Kształcenie ustawiczne (pojęcie, zakres, formy realizacji).

Kształcenie ustawiczne (permanentne, edukacja całożyciowa) ogół procesów oświatowych występujących w całym okresie życia człowieka (a zatem proces całożyciowy), prowadzonych we wszelkich możliwych formach organizacyjno-programowych, we wszystkich sytuacjach kontaktów międzyludzkich.

Procesy:
- wychowanie naturalne (dom, rówieśnicy, środowisko, praca),
- kształcenie i wychowanie szkolne (przedszkole, szkoła podstawowa, średnia i wyższa),
- wychowanie równoległe (zajęcia pozalekcyjne, placówki opiekuńczo-wychowawcze, kultura),
-kształcenie ustawiczne (samokształcenie, dokształcanie, kształcenie bezinteresowne).

Kształcenie ustawiczne to proces systematycznego uczenia się, trwający przez cały okres aktywności zawodowej, a często także dłużej (w okresie tzw. trzeciego wieku).
Kształcenie ustawiczne jest ideą wymagającą realizacji przez całe życie w sposób ustawiczny, bez przerwy. Idea edukacji ustawicznej przeczy zamiarowi zamykania kształcenia w jednym lub kilku okresach życia.

Punktem wyjścia w idei kształcenia jest przekonanie, że zdobywanie wiedzy i rozwój człowieka nie kończą się wraz z nauką na określonym poziomie (np. szkoły podstawowej, średniej lub wyższej), lecz winny trwać z równie intensywnym co wcześniej natężeniem praktycznie przez całe życie. Zmiany spowodowane postępem technicznym, organizacyjnym i społecznym powodują szybkie starzenie się wiedzy i umiejętności (często jeszcze przed opuszczeniem szkoły przez uczniów).

Aktualnie na gruncie polskim można rozróżnić 2 równolegle funkcjonujące oznaczenia terminu:
1. traktowanie kształcenia ustawicznego jako procesu całożyciowego,
2. traktowanie kształcenia ustawicznego jako kształcenia charakterystycznego dla okresu dorosłego człowieka.

Znaczenie pierwsze można określić:
- kształcenie, które obejmuje formalne i nieformalne uczenie się przez całe życie jednostki, co umożliwia jej osiągnięcie jak najpełniejszego rozwoju w życiu osobistym, społecznym i zawodowym;
- kształcenie obejmuje zespół perspektyw, sposobów i środków edukacyjnych, dzięki którym każdy może rozwijać swoje zdolności, aspiracje przez całe życie;
- kształcenie obejmuje wszystkie formy uczenia się w ciągu życia.
Z powyższego opisu wynika, iż kształcenie jest ideą procesu całożyciowego. obejmującego wszystkie ogniwa systemu edukacyjnego i działań oświatowo-wychowawczych.

Znaczenie drugie upowszechnione zostało w ostatnich latach. To znaczenie kształcenia ustawicznego następująco poszerza R.Gerlach: „kształcenie ustawiczne to proces systematycznego uczenia się następujący po zakończeniu obowiązku szkolnego i trwający przez cały okres aktywności zawodowej, a często także dłużej w okresie tzw. trzeciego wieku".

Zadania kształcenia ustawicznego:
a) zapewnienie możliwości uzyskania wykształcenia ogólnego oraz kwalifikacji zawodowych osobom które z różnych powodów nie uczynili tego wcześniej oraz tym wszystkim, którzy pragną uzyskać kwalifikacje w dodatkowym zawodzie
b) umożliwienie przyuczenia do pracy w określonym zawodzie i na konkretnym stanowisku pracy
c) zapewnienie osobom zatrudnionym na stanowiskach na których ze względu na postęp naukowo – techniczny, organizacyjny, ekonomiczny i społeczny konieczne jest cykliczne doskonalenie kwalifikacji, możliwości realizacji tego obowiązku
d) umożliwienie nabycia wiadomości i umiejętności specjalistycznych, związanych z wykonywaną pracą ułatwiających adaptację społeczno – zawodową
e) zapewnienie wszystkim chętnym możliwości uczestnictwa w różnorodnych formach dokształcania i doskonalenia zawodowego a także ogólnego
f) umożliwienie przekwalifikowania osobom, które z różnych powodów muszą zmienić zawód lub pracę dotychczas wykonywaną
g) ułatwienie uzyskania coraz wyższych stopni specjalizacji zawodowej oraz umożliwianie zdobywania coraz wyższych tytułów kwalifikacyjnych
h) ułatwianie wszystkim chętnym dostępu do najnowszych osiągnięć nauki i techniki
i) umożliwienie uzyskania uprawnień do obsługi określonych maszyn, narzędzi, urządzeń
j) umożliwienie uzyskania przygotowania specjalistycznego osobom posiadającym przygotowanie szeroko profilowe
k) pomoc osobom chcącym zdobyć określone wiadomości w ramach samokształcenia
l) umożliwienie opanowania wiadomości i umiejętności ogólnych wychodzących poza zakres zainteresowań zawodowych

Cele kształcenia ustawicznego:
- umożliwienie dorosłym uzupełnienia braków w wykształceniu ogólnym i zawodowym,
- rozwój osobowości i podnoszenie kwalifikacji zawodowych,
- uaktualnianie wiedzy teoretycznej oraz umiejętności praktycznych w danym zawodzie,
- przystosowanie się do zmian w zawodzie w wyniku postępu technicznego i zmianę zawodu w wypadku, gdy wykonywany zawód stał się nieużyteczny.

