które można wycenić w sposób wiarygodny.

Konieczne jest przeprowadzenie odpowiedniej klasyfikacji przychodów , moment ich uznania jest bowiem ściśle powiązany z ich rodzajem1. Klasyfikację przychodów wyodrębnioną w MSR 18 i ich charakterystykę przedstawia tabela 21.

Tabela 1 Przychody i ich charakterystyka wg MSR 18

Przychody	Charakterystyka
Ze sprzedaży dóbr	Do dóbr zalicza się składniki majątku, które jednostka wytworzyła w celu ich sprzedaży oraz składniki zakupione uprzednio z zamiarem ich odsprzedaży (towary , grunty, inne nieruchomości przeznaczone do sprzedaży)
Ze świadczenia usług	Świadczenie usług polega na wykonywaniu przez jednostkę ustalonych w oparciu o umowę zadań , przez ustalony okres czasu. Świadczenie usług może odbywać się na przestrzeni jednego lub kilku okresów
Z użytkowania przez inne podmioty aktywów jednostki gospodarczej, przynoszących odsetki, tantiemy i dywidendy	Odsetki to opłaty za użytkowanie środków pieniężnych bądź ekwiwalentów środków pieniężnych lub kwot należnych jednostce gospodarczej Tantiemy to opłaty za użytkowanie długoterminowych aktywów jednostki np. patentów, znaków handlowych, praw autorskich, programów komputerowych Dywidendy stanowią element rozdzielania zysków pomiędzy posiadaczy inwestycji kapitałowych proporcjonalnie do ich stanu posiadania poszczególnych rodzajów kapitału

MSR 18 nie reguluje uznawania przychodów z takich transakcji lub operacji np.

• Umowy leasingowe

• Umowy ubezpieczeniowe

• Skutki zmian wartości godziwej aktywów i zobowiązań finansowych oraz innych aktywów (obrotowych) – braki zasad ujęcia przychodów związanych z wycena bilansową aktywów i zobowiązań

Wycena przychodów (MSR18) – na poziomie wartości godziwej zapłaty otrzymanej bądź należnej z uwzględnieniem kwot rabatów.

• Jeżeli umowa ma charakter transakcji finansowej, wartość godziwą zapłaty ustala się dyskontując wszystkie przyszłe wpływy w oparciu o odpowiednią stopę procentową

Zadanie 1 – MSR 18

Założenia:

Jednostka „T” sprzedała jednostce „W” specjalistyczne urządzenia produkcyjne o wartości w cenie sprzedaży 2 250 000 zł. Transakcję przeprowadzono 1 grudnia 200X. Strony ustaliły, że jednostka „W” ureguluje swoje zobowiązanie 31 października 200X+1.Stopa procentowa dostępnych kredytów na zakup podobnych urządzeń wynosi 24% rocznie.

Polecenie

Należy ustalić przychody i ich kategorie wynikające z zawartej umowy, które wystąpią w roku 200X .Wykorzystać rozwiązania zawarte w MSR 18 Przychody.

Rozwiązanie:

• Zapłata za 11 miesięcy – transakcja ma charakter transakcji finansowej (duże przesunięcie w czasie)

• Dane:

  • Roczna stopa procentowa: 24

  • Miesięczna stopa procentowa: 2

  • Cena sprzedaży: 2 250 000

• Podział ceny sprzedaży między przychody ze sprzedaży i odsetki

  • Konieczność zdyskontowania ceny sprzedaży

  • $przychody\ ze\ sprzedazy = 2\ 250\ 000*\ \frac{1}{{(1 + 0,02)}^{11}}$

  • Przychody ze sprzedaży = 1 809 591, 84 zł

  • Odsetki ogółem = 440 408,16 zł

  • Odsetki za grudzień = 0,02 * 1 809 591,84 zł

  • Odsetki za grudzień = 36 191,84 zł

Co miesiąc podstawa obliczania odsetek powiększona o odsetki za poprzedni miesiąc

Uznawanie przychodów wg MSR 18

Przychody ze sprzedaży dóbr (np. produktów, towarów) uznaje się w rachunku zysków i strat, jeżeli spełnione są następujące warunki: (MSR18 par.14)

