RYNKI WALUTOWE 26.02.2015R.
WYKŁAD 1
Zaliczenie: 28.05
Test wielokrotnego wyboru ( 10 punktów)
Uzupełnienie ( 10 punktów)
Zadania ( 5 zadań po 2 punkty= 10 punktów)
Na zaliczenie wystarczy 10 punktów (wybieramy albo teorię, albo zadania jeśli nie chcemy robić wszystkiego!)
Rynek walutowy to miejsce, w którym dochodzi do konfrontacji popytu i podaży na waluty oraz zespół reguł, według których zawierane są transakcje walutowe, a także ogół urządzeń i czynności technicznych prowadzących do ich zawarcia.
Przez rynek walutowy rozumie się całokształt transakcji wymiany walut wraz z instytucjami pomagającymi je przeprowadzić ( są to głownie banki komercyjne) oraz zespół reguł, według których zawierane są transakcje walutowe, a także ogół urządzeń i transakcji prowadzących do zawierania transakcji.
Współczesny rynek walutowy to przede wszystkim rynek typu over-the Counter-Market (OTC), czyli rynek pozagiełdowy, co oznacza, iż jest on rynkiem zdecentralizowanym pod względem technicznym i ekonomicznym. W istocie rzeczy jest on rynkiem wirtualnym, gdyż funkcjonuje poprzez sieć łączy telekomunikacyjnych i informatycznych ( terminali komputerowych) zainstalowanych w bankach, instytucji niebankowych oraz firmach brokerskich ( pośrednicy rynku).
Istotą tego rynku jest to, iż uczestniczący zawierający na nim transakcje w ogóle się nie widzą, a coraz częściej się nie słyszą. Specyficzną cechą rynku walutowego są fizycznie przeprowadzone w konkretnych krajach, jednakże międzynarodowy rynek walutowy nie jest sumą rynków narodowych, lecz jednym wielkim rynkiem pracującym 24 godziny na dobę w skali światowej. Część transakcji walutowych odbywa się na rynku giełdowym.
Walutami są oficjalne znaki pieniężne, będące prawnym środkiem płatniczym w określonym kraju lub na terytorium kilku państw połączonych unią walutową.
Dewizy - w odróżnieniu od walut- są łatwo zbywalnymi środkami płatniczymi denominowanymi w walutach obcych, występującymi najczęściej w formie weksli, czeków, obligacji, itp.
Rynek walutowy, poza przedmiotem obrotów dokonywanych na nim, niczym nie różni się od pozostałych rynków. Dlatego też - podobnie jak na każdym rynku - ustalona na nim cena równowagi jest wynikiem kształtowania się popytu i podaży.
Kurs walutowy (inaczej cena równowagi) - ilościowy stosunek, w jakim jedna waluta wymieniana jest na inną walutę lub inaczej jest to cena jednej waluty wyznaczona w drugiej walucie.
Pojęcia związane z kursem walutowym:
waluta bazowa - rodzaj waluty, która jest odniesieniem do określonego kursu walutowego w określonym centrum finansowym bądź w danym kraju; jest określana w stałych jednostkach,
waluta kwotowana - jest określona w zmiennych ilościach jednostek walutowych
kurs BID - stanowi rynkową cenę kupna, po której rynek jest gotowy kupić określoną walutę w kontrakcie walutowym,
kurs OFFER/ASK - stanowi rynkową cenę sprzedaży, po której rynek jest gotowy sprzedać, a inwestor może kupić walutę bazową w danej parze,
punkty/pipsy/pestki - oznaczenia liczb w kwotowaniach walut, gdzie 1 punkt inaczej 1 pips to najmniejsza jednostka, o którą zmieniają się kwotowana walut
(np. 0,0001-> 1 punkt),
duża figura - cena na rynku walutowym bez ostatnich dwóch cyfr ( np. 3,3322-> duża figura to 3,33),
SPREAD/marża - jest to różnica między ceną kupna, a ceną sprzedaży.
Notowanie/ kwotowanie – zasada podawania ceny krajowej w stosunku do walut obcych w danym kraju:
Notowanie bezpośrednie ( zwyczajne) – za walutę bazową przyjmuje się walutę obcą, a za kwotowaną – walutę krajową. Wyrażenie stałe ceny waluty obcej w zmiennej ilości jednostek waluty krajowej. (USD/PLN – zł podawany na 2 miejscu).
Notowania pośrednie (odwrotne) - wyrażenie stałe ceny waluty krajowej w zmiennej ilości jednostek waluty obcej.
Zmiana kursu walutowego:
Aprecjacja - wzmocnienie się waluty krajowej na skutek działania rynku
Deprecjacja - osłabienie się kursu waluty krajowej,
Dewaluacja - urzędowe obniżenie waluty krajowej względem walut obcych
(płaci się więcej jednostek waluty krajowej za jednostkę waluty obcej, waluta krajowa osłabia się),
Rewaluacja - urzędowe podniesienie się waluty krajowej względem walut obcych (waluta krajowa umacnia się). Rewaluacja i dewaluacja będzie miała miejsce w systemach kursów stałych i pośrednich, w kursach płynnych nie!).
Dewaluacja i rewaluacja występują w systemie kursów stałych oraz pośrednich.
