Opracowanie wyników:

Oko ludzkie pozwala określić natężenie i barwę światła. Nie ma jednak możliwości badania częstotliwości fal światła. Widząc światło białe, nie rozróżniamy jego składowych. Dla światła pomarańczowego nie jesteśmy w stanie rozróżnić, czy jest to światło proste, czy jest może złożeniem barw czerwonej i żółtej. Jeśli w danym paśmie światła widzialnego filtr ma zerową przepuszczalność, to absorbuje światło. Wyciągamy taki wniosek, gdyż np. gdy wiązka światła białego przechodzi przez filtr czerwony, to wszystkie kolory oprócz czerwonego zostają zaabsorbowane, a jedynie czerwony zostaje przepuszczony. Dla filtrów o barwach prostych wykres wyglądałby następująco: w paśmie odpowiadającym barwie przepuszczalność powinna być maksymalna, a w pozostałym paśmie przepuszczalność powinna wynosić zero.

Analiza poszczególnych filtrów:

Filtr fioletowy: charakteryzuje się dużą przepuszczalnością w zakresie fal o długości od 400 do 520 i 680 do 720 [nm]. Najniższa osiągnięta przez nas przepuszczalność wynosi 23% dla fali o długość
560 nm. Warto również zauważyć, że po przekroczeniu długości fali wynoszącej 680 nm przepuszczalność fali drastycznie wzrasta.

Filtr różowy: mniej więcej do połowy zakresu, w którym występuje ta barwa jej przepuszczalność jest bardzo zbliżona do przepuszczalności barw fioletowej i indygo. Po przekroczeniu fali o długości
580 nm można zauważyć, że przepuszczalność barwy różowej jest wyraźnie zbliżona do przepuszczalności uzyskanej dla barwy pomarańczowej. Ze względu na to można powiedzieć, że filtr różowy jest filtrem jasnym, gdyż jego przepuszczalność światła białego jest wyższa niż 34%, a jej średnia przepuszczalność wynosi ~60%.

Filtr pomarańczowy: jego przepuszczalność rośnie miarowo i przekracza poziom 50% dla zakresu długości fali wyższego niż 500 nm.

Filtr zielony: dla tego filtra przepuszczalność światła w przedziale 460 do 580 [nm] jest zdecydowanie wyższa, niż w innych zakresach widma światła widzialnego. Uzyskany przez nas przedział jest bardzo zbliżony do przedziału prostej barwy zielonej. Występuje ona w przedziale 490-560 [nm].

Filtr indygo: ma względnie niską przepuszczalność w zakresie długości fal 600 do 680 [nm]. Odznacza się miarowym spadkiem przepuszczalności światła w zakresie 420 - 680 [nm]. W badanym przez nas zakresie długości fal, po przekroczeniu długości fali 680 nm jego przepuszczalność szybko wzrasta.

//1. Stanowisko pomiarowe.

Kolorowy filtr umiejscawiamy w kolorymetrze i przepuszczamy prze niego światło o długości fali 400 nm. Następnie odczytujemy przepuszczalność podaną w [%] i zwiększamy długość fali o 20 nm. W kolejnym kroku skalujemy urządzenie wiedząc, że gdy w urządzeniu nie ma filtru, to przepustowość jest równa 100%. Powtarzamy do momentu, gdy λ osiągnie wartość 620nm. W tym momencie przełączamy fotokomórkę i następnie postępując zgodnie z wcześniejszymi krokami dochodzimy do wartości 720nm.