• przedsiębiorstwo przekazało nabywcy znaczne ryzyko i korzyści z tytułu własności produktów (zwykle przekazanie nabywcy ryzyka i korzyści zbiega się z przekazaniem mu tytułu prawnego lub fizycznym przekazaniem dóbr. Taka sytuacja występuje w większości przypadków sprzedaży detalicznej),

• przedsiębiorstwo nie kontynuuje zarządzania produktami i towarami w stopniu wynikającym z posiadania tytułu własności i nie sprawuje nad nimi efektywnej kontroli,

• kwotę przychodów można wycenić w sposób wiarygodny,

• jest bardzo prawdopodobne, ze przedsiębiorstwo odniesie dalsze korzyści związane z transakcją,

• można obliczyć w wiarygodny sposób koszty już poniesione lub te, które trzeba będzie jeszcze ponieść w związku z transakcją sprzedaży,

WYKŁAD 14- 28.01.2015

Uznawanie przychodów wg MSR 18 cd.

Przychody ze świadczenia usług uznawane są według następujących zasad3:

• dla usług realizowanych w momencie ich świadczenia stosuje się takie zasady, jak dla sprzedaży dóbr,

• w przypadku usług realizowanych w sposób ciągły, jeżeli rezultat świadczenia tych usług można oszacować w sposób wiarygodny , to przychody związane z tą transakcją należy uznać , porównując je z przychodami na etapie realizacji transakcji na dzień bilansowy.

Rezultat transakcji można oszacować w sposób wiarygodny, gdy są spełnione następujące warunki:

• kwotę przychodów można obliczyć w sposób wiarygodny,

• istnieje prawdopodobieństwo, że przedsiębiorstwo osiągnie korzyści ekonomiczne związane z transakcją,

• stan realizacji transakcji na dzień bilansowy można ustalić w sposób wiarygodny,

• koszty poniesione z tytułu transakcji oraz koszty zakończenia transakcji można obliczyć w sposób wiarygodny

ustalenie stopnia zaawansowania realizacji transakcji – metoda, która pozwala w wiarygodny sposób wycenić wykonane usługi:

• pomiar wykonanych prac

• procentowe ujęcie wykonanych prac na dany dzień w stosunku do całości prac, które mają być wykonane

• udział kosztów transakcji poniesionych na dany dzień w ogóle szacowanych kosztów transakcji

Jeżeli wyniku transakcji dotyczącej świadczenia usług nie można oszacować w wiarygodny sposób, przychody z transakcji ujmuje się tylko do wysokości poniesionych kosztów, które jednostka spodziewa się odzyskać.

Zadanie 3 – MSR 18

Założenia:

Jednostka X zawarła z jednostką Y umowę dotyczącą świadczenia usług reklamowych. Umowa podpisana została 1 lipca 2010 roku, jej zakończenie zaplanowano na koniec września 2011. Wykonanie usługi wymagało będzie przepracowania 25 000 roboczogodzin. Koszty wykonania usługi oszacowano na kwotę 2 000 000 zł, cenę usługi ustalono na kwotę 2 750 000 zł. Ustalono, że na koniec każdego kwartału jednostka wykonująca usługę otrzymywać będzie przelewem na rachunek 550 000 zł. Do końca 2010 roku przepracowano na rzecz wykonania usługi 12 000 roboczogodzin. Poniesione do tego momentu koszty wyniosły 900 000 zł.

Polecenie:

Należy ustalić koszty i przychody dotyczące 2010 roku

Rozwiązanie:

• wariant 1

  • wg stopnia zaawansowania usługi ustalonego na podstawie przepracowanych roboczogodzin

  • 12 000/ 25 000 = 0,48 (48%)

  • Przychody 48% z 2 750 000 zł = 1 320 000 zł

  • Koszty 48% z 2 000 000 zł = 960 000zł

  • Wynik = 360 000

  • Różnica 960 000 – 900 000=60 000 to rozliczenia międzyokresowe bierne, bo jeszcze ich nie ponieśliśmy, ale musimy je ująć w wyniku

• Wariant 2

  • Stopień zaawansowania usługi mierzony udziałem kosztów

  • 900 000 / 2 000 000 = 0,45 (45%)