Wzory:
A/Db=(S1-S0/S0)x 100% -> dla waluty bazowej
A/Dk=(SO-S1/S1)x100% -> dla waluty kwotowanej
PRZYKŁAD
USD/PLN
1.02 3,1250
26.02 3,3500
A/D USD =(3,3500-3,1250/3,1250) x 100% = 7,2%
A/D PLN = (3,1250-3,3500/3,3500) x100% = -6,72%
Rynek walutowy spełnia szereg ważnych funkcji zarówno z punktu widzenia gospodarki pojedynczego kraju jak i całej gospodarki światowej. Charakteryzując najważniejsze funkcje makroekonomiczne należy stwierdzić, iż rynek walutowy:
umożliwia porównanie cen towarów i usług występujących w różnych krajach lub ujmując inaczej, wiąże ceny towarów i usług w skali międzynarodowej. Dzieje się tak dlatego, że na rynku walutowym są ustalone kursy walutowe,
ułatwienie rozwoju handlu międzynarodowego poprzez wiązanie cen towarów i usług oraz zapewniając ich porównywalność w skali międzynarodowej,
stanowi ważny mechanizm alokacji zasobów w skali światowej,
ułatwia dokonywanie transferów czynników wytwórczych, towarów i usług oraz w szczególności siły nabywczej między państwami i podmiotami pochodzącymi z różnych krajów,
wiąże narodowe rynki finansowe, a w szczególności rynki pieniężne i kapitałowe oraz rynki pozabilansowych instrumentów finansowych, przyczyniając się do tworzenia międzynarodowego rynku finansowego,
stanowi ekonomiczno-techniczny mechanizm, bez którego nie mógłby się dokonywać transfer kapitału w skali międzynarodowej,
jest jednym z narzędzi przy pomocy którego rządy starają się realizować cele polityki gospodarczej.
W ostatnich latach istotną funkcją rynku walutowego z mikroekonomicznego punktu widzenia jest możliwość wykorzystanie operacji walutowych w zarządzaniu ryzykiem kursu walutowego. Dzięki jakościowemu rozwojowi uwidaczniającemu się w oferowaniu przez rynek coraz doskonalszych, dostosowanych do indywidualnych potrzeb konkretnego klienta instrumentów finansowych, pozwala ona zredukować do minimum potencjalne straty wynikające z nieoczekiwanych zmian kursu walutowego.
Klasyfikacja rynku walutowego:
Rynek wolny - rodzaj rynku, na którym wymiana dóbr dokonuje się w wyniku dobrowolnie zawieranych transakcji pomiędzy kupującymi a sprzedającymi przy dobrowolnie ustalonej przez nich cenie. Na wolnym rynku kupujący i sprzedający nie podlegają żadnym ograniczeniom ani przymusowi ze strony podmiotów zewnętrznych (np. władzy publicznej), a warunki transakcji – w szczególności cena – zależą jedynie od ich obopólnej zgody,
Rynek reglamentowany - odwrotność rynku wolnego. Mamy z nim do czynienia wówczas, gdy podmioty gospodarcze danego kraju nie mogą swobodnie wymieniać własnej waluty. Wiąże się to z istnieniem państwowego monopolu walutowego, oznaczającego przymus odsprzedaży określonej instytucji państwowej – najczęściej bankowi dewizowemu – zarobionych za granicą dewiz; odwrotność rynku wolnego,
Pośredni typ rynku walutowego (łączy cechy rynku wolnego i reglamentowanego) - występuje wtedy, gdy w kraju pewne sfery obrotu dewizowego są reglamentowane przez państwo, inne zaś nie. Tego typu przypadek ma miejsce np.: w sytuacji zewnętrznej wymienialności walut.
RYNKI WALUTOWE 12.03.15R.
WYKŁAD 2
Klasyfikacja rynku walutowego cd.:
Ze względu na zasięg transakcji finansowych i ich kontroli:
rynek wewnętrzny – to inaczej rynek krajowy, który podlega regulacji władz państwowych danego kraju,
rynek zewnętrzny - określany jest jako zagraniczny. Jest on wolny od regulacji administracyjnej, a banki centralne czy instytucje państwowe występują w nim w roli inwestorów równoprawnych z wszystkimi pozostałymi podmiotami.
Z punktu widzenia rodzaju przeprowadzanych transakcji, rynek walutowy można powiedzieć na :
rynek natychmiastowy (spot) – transakcje walutowe kasowe
rynek terminowy (forward)
DATA SPOT:
Przy braku dni świątecznych w obu walutach, data spot dla kolejnych dni tygodnia przedstawia się następująco:
poniedziałek środa (D+2)
wtorek czwartek (D+2)
środa piątek (D+2)
czwartek poniedziałek (D+4)
piątek wtorek (D+4)
Jak widać z powyższego zestawienia, noc z środy na czwartek trwa w wymiarze finansowania trzy dni.
PRZYKŁAD SPOTOWEJ TRANSAKCJI WALUTOWEJ:
Kwotowanie „market makera”:
EUR/PLN 4,3100/50
Bank kupuje po 4,3100
Bank sprzedaje po 4,3150
Jeśli kupimy w spocie 3000 000 EUR @ 4,3150 to musimy zapłacić za dwa dni robocze 12 945 000 PLN.
Kurs krzyżowy – pojęcie (na rynku natychmiastowym)
Kurs krzyżowy - Kurs walutowy pomiędzy dwiema dowolnymi walutami obliczony z kursów poszczególnych walut w stosunku do innej (takiej samej) waluty.
