Fizjoterapia

Rehabilitacja - jest „procesem medyczno-społecznym” który dąży do zapewnienia osobom niepełnosprawnym godnego pozycia w poczuciu zdolności życia społecznego

Rodzaje rehabilitacji:

1. Rehabilitacja lecznicza (medyczna )

2. Rehab. Społeczna

3. Rehab. Zawodowa

4. Rehab. Psychiczna

Cele i zadania Rehabilitacji

Cele określa się indywidualnie dla każdego chorego.

1. Zmierza się do doprowadzenie osobnika do zdolności poruszania się.

2. Doprowadzenie osobnika by mógł wrócić do pracy, zmiany stanowiska pracy lub przezawodowienie.

3. Przystosować osobnika do pracy w domu

4. Jeśli nie będzie mógł wykonywać pracy musi nauczyć go podstawowych czynności zyciowych.

Zadania Rehabilitacji

Podstawowym zadaniem jest połączenie oddziaływań leczniczych , społecznych, zawodowych i psychicznych po to by uwzględnić wszystkie aspekty potrzeb chorego. Daje to kompleksowe oddziaływanie w stosunku do chorego.

1. Powszechność – bezpłatna i dostępna każdemu kto ją potrzebuje

2. Wczesne zapoczątkowanie

3. Zespołowość (kompleksowość) – realizuje realizuje wielospecjalistyczny zespół (team)

4. Ciągłość – nieprzerwana rehabilitacja aby osiągnąć cel

Fizjoterafia – medycyna fizykalna, ftizjatria, stanowi uznaną dziedzinę medycyny klinicznej posługująca się odrębnymi metodami leczenia opartymi na różnych metodach energii fizycznej występującej w środowisku człowieka. Można wymienić bodźce jak:

• Termiczne,

• Kinetyczne,

• Mechaniczne,

• Elektryczne,

• Chemiczne.

Wpływają one korzystnie na zmianę struktury narządów, usprawniają ich czynność, zwiększają wydolność ogólno- ustrojową. Mogą działać miejscowo lub ogólnie. Najdoskonalszą metodą fizjoterapii jest leczenie uzdrowiskowe, ponieważ działania lecznicze lecznicze mają tam charakter kompleksowy.

Podstawowe cele fizjoterapii:

• Zwalczanie bólu

• Zwalczanie stanów zapalnych

• Zwiększanie sprawności ogólnej, zapobieganiem zakażeniom

• Usprawnianie czynności regulujących,

• Przeciwdziałanie skutkom hipokinezy

• Poprawa wydolności fizycznej

• Usprawnienie czynności regulujących układy krążenia, oddychania, przemiany materii, termoregulacji, i ukrwienia skóry

• Usprawnianie czynności narządów i organizmu.

Fizjologia – zdrowe utrzymanie zdrowego organizmu, terapia – powracanie do stanu fizjologii.

Fizjoterapia dzieli się na : kinezyterapię i Fizykoterapię.

Rehabilitacja lecznicza – „to część procesu rehabilitacji, w którym stosuje się metody i środki lecznicze w celu maksymalnego usprawnienia organizmu oraz pogłębienia powstałych defektów”

Zadaniem jej jest w jak najkrótszym czasie przywrócić człowiekowi kalekiemu sprawność fizyczną do czynnego życia społecznego. Dąży się do tego aby powrót funkcji narządów a w przypadku stałych zmian należy wyrobić u pacjenta naturalne mechanizmy zastępcze czyli kompensację.

Do najważniejszych metod należy zaliczyć:

1. Kinezyterapia – kinesis – terapia ruchem.

Wśród tych działań znajdują się różnego rodzaju ćwiczenia ujęte w systematykę czyli podział na 3 podstawowe grupy ćwiczeń:

1. Ćwiczenia indywidualne – miejscowe

2. Ćwiczenia ogólnoustrojowe

3. Metody kinezyterapeutyczne

1. Fizykoterapia – dział lecznictwa który wykorzystuje w leczeniu naturalne czynniki przyrody (klimat, woda) lub czynniki sztuczne wytworzone za pomocą urządzeń. Główne działy lecznictwa to:

1. Światłolecznictwo

2. Hydroterapia

3. Krioterapia

4. Elektrolecznictwo

5. Ultra dzwięki

6. Pole magnetyczne

7. Ciepłolecznictwo

1. Masaż – metoda lecznicza oparta na technikach masażu np. klasycznego, wykonywanego ręcznie określanego jako masaż suchy. Istnieją przy tym również formy masażu mechanicznego.