  • Przychody 45% z 2 750 000 = 1 237 500

  • Koszty 45% z 2 000 000 = 900 000 zł ( rzeczywiście poniesione)

  • Wynik = 337 500

• Tego się nie stosuje (metoda kasowa)

  • Według płatności cząstkowych

  • Otrzymane wpłaty (przychody)

  • 550 000 x 2 kwartały = 1 100 000

  • Koszty (rzeczywiście poniesione) = 900 000

  • Wynik = 200 000

Przychody powstające w wyniku użytkowania przez inne podmioty aktywów jednostki przynoszących odsetki, tantiemy, dywidendy są ujmowane jeżeli:

• istnieje prawdopodobieństwo, że jednostka uzyska korzyści ekonomiczne związane z transakcją,

• kwota przychodów może być wiarygodnie ustalona.

Przychody te są ujmowane następująco:

• odsetki ujmuje się z uwzględnieniem efektywnej stopy procentowej, (skorygowana cena nabycia/zamortyzowany koszt)

• tantiemy ujmuje się w oparciu o zasadę memoriałową, zgodnie z istotą umowy,

• dywidendy ujmuje się w momencie ustalenia praw udziałowców do ich otrzymania.

Zasady uznawania kosztów

Koszty ujmuje się w rachunku zysków i strat w następujących przypadkach:

• gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy poniesionymi kosztami a osiągnięciem konkretnych przychodów. Zwykle w tym samym momencie ujmuje się przychody i koszty związane z daną transakcją. Przykładem może być koszt wytworzenia sprzedanych produktów (zasada współmierności). Koszty te określane są jako koszty produktów.

• gdy przewiduje się, że korzyści ekonomiczne będą osiągane przez kilka okresów obrotowych, a związek pomiędzy przychodami i kosztami może być określony tylko ogólnie i pośrednio . W takich przypadkach koszty ujmuje się w rachunku zysków i strat poprzez racjonalne i systematyczne rozłożenie w czasie. Ten typ kosztów występuje w przypadku wykorzystywania przez jednostkę operacyjnych aktywów trwałych od których w kolejnych latach dokonuje się odpisów amortyzacyjnych (zasada współmierności). Te elementy zaliczane są do grupy nazywanej kosztami okresu.

• jeżeli poniesione wydatki nie przynoszą żadnych przyszłych korzyści ekonomicznych bądź gdy przyszłe korzyści ekonomiczne lub ich część nie kwalifikują się lub przestały kwalifikować się do ujęcia w bilansie jako składnik aktywów. Do tej grupy zaliczane są odpisy z tytułu utraty wartości aktywów (zasada ostrożnej wyceny). Ujmowanie takiego kosztu związane jest z definicją aktywów, w myśl której w bilansie mogą być prezentowane tylko te elementy, które przyniosą jednostce w przyszłości korzyści ekonomiczne. Jeśli takie założenie nie jest zasadne, konieczne jest dokonanie odpisu aktualizującego ujmowanego w rachunku zysków i strat.

• jeżeli zaciągnięto zobowiązanie i nie ujęto składnika aktywów. W takim przypadku tworzy się rezerwy na przyszłe zobowiązania lub dokonuje rozliczeń międzyokresowych kosztów o charakterze biernym (zasada ostrożnej wyceny i współmierności).

Sprawozdanie ze zmian w kapitale własnym (MSR 1)

Jednostka przedstawia sprawozdanie ze zmian w kapitale własnym, prezentujące:

• całkowite dochody ogółem za okres, pokazujące oddzielnie łączne kwoty przypadające właścicielom jednostki dominującej oraz udziałom niedającym kontroli, oraz

• dla każdego składnika kapitału własnego wpływ retrospektywnego zastosowania zmian zasad (polityki) rachunkowości lub retrospektywnych przekształceń dokonanych zgodnie z MSR 8,

• uzgodnienie wartości bilansowej każdego składnika kapitału własnego na początek i na koniec okresu, wraz z oddzielnym ujawnieniem każdej zmiany stanu wynikającej z:

  • Analiza w SZKW lub ID:

    • Wyniku,

    • Pozostałych całkowitych dochodów,

    • Transakcji z właścicielami (udziałowcami) – wkłady wniesione i wypłaty na ich rzecz

Jednostka prezentuje w sprawozdaniu ze zmian w kapitale własnym lub w informacji dodatkowej kwotę dywidend ujętą jako wypłaty na rzecz właścicieli w trakcie okresu oraz kwotę dywidendy przypadającą na jedną akcję.