RYNEK TERMINOWY:
Kurs terminowy – to cena dla danej waluty, która zostanie ustalona dzisiaj a będzie obowiązywać w określonym momencie w przyszłości,
KRZYWA TERMINOWA
Krzywa terminowa wskazuje wartość kursu walutowego odnoszącego się do przyszłych dat waluty np.:
S = 4,4000
F (1M) = 4,4075
F (3M) = 4,4215
F (1Y) = 4,4835
Różnica pomiędzy kursem terminowym (forward) a natychmiastowym (spot) nosi nazwę punktów swapowych.
1M = 75 bp
3M = 215 bp
1Y = 835 bp
Punkty swapowe są dodatnie (F>S), jeśli oprocentowanie waluty kwotowanej jest wyższe niż oprocentowanie waluty bazowej.
Im dłuższy czas tym punkty są wyższe.
PRZYKŁAD
Skąd wiadomo czy + czy -?
| USD/PLN | BID | ASK |
|---|---|---|
| USD/PLN | 2,4950 | 2,5050 |
| 1Y | 600 | 602 |
| UAH/PLN | BID | ASK |
| UAH/PLN | 0,5000 | 0,5040 |
| 1Y | 372 | 370 |
-WYSTARCZY sprawdzić która stopa wyższa
- … lub spojrzeć na punkty forwardowe (bo spread na forwardzie jest większy niż spot)
Czyli: punkty bid < punkty ask , to dodajemy
punkty bid > punkty ask, to odejmujemy
Klasyfikacja rynku walutowego:
rynek transakcji rzeczywistych (rynek tradycyjny) – fizyczna wymiana walut
rynek transakcji nierzeczywistych (rynek nowoczesny) – większość transakcji opartych jest na dźwigni finansowej, można wykonywać transakcje o równowartości 10 000 zł.
Istnieją trzy zasadnicze różnice pomiędzy wyróżnionymi wyżej rodzajami transakcji.
Sprowadzają się one do tego, iż:
transakcje rzeczywiste wymagają realnej dostawy waluty ustalonej w kontrakcie, natomiast w transakcjach pochodnych nie zawsze musi dochodzić do fizycznej dostawy przedmiotu kontraktu, co oznacza, iż mogą być one też rozliczane pieniężnie (różnicowo),
prawa i obowiązki stron kontraktu instrumentami pochodnymi mogą być asymetryczne, czego przykładem są opcje,
transakcje rzeczywiste są zawierane na rynku pozagiełdowym (OTC), natomiast większość transakcji instrumentami pochodnymi jest zawierana na giełdzie (zazwyczaj są to giełdy terminowe – futures lub opcyjne).
Stan posiadania (albo zadłużenia) w jakiejś walucie to „pozycja” w danym pieniądzu.
Pozycja walutowa - to zestawienie wierzytelności i zobowiązań dowolnego podmiotu w walutach obcych bez względu na termin.
pozycja długa (long) oznacza stan posiadania w danym pieniądzu, jego zasób albo już otrzymany, albo jeszcze oczekiwany,
pozycja krótka (short) oznacza zobowiązanie do uregulowania w danej walucie czyli dług.
Ryzyko krótkiej pozycji walutowej
krótka pozycja walutowa,
ryzyko poniesienia strat w wyniku deprecjacji waluty krajowej (aprecjacji euro),
zysk w przypadku aprecjacji waluty krajowej (deprecjacji euro)
PRZYKŁAD Pozycja 5 000 000 EUR („krótka”) oznacza, że przy wzroście kursu euro względem złotego o 1% tracimy 50 000Euro.
W przypadku podziału ze względu na motyw przyświęcający stronom podczas zawierania transakcji do najistotniejszych zalicza się cztery typy operacji:
transakcje inwestycyjne,
transakcje spekulacyjne,
transakcje hedgingowe (zabezpieczające),
transakcje arbitrażowe.
Transakcje inwestycyjne – transakcje zawierane z myślą o długim horyzoncie czasowym. W ich przypadku pozycja walutowa związana jest zazwyczaj z przekonaniem, co do czynników fundamentalnych (np. bilans handlowy, poziom inflacji, poziom stóp procentowych, wzrost gospodarczy, itd.) stojących u podstaw relatywnej pozycji gospodarki danego państwa, a co za tym idzie także waluty tego kraju. Do grupy tej zaliczają się także transakcje wykorzystujące operacje walutowe jedynie, jako środek do realizacji kontraktów gospodarczych (np. niemiecki przedsiębiorca wymieniający euro na pln, aby otworzyć w Polsce fabrykę, czy polski przedsiębiorca zakupujący w Chinach towary które zamierza sprzedać w swym kraju).
Transakcje spekulacyjne – to transakcje, które cechują się raczej krótszym horyzontem czasowym – w skrajnych przypadkach tego typu operacje trwać mogą zaledwie kilka minut, a nawet sekund. Ich zawieranie związane jest z krótkoterminowym przekonaniem graczy, co do kształtowania się kursu określonej waluty bądź grupy walut. U podstaw procesu decyzyjnego w tego typu transakcjach stoi często tzw. analiza techniczna wykorzystująca zachowanie się cen w przeszłości do prognozowania cen w przyszłości.