2. Zaopatrzenie Ortopedyczne wykorzystuje w terapii zastępczej profilaktykę, i ortopedykę oraz środki ułatwiające samoobsługę, środki lokomocji.

3. Terapia zajęciowa – to usprawnianie w kontekście fizycznym i psychicznym poprzez dobrze dobraną i dostosowaną pracę (ergoterapia) a także form intelektualnych i rozrywkowych.

Inwalida to człowiek u którego występują deficyty fizyczne lub umysłowe o charakterze trwałym.

W Polsce termin inwalida został przyjęty dla określenia zdolności do pracy osób niepełnosprawnych i dofinansowania rentownego.

Ustawa z 14 grudnia 1982roku przyjęła podział na 3 grupy inwalidzkie:

1. To grupa osób niezdolnych do wykonywania jakichkolwiek pracy ( porażenie 4 kończynowe) i konieczna jest im stała pomoc osoby drugiej.

2. Grupa- jest to zdolność do wykonywania wybranych prac zawodowych w specjalnych warunkach pracy chronionej.

3. Grupa – to zdolność do wykonywania pewnych prac zawodowych.

Orzeczeniem o przydatności do pewnej grupy inwalidzkiej zajmują się pewne komisje lekarskie na wniosek osoby niepełnosprawnej lub jego opiekuna i może być ono przyznane na stałe lub okresowo. Organem wydającym orzeczenie jest powiatowy zespół do orzekania w 1 instancji i jego odpowiednik wojewódzki w 2 instancji.

Niepełnosprawność – to długotrwały stan w którym występują pewne ograniczenia w prawidłowym funkcjonowaniu człowieka. Ograniczenia te mogę być spowodowane nabytym urazem lub posiadać status choroby wrodzonej, mogą tez być całkowite lub częściowe lub też trwałe bądź okresowe.

Konsekwencje Niepełnosprawności:

1. zmiana wyglądu,

2. Problemy lokalne

3. Ograniczenie ruchu

4. Zaburzenia równowagi

5. Trudności w mowie

Następstwa psychiczne:

1. Lęki

2. Reakcje ekspresywne (złośliwość, płacz)

3. Choroby psychiczne

Następstwa społeczne:

1. Utrata pozycji społecznej,

2. Problemy zatrudnienia

3. Utrudniona komunikacja

4. Zakłócenia w życiu rodzinnym

5. Brak samorealizacji

Postawy społeczne:

1. Postawa przychylna,

2. Postawa nieprzychylna,

3. Postawa neutralna

4. Postawa pozytywna (akceptacji),

5. Ambiwalentna (nijaka)

6. Negatywna(odrzucająca)

7. Odsuwania się od jednostki niedostosowanej

Czynniki wpływające na kształtowanie postaw:

1. Kultura narodu,

2. Wpływ grupy społecznej (wiara, mity, status społeczny, wykształcenie, wiek)

3. Wiedza,

4. Rodzina (wychowanie, stosunki rodzinne, rodzeństwo, wzór osobowy)

5. Płeć.

Rehabilitacja społeczna - według WHO jest częścią procesu rehabilitacji która ma na celu integrację lub reintegrację osób z naruszoną sprawnością organizmu poprzez udzielenie jej pomocy w przygotowaniu się do wymagań życia społecznego i pracy zawodowej usuwając jednocześnie ekonomiczne i społeczne przeszkody utrudniające sposoby rehabilitacji. W tej rehabilitacji chodzi o to by nie tylko przystosować chorego do życia ale także o akceptację osób kalekich przez społeczeństwo.