Sprawozdanie z przepływów pieniężnych (MSR 7)

• jeden z podstawowych elementów sprawozdania finansowego jednostki (obligatoryjny w MSR 1),

• dostarcza kluczowych informacji o jej wypłacalności,

• zdolności do generowania nadwyżki finansowej.

Sprawozdanie powinno przedstawiać informacje na temat przepływów środków pieniężnych zaistniałych w ciągu okresu, w podziale na działalność:

• operacyjną,

• inwestycyjną,

• finansową,

MSR 7

• Działalność operacyjna to podstawowa działalność powodująca powstawanie przychodów oraz każdy inny rodzaj działalności, który nie ma charakteru działalności inwestycyjnej i finansowej.

• Działalność operacyjna generuje zasadniczą część nadwyżki środków pieniężnych, jest ona podstawową działalnością jednostki wynikającą ze statutu.

MSR 7 – działalność operacyjna

• Wpływy:

  • ze sprzedaży wyrobów, towarów, usług

• Wydatki z tytułu działalności operacyjnej na:

  • zakup towarów, materiałów, usług,

  • wynagrodzenia z narzutami,

  • podatki,

  • inne koszty.

MSR 7 – działalność inwestycyjna

• Polega na nabywaniu i sprzedaży aktywów długoterminowych oraz innych inwestycji nie zaliczonych do ekwiwalentów środków pieniężnych.

• Jest związana z transakcjami nabycia i sprzedaży:

  • składników rzeczowego majątku trwałego,

  • praw majątkowych,

  • długoterminowych/krótkoterminowych lokat.

• Wyodrębnienie przepływów środków pieniężnych dotyczących tej działalności podyktowane jest faktem ich wpływu na przyszłość ( możliwość generowania zysku) .

• Wpływy:

  • ze sprzedaży rzeczowych składników majątku trwałego, aktywów niematerialnych i inwestycji

  • zwrócone pożyczki.

  • otrzymane dywidendy.

  • otrzymane odsetki .

• Wydatki:

  • zakup rzeczowych składników majątku trwałego, aktywów niematerialnych oraz inwestycji

  • udzielone pożyczki.

  • wydatki na zaliczki na poczet inwestycji.

MSR 7 – działalność finansowa

• Działalności finansowa to taka, w wyniku której zmianie ulega wysokość i struktura kapitału własnego oraz zadłużenie działalności gospodarczej.

• Działalność finansowa znajduje odzwierciedlenie w zmianach wielkości i struktury kapitałów pozostających do dyspozycji firmy . Dotyczy to:

  • kapitału własnego,

  • pożyczek oraz kredytów .

• Wpływy:

  • zaciągnięcie kredytów i pożyczek.

  • emisja własnych obligacji lub innych papierów wartościowych.

  • dopłaty do kapitału własnego.

• Wydatki:

  • spłata kredytów i pożyczek.

  • wykup obligacji własnych lub innych papierów wartościowych.

  • zapłata odsetek od kredytów i pożyczek.

  • płatności dywidend i inne na rzecz właścicieli kapitału.

  • płatności z tytułu leasingu finansowego.

MSR 7 - metody sporządzania sprawozdania z przepływów pieniężnych

• bezpośrednia (preferowana w MSR 7),

• pośrednia.

• Różnica - odmienne ujęcie przepływów pieniężnych z działalności operacyjnej.

  • metoda bezpośrednia - zestawienie oddzielnie wpływów i wydatków według odpowiednich tytułów,

  • metoda pośrednia - zakłada wprowadzanie korekt wartościowych, za punkt wyjścia przyjmuje wynik finansowy netto (brutto) osiągnięty w okresie (ustalony memoriałowo) korygowany do poziomu przepływów pieniężnych.

MSR 7 – metoda pośrednia

1.Korekty o pozycje, które mają charakter niepieniężny,

2.Korekty o pozycje, które znajdują się w innych segmentach rachunku przepływów,

3.Korekty dotyczące ruchu strumieni środków pieniężnych.