Spekulacja:
na zwyżkę kursu (bullish speculation)
na zniżkę kursu (bearish speculation)
RYNKI WALUTOWE 26.03.15R.
WYKŁAD 3
INSTRUMENTY RYNKU WALUTOWEGO
CFD – contract - for- difference (kontrakt różnic kursowych) – to umowa z drugą stroną kontraktu, najczęściej brokerem, o wypłatę różnicy, która wystąpiła między ceną otwarcia pozycji, a jej zamknięciem.
CECHY KONTRAKTÓW CFD
W transakcjach CFD, jeżeli przewidujesz wzrost kursów, otwierasz pozycję długą, czyli kupujesz. Jeżeli natomiast przewidujesz spadek kursów, zajmujesz pozycję krótką, czyli sprzedajesz. Podsumowując, otwarcie długiej pozycji to transakcja kuna, a krótkiej to transakcja sprzedaży. Zamknięcie pozycji następuje poprzez dokonanie transakcji przeciwnej, zatem celem zamknięcia pozycji długiej sprzedajesz, a pozycji długiej – kupujesz.
CFD na waluty są specjalnymi kontraktami, które nie daj możliwości wykonania kontraktu, tzn. dostarczenia waluty fizycznie.
Jednym z parametrów kontraktów na różnice kursowe jest dźwignia finansowa, która stanowi stosunek wartości kontraktu do wartości wymaganego depozytu zabezpieczającego. Im wyższy udział depozytu w wartości kontraktu, tym dźwignia jest większa. Zatem kontrakty o dużej dźwigni finansowej pozwalają na zawieranie transakcji o dużych wartościach, bez dużych nakładów finansowych.
PRZYKŁAD
1:100
1 USD — 100 USD
1- minimalna jednostka, np. jeżeli wniesiemy jednego dolara, to dzięki dźwigni finansowej możemy w ramach kontraktu CFD możemy kupić lub sprzedać 100 USD
Jednostka transakcyjna – 1lot (1lot = 100 000 USD)
Kurs transakcyjny – natychmiastowy
Godziny handlu – 24 lub sesyjny (zależy od brokera)
Punkty swap – naliczane na każdy dzień utrzymania pozycji (mogą być albo dodawane do depozytu albo odejmowane z naszego depozytu, uzależnione od tego czy zajęliśmy pozycję długą czy krótką)
Rozliczenie – nieokreślony
PRZYKŁAD
10 000 USD 100 000 USD (przy dźwigni 1:100)
200 USD-> 20 000 USD (0,2 lota) (przy dźwigni 1:100)
PRZYKŁAD
Zakładamy, że broker kwotuje GBP/USD CFD na poziomie 1,8552/1,8555. Zakładamy, że kurs GBP wzrośnie. (kupujemy, więc po kursie OFFER!)
Dokonujemy zatem transakcji kupna 200 000 CFD na GBP (BUY) po cenie 1,8555, zakładając, że funt umocni się względem dolara.
Zakładamy, że pozycja została na noc Następnego dnia kurs GBP/USD wynosił 1,8490/1,8493. Dokonujemy zatem transakcji zamknięcia (SELL) długiej pozycji, po cenie 1,8490, zatem:
Podsumowanie:
Sprzedaż 200 000 FX CFD
Otwarcie pozycji po cenie: 1,8555
Zamknięcie pozycji po cenie: 1,8490
Opłata za przetrzymanie na noc pozycji: 5,08 (USD)
ZYSK/STRATA -1300 USD (zawsze podawana w walucie kwotowanej).
*Aby obliczyć ile wynosi opłata za przetrzymanie pozycji na noc należy skorzystać ze wzoru:
F= (S*P*R)/D
Gdzie:
F – OPŁATA ZA PRZETRZYMANIE POZYCJI NA NOC
S – WILEKOŚĆ KONTRAKTU
P – CENA ROLOWANIA WYZNACZANA PRZEZ GFT, ZAŁÓŻMY, ŻE BĘDZIE TO
..........................................................................................................................................
Jeżeli waluta bazowa ma wyższe oprocentowanie niż waluta kwotowana, wtedy mając pozycję długą będziemy mieli uznanie na rachunku, jeżeli pozycja krótka – obciążenie.
Jeżeli waluta bazowa ma niższa stopę oprocentowania, niż waluta kwotowana, wtedy na pozycji długiej będziemy mieli obciążenie na rachunku, na długiej – uznanie.
Zatem:
(200 000* 1,8560*-0,5%) / 365 = 5,08
PRZYKŁAD
Mamy w nadwyżce 1000 PLN (depozyt) i chcemy to zainwestować na rynku walutowym na okres 5 godzin.
Dźwignia 1:100
Okres: 5h
Zakładamy Deprecjacje USD wobec PLN (umocnienie złotego wobec dolara)
To pozwala mi na zawarcie transakcji w wysokości 100 000 PLN
Z tego 1000 PLN inwestujemy 800 PLN, czyli 80 000 PLN
Musimy określić na jakiej parze walut chcemy zarabiać – nas interesuje para USD/PLN
USD / PLN 3,1250 – 3,1255
TO W DOLARACH BĘDZIE KWOTA 26 666,67
Podejmujemy decyzję, że ma być otwarta pozycja na 25 000 USD (musimy się zastanowić czy chcemy pozycję krótką, czy długą)
Powinniśmy więc 25 000 USD = 0,25 LOTA sprzedać (pozycja krótka, SELL, jest 5 rano)
Skoro sprzedajemy dolary, to po kursie kupna – 3,1250
Jest godzina 12:30 Kurs się sprawdził (USD zmalał)
3,1243 – 3,1245 (sprawdziły się nasze oczekiwania, kurs dolara osłabił się)
Odkupujemy 25 000 USD (PO KURSIE 3,1248, CZYLI RÓŻNICA W NASZYCH KURSACH
W CIĄGU 5H wynosiła 0,0002)
INWESTUJĄC 800ZŁ, NA JEDNYM DOLARZE ZAROBILIŚMY 0,0002!!