Rehabilitacja zawodowa – to proces który sobie stawia za cel przygotowanie osoby niepełnosprawnej do pracy zgodnie z jej możliwościami psychofizycznymi i możliwościami kwalifikacyjnymi ma tez cel zatrudnienie inwalidy.

Rehabilitacja zawodowa świadczy zatem usługi:

1. Poradnictwo zawodowe,

2. Szkolenie zawodowe,

3. Orzeczenie zawodowe,

4. Pośrednictwo pracy

5. Psychofizyczne przystosowanie inwalido do wymogów pracy zawodowej

6. Dostosowanie stanowisk i warunków do wymogów inwalidy

7. Opieka socjalna

Rehabilitacja psychologiczna – oznacza tą formę działalności wobec niepełnosprawnego, która dotyczy najbardziej subtelnych i często głęboko intymnych obszarów jego życia. Zadaniem psychologa jest udzielenie osobie niepełnosprawnej pomocy pokonywania problemów psychicznych związanych z kalectwem oraz przystosowania do otoczenia. W tym celu psycholodzy wykorzystują poradnictwo, psychoterapię i socjoterapię.

SKŁAD TEAMu

1. Lekarz

2. Fizjoterapeuta

3. Ergoterapeuta

4. Instruktor pracy zawodowej

5. Technik ortopedyczny

6. Asystent socjalny

7. Psycholog

8. Pedagog specjalny

9. Logopeda

10. Pielęgniarka

Uzupełnieniem teamu jest duchowny oraz wolontariusz.

1. Lekarz:

1. Lekarz specjalista dziedziny klinicznej, leczy chorobę podstawową.

2. Lekarz specjalista w rehabilitacji który kieruje całym procesem rehabilitacji i koordynuje pracę zespołu.

3. Lekarz specjalista balneoterapii kieruje pracą przyrodo-leczniczą

1. Fizjoterapeuta.

1. magistra fizjoterapii,

2. mgr. Rehabilitacji ruchowej

3. licencjonowany fizjoterapeuta

4. technik fizjoterapii

Do kompetencji tego zawodu należy systematyka kinezyterapii, fizykoterapii oraz wykonanie masażu.

Kwalifikacje magistrów mogą osiagać poziom pierwszego oraz drugiego stopnia. Magister z 2 stopnia może pełnić funkcję kierownika zespołu Fizjoterapeutów.

1. Ergoterapeuta – terapeuta zajęciowy którego zadaniem jest uzupełnianie procesu rehabilitacyjnego poprzez dobrze dobraną i dostosowana pracę oraz inne oddziaływania usprawniające sferę intelektualną i psychiczną.

2. Instruktor pracy zawodowej – przystosowanie zawodowe chorego. Właściwa ocena możliwości osób szczególnie ciężko poszkodowanych pozwala na przystosowanie chorego do wyuczonego zawodu lub przekwalifikowanie go ( przezawodowienie)

3. Technik ortopedyczny – zajmuje się zaopatrzeniem ortopedycznym indywidualnie każdego chorego. Jego zadaniem jest techniczne wykonanie protez lub ortez na które zlecenie wydaje lekarz.

4. Asystent socjalny – swą działalność prowadzi już od pobytu chorego w szpitalu. Jest łącznikiem między chorym, jego rodziną a zakładem pracy. Zajmuje się stroną bytową, finansową i problemami zawodowymi.

5. Psycholog – nadzoruje cały proces rehabilitacji od strony psychicznej chorego. Ocenia jego reakcję, wspiera postępy, prowadzi terapię indywidualna lub zespołową. Zajmuje się poradnictwem psychologicznym dla rodziny chorego.

6. Pedagog specjalny – zatrudniony w szkołach specjalnych, podstawowych i przedszkolach. Zajmuje się zapewnieniem normalnej nauki szkolnej niepełnosprawnym dzieciom.

7. Logopeda – specjalista nauki mowy i wad wymowy który opracowuje diagnozę i prowadzi prywatna terapię.

8. Pielęgniarka – osoba która ma największy kontakt z chorym, zna wszystkie jego dylematy. Podstawowe jej działania to zadania pielęgnacyjne i uczestnictwo w procesie uzdalniania chorego.