Działalność operacyjna - metoda bezpośrednia

A	Przepływy Środków pieniężnych z działalności operacyjnej
I	wpływy
1.	Sprzedaż – ujmuje się wpływy ze sprzedaży produktów, towarów, usług, materiałów, jeżeli stanowią element działalności operacyjnej jednostki (łącznie z podatkiem VAT)
2.	Inne wpływy z działalności operacyjnej – np. otrzymane odsetki od rozrachunków operacyjnych
II	Wydatki
1.	Dostawy i usługi – wskazuje się wydatki z tytułu dostaw materiałów, surowców, towarów, usług obcych łącznie z podatkiem VAT
2.	Wynagrodzenia netto – wykazuje się wydatki z tytułu wynagrodzeń pomniejszone o ubezpieczenia i podatek dochodowy
3.	Ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz inne świadczenia
4.	Podatki i opłaty o charakterze publicznoprawnym – opłata podatków kosztowych, dochodowych oraz opłaty o charakterze publicznoprawnym
5.	Inne wydatki operacyjne – pozostałe wydatki np. delegacje służbowe, ubezpieczenia rzeczowe
III	Przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej (I-II)

Działalność operacyjna - metoda pośrednia

Sprawozdanie z przepływów pieniężnych (tys. zł)
A. przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej
I. zysk (strata) brutto
II. korekty razem
1. amortyzacja
2. zyski (straty) z tytułu różnic kursowych
3. podatek dochodowy zapłacony
4. odsetki i dywidendy
5. (zysk) strata z tytułu działalności inwestycyjnej
6. zmiana stanu rezerw
7. zmiana stanu zapasów
8. zmiana stanu należności
9. zmiana stanu zobowiązań krótkoterminowych (z wyjątkiem pożyczek i kredytów)
10. zmiana stanu rozliczeń międzynarodowych
11. inne korekty
III. przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej

Informacje dodatkowe (MSR 1)

Struktura

Informacje dodatkowe:

• prezentują informacje na temat podstawy sporządzenia sprawozdania finansowego i szczegółowych stosowanych zasad (polityki) rachunkowości,

• ujawniają informacje wymagane przez MSSF, jeżeli nie są one prezentowane gdzie indziej w sprawozdaniu finansowym, oraz

• dostarczają informacji, które nie są prezentowane gdzie indziej w sprawozdaniu finansowym, lecz są potrzebne do jego zrozumienia.

Informacje dodatkowe (MSR 1)

• Jednostka prezentuje informacje dodatkowe w sposób usystematyzowany, jeśli jest to możliwe w praktyce.

• Jednostka w odniesieniu do każdej pozycji zawartej:

  • w sprawozdaniu z sytuacji finansowej oraz

  • w sprawozdaniu z wyniku i pozostałych całkowitych dochodów,

  • w sprawozdaniu ze zmian w kapitale własnym i

  • w sprawozdaniu z przepływów pieniężnych

zamieszcza odsyłacze do wszelkich odnośnych informacji zawartych w informacjach dodatkowych.

Informacje dodatkowe (MSR 1)

• Kolejności prezentacji informacji - pomaga użytkownikom w zrozumieniu sprawozdania finansowego i porównaniu go ze sprawozdaniami finansowymi innych jednostek:

  • stwierdzenie zgodności z MSSF,

  • podsumowanie istotnych zasad (polityki) rachunkowości,

  • informacje uzupełniające do każdej pozycji zaprezentowanej w poszczególnych częściach w kolejności, w której poszczególne sprawozdania i zawarte w nich pozycje są prezentowane, oraz

  • inne informacje dotyczące:

    • zobowiązań warunkowych (zob. MSR 37) oraz nieujętych zobowiązań wynikających z zawartych umów, oraz

    • informacji niefinansowych, np. cele i polityka zarządzania ryzykiem finansowym jednostki (zob. MSSF 7).

Informacje dodatkowe (MSR 1)

• Jednostka może prezentować informacje na temat podstawy sporządzenia sprawozdania finansowego i zasad (polityki) rachunkowości jako oddzielną część sprawozdania finansowego.

• Ujawnianie zasad (polityki) rachunkowości