Łącznie zarobiliśmy 5ZŁ (25 000 USD*0,0002)
RYNKI WALUTOWE 30.04.15R.
WYKŁAD 4
KONTRAKTY TERMINOWE NA WALUTY
kontrakty forward,
kontrakty futures
* Kontrakty forward znajdują się w obrocie pozagiełdowym, a futures na rynku giełdowym
WALUTOWE KONTRAKTY FORWARD
Forward outright - rzeczywisty kontrakt terminowy
Kontakt terminowy z opcyjnym terminem realizacji terminem realizacji (inaczej opcja czasowa, opcja terminowa) instrument o charakterze rzeczywistym
NDF – nierzeczywisty kontrakt terminowy
1 ) TRANSKACJE TERMINOWE FORWARD OUTRIGHT należą do najstarszych, a zarazem najprostszych instrumentów pochodnych (derywatów). Zobowiązują do zawarcia transakcji kupna lub sprzedaży określonego wolumenu waluty za inną walutę w przyszłości. Zakłada się przy tym, że dostawa walut nastąpi w określonym momencie przyszłości (w określonym dniu),
a terminowy kurs rozliczenia ustala się w momencie zawarcia transakcji.
CECHY KONTRAKTU FORWARD OUTRIGHT
są instrumentem niestandaryzowanym, to znaczy, że można je zawrzeć na dowolną ilość waluty z dowolną datą dostawy – gdyż strony precyzują warunki umowy,
z tej przyczyny obrót kontraktami forward jest pozagiełdowy (dostępny na rynku OTC – over the counter),
nie wymaga wniesienia depozytu, a rozliczenie (płatność) odbywa się po dostawie,
nie jest organizowany dla tych instrumentów obrót wtórny (nie ma możliwości odsprzedaży przez bank),
jest to dokument wiążący, tzn. żadna ze stron nie może się z tego kontraktu wycofać.
2) OPCJA CZASOWA – zobowiązują do zawarcia transakcji kupna lub sprzedaży określonego wolumenu waluty za inną walutę w określonym terminie w przyszłości (można go wykonać
w określonym przedziale w przyszłości, a nie w konkretnym dniu). Jedna ze stron, ujęta w kontrakcie, decyduje o wykonaniu kontraktu na któryś dzień, z ustalonego przedziału czasowego. Eksporter może zabezpieczyć nim kilka transakcji, a nie tak jak w przypadku forward outrigh tylko jedną.
3) NDF czyli Non-Deliverable Forward (NETTA)
terminowa transakcja nierzeczywista
jest kontraktem terminowym, w którym nie dochodzi do fizycznej dostawy waluty transakcyjnej, a jedynie rozlicza się różnice kursowe między kursem terminowym uzgodnionym między klientem i bankiem (tzw. kurs realizacji) a kursem kupna/sprzedaży waluty obcej kwotowanym przez bank w dniu rozliczenia kontraktu (tzw. kurs referencyjny),
transakcja spekulacyjna ma znaczny termin czasowy,
większość transakcji zawieranych z bankiem,
istotą jest wyliczenie różnicy kursowej:
K= WARTOŚĆ KONTRAKTU NDF X (KURS REFERENCYJNY – KURS REALIZACJI)
PRZYKŁAD
STAŁE REGULARNE WPŁYWY W WYSOKOŚCI 10 000 (1:5) PLN DEPOZYT
50 000 PLN ZDECYDOWANO SIĘ NA EURO (KURS 4 EURO) TO 12 500 EUR (12 500 EURO TO WARTOŚĆ KONTRAKTU NDF)
SYTUACJA KLIENTA I BANKU W KONTRAKCIE NDF
Klient chce kupić w transakcji terminowej walutę obcą
1/K > 0 Bank przekazuje różnicę kursową na rachunek klienta (kupiliśmy po 4zł, a bank zobowiązał się nam sprzedać za 4 zł, ale na rynku natychmiastowym był kurs 4,2 zł, więc bank różnicę 0,2 bank musi nam zrekompensować w ciągu dwóch dni roboczych)
2/K < 0 Klient przekazuje różnicę kursową na rachunek banku
Klient chce sprzedać w transakcji terminowe walutę obcą
1/K > 0 Klient przekazuje różnicę kursową na rachunek banku
2/K < 0 Bank przekazuje różnicę kursową na rachunek banku.