Charakterystycznymi procesami kształcenia ustawicznego są:
SAMOKSZTAŁCENIE
- celowy, świadomy proces całożyciowy,
- odmiana uczenia się,
- metody, formy i środki wybiera sam uczący się lub pod czyimś kierunkiem,
- czynności samokształceniowe wypływają z woli jednostki, jednostka sama je kontroluje,
- wpływy z zewnątrz mają charakter pomocy, porady, a nie nakazu,
- proces przedłużonego i poszerzonego kształcenia prowadzący do wzbogacania intelektu i osobowości jednostki zgodnie z jego potrzebami ideowymi, społecznymi, zawodowymi i indywidualnymi.
Wspierane jest systemem poradnictwa, informacji przez różnego rodzaju instytucje, organizacje naukowe i kulturalnooświatowe.

DOKSZTAŁCANIE:
- proces podwyższania kwalifikacji formalnych w formach szkolnych,
- głównie proces teoretycznego dopełniania kwalifikacji zawodowych kończący się uzyskaniem odpowiedniego świadectwa lub dyplomu,
- w przypadku ludzi nie pracujących - głównie bezrobotnych - jest szansą na zdobycie nowego zawodu, gwarantuje uzyskanie zatrudnienia,
- jest jednym z podstawowych składników dalszego kształcenia.

DOSKONALENIE - proces systematycznego aktualizowania, poszerzania i pogłębiania wiadomości umiejętności oraz sprawności ogólnych i zawodowych. Doskonalenie zawodowe jest najczęściej ściśle związane z zawodem wykonywanym lub pokrewnym, umożliwiającym stopniowe dochodzenie do mistrzostwa. Potrzeba doskonalenia wynika z postępu technicznego i zmian technologicznych.

KSZTAŁCENIE BEZINTERESOWNE - proces dochodzenia przez jednostkę do dobrowolnie założonego stanu wiedzy i umiejętności, proces doskonalenia własnej osobowości, podejmowany z własnej inicjatywy i dla własnej przyjemności. Może ono przebiegać w 2 formach: indywidualnego samokształcenia, gdzie czynnikiem pobudzającym są głównie zdolności i zainteresowania jednostki, oraz w formie zinstytucjonalizowanej (mogą to być: uniwersytety otwarte, kursy).

Wzrastające potrzeby rynku pracy zmuszają do określenia nowego typu kwalifikacji, które określane są czasami mianem kompetencji podstawowych, będących zbiorem wiedzy i umiejętności zawodowych o takim poziomie uogólnienia, który gwarantuje ich wykorzystanie w różnych zawodach i specjalnościach.

Kompetencjami tymi będą:
a) umiejętność komunikowania się z innymi, umiejętność pracy w zespole, wiedza o przedsiębiorstwie, możliwościach jego działania i rozwoju
b) umiejętność takiej organizacji pracy aby samodzielnie planować, wykonywać i kontrolować czynności ukierunkowane na jakość produktów lub usług
c) właściwa motywacja, inicjatywa i postawa społeczna

Przewidywane działania – dominują działania w zakresie edukacji ustawicznej, skupiać się będą na:
- dawaniu drugiej szansy tym wszystkim, którzy z różnych powodów nie uzyskali wykształcenia w okresie młodzieńczym i zmierzaniu przez to do ograniczenia zjawiska odrzucenia
- przekwalifikowaniu osób będących bez pracy i zagrożonych bezrobociem
- kształcenie w zakresie swobodnego posługiwania się komputerem, zarówno w sferze zawodowej i pozazawodowej
- nauczaniu języków obcych, umożliwiających swobodne porozumiewanie się
- urozmaicaniu ofert edukacyjnych i stwarzaniu przez to możliwości wyboru oraz upowszechnianiu dostępu do edukacji przez różne grupy społeczne
- popularyzacji zasad kształcenia oraz rozwijaniu form edukacyjnych pomocnych w rozwiązywaniu problemów osobistych poszczególnych osób

Potrzeba rozwoju kształcenia ustawicznego wynika m.in. z następujących faktów:
- liczba bezrobotnych osiągnęła wysoki pułap i nadal nie widać wyraźnych tendencji jej spadku co powoduje, że organizować trzeba różne formy umożliwiające tym osobom przekwalifikowanie
- osoby pracujące dążą często do uzyskania dodatkowych kwalifikacji chcąc się w ten sposób zabezpieczyć przed ewentualnym zwolnieniem
- przekształcenia i modernizacja, która dokonuje się w wielu zakładach zmusza pracowników do doskonalenia kwalifikacji
- konkurencyjność na rynku pracy stopniowo eliminuje osoby o niskim poziomie kwalifikacji zmuszając je tym samym do ich podwyższania
- czyste zmiany w unormowaniach prawnych powoduje, że wiele osób chcąc za tymi zmianami nadążać musi systematycznie uczestniczyć w różnych głównie pozaszkolnych formach edukacji
- niewydolność systemu kształcenia zawodowego dla młodzieży powoduje istnienie zapotrzebowania na pozaszkolne formy oświaty zawodowej.