PRZYKŁAD
Mamy możliwość zawarcia transakcji z bankiem na kwotę 100 000 CHF NASZA WARTOŚĆ KONTRAKTU
Zawarliśmy kontrakt 15.02 30.04
15.02 poznaliśmy kurs terminowy (CHF - kurs realizacja na dzień 30.04 =4,0100-4,0200)
Spekulant musi oszacować, czy 30.04 kurs na rynku spot będzie wyższy od kurs natychmiastowego (czy będziemy mieć do czynienia z aprecjacją czy deprecjacją CHF)
Doszliśmy do wniosku, że w tym okresie będzie miała miejsce deprecjacja CHF –
Jako spekulant musimy ocenić czy będziemy kupować czy sprzedawać walutę
Kurs referencyjny będzie niższy niż kurs realizacji
Jeżeli mamy zarabiać, jako spekulant powinniśmy zawrzeć kontrakt NDF, w którym dokonamy sprzedaży 100 000 CHF (interesuje nas więc kurs kupna)
Dzień 30.04 nasze prognozy w ciągu 2,5 miesiąca sprawdziły się
K=100 000 x (3,9100[BID] – 4,0100) = - 10 000 ZŁ (JEST TO KWOTA KTÓRĄ BANK NAM WYPŁACI!) RÓŻNICA WYNOSI 0,1 (1000 PUNKTÓW)
GDYBY BYŁA APRECJACJA, A MY LICZYLIŚMY NA DEPRECJACJĘ (ŹLE PRZEWIDZIELISMY) KURS 4,0800 – 4,0900
K = 100 000 X (4,0800 – 4,0100) = + 7000 (MUSIMY ZAPŁACIĆ TĘ RÓŻNICĘ BANKOWI)
WALUTOWY KONTRAT FUTURES jest umową, w której strony zobowiązują się wzajemnie do dokonania rozliczenia pieniężnego wynikającego z różnicy pomiędzy kursem kontraktu na walutę obcą przyjętym w umowie w chwili zawierania transakcji, a kursem kontraktu obowiązującym w chwili rozliczenia transakcji.
| KONTRAKT FUTURES | CFD | |
|---|---|---|
| KURS TRANSAKCYJNY | TERMINOWY | NATYCHMIASTOWY |
| JEDNOSTKA TRANSAKCYJNA | 1 KONTRAKT (NIEPODZIELNY) | 1 LOT (PODZIELNY NP. 0,5, 0,1 |
| GODZINA HANDLU | SESYJNY | 24 H (FOREX), LUB SESYJNY |
| PUNKTY SWAP | BRAK CENA TRANSAKCYJNA JEST KURSEM TERMINOWYM | NALICZANE ZA KAŻDY DZIEŃ UTRZYMYWANIA POZYCJI |
| DŹWIGNIA | ZWYKLE NIE WYŻSZA NIŻ 1:50 | 1:100 LUB 1:200 |
| KOSZTY | PROWIZJA ZA TRANSAKCJĘ | BRAK PROWIZJI, CENY PODAWANE SĄ ZE SPREADEM |
| ROZLICZANIE | OKREŚLONY NP. 3-MIESIĘCZNY | NIEOKREŚLONY, ALE NIE DŁUŻSZY NIŻ DOPUSZCZONY PRZEZ BROKERA (NAJCZĘŚCIEJ 1 ROK OD ZAWARCIA TRANSAKCJI) |
| ZAMKNIĘCIE POZYCJI | TRANSAKCJA PRZECWISTAWNA | WYŁĄCZNIE PRZEZ OPCJĘ „ZAMKNIJ” |
PRZYKŁAD
FUSD (KONTRAKTY FUTURES) O WARTOŚCI 10 000 USD (MAMY 10 KONTAKTÓW, CZLI OBRACAMI 100 000 USD)
KAŻDY MUSI WNIEŚĆ DEPOZYT ZABEZPIECZAJĄCY (D.Z)
Jeżeli jesteśmy spekulantami, musimy określić czy chcemy kupić [pozycja długa] czy sprzedać walutę [pozycja krótka]
Nie ma tutaj kursów BID i OFFER ( W KONTRAKTACH FUTURES)!
MAMY DO CZYNIENIA Z KURSEM ŚREDNIM
| LONG (POZYCJA DŁUGA) | USD/PLN | SHORT (POZYCJA KTÓTKA) |
|---|---|---|
| 3,2550 (GODZINA 12:50) | ||
| + 50 PLN (TEN CO KUPIŁ JEST NA PLUSIE) | 3,2555 (RÓŻNICA 5 PUNKTÓW, WIĘC D.Z KORYGOWANY O 50 ZŁ) | - 50 PLN (TEN CO SPRZEDAŁ JEST NA MINUSIE) |
| -30 PLN | 3,2552 (KURS NA NASTĘPNY DZIEŃ) | +30 PLN |
SĄ 2 GRUPY OPCJI:
WANILIOWE (KLASYCZNE)
EGZOTYCZNE
OPCJA WALUTOW (WANILIOWA) – jest umową, w której nabywca opcji m prawo do kupna lub sprzedaży określonej ilości waluty, po określonym kursie, przed lub w określonym terminie w przyszłości; a sprzedawca opcji (tzw. writer, gwarantujący opcję, wystawca opcji) ma obowiązek dostarczenia lub odbioru określonej ilości waluty, po określonym kursie, przed lub w określonym terminie w przyszłości.
WYRÓŻNIA SIĘ DWA PODSTAWOWE RODZAJE OPCJI WANILIOWYCH:
OPCJĘ KUPNA – tzw. opcja call - która daje prawo do kupna waluty w przyszłości po określonym kursie.
OPCJA SPRZEDAŻY – tzw. opcja put – która daje prawo do sprzedaży waluty w przyszłości po określonym kursie.
Opcje put i call mogą przyjmować różny charakter:
OPCJE EUROPEJSKIE – termin wykonania to nie tylko dzień, ale i godzina (nabywca ma prawo do wykonania opcji do ustalonej godziny, a jeżeli nie wykorzysta konttraktu do tej godziny, kontrakt jest nieważny)
OPCJE AMERYKAŃSKIE – opcje, które można wykonać w dowolnym dniu od momentu zawarcia transakcji do momentu ich wykonania
PRZEDMIOT OFERTY
OPCJE GIEŁDOWE – podmiotem kojarzącym strony są giełdy, są to naczjęsciej opcje wystandaryzowane
OPCJE POZAGIEŁDOWE- opcje które można zawierać bez ograniczeń między różnymi podmiotami, są dostosowywane do potrzeb klienta
OPCJE RZECZYWSTE – opcje, gdzie nabywca ma prawo do fizycznego rozliczenia kontraktu (rzeczywisty fizyczny przepływ walut) -> wykorzytywane w transakcja hedgingowych przez importerów
OPCJE NIERZECZYWISTE – mamy do czynienia z rozliczeniem różnic kursowych na zyczenie nabywcy
WYKONANIE KONTRAKTU OPCYJNEGO
OPCE W CENIE (IN THE MONEY)
OPCE NIE W CENIE
KURS opcji
1) KURS REALIZACJI
2) PREMIA – PŁACI JĄ NABYWCA ZA MOŻLIWOŚĆ DECYDOWANIA O SPOSBIE WYKONANIA KONTRAKTU OPCYJNEGO
Wykład 5, 14.05.2015r.
Strategie opcyjnie:
Strategie proste – zależą od tego czy dany podmiot będzie pełnił funkcje nabywającego czy sprzedającego opcje
Strategie złożone - strategie złożone bazują na strategiach prostych
Strategie proste:
Kupno opcji kupna (long call strategy) – daje inwestorowi (nabywcy) prawo do zakupu opcji po określonej cenie w ciągu określonego czasu w przyszłości; celem nabywcy jest wykorzystanie potencjalnego wzrostu kursu waluty bazowej do osiągniecia zysku lub ochrony przed jego wzrostem; nabywca opcji ma możliwość osiągniecia (teoretycznie) potencjalnie nieograniczonego zysku, natomiast strata jest ograniczona do wysokości zapłaconej premii;
Sprzedaż opcji kupna (short call strategy)- to wystawienie opcji kupna; celem nabywcy opcji jest zrealizowanie zysku ze stabilnego lub spadającego kursu waluty bazowej lub ochrona przed spadkiem ceny waluty bazowej; sprzedawca ma możliwość osiągniecia ograniczonego zysku – do wysokości otrzymanej premii, natomiast narażony jest na potencjalnie nieograniczone straty wskutek wzrostu kursu waluty bazowej;
Kupno opcji sprzedaży (long put strategy) – daje inwestorowi prawo do sprzedaży waluty po określonej cenie w ciągu określonego czasu w przyszłości; celem nabywcy jest wykorzystanie możliwego spadku kursu waluty bazowej do osiągniecia zysku lub ochrony przed spadkiem ceny waluty bazowej; nabywca tej opcji może osiągnąć potencjalnie nieograniczony zysk w sytuacji obniżenia się kursu waluty bazowej; natomiast strata zostaje ograniczona do wysokości zapłaconej premii;
Sprzedaż opcji sprzedaży ( short put strategy)- to wystawienie opcji sprzedaży, celem wystawcy opcji jest zrealizowanie zysku ze stabilnego lub rosnącego kursu waluty bazowej lub ochrona przed wzrostem ceny waluty bazowej, sprzedający może osiągnąć maksymalny zysk w wysokości otrzymanej premii , natomiast ponieść potencjalnie nieograniczoną stratę w przypadku osłabienia waluty bazowej
Zadanie 1
Wartość kontaktu (WK) 100 000 Euro – opcja nierzeczywista, typu europejskiego
14.02 – 14.05 kurs realizacji 4,1500
Premia 5000zł
| 14.05 kurs | Long call | Long put | Short call | Short put |
|---|---|---|---|---|
| 4,3000(umocnienie euro) | W cenie 4,3-4,15= 0,15 zysk 100 000 euro X 0,15= 15000zł czysty zysk 10000zł ( 15000-5000) | Nie w cenie strata – 5000zł | Strata 15000 zł rekompensata 5000zł ostatecznie straciliśmy 10000zł | Zysk 5000zł |
| 4,155 (umocnienie euro) | W cenie 0,0050 X 100 000 euro = 500 zł czysty zysk 500-5000= -4500zł |
Nie w cenie -5000zł | Strata -500zł + 5000zł = 4500zł | Zysk 5000zł |
| 4,09 (spadek euro) | Strata do wysokości premii 5000 zł | 0,06 x 100 000 = 6000 – premia 5000= 1000zł | Zysk 5000 zł | - 6000 + 5000 = - 1000 zł |
Strategie złożone:
Strategia combination, która rozpatrywana z punktu widzenia nabywcy polega na zakupie różnych opcji (call i put) wystawionych na tę samą walutę, natomiast rozpatrywana z punktu widzenia wystawcy polega na wystawieniu (sprzedaży) różnych opcji (call i put) na tę samą walutę;
Strategia stelaża (straddle) – polega na zakupie (lub sprzedaży) dwóch opcji – jednej kupna i jednej sprzedaży; obie opcje muszą mieć ten sam kurs realizacji i ten sam termin wykonania:
Długi stelaż
Krótki stelaż
Zadanie 2
100 000 euro
4,1500
Premia 5000 zł
Łącznie 10000 zł
14.02 kupno opcji call i put po kursie 4,09
Long call – nie w cenie
Long put – w cenie zysk 6000 – 10000 = -4000 zł
Strategia dusiciela (strangle)- polegająca na zakupie ( lub sprzedaży ) dwóch opcji – jednej kupna i jednej sprzedaży; opcje te różnią się ceną wykonania, cena wykonania opcji put powinna być niższa od ceny wykonania opcji call, natomiast posiadają ten sam termin realizacji
Długi dusiciel
Krótki dusiciel
Zadanie 3
100 000 euro
4,1500
Premia 5000zł
Łącznie 10000zł
14.02 zakup long call po 4,15, long put] po 4,12
Long call – nie w cenie
Long put – zysk 0,03 – 3000 strata -7000
Do strategii złożonych zalicza się także strategie typu spread, w których inwestor występuje w roli nabywcy i wystawcy opcji na ten sam instrument bazowy. Strategie te dzielą się na trzy podstawowe rodzaje, do których zaliczamy:
Strategie horizontal spread ( caendar spread) – pozioma rozpiętość, opcje mają te samą cenę realizacji, ale różny termin wygaśnięcia
Strategie vertical spread (money spread) – pionowa rozpiętość, opcje mają różne ceny realizacji, ale te same terminy wygaśnięcia
Strategie diagonal spread – opcje posiadają różne ceny realizacji i różne terminy wygaśnięcia
Strategie niedźwiedzia (bear spread) – polegające na jednoczesnym zakupie i sprzedaży dwóch różnych opcji call i put, przy czym kurs wykonania opcji kupionej powinien być wyższy od ceny wykonania opcji wystawianej:
Strategie z wykorzystaniem opcji kupna
Strategie z wykorzystaniem opcji sprzedaży
Zadanie 4
100 000 euro
Premia 5000zł( sprzedaż) – 5000zł (kupno)
Kurs 4,09
Long call –
Long put = 0
Strategia byka (bull spread) – polegająca na jednoczesnym kupnie i sprzedaży dwóch opcji call lub opcji put, przy czym kurs wykonania opcji zakupionej powinien być niższy od kursu realizacji opcji sprzedanej:
Strategia z wykorzystaniem opcji kupna
Strategia z wykorzystaniem opcji sprzedaży
Zadanie 5
100 000 euro
Premia 5000zł( sprzedaż) – 5000zł (kupno)
Kurs 4,09
Long put 4,12 – 0,03 + 3000 zł strata łącznie 3000zł
Short put 4,15 0,06 – 6000 zł
Szczególnym rodzajem strategii opcyjnych są strategie zero kosztowe, polegające na jednoczesnym nabywaniu oraz wystawianiu opcji określonego rodzaju, tak aby premia za opcje nabywane była równa premii za opcje wystawiane.
Transakcje headingowe zwane również zabezpieczającymi. Operacje te mają na celu uchronić stronę ją inicjującą przed ryzykiem kursu walutowego. Wykorzystywane są one często w praktyce międzynarodowych transakcji gospodarczych przez eksporterów czy importerów, którzy narażeni są na zmienność kursów walut obcych w stosunku do waluty ich własnego kraju.
Zadanie 6
spot (długa) Forward (krótka)
Należności 100 000 USD 16.02 sprzedaż 100 000 USD po kursie 3,5100
14.02 – 30.04 351000PLN strata 90000
Deprecjacja USD
14.02 3,5000
Czwartym typem operacji walutowych są tzw. transakcje arbitrażowe. Są to pozbawione ryzyka transakcje wykorzystujące czasową nieefektywność rynku do zawarcia kontraktu kupna/sprzedaży określonych instrumentów na różnych, a nawet tym samym rynku w celu osiągniecia zysku. Zysk księgowany na pojedynczej transakcji arbitrażowej jest pewny, choć w praktyce zazwyczaj bardzo niewielki, co powoduje, że – w większości przypadków – są one opłacalne, jeżeli przeprowadza się je na dużą skalę.
Arbitraż walutowy – operacja przynosząca zysk, a wykorzystująca różnice kursów walutowych istniejących w danym momencie miedzy różnymi rynkami walutowymi w odniesieniu do jednej waluty lub większej ich liczby.
Rodzaje arbitrażu walutowego:
Wyrównawczy, różnicowany
Dwuwalutowy (2 waluty występują), trójwalutowy, wielowalutowy
Krajowy, zagraniczny
Bezpośredni, pośredni
Dwuwalutowy – waluta A waluta B waluta A
Trójwalutowy – waluta A waluta B waluta C waluta A
Zadanie 7
USD/PLN 3,2500- 3,2510
USD/EUR 0,912- 0,913
EUR/PLN 4,1250- 4,1270
PLN-USD-EUR-PLN – 1 MLN :3,2500 X 0,912 X 4,125
PLN-EUR-USD-PLN – 1 MLN :4,1270: 0,913x 3,2500